Τρίτη 27 Αυγούστου 2013

Τριχόπτωση και αλωπεκίες: Αίτια και θεραπείες

Συνηθισμένα αίτια τριχόπτωσης είναι εκτός από το στρες, η εποχικότητα, η δυσλειτουργία του θυρεοειδούς, η σιδηροπενία, η λοχεία και η διακοπή αντισυλληπτικών, η λήψη κάποιων φαρμάκων, εξαντλητικές δίαιτες και τέλος η κληρονομικότητα.


Μουσάτου Βασιλική
Γράφει: Μουσάτου Βασιλική
Δερματολόγος- Αφροδισιολόγος

Τριχόπτωση και αλωπεκίες: Αίτια και θεραπείες

Η ποιότητα των μαλλιών είναι γενετικά προκαθορισμένη, αλλά εξαρτάται και από εξωτερικούς παράγοντες. Κατά περιόδους μπορεί να παρατηρούμε μεγαλύτερη απώλεια τριχών από το κανονικό, που συνήθως αποκαθίσταται μέσα σε λίγους μήνες και συνήθως συσχετίζεται με στρεσογόνες περιόδους ζωής (χειρουργικό στρες, άγχος, κατάθλιψη κ.α).
Συνηθισμένα αίτια τριχόπτωσης είναι εκτός από το στρες, η εποχικότητα, η δυσλειτουργία του θυρεοειδούς, η σιδηροπενία, η λοχεία και η διακοπή αντισυλληπτικών, η λήψη κάποιων φαρμάκων (ρετινοειδή, βαρβιτουρικά, χημειοθεραπευτικά κ.α), εξαντλητικές δίαιτες απίσχνασης και τέλος η κληρονομικότητα.

Στις περισσότερες περιπτώσεις η διάχυτη αλωπεκία (τριχόπτωση) που δεν οφείλεται σε οργανικά αίτια, αποκαθίσταται με τη βοήθεια ειδικών συμπληρωμάτων διατροφής που περιέχουν κυστείνη, ψευδάργυρο και βιταμίνες του συμπλέγματος Β.
Υπάρχουν και τοπικά προιόντα (σαμπουάν, αμπούλες, λοσιόν) με αντίστοιχα συστατικά που μπορεί να δοθούν επικουρικά. Οι βαφές, το χτένισμα στο κομμωτήριο και τα προιόντα styling δεν επηρεάζουν την τριχόπτωση, αλλά την ποιότητα της τρίχας που μπορεί να φθείρεται από την υπερβολική χρήση τους.
Η ανδρογεννητικού τύπου αλωπεκία είναι η κληρονομούμενη προδιάθεση για αραίωση των μαλλιών που επηρεάζει σε μεγαλύτερο ποσοστό τους άνδρες. Οφείλεται σε γενετικά αίτια που κάνουν τους υποδοχείς ανδρογόνων στους τριχικούς θύλακες ευαίσθητους στα φυσιολογικά ανδρογόνα.
Το αποτέλεσμα είναι ότι τα μαλλιά γίνονται πιο αδύναμα σταδιακά (χνοώδη), στη συνέχεια αραιώνουν και τελικά πέφτουν. Υπάρχουν διάφοροι τύποι αραίωσης, έτσι άλλοι χάνουν μαλλιά με υποχώρηση της μετωποκροταφικής γραμμής, άλλοι από το κέντρο του κεφαλιού, άλλοι από τις κροταφικές χώρες.
Πάντα όμως διατηρείται η τριχοφυία στην ινιακή χώρα (πίσω μέρος κεφαλιού) και από εκεί λαμβάνονται μοσχεύματα στις περιπτώσεις που πραγματοποιείται μεταμόσχευση μαλλιών.
Η θεραπεία γίνεται με τοπικά σκευάσματα που περιέχουν μινοξιδίλη, ένα φάρμακο που αρχικά χρησιμοποιήθηκε ως αντιυπερτασικό και είχε ως παρενέργεια την υπερτρίχωση. Στη συνέχεια παρασκευάστηκε για τοπική χρήση κι έχει πολύ καλά αποτελέσματα στην ανδρογεννητικού τύπου αλωπεκία με συνεχή χρήση.
Δρα αυξάνοντας την αγγείωση και κατά συνέπεια τη θρέψη του τριχικού θυλάκου. Το δοσολογικό σχήμα περιλαμβάνει 6 ψεκασμούς 2 φορές την ημέρα για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Μία άλλη πρόταση για αντιμετώπιση της ανδρογεννητικού τύπου αλωπεκίας είναι η από του στόματος χορήγηση φιναστερίδης (αναστολέας 5-α ρεδουκτάσης) που δρα μπλοκάροντας ένα ένζυμο που μετατρέπει την τεστοστερόνη σε τέτοια μορφή που να μπορεί να εισέλθει στο εσωτερικό των κυττάρων.
Δεν επηρεάζει λοιπόν τα επίπεδα τεστοστερόνης στον οργανισμό. Το φάρμακο αυτό μπορεί να χορηγηθεί με ασφάλεια έως και 5 χρόνια και μπορεί να συνδυαστεί και με τη θεραπεία με μινοξιδίλη.
Για τις γυναίκες που πάσχουν από ανδρογεννητικού τύπου αλωπεκία, η μορφή αυτής είναι διαφορετική από τους άνδρες, καθώς όση αραίωση και αν υπάρχει, δεν υποχωρεί ποτέ η τριχοφυία στη μετωποκροταφική γραμμή. Η μινοξιδίλη και εδώ μπορεί να βοηθήσει σημαντικά, ενώ σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες μπορεί να χορηγηθεί και τοπικό σκεύασμα περιέχον οιστραδιόλη.
Υπάρχουν και αλωπεκίες όπως η γυροειδής όπου χάνονται μαλλιά από συγκεκριμένα σημεία του τριχωτού αφήνοντας αποψιλωμένες περιοχές ωοειδούς ή στρογγυλού σχήματος. Σε ποσοστό άνω του 80% υπάρχει αυτόματη επανέκφυση, ενώ η αγωγή περιλαμβάνει κορτιζονούχες λοσιόν ή και ενέσεις κορτιζόνης πάνω στις βλάβες προκειμένου να σταματήσει η επέκταση της αλωπεκίας.
Οι πρώτες τρίχες που θα ξαναβγούν είναι λεπτές και ξανθές ή λευκές και στη συνέχεια επαναχρωματίζονται. Σπανίως και σε σοβαρές περιπτώσεις χρειάζεται αγωγή με κορτιζόνη από το στόμα ή και ανοσοκατασταλτική αγωγή (π.χ. κυκλοσπορίνη).
Τέλος κάποιες δερματολογικές παθήσεις καταλείπουν μόνιμη αλωπεκία, δηλαδή δεν ξαναβγαίνουν τρίχες στις πάσχουσες περιοχές (π.χ. δισκοειδής λύκος, θυλακικός λειχήνας) κι έχει μεγάλη σημασία η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία για αναχαιτιστεί η εξέλιξη της πάθησης.
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.