“Έχουμε την ζωή, και την ζωή που έχουμε πρέπει να την ζούμε κάθε μέρα”

Τα“palafitos” στο νησάκι Chiloe της Χιλής, όμορφα, γραφικά και …για τους πολύ φτωχούς και μόνο!!!

Ένα μικρό απόσπασμα από Αργεντινή στις εποχές του ΔΝΤ!!!! …είναι ελπιδοφόρο!

Neka, MTD Solano (Κίνηση ανέργων)

Αρχίσαμε να μαθαίνουμε μαζί. Ήταν ένα είδος αφύπνισης προς την συλλογική γνώση κι αυτό είχε να κάνει με μια αυτο-συνείδηση για το τι συνέβαινε στον καθένα μας. Πρώτα αρχίσαμε να ρωτάμε τους εαυτούς μας και ο ένας τον άλλο, κι από εκεί αρχίσαμε να λύνουμε πράγματα μαζί. Κάθε μέρα διαρκώς ανακαλύπτουμε και χτίζουμε καθώς προχωράμε. Είναι σαν κάθε μέρα να ανοίγει ένας ορίζοντας μπροστά μας κι αυτός ο ορίζοντας δεν έχει καμιά συνταγή και κανένα πρόγραμμα. Αρχίζουμε εδώ, χωρίς τα περασμένα. 

Η ζωή μας ήταν αυτό που είχαμε κάθε μέρα, οι δυσκολίες μας, τα προβλήματα και οι κρίσεις και αυτό που είχαμε στα χέρια μας εκείνη την ώρα ήταν το ότι εμείς οι ίδιοι ψάχναμε για λύσεις. Η έναρξη της πρακτικής της οριζοντιότητας μπορεί να ειδωθεί σαν κομμάτι αυτής της διαδικασίας. Η πορεία, η διαδικασία της διερώτησης καθώς προχωράμε, ήταν που εμπλούτισε την ανάπτυξή μας. Αυτό μας βοήθησε να ανακαλύψουμε ότι η ισχύς είναι διαφορετική όταν είμαστε ο ένας δίπλα στον άλλο, όταν δεν σου λέει κανένας τι πρέπει να κάνεις και όταν είμαστε εμείς που αποφασίζουμε ποιοι είμαστε. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει ένας ορισμός για το τι είμαστε. Ξέρουμε πως γίνεται, αλλά δεν πρόκειται να φτάσουμε σε κάποιο ορισμό· παρόμοια όπως με την οριζοντιότητα. Πολύ περισσότερο από απάντηση σε μια πρακτική ειναι μια καθημερινή πρακτική.

Η προσωπική μου προοπτική έχει να κάνει με την ιδέα της ελευθερίας, αυτή την ιδέα της ανακάλυψης ότι έχουμε συλλογική γνώση που μας ενώνει, μας δίνει δύναμη και αρχίζει την διαδικασία της ανακάλυψης. Αυτό είναι πέρα από τις επαναστατικές θεωρίες που συχνά μετατρέπονται σε εργαλεία καταστολής και υποταγής. Η πρακτική της οριζοντιότητας μπορεί να δώσει αφενός την δυνατότητα της ρήξης με το παρελθόν και της δημιουργίας κάποιου πράγματος που μας δίνει την ασφάλεια της αυτοοργάνωσης και αφετέρου την ικανότητα να το κάνουμε καλά, πολύ μακριά από εκείνους που προσπαθούν να μας πουν ότι η πολιτική πρέπει να γίνει με έναν ειδικό τρόπο.

Το να συγκροτείς την ελευθερία είναι διαδικασία μάθησης που μπορεί να συμβεί μόνο πρακτικά. Για μένα, η οριζοντιότητα, η αυτονομία, η ελευθερία, η δημιουργικότητα και η ευτυχία είναι όλες έννοιες που πάνε μαζί και είναι όλα τα πράγματα που πρέπει να εξασκούνται και να μαθαίνονται μέσα στην πρακτική. Σκέφτομαι τις προηγούμενες εμπειρίες δράσης που είχα και θυμάμαι ένα δυνατό συναίσθημα υποταγής. Αυτό περιλάμβανε ακόμα και την δική μου συμπεριφορά, η οποία συχνά ήταν άκαμπτη. Ήταν δύσκολο για μένα να απολαύσω και η απόλαυση είναι κάτι υγιές που σε ισχυροποιεί. Αν αυτό γίνεται συλλογικά, βοηθάει ακόμα πιο πολύ.

Στον καπιταλισμό, εγκαταλείπαμε την δυνατότητα να απολαύσουμε και να είμαστε ευτυχισμένοι.Χρειάζεται να ερχόμαστε σε συνεχή ρήξη με αυτή την ιδέα. Έχουμε την ζωή, και την ζωή που έχουμε πρέπει να την ζούμε κάθε μέρα. Δεν πρέπει να περιμένουμε να πάρουμε την εξουσία, έτσι ώστε να μπορέσουμε να απολαύσουμε στο μέλλον. Πιστεύω ότι αυτή είναι μια οργανική διαδικασία.

Αρχίζουμε πιστεύοντας σε ό,τι είναι εφικτό, με μια θετικότητα, και μετά κάνουμε στην άκρη όλα εκείνα τα πράγματα που δεν μας επιτρέπουν να δημιουργήσουμε τη δυνατότητα, ερχόμενοι σε ρήξη με όλα εκείνα τα πράγματα που μας εμποδίζουν. Νομίζω ότι αυτό το σύστημα είναι πολύ καλά εξοπλισμένο για να εμποδίζει τους ανθρώπους από το να πράττουν έτσι. Δεν είναι απλώς ένα σύστημα κυριαρχίας, αλλά κάτι που έχει κατασκευαστεί ειδικά γι’ αυτό, για να προσπαθήσει να μας απομακρύνει από όλες αυτές τις πιθανότητες. Υπάρχουν επίσης άλλοι θεσμοί, που μας απομακρύνουν πολύ από το εφικτό: η εκκλησία, τα σχολεία, τα πανεπιστήμια, τα ΜΜΕ και η αστυνομία. Όλοι αυτοί οι θεσμοί υπάρχουν ούτως ώστε η ζωή να μην μπορεί να είναι πραγματική ζωή.

Νομίζω ότι η λέξη κλειδί είναι η δημιουργικότητα. Ο τρόπος που κατανοώ εγώ τι συνέβη στην Αργεντινή, είναι ότι εμείς εξαντλήσαμε όλους τους προηγούμενους τρόπους κατανόησης της πραγματικότητας, της κατανόησης όχι απλώς του πως να την βγάλουμε πέρα μέρα με την μέρα, αλλά του πως να αλλάξουμε τα πράγματα. Όταν εξαντλείς όλους τους πόρους σου, ακόμα κι αυτούς που έχεις θεωρητικά, αρχίζεις να επινοείς άλλους. Δεν είναι ότι παραιτείσαι. Αντίθετα, αυτό που εμφανίζεται, είναι σαν μια καινούργια στιγμή, “Εξερεύνησα πολλά και δεν βγήκα πουθενά, αλλά συνεχίζω την προσπάθεια”. Η έρευνα για την ελευθερία και για μια καλύτερη ζωή είναι μια φυσική διαδικασία.

Η οριζοντιότητα μας επιτρέπει να είμαστε σε επαφή με μια πραγματικότητα που δεν έχει ακόμα ρυθμιστεί συνολικά κι έτσι μπορούμε να δούμε ακόμα διάφορους τρόπους οπτικής του κόσμου. Τα αριστερίστικα κόμματα προσπαθούν να καταστρέψουν τις διαφορές μας. Αυτή είναι μια μορφή εξουσίας που στόχο έχει να μας κάνει ένα πράγμα. Αυτή η εξουσία, φυσικά, είναι λανθασμένη και ψεύτικη και θα ήθελε να έχει ένα αφεντικό να μας διατάζει είτε καπιταλιστή είτε τροτσκιστή. Αλλά υπάρχει επίσης, η δυνατότητα να αρχίσουμε να ανακαλύπτουμε τι είναι αλήθεια σ’ αυτή την κατάσταση κι από εκεί να αρχίσουμε να προτείνουμε απαντήσεις που είναι δυνατές. Αρχίζουμε απ’ όπου είμαστε, ακόμα κι αν είμαστε μικροί, αλλά αρχίζουμε.

Οριζοντιότητα (Horizontalidad)

Μ’ αυτήν την λέξη και το νόημά της καταπιανόμαστε στην εισαγωγή. Είναι με διαφορά μία απ’ τις πιο διαδεδομένα χρησιμοποιούμενες λέξεις που βγαίνουν απ’ τα σπλάχνα των νέων κινημάτων στην Αργεντινή. Την έχω μεταφράσει κατά κύριο λόγο ως οριζοντιότητα ή ως οριζοντισμό, αλλά αμφότερες οι μεταφράσεις αφήνουν να διαφύγει το πλήρες νόημα της λέξης. H οριζοντιότητα δεν υπαινίσσεται μόνο μία μορφή οργάνωσης από-τα-κάτω, ούτε μία αντι-ιεραρχική σχέση όπου κανείς δεν αποφασίζει εξ ονόματος του άλλου. Είναι μία θετική σημασία που δηλώνει τη χρήση της άμεσης δημοκρατίας και την αγωνία της συνδιαμόρφωσης, διαδικασίες όπου οι πάντες αποκτούν φωνή και δημιουργούν καινούργιες σχέσεις μεταξύ τους. Η οριζοντιότητα είναι ένας νέος τρόπος του σχετίζεσθαι, βασισμένος στην πρόσωπο-με-πρόσωπο πολιτική και εναντιωνόμενη σε όλες τις μορφές “-ισμών”.

Απόσπασμα από το βιβλίο “Οριζοντιότητα” και σ’ αυτό το link (http://skya.espiv.net/files/2012/05/horizantalidad.pdf) μπορείτε να κατεβάσετε όλο το βιβλίο που περιέχει πολλές ενδιαφέρουσες μαρτυρίες από τα κινήματα στην Αργεντινή μετά την 19η Δεκεμβρίου 2001 και την 20η που έγινε το cazerolazo (το χτύπημα σε κατσαρόλες και τηγάνια).

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜ