Για αιώνες ο άνθρωπος εκμεταλλεύεται τον άνθρωπο, για πάσα χρήση. Ο ένας τον άλλον και ο άλλος τον άλλον...Σαν ένα ντόμινο που και ο πρώτος και ο τελευταίος θα πέσουν κάτω, αλλά δεν το ξέρουν από την αρχή.
Έγινε συνήθεια να κάνουμε κι εμείς στον άλλον, ότι μας κάνουν και εμάς. Και αυτό που κάνουμε και αφήνουμε να μας κάνουν, είναι μέρος μιας άνευ όρων απάθειας προς κάθε τι ζωντανό...
Το πως συμπεριφερόμαστε στα ζώα και στα φυτά έχει να κάνει με αυτήν την απάθεια και επεκτείνεται και στο ανθρώπινο στοιχείο.
Γιατί όλος ο κόσμος της Γης είναι άρρηκτα συνδεδεμένος μεταξύ του, μέσα από μια λεπτή ισορροπία Αγάπης και Σεβασμού, που καθορίζουν την Συνύπαρξη μας. Δεν μπορεί να εξαιρεθεί κανένα ζωντανό στοιχείο από τούτην την απάθεια...
Παλεύουμε εμείς οι άνθρωποι για τα δικαιώματά μας, λες και υπήρχε ποτέ περίπτωση να μας τα αφαιρέσει κανείς, αν μόνοι μας δεν τα παραχωρούσαμε. Μα δεν φαίνονται οι παραχωρήσεις, φαίνεται μόνο η παραβίαση των δικαιωμάτων μας. Ούτε η δική μας παραβίαση των δικαιωμάτων των άλλων, φαίνεται, γιατί γίνεται σε πολύ προσωπική βάση. Φαίνεται μόνο ότι είναι μαζικό...
Όμως όπως συμβαίνει μέσα στο μικρό μας περιβάλλον, έτσι θα συμβεί και σε μια ολόκληρη κοινωνία, δεν μπορεί να γίνει αλλιώς.
Ο κάθε ένας από εμάς είναι ένα μικρό μέρος της κοινωνίας, δεν παραβιάζει ο μηχανισμός τα δικαιώματά μας και τις ελευθερίες μας, εμείς το κάνουμε πρώτοι στο μικρό μας περιβάλλον και έτσι δίνουμε τις ευκαιρίες να δημιουργηθεί ένας τεράστιος μηχανισμός εκμετάλλευσης κάθε τι ζωντανού...
Είναι όμως ζωντανό τελικά? Ζωντανό, δεν χαρακτηρίζεται ό,τι κινείται και σκέφτεται μόνο...
Ζωντανό, για την Πνευματική Αλήθεια, είναι ότι μπορεί να εκφράσει την δική του αυτάρκεια και πληρότητα.
Το ζώο είναι ζωντανό, για την Φύση του. Εκφράζει την αυτάρκεια και την πληρότητά του, στο μέτρο που το Είδος του εξελίσσεται, μέσα στην Αρχέτυπη Φύση του. Το φυτό το ίδιο.
Ο άνθρωπος?
Ποιά ακριβώς είναι η διαφορά στο θέμα της εκμετάλλευσης τελικά?
Από΄εμάς, τον καθένα από εμάς, εξαρτάται η ευημερία, η αλληλεγγύη, η χαρά και το Νόημα του κόσμου τούτου.
Είναι η εποχή της κρίσης! Το ξέρουμε, άλλωστε...
Όμως ακόμα και σε αυτήν την κρίση, έχουμε βγάλει λανθασμένα συμπεράσματα...Γιατί δεν ξεκινάει από τον Εαυτό μας, απευθύνεται προς πάσα άλλη κατεύθυνση, εκτός από εμάς, τον καθένα από εμάς, που έχει άλλη άποψη για την ερμηνεία του "ζωντανού"...
Είναι δύσκολες οι ερμηνείες της Πνευματικής Αλήθειας, δύσκολος και ο Δρόμος της.
Μα πολλές φορές έχω αναρωτηθεί, αν τούτη η ζωή είναι περισσότερο εύκολη, ώστε να κλέψει έστω και για μια στιγμή την σκέψη μας στην αξιολόγηση του "εύκολου" και του "δύσκολου" και να καταφέρουμε να αντικαταστήσουμε και τα δύο με την ερμηνεία του Απλού.
Υπάρχει ο δημιουργημένος κόσμος και ο Κόσμος Δημιουργός...
Η ειλικρίνεια δεν φαίνεται από το πως εκφράζουμε το ασυνείδητο, αλλά από το πόσο ο Κόσμος Δημιουργός μάς είναι συνειδητός, ώστε να λάβουμε την Θέση μας εντός του.
Βάσω Νικολοπούλου
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.