Είτε το πιστεύετε, είτε όχι, ο ουρανός πέφτει στο κεφάλι μας

Είτε το πιστεύετε, είτε όχι ο ουρανός πέφτει στο κεφάλι μας: «μία σημαντική αρνητική μέτρηση για την υπερθέρμανση του πλανήτη.» Μία μελέτη που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο Geophysical Research Lettersαπό τους Roger Davies και Mathew Molloy του Παν/μίου του Auckland υποστηρίζει ότι την περασμένη δεκαετία το μέσο ύψος της ενεργής νέφωσης στον πλανήτη έχει μειωθεί και «αν παραμείνει έτσι, αυτή η μείωση υποδηλώνει μία σημαντική αρνητική τιμή στην άποψη σχετικά με την υπερθέρμανση του πλανήτη.»

Οι Davies και Molloy πολύ άμεσα υποδεικνύουν ότι εν μέρει η πτώση του ύψους της νέφωσης μεταξύ των ετών 2000 με 2010 οφείλεται στο χρονιάγραμμα και τη μεταβλητότητα των γεγονότων που συνδέονται με τα φαινόμενα El Niño και La Niña* αντίστοιχα περίπου την ίδια περίοδο, ωστόσο υπάρχουν ακόμα ενδείξεις ότι σε μεγάλο βαθμό αυτή η μείωση θα παραμείνει ακόμα και όταν η μεταβλητότητα γίνει κατανοητή. Στην παρακάτω εικόνα μπορεί να δει κανείς την ιστορία του ύψους της ενεργής νέφωσης όπως οι επιστήμονες την έχουν καταγράψει από τους δορυφόρους από τον Μάρτιο έως και τον Φλεβάρη του 2010.

(*σημ. S X.: Κάθε τρία με επτά χρόνια, στα ανοικτά των δυτικών ακτών της Νότιας Αμερικής κυρίως, σχηματιζόταν μια περιοχή θερμού ύδατος, μεγάλη σαν τον Καναδά. Επειδή εμφανιζόταν την εποχή των Χριστουγέννων οι ψαράδες το ονόμασαν El Niño, από το θείο βρέφος. Στη συνέχεια η μάζα αυτή του θερμού νερού εξατμιζόταν, προκαλώντας καταρρακτώδεις βροχές στις συνήθως ξηρές βορειοδυτικές ακτές του Περού. Το φαινόμενο El Niño προκαλεί σημαντικές κλιματικές ανωμαλίες σε όλο τον πλανήτη. Κατά τη διάρκειά του, παρατηρείται ανωμαλία στην κίνηση των ατμοσφαιρικών και ωκεάνιων ρευμάτων στον Τροπικό Ειρηνικό Ωκεανό, που επηρεάζει το κλίμα σε όλη τη Γη.

Όταν το El Niño παύσει να δρα, οι παγιδευμένες ποσότητες του κρύου νερού ανέρχονται στην επιφάνεια της θάλασσας, με το μηχανισμό της άντλησης, προκαλώντας πτώση των θερμοκρασιών στις ακτές του Περού. Οι θερμοκρασίες που παρουσιάζονται είναι χαμηλότερες και από τις κανονικές. Η αντίστροφη αυτή φάση του El Niño είναι γνωστή σαν φαινόμενο La Niña. Όσο ισχυρότερο είναι το El Niño τόσο ισχυρότερο θα είναι και το La Niña, αφού τα συσσωρευμένα ψυχρά ύδατα που θα αποδεσμευτούν θα είναι πολύ περισσότερα.)

Εικόνα 1: Εποχικές ανωμαλίες του ύψους της παγκόσμιας ενεργής νέφωσης μέσα σε μία δεκαετία. Μαύρη συνεχής γραμμή: διάστημα 12 μηνών απεικονίζοντας τις ανωμαλίες σε δεκαήμερα. Διακεκομμένη γραμμή: γραμμική παλινδρόμηση. Οι γκρίζες γραμμές σφάλματος απεικονίζουν το περιθώριο λάθος μέτρησης (+/- 8μέτρα) κατά μέσο όρο το χρόνο.

Η διακεκομμένη γραμμή είναι η γραμμική τάση που σχηματίζεται από τα στοιχεία όπως τα συνέλεξαν οι Davies και Molloy και η τιμή της διαμορφώνεται στα -44 μέτρα ανά δεκαετία (+/- 22μέτρα). Ωστόσο, φυσικά αυτή η τάση επηρεάζεται από την μεγάλη παρέκκλιση που ξεκίνησε στις αρχές του 2008 και η οποία είχε σχέση με ένα ήπιο φαινόμενο του La Niña στον Ειρηνικό Ωκεανό.

Για να αποφύγουν αυτή την επιρροή από αυτό το φαινόμενο, οι Davies και Molloy υπολόγισαν την διαφορά του ύψους ανάμεσα στα νέφη κατά τη διάρκεια των πρώτων και των τελευταίων χρόνων των μετρήσεών τους και ακόμα και τότε βρήκαν μία πτώση 31μέτρων (+/- 11μέτρα). Αν και αυτή η τεχνική δεν λαμβάνει υπόψη της τις μετρήσεις των El Niño/La Niña, δίνει τουλάχιστον μία ιδέα για την επίδραση αυτών των μεγάλων παρεκκλίσεων για το δεύτερο μισό των μετρήσεων, και δείχνει ότι η γενικότερη πτώση δεν είναι απλά ένα μεμονωμένο περιστατικό που οφείλεται σε ένα και μοναδικό γεγονός.

Η μέση ενεργή παγκόσμια νέφωση έχει σχέση με τη μέση θερμοκρασία όλου του πλανήτη—γενικότερα, όσο πιο ψηλά βρήσκεται μία μέση τιμή ύψους της νέφωσης, τόσο ψηλά είναι και η μέση θερμοκρασία στην επιφάνεια, και το αντίστροφο. Αυτή η επίδραση έχει σχέση με το ατμοσφαιρικό ύψος από όπου τα σύννεφα εκπέμπουν μεγάλου μήκους κύματος ακτινοβολία στο διάστημα. Όσο πιο ψηλά βρίσκονται, τόσο πιο κρύα είναι, και έτσι χάνουν λιγότερη ακτινοβολία στο διάστημα που σημαίνει ότι η επιφάνεια παραμένει θερμότερη.

Οι Davies και Molloy υπολόγισαν ότι ανά δεκαετία, η ένταση της ακτινοβολίας από την αύξηση των αερίων του φαινομένου του θερμοκηπίου είναι η ίδια όπως αυτή που προκαλείται είτε από τη μείωση της ολικής παγκόσμιας νέφωσης (~0.3%, όπου και επιτρέπει περισσότερη ακτινοβολία μικρού κύματος από τον ήλιο να φθάσει στην ατμόσφαιρα της γης), είτε από τη μείωση της μέσης τιμής του ύψους της παγκόσμιας νέφωσης (~19μέτρα).

Με λίγα λόγια, τα σύννεφα παίζουν καθοριστικό ρόλο για το κλίμα του πλανήτη και οι μικρές αλλαγές στα χαρακτηριστικά τους μπορούν να ευνοήσουν ή να βλάψουν τη θερμή πίεση που υπάρχει στον πλανήτη από την αύξηση των αερίων του φαινομένου του θερμοκηπίου. Αυτό είναι μία πολύ καλή παρατήρηση που σημειώθηκε από τους δύο επιστήμονες, όταν έγραψαν ότι «οι αλλαγές στη σύσταση των νεφών που οφείλονται στις αυξανόμενες θερμοκρασίες στην επιφάνεια αντικατοπτρίζουν τις πιο ουσιαστικές, αλλά και λιγότερο κατανοητές πληροφορίες που μπορούμε να έχουμε για το κλίμα.»

Οι Davies και Molloy ελπίζουν να κατανοήσουν καλύτερα την συμπεριφορά των νεφών στο μέλλον υπολογίσουν με αριθμούς την ποσοτική αλλαγή του ύψους τους, με τη βοήθεια των πληροφοριών που λαμβάνουν από το Multiangle Imaging Spectro Radiometer (MISR) που βρίσκεται στο δορυφόρο Terra. Οι πληροφορίες του MISR παρέχουν στερεοτυπικές φωτογραφίες από τις οποίες μπορεί να υπολογιστεί το ύψος των νεφών.

Η λειτουργία του MISR δεν είναι τέλεια, καθώς δεν μπορεί να υπολογίσει το ύψος των αρκετά λεπτών νεφών και των πολύ ομογενοποιημένων νεφών, αλλά ίσως το μεγαλύτερο ελάττωμά του αυτή την περίοδο είναι ότι οι πληροφορίες που είναι διαθέσιμες είναι ακόμα πολύ λίγες (έχει ξεκινήσει μόλις από το Φλεβάρη του 2000). Παρόλο αυτά, μία έρευνα για το τι πληροφορίες έχει στη διάθεσή του το MISR μπορεί να δώσει μία ιδέα για την ποικιλότητα του ύψους στα νέφη και την σχέση τους με το κλίμα της Γης.

Ποιο όμως ήταν το συμπέρασμα των Davies και Molloy; Λαμβάνοντας υπόψη μας τον περιορισμένο όγκο των πληροφοριών αυτά είναι τα συμπεράσματά τους, όπως τα διατύπωσαν οι ίδιοι:

«Τέλος, σημειώνουμε ότι οι εγγεγραμμένες κλιματολογικές πληροφορίες που αφορούν τις ανωμαλίες στα ύψη την ενεργής νέφωσης μπορεί τελικά να υποδηλώνουν μία μακροπρόθεση βάση πληροφοριών που μπορεί να μην έχει καθόλου σχέση με τους συσχετισμούς που αναφέρθηκαν παραπάνω (δηλ. σε σχέση με τα φαινόμενα El Niñο/La Niña). Δυστυχώς, η χρονική περίοδος των δέκα ετών είναι σύντομη για να μας δώσει ασφαλή συμπεράσματα, καθώς η γραμμική τάση μείωσης του ύψους της παγκόσμιας νέφωσης (-44 +/- 22μέτρα) την τελευταία δεκαετία έχει επηρεαστεί μερικώς από το φαινόμενο La Niña και μπορεί να είναι μόνο εφήμερη.

Η διαφορά ανάμεσα στο πρώτο και το τελευταίο έτος της δεκαετίας που δεν επηρεάζεται άμεσα από το La Niña είναι μία μείωση -31 +/- 11μέτρων. Αν διατηρηθεί μία τέτοια μείωση, θα σήμαινε μία σημαντική αρνητική τιμή για το φαινόμενο του θερμοκηπίου, αφού το χαμηλό ύψος της νέφωσης μειώνει την αποτελεσματική υψόμετρική εκπομπή ακτινοβολίας στο διάστημα, με αντίστοιχη επίδραση ψύξης στην ισορροπία της θερμοκρασίας στην επιφάνεια. Αν λάβουμε υπόψη μας την ακρίβεια των μετρήσεων από τα όργανα του MISR, ανυπομονούμε να εφαρμόσουμε και σε άλλους τομείς τις κλιματολογικές αυτές πληροφορίες με μεγάλο ενδιαφέρον.»

Σύμφωνα με τους υπολογισμούς τους, οι αρνητικές κλιματολογικές τιμές που προέρχονται από την μείωση του μέσου όγκου της νέφωσης τα τελευταία δέκα χρόνια έχει υπερ-αντισταθμίσει τις θετικές τιμές από την αύξηση των αερίων του φαινόμενου του θερμοκηπίου που προέρχονται από την ανθρώπινη δραστηριότητα. Δεν προκαλεί, λοιπόν, έκπληξη, ότι ο βαθμός που έχει αυξηθεί η θερμοκρασία αυτή την περίοδο είναι ελάχιστος!

Η άνω ψυχρή ατμόσφαιρα βρίσκεται σε χαμηλότερο ύψος από ότι συνήθως ήταν και αυτός είναι ο λόγος και της αύξησης των τοξικών νεφών (contrails). Αυτό, επίσης, πιέζει την τροπόσφαιρα η οποία να χρησιμοποιηθεί για το ψέκασμα με παθογόνα. Το γεγονός, όμως, ότι η ατμόσφαιρα αλλάζει είναι πάρα, πάρα πολύ σοβαρό. Σκεφθείτε αν γνωρίζετε κάποιον που παρατηρεί τον ουρανό και παρατηρεί τα σύννεφα. Θα σας το επιβεβαιώσει.

Το μέσο ύψος της νέφωσης είναι συνδεδεμένο με τη μέση θερμοκρασία της Γης, γενικότερα, όσο πιο ψηλά είναι το μέσο ύψος της νέφωσης, τόσο πιο ψηλή θα είναι η μέση θερμοκρασία στην επιφάνεια και το αντίστροφο.

Όλο αυτό τον καιρό, όσο υποστηρίζουν την «υπερθέρμανση του πλανήτη» τα νέφη βρίσκονται όλο και χαμηλότερα. Ναι μεν, ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΘΕΡΜΑΙΝΕΤΑΙ, αλλά η άνω ατμόσφαιρα παγώνει και η χαμηλή θερμοκρασία στην άνω ατμόσφαιρα γίνεται όλο και χαμηλότερη. Αυτό σημαίνει ότι μεγάλη εξάτμηση πέφτει πάνω στην κρύα ατμόσφαιρα και αυτό προκαλεί πολλές βροχές, πλημμύρες και χιόνια.

Τελικά Είτε το πιστεύετε, είτε όχι ο ουρανός πέφτει στο κεφάλι μας

Στοιχεία από το SOTT.net και διασκευή

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ