22.000 ημέρες ευτυχισμένοι μαζί

Ο Ντέσμοντ Μόρις, διάσημος ζωολόγος και συγγραφέας πολλών βιβλίων – μεταξύ των οποίων και το πλέον διάσημο «Ο γυμνός πίθηκος» – αποκαλύπτει τα μυστικά μιας ευτυχισμένης μονογαμικής συμβίωσης κι ενός γάμου που διαρκεί 60 χρόνια

Οταν οι Μόρις θέλησαν να κάνουν ένα μεγάλο πάρτι για να γιορτάσουν τους χρυσούς τους γάμους, αντιμετώπισαν ένα πρακτικό πρόβλημα. Πώς θα δικαιολογούσαν 50 χρόνια αρμονικής συμβίωσης εφόσον η σύζυγος Ραμόνα δήλωνε 49 χρονών; Ετσι, λοιπόν, άφησαν αυτή την επέτειο να περάσει χωρίς να κοινοποιηθεί. Οταν όμως ήρθε η ώρα των διαμαντένιων, έκπληκτοι και οι δύο για το πόσο γρήγορα περνάνε τα χρόνια, αποφάσισαν ότι θα γιορτάσουν τα 60 χρόνια γάμου με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Και για τους δύο αυτό σήμαινε «μαζί με τα παιδιά». Ετσι οργανώθηκε μια κρουαζιέρα στη Βενετία με τον γιο τους, τη γυναίκα του και τα τέσσερα εγγόνια. Με αφορμή την επέτειο είχαν την ευκαιρία να περάσουν κάποιες ημέρες όλοι μαζί, πράγμα σπάνιο γιατί τo παιδί ζούσε στην Ιρλανδία.

«Κοιτάζοντας τη γυναίκα μου στην απέναντι πλευρά του τραπεζιού, στο οποίο ήταν καθισμένη ολόκληρη η οικογένειά μας, δεν μπορούσα να πιστέψω ότι έμεινε μαζί μου 60 ολόκληρα χρόνια», ομολόγησε πρόσφατα στην εφημερίδα «Ντέιλι Μέιλ» ο διάσημος συγγραφέας - ζωολόγος. «Δεν πρέπει να είναι ιδιαίτερα διασκεδαστικό να είσαι παντρεμένη με έναν άνθρωπο που δουλεύει από το πρωί μέχρι το βράδυ. Κατά τη διάρκεια των 60 χρόνων που περάσαμε μαζί έχω γράψει περισσότερα από 50 βιβλία, έχω κάνει περισσότερα από 500 τηλεοπτικά προγράμματα και έχω ζωγραφίσει περισσότερους από 2.000 πίνακες. Και δεν παραπονέθηκε ποτέ. Πιστεύω πως βοήθησε το γεγονός ότι είμαστε και οι δύο μοναχοπαίδια. Γι' αυτό μας αρέσει η μοναξιά».

Γνωρίστηκαν το 1949 σε ένα πάρτι στην εξοχή. Ο νεαρός Ντέσμοντ μόλις είδε τη Ραμόνα συγκλονίστηκε. Ο έρωτας ήταν κεραυνοβόλος. Η ταραχή του ήταν μεγάλη και, παρόλο που είχε πείρα με τις γυναίκες από τότε που ήταν στον στρατό, η συγκεκριμένη κοπέλα τον μπλόκαρε. Μέχρι να βρει το κουράγιο να την πλησιάσει και να της μιλήσει, ένας πολύ νόστιμος Λονδρέζος, κριτικός τέχνης, της είχε πιάσει την κουβέντα. Αμήχανος και πολύ ταραγμένος, δεν ήξερε τι να κάνει μέχρι που όλη η συντροφιά αποφάσισε να παίξει κρυφτό. Καθώς έσβηναν τα φώτα, τους είδε να φεύγουν μαζί και να μπαίνουν σε μια κρεβατοκάμαρα. Τους ακολούθησε και θεωρώντας ότι έχουν κρυφτεί κάτω από το κρεβάτι, ο ίδιος ξάπλωσε από πάνω. Αφησε το χέρι του να γλιστρήσει στο πλάι μέχρι που άγγιξε το δικό της. Το έπιασε και το έσφιξε. Η καρδιά του πήγε να σπάσει όταν ένιωσε ανταπόκριση στο σφίξιμο. Μέχρι που… την είδε απέναντί του, στο φως του φεγγαριού που έμπαινε από το ανοιχτό παράθυρο. Στεκόταν όρθια, δίπλα στο τζάκι. Ξέσπασαν στα γέλια. Οχι όμως και ο ωραίος κριτικός, ο οποίος έφυγε φοβερά ενοχλημένος από το δωμάτιο.

«Αυτή ήταν η πρώτη και η τελευταία φορά που αντάλλαξα χειραψία με κριτικό τέχνης», είπε χαριτολογώντας χρόνια αργότερα ο συγγραφέας - μεταξύ άλλων - του διάσημου βιβλίου «Ο γυμνός πίθηκος», περιγράφοντας τη σκηνή της γνωριμίας τους.

Αυτή η αστεία φάση - όπως και οι δύο την εισέπραξαν - καθώς βεβαίως και η αμοιβαία έλξη τούς ένωσαν για την υπόλοιπη ζωή τους.

Ενα πετυχηµένο τεστ

Δεν είχε περάσει πολύς καιρός από το περίφημο πάρτι, όταν ο νεαρός ζωολόγος χρειάστηκε τη βοήθεια της ολόφρεσκης συντρόφου του. Στην περιοχή υπήρχαν πάρα πολλά άγρια κουνέλια, τα οποία κατέστρεφαν τις φυτείες. Ζήτησαν από τον Ντέσμοντ να τους βοηθήσει. Επρεπε να βρει έναν τρόπο να τα πιάσει χωρίς να τους κάνει κακό. Επειτα από διάφορες βόλτες που έκανε με το αυτοκίνητό του στους αγροτικούς δρόμους ανάμεσα στα χωράφια, ανακάλυψε ότι τα κουνελάκια, που πέρναγαν χοροπηδώντας από τη μια πλευρά του δρόμου στην άλλη, υπνωτίζονταν για μερικά δευτερόλεπτα από το φως των προβολέων και στεκόντουσαν αποσβολωμένα μπροστά στο αυτοκίνητο. Ομως μέχρι να ανοίξει την πόρτα και να βγει ο οδηγός, αυτά εξαφανίζονταν στα χωράφια. Η Ραμόνα ανέλαβε την απίστευτη - για οποιαδήποτε άλλη γυναίκα που είχε μέχρι τότε γνωρίσει ο Ντέσμοντ - αποστολή: να καθήσει πάνω στο καπό και μόλις σταματήσει το αυτοκίνητο να πηδήξει και να πιάσει το ζωάκι. Πράγμα που έκανε με μεγάλη επιτυχία. Ο Ντέσμοντ έβαλε το κουνελάκι που μόλις είχε πιάσει η Ραμόνα, κάνοντας πλονζόν από το καπό του αυτοκινήτου, σε ένα κουτί με φαγητό και πριονίδια στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου, μόνο αφού της υποσχέθηκε ότι κάποια στιγμή θα έβρισκαν έναν τρόπο να το αφήσουν ξανά ελεύθερο. Ο νεαρός άνδρας πείστηκε πλέον εντελώς ότι είχε μπροστά του τη γυναίκα της ζωής του, μια γυναίκα που αγαπούσε τα ζώα και δεν τα φοβόταν, μια γυναίκα δραστήρια που αγαπούσε τη ζωή και δεν δίσταζε να κάνει πράγματα πέρα από τις αναμενόμενες κοινοτοπίες των συνηθισμένων γυναικών της εποχής εκείνης.

Γιατί διαφέρουµε;

Ως ζωολόγος o Ντέσμοντ Μόρις δεν μπορούσε να κατανοήσει τα συναισθήματά του. Πώς ήταν δυνατόν να έχει μπει σε μια τόσο απόλυτη σχέση, να είναι τόσο πολύ και τόσα χρόνια ερωτευμένος με μία και μοναδική γυναίκα; Το σχήμα αυτό στη φύση υπάρχει μόνο στα πουλιά. Τα ζώα, και μάλιστα αυτά που μοιάζουν περισσότερο στον άνθρωπο, όπως για παράδειγμα οι ανθρωπόμορφοι πίθηκοι, δεν έχουν μόνιμους συντρόφους. Βρήκε την εξήγηση γυρνώντας πίσω εκατοντάδες αιώνες, στην εποχή του κυνηγιού.

Οταν οι μακρινοί πρόγονοί μας ανακάλυψαν το κυνήγι ως νέο τρόπο ζωής, τα πράγματα άλλαξαν. Η αλλαγή αυτή επέφερε σημαντικές επιπτώσεις στους ρόλους που είχαν μέχρι τότε τα δύο φύλα. Οι άνδρες πήγαιναν για κυνήγι και οι γυναίκες συνέλεγαν καρπούς. Αυτές οι συγκεκριμένες δουλειές δημιούργησαν τον δεσμό του ζευγαριού, όπου ο ένας συμπληρώνει τον άλλο. Κάθε αρσενικό έχει το θηλυκό του και δεν χρειάζεται να λειτουργεί συνεχώς ανταγωνιστικά απέναντι στα υπόλοιπα αρσενικά. Οσον αφορά τις γυναίκες, η λογική του ζευγαριού είχε ως βάση το γεγονός ότι τα αρσενικά επέστρεφαν στο χωριό με τη λεία που είχαν πιάσει για να τη μοιραστούν μαζί τους. Αυτές θα μοιράζονταν, καθεμιά με το δικό της αρσενικό, τους καρπούς που είχαν μαζέψει.

Πάντως, όταν τον συγχαίρουν για την επέτειο των διαμαντένιων γάμων τους,  απαντά «ευχαριστώ, ναι, είμαστε τυχεροί που καταφέραμε να επιβιώσουμε σ' αυτόν τον μοντέρνο κόσμο, σε μια αποκλειστική σχέση».

Ενώ βρισκόταν εν πλω, κατά την εορταστική κρουαζιέρα, κάποιος τον ρώτησε πιο είναι το μυστικό του επιτυχημένου γάμου του. Ο Ντέσμοντ Μόρις απάντησε: «Οι ξεχωριστές κρεβατοκάμαρες. Και οι δύο λατρεύουμε την ιδιωτικότητα κατά τη διάρκεια του ύπνου και δεν θέλουμε να μας ενοχλεί κανένας. Το σεξ δεν θα έπρεπε να είναι το τελευταίο πράγμα που κάνει κάποιος το βράδυ πριν κοιμηθεί, όταν και οι δύο είναι εξουθενωμένοι ύστερα από μια ημέρα δουλειάς». Ο ερωτών δεν πείστηκε από την απάντηση και επέμενε για κάτι περισσότερο. «Σίγουρα βοηθάει αν η γυναίκα σου είναι πιο αποφασιστική από σένα, πιο γενναιόδωρη και πιο ικανή στο να πιάνει άγρια κουνέλια με τα χέρια», συμπλήρωσε τότε ο Μόρις για να τον ευχαριστήσει...

Τα μυστικά της επιτυχίας

Αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που ρωτούν τον διάσημο ζωολόγο το μυστικό της επιτυχίας του. Εξήντα χρόνια επιτυχημένου γάμου, άλλωστε, δεν είναι και λίγα. Ετσι, λοιπόν, εκτός από τις ξεχωριστές κρεβατοκάμαρες, σύμφωνα πάντα με τον άνθρωπο που εκτός των άλλων έχει και ένα διδακτορικό στον έγγαμο βίο, ακόματέσσερα είναι τα μυστικά της επιτυχίας:

• Ανοικτή επικοινωνία. Μια σχέση που δεν βασίζεται στην επικοινωνία είναι βέβαιο ότι θα καταρρεύσει αργά ή γρήγορα. Η ανοιχτή και δημιουργική επικοινωνία χρησιμεύει ως μέσον αναπαραγωγής για την αμοιβαία κατανόηση και την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης.
• Αμοιβαία πίστη. Γιατί κάποιος θέλει εξωσυζυγικές σχέσεις; Θα πρέπει να αγαπά και να τιμά τον σύντροφό του τόσο ώστε να μην εμπίπτει σε σεξουαλικούς  πειρασμούς. Αν πάλι κάποιος δεν έλκεται σεξουαλικά από τον σύντροφό του, μπορεί να τον βοηθήσει ώστε να του/της γίνει πιο ελκυστική/ός, κάνοντας υποδείξεις για τον τρόπο που αυτός/ή νομίζει.
• Οικειότητα. Οταν η αγάπη και η οικειότητα εξαφανίζονται από μια σχέση, ο γάμος οδεύει προς κατάρρευση. Θα πρέπει να διατηρηθεί το υψηλό επίπεδο της οικειότητας που υπήρχε στην αρχή του γάμου. Ο κύριος τρόπος για να γίνει αυτό είναι κάνοντας πράγματα μαζί και αφιερώνοντας ποιοτικό χρόνο ο ένας στον άλλο.
• Υποστήριξη. Είναι πολύ σημαντικό σε έναν γάμο ο ένας να υποστηρίζει τον άλλο στη δουλειά και στην καριέρα του. Αυτό θα βοηθήσει πολύ αυτόν που προσπαθεί να εστιάσει σωστά στο αντικείμενό του και να έχει περισσότερη ενέργεια ώστε να έχουν αποτέλεσμα οι προσπάθειές του. Και στο τέλος της κάθε ημέρας μια εποικοδομητική κουβέντα θα προσφέρει πολλά και στους δύο.

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ