Παιδεία θα πει να πραγματώσει ο άνθρωπος την ανώτερη φύση του

Καθ. Τσολάκης Χρήστος: Όλοι φταίμε γιατί δεν αναγεννηθήκαμε. Δεν αναγεννήθηκε ο Ελληνισμός.

Όταν ερχόταν στην Ευρώπη η Αναγέννηση, εμείς πέφταμε στην Τουρκιά, στην πιο σκληρή ανατολίτικη δουλεία.

Και ύστερα, όταν έγινε η δημιουργία του κράτους, λειτουργούσε Βαυαρικός αυταρχισμός, Τουρκικός σουλτανισμός, ανατολικός και ανατολίτικος Σατραπισμός, Βυζαντογενής (αλλα και Τουρκογενής) Κοτζαμπασιδισμός.

Λειτούργησαν, τοποθέτησαν και κατέλυσαν έναν άξιο ωστόσο λαό, στην αδράνεια και την υποτέλεια.  Δεν τον άφησαν να αναγεννηθεί.

Διαπιστώνεται δηλαδή, όταν τον καιρό που χαρασσόταν το θεσμικό πλαίσιο του νέου κράτους, αυτοί οι θεσμοί καθήλωσαν τον λαό.  Δεν του επιτρέπουν να ανελήξει, να καταστείσει σε ενέργεια τις δυνάμεις, τις υπάρχουσες μέσα του πατρογονικές αρετές για αυτοδιοίκηση και δημοκρατία.

Και επικαλούμενοι τα “συμφέροντα” του και την “ανωριμότητα” του (θυμηθείτε και τον Παπαδόπουλο) τον βάζουν στον γύψο για να ωριμάσει.

Συρρικνώθηκε έτσι στη μήτρα του το κύτταρο της πνευματικής ζωής, το γεννημένο και μεγαλωμένο και δυναμωμένο από τον λαό μας. Το κύτταρο της συμμετοχής, της υπευθυνότητας για τα κοινά.  Και στην θέση του συρρικνωμένου κυττάρου βγήκε ένα τέρας πολυκέφαλο.  Δύο από τα κεφαλια είναι ευδιάκριτα: Το ένα κεφάλι είναι της Εξουσίας που βρυχάται ως λέων και το άλλο το κεφάλι είναι της Υποκρισίας που κολακεύει την εξουσία.  Κοιτάξτε γύρω σας.  Θα δείτε Εξουσιαστές και Κόλακες.  Αυτοί φτάνουν ψηλά.  Αυτοί χαράζουν τη γραμμή.  Αυτοί όμως είναι κάλπικοι από την φύση τους. Είναι κίβδηλοι.

Αναγέννηση θα πει Παιδεία. Παιδεία θα πει να πραγματώσει ο άνθρωπος την ανώτερη φύση του, την Πνευματική του ουσία.  Αυτή η ουσία πρέπει να γίνει πραγματικότητα. Αυτό δεν το κάναμε. Και αυτό είναι διδασκαλία στο σχολειό. Μαζί δάσκαλος και μαθητής να πραγματώσουν την ανώτερη φύση.  Σκοπός δεν είναι η γνώση αλλα η Παιδεία.

Να φτιάξουμε τον άνθρωπο με πρότυπα ωραία.  Χρειάζεται Σάλπισμα Γενικής Αναγέννησης.      

- Φέρνοντας την αναγνώριση που είναι μέσα σε κάθε τι Ελληνικό: Μύθοι, Θρύλοι, Παραδόσεις, Παραμυθια, Τραγούδια, Βιομηχανίες, Εμπόριο, Αρχιτεκτονική.  

- Κάθε τι Ελληνικό αναγνωρίζεται, εκτιμάται, υψώνεται και μπαίνει στην ενέργεια τη διανοητική ή την  πνευματική ή την καλλιτεχνική προσπάθεια.  Δεν το κάναμε αυτό.

Τα Ελληνικά μας πράγματα δεν τα βάλαμε στον κύκλο της διανοητικής ενέργειας και της καλλιτεχνικής προσπάθειας.  Γι’ αυτό τραβούμε σήμερα αυτά που τραβούμε.

Το πρόβλημα μας δεν είναι οικονομικό. Είναι ηθικό. Ευρωπαίοι και Έλληνες είμαστε κληρονόμοι του Ελληνικού Πνεύματος, του Ελληνικού Πολιτισμού, του Ελληνικού Λόγου.   Καβάφης:  ”Δεν έχει η ανθρωπότης τιμιοτέραν, εις τους θεούς ευρίσκονται τα πέραν”

Το χρέος του Ελληνισμού απέναντι στην Ευρώπη είναι να δώσει πάλι λάμψη στον πολιτισμό τον Ελληνικό, τον Λόγο τον Ελληνικό, το Πνεύμα το Ελληνικό.

Κι’αν δεν το κάνουμε εμείς, θα το κάνει η Ευρώπη όταν συνέλθει (τώρα τα έχει χαμένα).  Οι ηγεσίες της είναι κατώτερες των δυσκολιών που αντιμετωπίζει.  Θα το κάνει η Ευρώπη όταν συνέλθει από την έπαρση της “οικονομίας” και της “τεχνολογίας”.  Τότε θα γυρίσει στον Ελληνικό πολιτισμό, στα ανθρωπιστικά γράμματα του Ελληνικού Λόγου.  

Το κριτήριο χρειάζεται να είναι η ευτυχία του ανθρώπου (και όχι ο εστιασμός στον υλισμό και τις τοκογλυφικές ανάγκες).

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ