Οι Σκιάποδες έχουν ένα και μοναδικό πόδι. Είναι χοντρό και μεγάλο και στην άκρη το συνοδεύει μια υπερμεγέθης πατούσα.
Όταν ο ήλιος είναι πολύ δυνατός και καίει, ξαπλώνουν στην πλάτη τους, σηκώνουν το πόδι και κρύβονται κάτω απο τη σκιά του πραγματικά τεράστιου ποδιού τους.
Οι παραλίες που παραθερίζουν οι Σκιάποδες πρέπει να είναι πολύ όμορφες, χωρίς τον οπτικό θόρυβο που δημιουργούν οι ομπρέλες με τα έντονα πλαστικά χρώματα ή τα διαφημιστικά λογότυπα. Μια ακτή γεμάτη με σηκωμένα πόδια, σαν να κάνανε αερόμπικ και να μείνανε στη μέση της άσκησης.
Μερικές φορές νιώθω κι εγώ Σκιάποδας, κι ας έχω δύο πόδια. Να ας πούμε όταν διαβάζω ή βλέπω πράγματα στο Ίντερνετ, μου ‘ρχεται να σηκώσω το πόδι μου και να κρύψω την οθόνη ή να κρυφτώ εγώ απ’ αυτή. Ή για παράδειγμα τις προάλλες που ήρθε στη δουλειά μία άγνωστη και μου είπε μόνο τη λέξη πεινάω, ήθελα να ξανασηκώσω το πόδι και να μας χωρέσω και τους δύο από κάτω.
Μια μέρα εκείνος γύρισε σπίτι και με βρήκε πάλι κάτω από την πατούσα. Με ρώτησε γιατί και του απάντησα ότι έχω άγχος. ”Πφφ, αθώα μικροαστή, παίζεις το παιχνίδι με τους κανόνες για να μπορείς μετά να αγχώνεσαι και να αγανακτάς με την ησυχία σου κάτω από το βρωμόποδο, όταν μαθαίνεις πως το παιχνίδι δεν είναι δίκαιο” μου είπε κι έφυγε. Ντράπηκα και ταυτόχρονα ήθελα να του χώσω το πόδι στον κώλο.
Αλλά από κείνη τη μέρα το σιχαίνομαι το πόδι μου.
Διάολε, τι να το κάνω δεν ξέρω.
Διάολε, τι να το κάνω δεν ξέρω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.