Παράλληλα σύμπαντα

Η θεωρία των χορδών διατυπώθηκε την δεκαετία του 80 και υποσχόταν να δώσει λύση σε όλα τα μυστήρια του σύμπαντος ακόμα και στο ερώτημα της ύπαρξης παράλληλων συμπάντων.

Στηρίζεται στην ιδέα ότι τα σωματίδια δεν είναι σταθερά σημεία αλλά χορδές που πάλλονται κατά διαφορετικό τρόπο.

Εμβαθύνοντας τη θεωρία των χορδών, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι δεν υπάρχουν μόνο χορδές αλλά και μεμβράνες, εξελίσσοντας τη θεωρία των χορδών στην αποκαλούμενη θεωρία Μ (θεωρία της μεμβράνης).

Σύμφωνα με την θεωρία Μ μέσα σε ένα τρισεκατομμυριοστό τρισεκατομμυριοστού του δευτερολέπτου μεμβράνες σε ένα προ-συμπαντικό κόσμο συγκρούστηκαν, η μια με την άλλη, προκαλώντας την Μεγάλη Έκρηξη και από τότε για περίπου δεκατρία δισεκατομμύρια οκτακόσια εκατομμύρια χρόνια μια πελώρια συνεχώς διαστελλόμενη φυσαλίδα αρχέγονης ύλης εξελίχτηκε στο σύμπαν που γνωρίζουμε. 
Η θεωρία Μ υποστηρίζει ότι το σύμπαν που γνωρίζουμε, επικάθεται σε μία από τις πελώριες ενεργητικές μεμβράνες που επιπλέουν στην κοσμική θάλασσα του διαστήματος και η οποία είναι γεμάτη αόρατες επιπλέον διαστάσεις από τις οποίες έξι ή επτά είναι μικροσκοπικές και βρίσκονται διαρκώς μπροστά μας.

Ακριβώς δίπλα μας επιπλέει μια άλλη μεμβράνη ένα ξεχωριστό σύμπαν χωρίς αλληλεπίδραση μαζί μας. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι αν και δεν αγγίζουμε δε βλέπουμε και δε νιώθουμε ύλη στην παράλληλη μεμβράνη διαισθανόμαστε την ύπαρξη της μέσω της βαρύτητα της. Οι αόρατες τεράστιες πηγές βαρύτητας που περιβάλλουν τους γαλαξίες και ονομάζονται σκοτεινή ύλη, μπορεί να είναι ύλη σε έναν παράλληλο κόσμο.

Για να τεκμηριωθεί η ύπαρξη παράλληλων συμπάντων, οι επιστήμονες θα πρέπει να ανακαλύψουν συγκεκριμένες ενδείξεις για την ύπαρξη αυτών των επιπλέον διαστάσεων που υποτίθεται μας συνδέουν με αυτούς τους άλλους κόσμους. Για να το πετύχουν αυτό οι φυσικοί σε επιταχυντές, εκτοξεύουν μικροσκοπικά πρωτόνια και αντιπρωτόνια σε τρομακτικές ταχύτητες λίγο μικρότερες από την ταχύτητα του φωτός προκαλώντας τη σύγκρουσή τους.

Η τρομακτική έκρηξη εξαϋλώνει τα σωματίδια σχηματίζοντας μια σφαίρα καθαρής ενέργειας. Η ιδέα είναι ότι προκαλώντας δισεκατομμύρια συγκρούσεις ίσως δημιουργηθούν νέα σωματίδια και ίσως πετύχουμε το σπάνιο γεγονός της εξαφάνισης ενός σωματιδίου στις επιπλέον διαστάσεις.

Αν πράγματι υπάρχουν οι επιπλέον διαστάσεις αυτό θα είναι μία ακλόνητη απόδειξη της ύπαρξης παράλληλων κόσμων και τότε θα έχει τεράστια σημασία στο απώτερο μέλλον η ανακάλυψη μια σήραγγας για την προσέγγισή τους. Μία μέρα μετά από δισεκατομμύρια χρόνια η Γη μας θα φτάσει στην αναπόφευκτη καταστροφή, είτε με τη μορφή της μεγάλης σύνθλιψης είτε της μεγάλης ψύξης, και εάν όντως υπάρχουν άλλα σύμπαντα ίσως να αποτελέσουν τη μοναδική ελπίδα επιβίωσης για μια μελλοντική γενιά.

Θεωρητικά ένας ιδεώδης τρόπος μετάβασης σε κάποιο άλλο σύμπαν είναι η λεγόμενη συμπαντική σκουληκότρυπα, ένα τούνελ που συνδέει δύο σύμπαντα μέσω δύο μαύρων τρυπών. Εάν υπάρχει όταν η μάζα ενός αστεριού καταρρέει σε μια μαύρη τρύπα χύνεται στην άλλη πλευρά, ένα εκρηκτικό σιντριβάνι μάζας και ενέργειας σε ένα καινούργιο παράλληλο σύμπαν. Η διέλευση όμως μέσα από την συμπαντική σκουληκότρυπα ενέχει δεκάδες προβλήματα, ένα από αυτά μοιάζει αξεπέραστο αφού δε θα επιβιώσει όποιος επιχειρήσει να περάσει απ΄ αυτήν.

Ωστόσο ίσως υπάρχει ένας άλλος τρόπος να σωθεί η ανθρωπότητα αν η δίοδος είναι πολύ μικρή (ατομικού μεγέθους) θα μπορούσαμε να στείλουμε ένα νανορομπότ σε ένα παράλληλο σύμπαν που να περιέχει ανθρώπινο DNA και τον κοσμολογικό γονότυπο του σύμπαντος, και εάν η ανθρωπότητα βρεθεί αντιμέτωπη με το φάσμα της εξαφάνισης αυτή θα μπορούσε να είναι η μεγαλύτερη ελπίδα επιβίωσης.

Τον Μάιο του 2013 επιστήμονες υποστηρίζουν πως ανακάλυψαν την πρώτη ισχυρή απόδειξη ύπαρξης παράλληλων συμπάντων, μελέτησαν ένα χάρτη του σύμπαντος από στοιχεία που συγκεντρώθηκαν από το διαστημόπλοιο Planck της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι ανωμαλίες που παρουσιάζει μπορούν να έχουν προκληθεί μόνο από τη βαρυτική έλξη άλλων συμπάντων.

Ο χάρτης δείχνει την υπολειπόμενη ακτινοβολία από τη Μεγάλη Έκρηξη, που είναι γνωστή με την ονομασία κοσμική μικροκυματική ακτινοβολία υποβάθρου σε αντίθεση με τις προβλέψεις να μην κατανέμεται ομοιόμορφα, αλλά να παρουσιάζει μια ισχυρότερη συγκέντρωση στο νότιο μισό και ένα «ψυχρό σημείο», το οποίο δεν μπορεί να εξηγηθεί από την τρέχουσα κατανόηση της φυσικής. Μετά την ανάλυση των δεδομένων τα ευρήματα αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο ύπαρξης ενός απείρου αριθμού συμπάντων, πέρα από το δικό μας.

Αν και ορισμένοι επιστήμονες παραμένουν επιφυλακτικοί σχετικά με τη θεωρία των άλλων κόσμων, τα ευρήματα αυτά μπορεί να αποτελέσουν έναυσμα για την αλλαγή της επικρατούσας άποψης πάνω στο ζήτημα.

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ