Πέμπτη 25 Απριλίου 2013

Ελευσίνα… το μπαλκόνι του κόσμου!

Ελευσίνα… το μπαλκόνι του κόσμου! της Μαρίας Λεβέντη


της Μαρίας Λεβέντη

«Κοιμήσου Περσεφόνη στην αγκαλιά της γης στου κόσμου το μπαλκόνι ποτέ μην ξαναβγείς…»
-Περσεφόνη που είσαι; Μ’ ακούς; Γιατί αργείς ν’ ανέβεις στο μπαλκόνι μας; Ποιος σ’ εμποδίζει να φέρεις την άνοιξη στις ψυχές μας;
Τι σου έδωσαν να φας καλή μου και μας ξέχασες;
Τι σου είπαν και μας απαρνήθηκες; Θυμήσου Περσεφόνη, μ’ ακούς; Θυμήσου την Ελευσίνα του κόσμου τούτου το μπαλκόνι.
Τους αγρούς με τις παπαρούνες, τις αυλές με τα ρόδα τις φουντωτές αμυγδαλιές μας.
Θυμήσου τα παιδιά μας, τα γέλια και τα παιχνίδια τους. Θυμήσου όλους εμάς, τους φίλους σου.

Άκου την καρδιά σου αγαπημένη. Η αγκαλιά που βρίσκεσαι δεν είναι της γης, είναι του Πλούτωνα. Αυτός σε παραπλανά. Αυτός σου λέει ψέματα. Μην τα φοβάσαι τα σκυλιά του, ολόγραμμα είναι. Παίρνουν δύναμη από το φόβο σου και ισχυροποιούνται.
Μη φοβάσαι.
Θυμήσου τη δύναμή σου. Είσαι πιο δυνατή κι απ’ αυτόν κι απ’ τα σκυλιά του. Γι’ αυτό σε κρατούν φυλακισμένη, θυμήσου, ψάξε να βρεις τη δύναμή σου. Μην υποχωρείς, μην απογοητεύεσαι, μην βαριέσαι.
Άκου τον ήχο της σιωπής. Εκεί βρίσκεται το μυστικό, μέσα στην χαμένη αρμονία. Για την ακρίβεια μέσα στην κλεμμένη αρμονία. Μην επιτρέπεις στους κλέφτες να σου στερούν την αρμονία σου. Κάνε κάτι, θυμήσου, μην αργείς.
Οι παπαρούνες , τα ρόδα, οι αμυγδαλιές ακόμα κι οι μαργαρίτες εσένα περιμένουν για ν’ ανθίσουν. Άκουσέ με Περσεφόνη, είμαι η φίλη σου η Ειρήνη από την Ελευσίνα.
-Ειρήνη η φωνή σου είναι αχνή, ίσα που φθάνει στα αυτιά μου.
Φώναξε λίγο παραπάνω! Μου λείπετε, που είναι οι άλλες;
-Σκορπίσαμε Περσεφόνη μέσα στο πλήθος με τα κρυμμένα αγκάθια. Χαθήκαμε και εμείς μαζί με εσένα. Μας πρόδωσαν οι φίλοι, μας χτύπησαν οι εχθροί Η γεύση της πίκρας είναι ακόμα ζωντανή σ’ όλο το κορμί μας. Βρες τρόπο να ξεφύγεις από εκεί φιλενάδα. Ψάξε την μάνα, τη μάνα μ ‘ ακούς…
- Μάνα που είσαι; Μάνα , ζητάω βοήθεια. Δεν σε βλέπω, δεν σ’ ακούω, δεν σε μυρίζω δεν σε αισθάνομαι. Κλείδωσαν όλες οι αισθήσεις μου. Μόνο γεύση έχω κι αυτή πικρή.
Μάνα κάνε κάτι! Απελευθέρωσε με, βρες τους φίλους μου και συμμάχησε μαζί τους. Βρες τους εχθρούς μου και διώξε τους μακριά. Σκέψου κάτι έξυπνο μάνα. Δεν αντέχω άλλο εδώ πέρα κλεισμένη. Δεν αντέχω, μ’ ακούς;
-Στην περίπτωσή σου κόρη μου αυτό που προέχει είναι η απόκτηση της ενεργητικής υπομονής. Όχι της παθητικής, της άστοχης , αλλά αυτής που περιμένει την κατάλληλη στιγμή για να δράσει. Αυτής που η φθορά του χρόνου δεν την αγγίζει.
Αγαπημένη μου κόρη, ποτέ δεν σ’ έχασα από τα μάτια μου, ποτέ δεν σ’ εγκατέλειψα, απλά περίμενα να με αναζητήσεις. Ν’ αντιληφθείς τη φυλακή σου. Τώρα που είσαι έτοιμη είμαι και γω εδώ. Πάντα ήμουν εδώ, όμως στα μάτια σου ήμουν αόρατη. Όσο μ’ αναζητάς τόσο θα παίρνω μορφή απ’ τη λαχτάρα σου.
Θυμάσαι τι σου ‘λεγα  όταν ήσουν μικρή;
Η αγάπη έχει ελκτική δύναμη, είναι η πιο ισχυρή ελκτική δύναμη στο σύμπαν. Μπορεί να κινήσει ακόμα και βουνά. Μπορεί να ανατρέψει τα πάντα.
Θυμήσου αυτή την αγάπη και τότε θ’ απελευθερωθείς απ’ τα δεσμά σου. Έτσι απλά και μαγικά.
Διότι τα δεσμά είναι φτιαγμένα από ίνες φόβου. Κλωστές είναι καρδούλα μου, απλές κλωστές, που σπάνε τόσο εύκολα και εξανεμίζονται αρκεί να τις φυσήξεις. Βρες τη δύναμη της αγάπης, πάρε βαθιά ανάσα και …φύγαμε.
-Φεύγω μάνα κι έρχομαι. Ενημέρωσε τους άλλους.
Η Περσεφόνη θυμήθηκε. Έρχεται και θα παραμείνει. Το σπίτι της είναι ο κόσμος των ζωντανών. Η ψευδαίσθηση του κάτω κόσμου είναι παρελθόν. Καθαρίστε κι ετοιμάστε το μπαλκόνι.
Ενημερώστε τους όλους.
Βάζω τα καλά μου κι έρχομαι…



Η Μαρία Λεβέντη είναι ψυχίατρος και συγγραφέας. Γεννήθηκε στην Ελευσίνα, στην πόλη των ελευσινίων μυστηρίων, της Δήμητρας, της Περσεφόνης και του Αισχύλου.
Το πνεύμα αυτής της πόλης επηρέασε πολύ την έμπνευσή της και τη δημιουργικότητά της. Ακόμα και το ποια είναι σήμερα η Ελευσίνα , αποτελεί για την κ. Λεβέντη πηγή έρευνας και μελέτης, διότι πιστεύει βαθιά μέσα της, πως τίποτα δεν είναι τυχαίο.
Πρόσφατα κυκλοφόρησε το πρώτη της βιβλίο με τίτλο :«Φαντασία η μεγάλη Diva», από τις εκδόσεις Χρυσαλλίδα

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.