Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΘΥΜΟΥ ΩΣ ΜΑΘΗΜΑ

Όταν θυμώνουμε, ακόμα και αν έχουμε δίκιο, στην περίπτωση δηλαδή που αισθανόμαστε αδικημένοι ή ηθικά μας έχουν αδικήσει, προσπαθούμε να αντλήσουμε δύναμη από την ενέργεια του άλλου (γιατί εξαντλούμε την δικιά μας ενέργεια) με το να ξεσπάμε τον θυμό μας πάνω του, να επιβαλλόμαστε, γιατί νιώθουμε ότι έχει πληγεί η περηφάνια μας. Ύστερα προσπαθούμε με τον θυμό μας τον οποίο εκλογικεύουμε, να του δώσουμε ένα μάθημα, να τον αλλάξουμε.

Παραπέρα: Μπορεί ένας δάσκαλος με το να θυμώσει στον μαθητή, να δείξει τον δρόμο στον μαθητή; Είναι δυνατόν να δείξει τον δρόμο κάποιος ο οποίος δεν έχει αυτοέλεγχο; Μπορεί ένας δάσκαλος να εμπνεύσει αξιοπιστία και ψυχολογική ασφάλεια όταν δεν πιστεύει στον εαυτό του;

Πως μπορεί κάποιος με το να θυμώνει ως μάθημα να δείξει ότι πιστεύει στον εαυτό του, άσχετα από τα αποτελέσματα; Ο δάσκαλος τελικά μπορεί και να πετύχει.. με τον θυμό, αλλά μπορεί και όχι. Ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα. Αλλά τα μέσα μπορεί να έχουν τραγικά αποτελέσματα.

Γιατί εκδηλώνει κάποιος θυμό ως μάθημα, ή γενικά θυμό; Αυτό συμβαίνει γιατί ο άνθρωπος προσπαθεί να αντλήσει δύναμη από την εξωτερικότητα, γιατί τον ενδιαφέρει ή εικόνα του, άσχετα αν θα κάνει καλή εντύπωση ή όχι, είναι ο απαθής άνθρωπος που επιδιώκει την σύγκρουση για να νιώσει ανώτερος, αλλά δεν τον ενδιαφέρει κιόλας, τι θα σκεφτεί κάποιος γι αυτόν.

Το να μην σε ενδιαφέρει η γνώμη των άλλων μπορεί να είναι καλό σε πρώτο χρόνο, με το να αντιδράς όμως και να εμπλέκεσαι δείχνεις ότι σε ενδιαφέρει η γνώμη των άλλων σε δεύτερο χρόνο. Δεν είναι κακό να εμπλέκεσαι, το θέμα είναι πως και γιατί εμπλέκεσαι. Όταν εστιάζεις στον εαυτό σου όλα μπαίνουν σε τάξη.

Ο θυμός δείχνει ότι κάτι έχει συσσωρευτεί.

Σύμφωνα με τον Τορκομ Σαραϊνταριάν έχει ειπωθεί η εξής ιστορία για τον Σωκράτη: Περπατούσε με έναν άνθρωπο προσπαθώντας να του δείξει ότι ορισμένες ιδέες του ήταν λάθος. Τελικά ο άνθρωπος κατάλαβε ότι ήταν σε πλάνη αλλά το σοκ της συνειδητοποίησης του κόστισε την ζωή. 

Όσο αφορά τις σκέψεις σας, τις απόψεις σας και τη γνώμη σας, είστε ευάλωτοι όταν κάποιος αποδεικνύει ότι είναι λαθεμένες και χωρίς βάση. Σ` αυτό το στάδιο του ξεδιπλώματος, ο φανατισμός είναι μια αποκρυστάλλωση. 

Όταν με την υπεροχή επιβάλλεστε στους άλλους και αυτοί το επιτρέπουν, συναρπάζεστε, όμως αν σας απορρίψουν, νιώθετε εχθρότητα απέναντι τους. Έτσι γίνεστε μια μηχανή παραγωγής σκλάβων. Αλλά αν σε μια στιγμή ο φανατισμός σας καταστραφεί, χάνετε την επιθυμία για ζωή.

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ