Αδελφότητες. Το τέλος του μεγάλου κύκλου

Σε αρκετές αναρτήσεις και άρθρα, τόσο δικά μου όσο και άλλων, οι αναγνώστες διαβάζουν σχετικά με τις αδελφότητες και τις δραστηριότητές τους. Πολλοί μάλιστα, ρωτούν και σχολιάζουν με απορία ποιοι ή τι είναι τελικά οι αδελφότητες αυτές που τόσο έχουν απασχολήσεις την ανθρωπότητα διαχρονικά. Αρκετοί μάλιστα από αυτούς, στη σύγχυση που επικρατεί, ζητούν πια περισσότερα στοιχεία, κι αν ήταν δυνατόν διευθύνσεις και ονόματα. Αν μπει κάποιος στις μηχανές αναζήτησης στο internet, είναι αλήθεια ότι θα πάρει τόσες πολλές πληροφορίες που τελικά, μετά από λίγο χρόνο, θα βρεθεί πάλι στην αρχή, με περισσότερες ίσως απορίες από όσες είχε όταν ξεκίνησε. Τι πρέπει να κάνουμε τότε; Πως θα μπορέσουμε να βρούμε ένα δρόμο και να κατανοήσουμε τι συμβαίνει; Πριν ξεκινήσουμε όμως, θα ήθελα να κρατήσουμε μια φράση η οποία θα μας βοηθήσει σε όλη τη διαδρομή μας:

«Για να προσπαθήσεις να λύσεις ένα δύσκολο πρόβλημα, θα πρέπει πρώτα να μάθεις να σκέφτεσαι απλά»… Και τώρα ας ξεκινήσουμε… Η λέξη αδελφότητες, παράγεται από την λέξη αδελφός. Μια λέξη πάρα πολύ γνωστή της οποίας όμως αγνοούμε το νόημα. Το βαθύτερο νόημα από το οποίο θα πρέπει να ξεκινήσει κάποιος για να μπορέσει να φτάσει κάπου. Η λέξη αδελφός λοιπόν, είναι μια σύνθεση η οποία αποτελείται από δύο μικρότερα τμήματα. Από το στερητικό άλφα «α» και τη λέξη «δελφός». Το περίεργο είναι ότι όλους αυτούς τους αιώνες, ενώ αυτή η λέξη βρίσκεται μπροστά μας, όλοι την αγνοούν προσπερνώντας την. Κι αυτό διότι, όπως έχω γράψει επανειλημμένως και θα γράψω για πολλές ακόμη φορές, «ο μοναδικός τρόπος να κρύψεις κάποιο μυστικό είναι να το εκθέσεις σε κοινή θέα».

Η λέξη «δελφός» λοιπόν, σημαίνει εκείνος ο οποίος φέρει μια ολοκληρωμένη πληροφορία. Εκείνος που είναι ικανός να «μεταφέρει» και να διαχειριστεί μια πληροφορία ολοκληρωμένα συνολικά. Την οποιαδήποτε πληροφορία, με οποιοδήποτε τρόπο, στο οποιαδήποτε σημείο. Ολόκληρη και αυτούσια. Θα μπορούσε να είναι ο μοναδικός κληρονόμος ενός πατέρα, ή ο μοναδικός μαθητής ενός δασκάλου ή το μοναδικό κλειδί για να ανοίξει ένα θησαυροφυλάκιο, ή ο μοναδικός κωδικός για να εισέλθεις σε κάποια δεδομένα. «Δελφικό» δηλαδή, είναι το «μοναδικό κλειδί», ο «μοναδικός κωδικός», που ανοίγει μια μοναδική πύλη… Προσέξτε τι γράφω, διότι είσαστε έτοιμοι πάλι να δείτε το «ελ – φος» αντί το «διέλευση φωτός». Προσέξτε διότι κάποιοι από εσάς, βλέποντας αυτή τη φράση, είναι πάλι έτοιμοι να αυταπατηθούν και να αρχίσουν να λένε τα δικά τους κοιτάζοντας το δέντρο και αγνοώντας το δάσος… Διότι στην παραπάνω πρόταση, υπάρχει ολόκληρη η περιγραφή του αισθητού κόσμου, κι όμως, πάλι αδυνατείτε να τη δείτε.

Γιατί; Διότι σας έχουν εκπαιδεύσει να κοιτάζετε αλλού. Και φυσικά τον κύριο λόγο σε αυτό, τον έχουν παίξει τα «παπαγαλάκια»…Σας αφήνω όμως προς το παρόν με την απορία και συνεχίζω (πάντα με εκνεύριζε ο Φουράκης που διέκοπτε αυτό που έλεγε και με ανάγκαζε να ψάξω μόνος μου, αλλά είναι απίστευτο το καλό που μου έκανε). Συνεχίζω και θα τα πούμε στην πορεία… Ο αδελφός λοιπόν, είναι εκείνος που αναγνωρίζει, ότι η ικανότητά του τον περιορίζει, να κατέχει ένα μέρος μονάχα της ενέργειας ή της δύναμης και για το λόγο αυτό, δέχεται να ενωθεί με κάποιον άλλο που επίσης τον αναγνωρίζει ως αδελφό, με κοινό στόχο να αποκτήσουν μαζί την συνολική πληροφορία, ενέργεια, δύναμη, εξουσία.

Προσέξτε όμως τι γράφω… διότι αυτό που μόλις έγραψα, αποτελεί την αρχική αιτία που δημιουργήθηκαν οι αδελφότητες πριν εκατοντάδες χρόνια… Διότι σήμερα, τα πράγματα έχουν αλλάξει εντελώς, με αποτέλεσμα οι αδελφότητες με την ευρύτερη έννοια, να παρουσιάζουν πια μια εντελώς διαφορετική εικόνα παντού. Να εξηγήσω… Ενώ δηλαδή δελφός σημαίνει, αυτός που έχει την ικανότητα να μεταφέρει μέσα του μια ολοκληρωμένη πληροφορία, οσοδήποτε μεγάλη και οσοδήποτε σημαντική, ο α-δελφός, (που μερικοί υπογραμμίζουν την παύλα με το άλφα) είναι ακριβώς το αντίθετο. Είναι δηλαδή εκείνος, ο οποίος για να ολοκληρωθεί η πληροφορία που φέρει, χρειάζεται και κάποιον άλλον, ή κάτι άλλο.

Παύει δηλαδή να είναι αυτόνομος και αυτοδύναμος αλλά για να λειτουργήσει και να αναπτυχθεί, χρειάζεται πάντα και κάτι άλλο. Αδελφότητα δηλαδή, είναι η μυστική λέξη α-δυναμίας, η οποία δείχνει την ανάγκη να ενωθεί ένας α-δελφός με κάποιον άλλο α-δελφό, ώστε να μπορέσουν να συνθέσουν μια ολοκληρωμένη πληροφορία σε ενιαία εικόνα. Αλλιώς, είναι εντελώς ανίσχυρος να κάνει το οτιδήποτε. Προσέξτε τι γράφω…. Εντελώς ανίσχυρος… Τώρα θα κάνω ένα λεκτικό άλμα ώστε να πεταχτώ υποθετικά στο τέλος της ανάρτησης και να σας πω κάτι σημαντικό. Αμέσως μετά θα γυρίσω πίσω για να το αναλύσουμε…

Ο αδελφός, το μέλος της κάθε σύγχρονης αδελφότητας, είναι εκείνο το άτομο που θεωρεί τον εαυτό του σαν αυτόνομη μονάδα στον κόσμο αυτό, εντελώς αδύναμο και ανίσχυρο. Θεωρεί δηλαδή ότι είναι αδύνατον να τα καταφέρει μόνος του, διότι του λείπουν σημαντικές πληροφορίες για τα πάντα. Πιστεύει δηλαδή, ότι για να μπορέσει να επιβιώσει, να αναπτυχθεί ή να κυριαρχήσει στον κόσμο αυτό χρειάζεται πάντα και κάποιον άλλον μαζί του, τον οποίο και θα χρησιμοποιεί για το σκοπό του. Κάποιον που να κατέχει τις υπόλοιπες πληροφορίες που απουσιάζουν από εκείνον. Κάποιον όμως, που μόλις τον βρει, θα πρέπει να του αποκρύπτει συνεχώς εκείνο το κομμάτι των πληροφοριών που κατέχει, διότι όπως πιστεύει, αν το χάσει, τότε θα απομείνει πάλι ανίσχυρος και εγκαταλελειμμένος όπως πριν. Έτσι ξεκινάει ένα αγώνα χωρίς τέλος, συλλέγοντας πληροφορίες και αποκρύπτοντας τα πάντα. Έχω ξαναγράψει για την λειτουργική πληροφορία της δυαδικότητας της ψυχής και αυτή είναι η σημαντικότερη εφαρμογή από την πεποίθηση που αναπτύσσεται. Για αυτό κρατήστε μια σημείωση στο σημείο αυτό, σχετικά με τον «όρκο σιωπής» και την οδηγία «δεν υπάρχουν άλλοι, οι άλλοι είσαι εσύ»…

Η κάθε πληροφορία όμως, σαν έννοια, εμπεριέχει το πνευματικό στοιχείο. Είτε σκέψη είναι είτε συναίσθημα, πάντα η πληροφορία έχει να κάνει με το πνεύμα με την ευρύτερη έννοια. Η βάση δηλαδή της συνένωσης δύο τέτοιων αδελφών, είναι η ανταλλαγή πληροφοριών με στόχο ένα κοινό σκοπό. Εδώ το δίπολο Δίδυμου-Τοξότη με εστίαση στο αρνητικό πεδίο του διδύμου είναι κάτι παραπάνω από εμφανές αλλά αυτό θα βρούμε την ευκαιρία να το συζητήσουμε και άλλη φορά. Όμως μας δίνει από μόνο του αρκετές πληροφορίες για την βαθύτερη δομή μιας αδελφότητας, τη σχέση της με τη μυστικότητα και το ρόλο της στην συνολική αλληλεπίδραση με τους άλλους. Διότι η  ιερότητα του πνεύματος και ο συνεχής στόχος προς κάποιο σκοπό, υποβόσκει πάντα σε κάθε δυνατή αδελφότητα. Αυτό που ενώνει τα μέλη της αδελφότητας, αυτό το οποίο συνεχώς υπονοούν και δείχνουν προς τα έξω, είναι πάντα η πνευματική ανάπτυξη σε όλα τα επίπεδα όπως και η ιερότητα της γνώσης που κατορθώνουν τελικά να συλλέξουν.

Όμως τελικά αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα, είναι ένα διπλό προσωπείο διάχυσης πληροφοριών με τέτοιο τρόπο ώστε να παραμένει πάντα ο σκοπός τους αφανής. Ο σκοπός δηλαδή της συλλογής και διαχείρισης της πληροφορίας μεταλλάσσεται από πνευματικό σε υλικό. Διότι το βασικό τους πρόβλημα είναι ο μόνιμος φόβος για την επιβίωση. Αυτός ήταν και είναι διαχρονικά ο κυρίαρχος λόγος που συνασπίζονται. Αυτός είναι ο λόγος που αποφασίζουν να ενώσουν τις δυνάμεις τους. Απλά επιλέγουν, σαν όπλο για την επίτευξη του σκοπού τους, να διαχειριστούν τη γνώση. Η φράση «η γνώση είναι δύναμη» προέρχεται από αυτούς. Από όλους αυτούς τους ανθρώπους που αποφάσισαν να διαχειριστούν κάθε είδους πληροφορία, σαν όπλο προς την μόνιμη εξουσία τους. Κι εκεί είναι η μεγάλη παγίδα για όλους τους άλλους. Ποια δηλαδή; Η ψευδής εικόνα της πνευματικότητας.

Διότι οι περισσότεροι από μας, έλκονται από την πνευματικότητα και τη γνώση που υπάρχει και υποβόσκει στη βάση τους, ενώ στην ουσία αυτό που υπάρχει στο βάθος είναι ένας άκρατος υλισμός επιβίωσης και εξουσίας. Η έναρξη φυσικά κάθε αδελφότητας ίσως ήταν και πνευματική. Αναμφίβολα υπάρχουν μέσα στις αδελφότητες και πνευματικά άτομα. Η πνευματικότητα όμως είναι πληροφορία η οποία με την πάροδο των γενεών μεταλλάσσεται. Πως; Μέσω της σύγχρονης εξειδίκευσης… Δηλαδή της τέχνης να κατακερματίζεις τη συνολική ανθρωπότητα σε τμήματα και να εστιάζεις το νου και τη συνείδηση κάθε τμήματος της ανθρώπινης μάζας, όσο το δυνατόν σε μικρότερο εύρος πληροφορίας. Κι αυτό το ελάχιστο κομμάτι πληροφορίας, να το φωτίζεις τόσο πολύ, ώστε κάθε τμήμα να θεωρεί σημαντικό, μονάχα το σημείο που βλέπει… Το μεγαλύτερο παράδειγμα είναι οι ειδικότητες της επιστήμης και εργασίας. Όμως το ισχυρότερο είναι άλλο…

Θα σας δώσω ένα παράδειγμα. Έχετε ακούσει όλες αυτές τις ιστορίες για ανθρώπους ερπετά, όντα από άλλους πλανήτες και μηνύματα από τους μακρινούς γαλαξίες. Αν ανοίξετε το διαδίκτυο πλέον, είναι άπειρα περιέχοντας σχεδόν κάθε συνδυασμό. Όλο αυτό όμως είναι ένα τεράστιο ψέμα. Μια απύθμενης έκτασης απάτη προς όλους, που σκοπό έχει να μας εστιάσει εκεί που κάποιοι θέλουν. Που όμως; Πως ξεκίνησε… Εδώ και αρκετούς αιώνες, πάνω στον πλανήτη υπάρχουν δύο με τρεις κύριοι συνασπισμοί γνώσης και εξουσίας. Συνασπισμοί… Δηλαδή γιγαντιαίες οργανώσεις που αποτελούνται από άλλες μικρότερες μέσα σε ένα οργανωτικό λαβύρινθο… ο οποίος δρα σαν προστατευτική ασπίδα γύρω τους… Οι συνασπισμοί αυτοί, είχαν στην κατοχή τους όλα τα κείμενα και όλη την προφορική γνώση που υπήρξε πάνω στη γη διαχρονικά. Από την εποχή που δημιουργήθηκε η πρώτη πληροφορία στον πλανήτη μέχρι σήμερα… τα πάντα. Οι βαθμοί εξουσία μάλιστα που είχαν μέσα στην εσωτερική τους οργάνωση, δίνονταν βάσει της ευθύνης τους να διαφυλάττουν αυτή τη γνώση σαν μυστικό. Στα αρχεία αυτά που κρατούσαν, γνώριζαν την κατάσταση που υπήρχε στον πλανήτη όπως και τα αίτια της καταστροφής όλων των πολιτισμών επίσης διαχρονικά.

Τα μέλη των αδελφοτήτων αυτών όμως είναι άνθρωποι και μόνο άνθρωποι. Παρά τη φαντασία κάποιων από τους αναγνώστες θα πρέπει να πω ότι οτιδήποτε άλλο, είναι απλά πληροφορίες που οι ίδιες οι αδελφότητες δημιούργησαν για τους εαυτούς τους σαν προστατευτικό προκάλυμμα καπνού… Αποτελούνται μόνο από ανθρώπους, οι οποίοι κατέχουν όλες τις θέσεις εξουσίας του πλανήτη. Όσοι δηλαδή από τους κοινούς ανθρώπους όπως εσείς κι εγώ, κατάφερναν από κληρονομιά, ικανότητα ή απάτη να προωθηθούν σε θέσεις εξουσίας, αυτόματα θα έπρεπε να περάσουν και μέσα από τις αδελφότητες οι οποίες έτσι εξελίχθησαν σε άτυπη μυστική διαχειριστική κυβέρνηση του πλανήτη μιας και όλοι γνωρίζονταν μεταξύ τους. Όσο ο πληθυσμός της γης βρισκόταν σε χαμηλά επίπεδα,  είχε μικρή αντίληψη για την ύπαρξη των αδελφοτήτων αυτών. Όσο όμως αυξανόταν, άρχισαν να αυξάνονται και οι πληροφορίες σχετικά με αυτούς και τις δραστηριότητές τους.

Αν και είχαν χωρίσει τις δραστηριότητές τους πάνω στον πλανήτη και τον περισσότερο καιρό υπήρχε μεταξύ τους ειρήνη, υπήρχαν και εποχές που οι μεταξύ τους σχέσεις έφταναν στο επίπεδο της σύγκρουσης. Παράδειγμα η σφαγή των Ναϊτών ιπποτών από τον πάπα Κλήμη τον Ε’ την Παρασκευή 13 Οκτωβρίου 1314, τα αντίποινα της οποίας ζούμε όλοι εμείς σήμερα… Όμως αυτά τα αντίποινα είναι δική τους υπόθεση. Είναι η μεταξύ τους σχέσεις… Εμείς οι υπόλοιποι, ζούμε απλά ανάμεσά τους, στο πεδίο μιας μάχης που αγνοούμε, που ποτέ μας δεν μάθαμε και ούτε ποτέ θα αντιληφθούμε τι συμβαίνει… Γιατί; Γιατί αγνοούμε τη συνολική εικόνα που κρατούν μυστική… Μια εικόνα που αλλάζει συνεχώς από κάποια αόρατα χέρια που στο βωμό της εξουσίας πλέον, καταστρέφουν και ισοπεδώνουν τις αξίες όλων μας…

Πως αλλάζει; Από τα δικά τους συμφέροντα… Ποια συμφέροντα; Τα εσωτερικά τους συμφέροντα διαπλοκής, δολοπλοκίας  και μηχανορραφίας στο δρόμο προς την εξουσία της κάθε φράξιας και ισχυρής ομάδας…Έτσι, κάθε μέρα, είναι για αυτούς, ένας αγώνας επικράτησης πια, ένας εναντίων όλων. Ένας αγώνα στον οποίο αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν τα πάντα. Όλη τη κρυμμένη γνώση που υπήρχε μέχρι σήμερα, αποφάσισαν να την φέρουν στην επιφάνεια για να κυριαρχήσουν. Κύριος μοχλός η τεχνολογική ανάπτυξη,  και η χρήση των μαζών της ανθρωπότητας σαν στρατό για τα δικά τους συμφέροντα. Επιστήμονες, ιερείς, γιατρούς, δασκάλους, καθοδηγητές, μάντεις, αστρολόγους, στρατιωτικούς, τα πάντα στην υπηρεσία των ομάδων τους.

Τα τελευταία εκατό περίπου χρόνια όμως, η κατάσταση άρχισε να βγαίνει εκτός ελέγχου. Οι οργανώσεις που δημιουργήθηκαν κάτω από την κάθε αρχική αδελφότητα άρχισαν να παίρνουν μια γιγαντιαία έκταση σε αριθμό και σε άτομα και η οργανωτική δομή τους άρχισε να παρουσιάζει αστάθεια. Μέσα στις δαιδαλώδεις οργανώσεις αυτές, είχαν πλέον μπει κάθε καρυδιάς καρύδι, με τις προσωπικές φιλοδοξίες του μικρού του κόσμου και αυτό είχε αρχίσει να δημιουργεί μια ανομοιομορφία στο γενικά αποδεχόμενο αρχικό στόχο και σκοπό. Οι επιμέρους οργανώσεις, έφτασαν να ελέγχουν όλες σχεδόν τις πολυεθνικές εταιρίες, τις τράπεζες, τις κυβερνήσεις και τους διεθνείς οργανισμούς του πλανήτη όπου άνθρωποι της διπλανής πόρτας άρχισαν να παίρνουν θέσεις σε όλο αυτό το γιγαντιαίο δίκτυο της Βαβυλωνίας. Ένα δίκτυο επώνυμα ανωνύμων, όπου οι πιο αδίστακτοι από τους οποίους, άρχισαν να το μετατρέπουν σε μια πνευματική μαφία άκρατου υλισμού που λυμαινόταν πια τα πάντα.

Και το παιχνίδι ξαφνικά έγινε πολύ σκληρό… Στη μάχη της κυριαρχίας, ένα μέρος των ομάδων αυτών, άρχισαν να δημιουργούν τις πιο άγριες συνθήκες αντίπαλου δέους, που τελικά έφτασε στη διασπορά ειδήσεων για κίνδυνο επίθεσης από το διάστημα. Μια στρατηγική κίνηση που την ξεκίνησαν με τη λήξη του Β’ παγκόσμιου πολέμου και σκοπεύουν να τη θέσουν σε εφαρμογή σαν την έσχατη λύση επιβολής της εξουσίας τους. Όμως όπως χάνουμε εμείς τη μεγάλη εικόνα όταν βρισκόμαστε στο κέντρο ενός βουνού από πληροφορίες, έτσι την χάνουν κι εκείνοι. Έτσι οι πλέον αδίστακτοι τύποι από τις οργανώσεις, αποφάσισαν να εκμεταλλευτούν κάθε υπάρχουσα γνώση που θα μπορούσε να τους χαρίσει διαρκή και απόλυτη εξουσία σε ολόκληρο τον πλανήτη. Αποφάσισαν φτάσουν στα άκρα και να εγκαθιδρύσουν μια εωσφορική θρησκεία, να προσπαθήσουν να πειραματιστούν με την ψυχή, να δημιουργήσουν κλώνους μέσα στους οποίους να έβαζαν τη δική τους ψυχή, πειραματιστούν με τα πλέον επικίνδυνα αρχαία κείμενα που έχουν στην κατοχή τους, να κάνουν τα πάντα. Οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας, τα «καλά παιδιά» των σχολείων και των οργανώσεων, έχουν πια μετατραπεί σε σύγχρονους Φραγκενστάιν.

Πρώην απλοί άνθρωποι σαν όλους εμάς, με ειδικά εσωτερικά προβλήματα αστάθειας Εαυτού, αν τους ρωτήσεις το λόγο γιατί το κάνουν, η απάντησή τους είναι «και γιατί όχι;» Έχουν δημιουργήσει ένα εντελώς χαοτικό σύστημα στο περιβάλλον της ανθρωπότητας, αδιαφορώντας παντελώς για τις οποιεσδήποτε συνέπειες. Κι αυτό, διότι αδυνατούν να τις κατανοήσουν… Έτσι λοιπόν δημιούργησαν την ιστορία με τους ανθρώπους ερπετά και τα όντα από το διάστημα δρομολογώντας μια εντελώς τρελή ιστορία που σκοπεύουν να εφαρμόσουν. Όταν όμως κάποιος, μπει και ζει μέσα σε μια ιστορία τέτοια, χάνει που είναι η αρχή και που το τέλος. Διότι εν τω μεταξύ, ετοίμασαν κάποια πειραματικά μοντέλα κλώνων και άρχισαν να τους παρομοιάζουν με εξωγήινους από άλλους γαλαξίες. Κάποιοι μάλιστα εξ αυτών ήρθαν και στη Ελλάδα φιλοξενούμενοι μερικών αφελών. Τα όντα αυτά, λειτουργούν με μια εικονική μνήμη αντί ψυχής, έχουν στη μνήμη τους συγκεκριμένο εύρος γνώσεων και φυσικά μικρό χρόνο ζωής. Επειδή όμως παράγονται σε μορφή ενήλικα, είναι αδύνατον να καταλάβεις τη διαφορά.

Κι έχουμε συνέχεια, διότι κατάφεραν στα εργαστήρια των εταιριών που ελέγχουν να δημιουργήσουν και κάποια όντα κλώνους σε μορφή ερπετών, τα οποία όμως όταν τα παρουσιάζουν στο κοινό είναι ήδη νεκρά. Όμως η ανθρώπινη φαντασία είναι ισχυρότερη της ανοησίας και προσθέτοντας σε αυτό το κοκτέιλ και τον φόβο, άρχισαν να δημιουργούν ένα σύστημα πληροφόρησης που τελικά πέρασε στη συνείδηση, έκανε τους απαραίτητους κύκλους και κατόρθωσε να μπει στη συνειδητότητα, ώστε να αναπαράγεται μόνο του. Έτσι, ο κάθε ένας από μας πλέον, έχει το δυναμικό να το δημιουργεί, απλά με την αποδοχή της ιστορίας αυτής. Το πρώτο βήμα ήταν έτοιμο… Παράλληλα όμως, παιζόταν και το παιχνίδι της θρησκείας… Όλο αυτό το πανηγύρι με τους εξωγήινους δηλαδή, κατόρθωσαν να το έχουν ντύσει με μηνύματα από αγγέλους και οντότητες, μέσω «φωτισμένων» ενδιάμεσων, δημιουργώντας έτσι τη βάση οργάνωσης των «αγίων» της επόμενης θρησκείας που ετοιμάζουν. Τα ενδιάμεσα δηλαδή που εμφανίζονται όλο αυτό το διάστημα να μεταφέρουν μηνύματα από αρχαγγέλους και οντότητες, μέσα στα επόμενα εκατό χρόνια, θα προωθηθούν σαν οι «άγιοι» της νέας θρησκείας. Ο Κρύων, ο Μέτατρον και τα υπόλοιπα όντα που εμφανίζουν σαν διδασκάλους μαζί με το Βούδα και το Χριστό, είναι αρχαίοι δαίμονες που ανασύρουν αδίστακτα από την πέμπτη διάσταση για να μπορέσουν να δημιουργήσουν την ιερουργία της νέας εωσφορικής θρησκείας που έρχεται.

Το έχω ξαναγράψει. Μια θρησκεία, χρειάζεται διακόσια με τριακόσια χρόνια για να αλλάξει και να εγκαθιδρυθεί κι εμείς έχουμε ήδη διαβεί τα εκατόν πενήντα περίπου. Με υπόγεια τακτική, σε πλησιάζουν και σε δελεάζουν λέγοντας ότι ανήκεις στους φωτεινούς, οτι προέρχεσαι από άλλους γαλαξίες κι οτι έχεις ζήσει στην Ατλαντίδα, ήσουν βασιλιάς ή ότι άλλο. Σου προσφέρουν αγάπη προάγοντας το «καλό παιδί» που έχεις μέσα σου, το οποίο στο καλύπτουν με τη λέξη «αγάπη και φως», δημιουργώντας ένα υπόβαθρο να γιγαντωθεί ένα δυναμικό Εγώ σου, αυτό του χειραγωγού, το οποίο μετά, είναι σχεδόν αδύνατον να εντοπίσεις και να απαλλαγείς από αυτό. Έχοντας κάνει το πρώτο βήμα, σε αφήνουν μετά στην πληροφορία των ερπετών η οποία σε «κλαδεύει»κανονικά, αφήνοντάς σε πνευματικά ανάπηρο… Πως; Έχοντας αναπτύξει μέσα σου την πεποίθηση της υποταγής μέσω του «καλού παιδιού» και της «αγάπη και φως», η πληροφορία που πέφτει από πάνω με ένα πλάσμα ερπετό, σε καθιστά σε κατάσταση πλήρους υποταγής.

Μόλις δεχθείς δηλαδή την ύπαρξη ενός πλάσματος περισσότερου δυνατού και ισχυρού πνευματικά από σένα, ικανού να κάνει τα πάντα, τότε αυτόματα βρίσκεσαι σε κατάσταση τέτοιας ισχυρής αδυναμίας και υποταγής, που ζεις περιμένοντας να σε σώσει, κάποιος τόσο ισχυρός όσο ας πούμε ένας Θεός. Κι εκεί σου παρουσιάζουν αυτόν που περιμένεις. Τον Κρύων, τον Μέτατρον, τον Δία ή ότι άλλο ξένοα από σένα, γιγάντιο και μακρινό να μπορείς να το δεις πραγματικά. Αυτό είναι και το τελευταίο στάδιο παράδοσης σου… Όσοι από εσάς έχουν κάνει σε ειδικά σώματα όπως καταδρομείς ή υποβρύχιες καταστροφές, ξέρουν πολύ καλά τι εννοώ. Κι οι υπόλοιποι όμως μπορούν να το φανταστούν. Σε μια τέτοια κατάσταση, είναι αδύνατον να δώσεις μάχη για το οτιδήποτε. Είσαι λοιπόν έτοιμος, ώστε να βγεις έξω να αντιμετωπίσεις τον εικονικό κόσμο, τον οποίο έχουν φροντίσει να σε υποδεχθεί κατάλληλα. Ειδήσεις, πολεμικά ημερολόγια, κατοχικά νέα, ανεργία, φτώχεια, μετανάστες, μνημόνια, βία και το σκηνικό είναι έτοιμο. Είναι εικονικό, το λες κι εσύ, το ξέρεις, αλλά η συνείδησή του έχει καταγράψει κάτι άλλο που εσύ αγνοείς.

Με τη συνείδησή σου, έχεις βάλει την υπογραφή σου σε ένα συμβόλαιο ζωής, που τους χάρισες χωρίς να σου ζητήσουν τίποτε ώστε να μπορείς να τους κατηγορήσεις…  Πρόσεξε τι έγραψα εδώ φίλε αναγνώστη, διότι είναι αυτό που θα σου πουν μετά… Το ξαναγράφω… Με τη συμπεριφορά σου, αυτή της αποδοχής αυτής της κατάστασης, έχεις βάλει την υπογραφή σου σε ένα συμβόλαιο ζωής, που τους χάρισες χωρίς να σου ζητήσουν τίποτε ώστε να μπορείς μετά να τους κατηγορήσεις… Είναι όλο ένα ψέμα κι όμως το αναπαράγεις και το ζεις… Είναι στημένο το παιχνίδι κι αν το αγνοούσες ότι είναι πράγματι ψέμα, τώρα το βλέπεις και το διαβάζεις… Στημένο από ποιους; Από εκείνους που τα εσωτερικά τους συμπλέγματα τα βύθισαν μέσα τους και τα έκαναν οργή και μίσος για μια κοινωνία που καθημερινά τους πονά. Ανήμποροι να αντιληφθούν αυτό που συμβαίνει, γέμισαν την ανθρωπότητα φόβο και ψέμα, με το χειρότερο τρόπο. Με το συναίσθημα και την ανάγκη για αγάπη των απλών ανθρώπων. Αδίστακτα άτομα, κατάφεραν να ριζώσουν μέσα στις καρδιές των ανθρώπων το φόβο για το αδύνατο. Το φόβο για το πανίσχυρο και ανίκητο τίποτε… Και έχουν το θράσος να απαντούν «και γιατί όχι…»  Είναι στημένο το παιχνίδι και τώρα καλούμαστε να το καταστρέψουμε μέσα μας… Με όση δύναμη και θάρρος μας έμεινε, καλούμαστε να το ξεριζώσουμε και να πάρουμε πάλι τη ζωή στα χέρια μας. Κι αυτό ισχύει και για τον απλό αναγνώστη που μέχρι σήμερα πίστεψε όλα αυτά που έβλεπε και άκουγε, αλλά και για τους δασκάλους, τους καθοδηγητές και τους ηγέτες όλων αυτών των τάσεων…

Γνωρίζω ότι μερικοί από αυτούς, είναι άνθρωποι που έχουν πραγματική διάθεση να βοηθήσουν τον κόσμο από καρδιάς… Όμως ο δρόμος που κάποιοι τους έδειξαν έχει ναρκοπέδιο… Και τώρα έφτασαν σε ένα σημείο ευθύνης που είναι αδύνατον να κλείσουν τα μάτια.  Ακόμη και σήμερα, δέχομαι ειρωνικά σχόλια ανθρώπων που γνωρίζω, ότι έχουν εισέλθει σε όλο αυτό το πανηγύρι της πνευματικής διδασκαλίας της αλλαγής, για λόγους φήμης, πλουτισμού και ματαιοδοξίας. Φυσικά αρκετοί είναι άσχετοι από όλο αυτό το πανηγύρι… Αυτό το γνωρίζω πολύ καλά. Όμως είναι σχετικοί με την αδιαφορία για αυτό που συμβαίνει από πίσω. Για αυτό, αν ποτέ ήθελα να κρίνω κάποιον από όλους αυτούς τους πνευματικούς καθοδηγητές που διαχειρίζονται ψυχές όλα αυτά τα χρόνια, αυτός θα ήταν μονάχα εκείνος, που θα συνέχιζε να επιδεικνύει την ίδια αναισθησία και ασυνειδησία, μετά από όλα αυτά που βγαίνουν στο φως πλέον σήμερα…Έμαθαν και επαναλαμβάνουν παπαγαλίζοντας φράσεις που αδυνατούν να κατανοήσουν με τις οποίες θα βρουν τον τρόπο να δικαιολογήσουν και πάλι το υπερμεγέθες Εγώ τους. Κι με τον ίδιο τρόπο που εξαπατούν τον εαυτό τους, θα προσπαθήσουν και πάλι να εξαπατήσουν και όσους είναι γύρω τους. Όμως έως εδώ… Έως εδώ… Είναι αδύνατον να συνεχιστεί αυτό που γινόταν μέχρι σήμερα…

Είναι αδύνατον να συνεχίσετε αναπαράγετε σκέψεις που ειπώθηκαν πριν χιλιάδες χρόνια, σε μια εποχή που ετοιμάζεται να μπει στη σύνθεση της συνειδητότητας… Είναι αδύνατον να συγκρατήσετε την ενιαία  νοητική σύνθεση γνώσης και συναισθήματος, επιστημονικότητας και αίσθησης που αναδύεται, με αυτά τα λογοτεχνικά κείμενα και τις ανάλαφρες εκθέσεις ιδεών χωρίς νόημα που διανέμετε… Είναι αδύνατον να συνεχίσετε να οδηγείτε ανεύθυνα στην απόγνωση, ολόκληρα πλήθη ανθρώπων που διψασμένοι τρέφονται από σας με ένα τίποτε… Είναι αδύνατον να συνεχίσετε να συμμετέχετε σε ένα παιχνίδι που τις βάσεις του αγνοείτε επιδεικτικά, προσκολλημένοι στη στενή ανάγκη σας για φήμη και επιβίωση…

Είναι αδύνατον να εξευτελίζετε σύμβολα και σκέψεις σοφών ανθρώπων, καλύπτοντάς τα με το βαρύ πέπλο της άγνοιάς σας… Αλλάξτε τον τρόπο  και το υλικό που διδάσκετε… κρατώντας αυτά που γνωρίζετε και αντιλαμβάνεστε μόνο… Αυτά που μιλούν τη γλώσσα της σημερινής συνείδησης… Αν και όσο μπορείτε… Αλλιώς οι καιροί θα σας προσπεράσουν… Και μετά πάλι από την αρχή, όσο κι αν αδιαφορείτε κρυφά για αυτό… Αποδεχθείτε την πλάνη σας και την αλλαγή που πρεσβεύετε  και μείνετε σε αυτό. Αποδεχθείτε το τέλος του κύκλου, πριν μετατραπεί σε ήττα… Διότι από την επόμενη ανάρτηση μου θα αρχίσετε να αντιλαμβάνεστε, ότι αυτό που έρχεται  είναι αδύνατον να το συγκρατήσετε… Αδύνατον…

Αλκιρέας

(Συνεχίζεται…)

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ