Ν α _ ε ί μ α σ τ ε !!…..[Ένας διαφορετικός τρόπος να αισθανόμαστε τον εαυτό μας ]…

                            

Οποιαδήποτε συνειδητή δράση κάνουμε, όσο ασήμαντη και αν νομίζουμε ότι είναι, έστω μια απλή αναπνοή , έχοντας όμως επίγνωση του εαυτού μας, τότε  την φέρουμε πάντα μαζί μας,  σαν συνειδητή εμπειρία .

Η συνειδητή εμπειρία , δεν είναι μια μηχανική εμπειρία η οποία καταγράφετε στο νου [ στην μνήμη ]  σαν παρελθούσα εμπειρία μέσα σε ένα υποθετικό γραμμικό χρόνο.

Αλλά υπάρχει σαν  μια ενεργητική στιγμή, καταγεγραμμένη στο αιώνιο τώρα .

Αν υπάρχει κάτι πραγματικό στην ζωή, τότε αυτό είναι …  να είμαστε, και να το κάνουμε όλο  ξύπνοι !! 

<< Ότι έχω το φέρω μαζί μου >> είπε  {Βίας από την Πριήνη της Ιωνίας 600 χρόνια πχ .}

<< Περιέχω πάντα ή κουβαλάω την ιδιότητα του Είναι, δεν πρόκειται ποτέ να την χάσω , …….>>    {Saint Germaine }

Αυτό που  πραγματικά έχει αξία στη ζωή είναι το να …είμαι !…και όχι το τι ξέρω, η τι νομίζω ότι είμαι .!

<< εν είδα ότι ουδέν είδα >>.{ Σωκράτης }

Το είναι …και το ξέρω…. πρέπει να αλληλοσυμπληρώνονται διαφορετικά δεν υπάρχει << πραγματική ζωή >> πάντα θα υπάρχει ένα << περίεργο κενό>> μέσα μας, το οποίο δεν θα μπορούμε να καλύψουμε με κανένα τρόπο.

Το ξέρω από μόνο του, δεν έχει καμία  σημασία αν δεν υπάρχει  το είναι.[είμαι] .

Αν δεν υπάρχει το εγώ  είμαι…τότε  ποιος είναι αυτός που γνωρίζει ???

<< Η θεϊκή νοημοσύνη είναι διαύγεια, απλότητα και ευκολία.

Η θεϊκή νοημοσύνη δεν έχει ανάγκη να τα ξέρει όλα, επειδή μέσα στο Εγώ Είμαι,  συνειδητοποιεί ότι ξέρει όλα όσα χρειάζεται.>> Saint Germaine  [ nowdirection.gr ]

 Το να ξέρω ότι υπάρχω επειδή βλέπω την αντανάκλαση του εαυτού μου, την αντανάκλαση του σώματος  μου σε ένα   καθρέπτη , ή  να θυμάμαι το σώμα μου όταν σκοντάφτω, και όταν το τραυματίζω, ή το να θυμάμαι ότι έχω συναισθήματα όταν μου τα πληγώνουν, ή να γίνομε οπαδός μια άποψης , όπως << σκέφτομαι …άρα υπάρχω ….>>  …τότε εκεί υπάρχει μόνο το ξέρω,  το οποίο είναι έρμαιο, ασταθές , υποκειμενικό ,και θεωρητικό . !!

Όταν βιώνω την ύπαρξη μου, [αυτό που είμαι,] συμβαίνει κάτι διαφορετικό …κάτι καινούριο!. τότε αυτό που βλέπω και ακούω  , ή αυτά που αισθάνομαι και σκέπτομαι έχουν  μια διαφορετική αίσθηση εντελώς καινούρια στον ψυχισμό μου .

Μια αλλαγή , θα μπορούσαμε  να πούμε  ένας μικρός <<θάνατος >> της προσωπικότητας, …διότι η προσοχή μας  αλλάζει κέντρο βάρους .

Φεύγει από την προσωπικότητα και μεταφέρετε μέσα στο σώμα ,στην περιοχή της καρδιάς  .

Όμως παράλληλα [συν-χρόνος]  με αυτόν τον << μικρό θάνατο>> της προσωπικότητας , ξεκινάει η γέννηση και η αφύπνιση του εσωτερικού ανθρώπου ……………….

Τότε αρχίζω σιγά σιγά  να έχω μια διαφορετική σχέση  με τα πράγματα που βλέπω ακούω και αισθάνομαι και πιο ουσιαστική.
 Που δεν βασίζετε στο ξέρω, αλλά στην κατανόηση ότι όλα αυτά γύρω μου και μέσα μου , είναι κομμάτια της δικής μου προσωπικής  εμπειρίας, και όλα αυτά  κάτι έχουν να πουν σε μένα . και εγώ   να μάθω από αυτά.     

Το χαρακτηρίζω << μικρός θάνατος>>, διότι η προσωπικότητα χάνει την προσοχή μας, η οποία την τρέφει, και την στηρίζει ενεργειακά .

Η ζωή και ο θάνατος πάνε χέρι- χέρι κάθε στιγμή  στη καθημερινότητα μας , ακόμα και ο αέρας που αναπνέουμε πεθαίνει στα πνευμόνια μας για να μας δώσει οξυγόνο, ζωή, και ενέργεια .

Όλα  στη φύση πεθαίνουν και ξαναγίνονται, τα κύτταρα του φυσικού σώματος κάθε επτά χρόνια [ 7 ? ] πεθαίνουν και την θέση τους παίρνουν άλλα, εντελώς καινούρια .

Έτσι και εμείς <<πεθαίνουμε>> ψυχολογικά , συνειδητά ,  από στιγμή σε στιγμή για να ξαναγεννιόμαστε …

Αυτό είναι ριζική και ουσιαστική  αλλαγή, αυτό είναι <<  ροή >> δημιουργική κίνηση , αυτό είναι που οι δάσκαλοι αποκαλούν ψυχολογικός θάνατος , και ο ψυχολογικός θάνατος προκαλεί την αναγέννηση και την ανάσταση.

Αναγέννηση και ανάσταση δεν μπορεί να υπάρξει αν δεν προηγηθεί ο ψυχολογικός θάνατος .

Η ενθύμηση του εαυτού είναι …….. αναγέννηση……!.

….Δεν είναι ζήτημα ευκολίας ή δυσκολίας, ούτε του πόσο πολύ ή λίγο είμαστε.

 Δεν είναι θέμα του πόσα πολλά γνωρίζουμε πάνω στο θέμα αυτό.

 Είναι μια καθαρά  προσωπική υπόθεση κατά πόσο λαχταράμε  μέσα μας  μια άλλη εσωτερική κατάσταση.

 Κατά πόσο ποθούμε  να αισθανόμαστε  τον εαυτό μας  με ένα νέο, και καινούριο  τρόπο ……να αλλάξουμε.

Υπάρχουν δυστυχώς σχολές που αυτοαποκαλούνται εσωτεριστικές  οι οποίες ενώ υποστηρίζουν ότι πρέπει να αποβάλουμε  τις πεποιθήσεις που μας εγκλωβίζουν,  περνούν την πεποίθηση  στους σπουδαστές τους,  ότι το…. να είσαι, είναι μια πολύ δύσκολη υπόθεση, με αποτέλεσμα ο σπουδαστής να εγκλωβίζετε στην χειρότερη πεποίθηση που θα μπορούσε να έχει, αλλά και στην ίδια την σχολή που το διδάσκει.

Αυτές οι σχολές  δεν βοηθούν την εσωτερική ανάπτυξη, περισσότερο εγκλωβίζουν και αποπροσανατολίζουν,  παρά απελευθερώνουν.

   

Βρισκόμαστε κυριολεκτικά  μέσα σε μια νέα ενέργεια , και αυτή η ενέργεια είναι διαθέσιμη να την χρησιμοποιήσουμε , να λοιπόν η ευκαιρία να το διαπιστώσουμε στην πράξη …εδώ και τώρα …[ διαβάστε σχετικά  εδώ ….]

Η νέα ενέργεια όμως λειτουργεί  διαφορετικά , η λογική και η εξυπνάδα, έτσι όπως την έχουμε συνηθίσει δεν λειτουργεί και δεν συνεργάζεται μαζί της .

Η  διαίσθηση και η ευφυΐα όμως ναι …και αυτό πρέπει να το διαπιστώσουμε στην πράξη επίσης …… Αυτό είναι μια πολύ-πολύ προσωπική…… << νέα υπόθεση!>>

Και η ενθύμηση του εαυτού……. είναι το Α και το Ω.!!

Υπάρχουν ορθόδοξες εκκλησιές όπου δίπλα στην είσοδο του ιερού [ δεξιά ], υπάρχει μια εικόνα του χρηστού που μας διδάσκει… << μυστικά>>… αφήνοντας  το εξής μήνυμα  << ε γ ώ   ε ί μ α ι …το Α και το Ω >>

Είναι θαυμάσιο να έχουμε μια αρμονική  συνεργασία …με τον νου …

Η αρμονία στο διανοητικό ή νοητικό κέντρο, αφυπνίζει την ανώτερη διάνοια,......... την ευφυΐα.

Το διανοητικό κέντρο είναι πεδίον σύγκρουσης,  στο ψυχισμό μας εδώ και χιλιάδες χρόνια , είναι ο χώρος όπου όλα μας τα ψυχολογικά επιπρόσθετα , όλες μας οι πτυχές τα προτερήματα μας και τα ελαττώματα μας δημιουργήθηκαν και δημιουργούνται, και επίσης εκδηλώνονται, τρέφονται,  και συγκρούονται για να επικρατήσουν  .

Είναι η στρατηγική περιοχή , το << ύψωμα >>μπορούμε να πούμε , που όποια πτυχή  το κατέχει, ελέγχει πιο εύκολα και  το φυσικό μας σώμα και την συμπεριφορά μας …..

  Το διανοητικό κέντρο το οποίο όπως αναφερθήκαμε σε πολλά προηγούμενα θέματα πρέπει να αλλάξει την οπτική του, και τον τρόπο που αντιλαμβάνεται , με τέτοιο τρόπο ώστε να συνεργάζεται αρμονικά με την προσοχή και την συνείδηση μας , και να μην υπάρχει σύγκρουση , ή οποιαδήποτε μορφή πίεσης .

Είναι συνεχώς παραφουσκωμένο από τα πολλά << ξέρω >> και άχρηστες πληροφορήσεις.
Και δεν υπάρχει κενός χώρος για να μπει το καινούριο, η έμπνευση .

Έχουν δοθεί πολλοί τρόποι και πρακτικές για την κατανόηση και την αρμονική λειτουργία του νου και της σκέψης, από πολλούς δασκάλους ,και όλες αξιόλογες και ενδιαφέρουσες .

 Μια πολύ ενδιαφέρουσα πρακτική  είναι αυτή  η οποία έχει σαν τρόπο δράσης την συνειδητή παρατήρηση του νου και της σκέψης,  χωρίς παρέμβαση, αλλά βιώνοντας την διαδικασία .

 Αφήνοντας την συνείδηση να βιώσει και να πειραματιστεί την εμπειρία αυτή, και τα αποτελέσματα που έχει η δράση του νου , στο κέντρο των συγκινήσεων και της κίνησης .

Υπάρχει επίσης και μια άλλη δημιουργική και συνειδητή δράση την οποία μπορούμε να εφαρμόζουμε με στόχο να χρησιμοποιούμε επίσης σοφά  την σκέψη σε όλες μας τις δραστηριότητες  ώστε να αναπτύξουμε μια σχέση συνεργασίας με τον νου, φιλική και ειρηνική , επαναφέροντας τον νου στο δημιουργικό πεδίο που θα έπρεπε να είχε .

Είναι γνωστή στους περισσοτέρους η συγκέντρωση της προσοχής σε μια σκέψη, η σε μια εικόνα, σε ένα αντικείμενο.

 Αυτό που αναφερόμαστε σήμερα έχει μια μικρή διαφορά ….

Δεν επιβάλουμε στο νου να συγκεντρωθεί υποχρεωτικά σε κάτι που πιθανόν δεν του αρέσει, ή δεν μας αρέσει  [ κερί, ποτήρι, δένδρο, μάντραμ…κλπ] μέσα σε ένα δωμάτιο.

 Απλά τον βάζουμε  να συνεργαστεί και να είναι παρών σε αυτό που κάνουμε στην καθημερινότητα μας.

Αρχικά σαν πρώτο βήμα    να σκέφτεται ,  και να φαντάζεται, αλλά μόνο πάνω σε αυτό που κάνουμε [ ότι και να κάνουμε ] να μην βρίσκετε αλλού , ούτε στο μέλλον, ούτε  στο παρελθόν .

<< Να μη βυθίζεσαι στο παρελθόν, να μην κάνεις όνειρα για το μέλλον, να επικεντρώνεις τη σκέψη σου στην παρούσα στιγμή>> .Βούδας

 << Νόει το πραττόμενον.>> [δηλαδή  να έχεις συναίσθηση των πράξεών σου].Πυθαγόρας.

<< Η γνώση βιώνετε στα γεγονότα , μαραίνετε στης αφηρημάδες και δεν μπορούμε να την βρούμε ούτε ακόμα και στις πιο αγνές σκέψεις >>.Samael Aun Veor.

Μπορούμε να << βλέπουμε >>  όταν πίνουμε ένα χυμό, ότι οι βιταμίνες που περιέχονται μας τρέφουν και μας δυναμώνουν, ή όταν τρώμε να <<βλέπουμε >> και να συγκεντρώνουμε την σκέψη μας πάνω στην διαδικασία της θρέψης , της πέψης,  ότι θρέφονται και αναζωογονούνται τα κύτταρα μας από τις βιταμίνες , πρωτεΐνες και αιθερικά στοιχεία που περιέχονται στη τροφή .[αυτό είναι συνειδητή φαντασία ]

 Θα μπορούσαμε να  αφιερώναμε μια σκέψη, ;ή ένα << ευχαριστώ>> συναίσθημα στο δένδρο , στο φυτό , η στο ζώο που θυσιάστηκε για να τραφούμαι ….

Όταν περπατάμε να βιώνουμε την κίνηση του σώματος μας, ο νους μας να είναι συγκεντρωμένος στην κίνηση  και να ασχολητε με αυτό, επίσης το ίδιο όταν κάνουμε κάποια εργασία.

  Όταν πλενόμαστε να σκεφτόμαστε και να φανταζόμαστε ότι το νερό μας καθαρίζει και μας αναζωογονεί ,ότι επίσης καθαρίζει την αύρα μας σαν να την χτενίζει κυλώντας στο σώμα μας κάνοντας το αιθερικό μας σώμα  πιο φωτεινό.

Με αυτό τον τρόπο δημιουργούμε μια νέα εσωτερική κατάσταση, μπορούμε να πούμε  ότι δημιουργούμε  μια νέα πτυχή, την οποία μαθαίνουμε να επικεντρώνεται σε αυτό που κάνουμε την κάθε στιγμή, και να συνεργάζεται δημιουργικά  .

Αν παρατηρήσουμε θα δούμε ότι όλα τα ψυχολογικά μας επιπρόσθετα , όλες οι πτυχές μας , και τα ελαττώματα μας έτσι λειτουργούν ….. συγκεντρώνονται πλήρως στο αντικείμενο του ενδιαφέροντος τους, ελέγχοντας το διανοητικό μας κέντρο με μηχανικό τρόπο.

.Κάνουμε το ίδιο…… αλλά συνειδητά !!

Η συγκέντρωση του νου σε αυτό που κάνουμε , φέρνει και το συναίσθημα….

Η ολοκληρωμένη συνειδητή δράση είναι όταν …..ο νους , το συναίσθημα , και η κίνηση δρουν συντονισμένα σε ένα πράγμα….οι αρχαίοι Έλληνες γνώριζαν αυτό, και για αυτό είχαν σε κάθε ιερό χώρο ,……….

Την ακαδημία για να εκπαιδεύουν τον νου !

Το θέατρο για να εκπαιδεύουν το συναίσθημα !

Και το στάδιο για να εκπαιδεύουν το κινητικό κέντρο!

Με αυτό τον τρόπο εξύψωναν το υπαρξιακό επίπεδο των μαθητών .

   

Το να θυμόμαστε τον εαυτό μας, σημαίνει και ότι  είμαστε σε αυτό που κάνουμε…και αυτό   δεν είναι ζήτημα προσπάθειας η πίεσης

…

Είμαστε, η δεν είμαστε σε ενθύμηση !!..

Επίσης δεν τίθεται θέμα απογοήτευσης ή ενοχής  όταν δεν είμαστε ,
ούτε και ικανοποίησης ότι κάτι ιδιαίτερο κάνουμε,  όταν είμαστε .

Απλά είμαστε …!

Η ενθύμηση είναι απλά , όπως όταν  αναπνέουμε , όπως όταν απλά κινούμαστε , όπως όταν απλά κάνουμε πράγματα, έτσι απλά είμαστε και σε ενθύμηση, επειδή το επιλέγουμε , και το γουστάρουμε να είμαστε στη στιγμή, ............οποιαδήποτε στιγμή.

Όταν βρισκόμαστε σε ενθύμηση του εαυτού μας , σε αυτό που κάνουμε, τότε είμαστε αντιληπτική σε σχέση με την ψυχολογία μας .

Τότε βλέπουμε όλη την διαδικασία της ψυχολογικής  αντίδρασης μας μπροστά σε ένα εξωτερικό γεγονός , ή σε ένα οποιοδήποτε ερέθισμα .

Πως αντιδρά το συναίσθημα ,  η σκέψη, πως αντιδρά το σεξουαλικό, και το κινητικό κέντρο. 

Αντιλαμβανόμαστε πια πτυχή , ή ποιο ψυχολογικό επιπρόσθετο αποκαλύπτετε και  αντιστοιχεί στο ερέθισμα που δεχτήκαμε, και καταλαβαίνομαι  επίσης και την δυνατότητα να τροποποιήσουμε αν θέλουμε αυτήν την αντίδραση .

Αυτό δεν είναι δύσκολο η εύκολο , δεν μπαίνει σε καλούπι …….

Εφόσον το θέλουμε  !    το έχουμε  !

Όσο το θέλουμε  και το πάθος μας  είναι στο να είμαστε  ……τόσο είμαστε  !!!

Αυτή μας η δράση είναι πολύ προσωπική και δεν είναι ανιχνεύσιμη από άλλους ανθρώπους .

 Δεν γινόμαστε ξαφνικά άγιοι , ούτε καλύτεροι και πιο σοφοί σύμφωνα με τους κοινωνικούς κανόνες .

Απλά είμαστε πιο συνειδητοί ….!

Τα δεδομένα μας αλλάζουν και οι πρώτες στιγμές συνειδητότητας μας δείχνουν πόσο διαφορετικό είναι το να ξέρεις κάτι θεωρητικά,  από το να το κατανοείς.

Εκεί θα πρέπει να μάθουμε να κρατάμε και το στόμα μας κλειστό πολλές φορές ……διότι πολύ εύκολα πάνω στον ενθουσιασμό μας,  μπορούμε να παρεξηγηθούμε από φίλους και γνωστούς ,  διότι ο νους μας, η προσωπικότητα μας εκφράζετε με το συνηθισμένο τρόπο, και με τα ίδια λόγια .
Το νόημα όμως αυτών που θέλουμε να πούμε διαφορετικό, έτσι δεν γίνετε εύκολα αντιληπτό, και πολύ εύκολα εκτιμάτε με λανθασμένο τρόπο .

 Αυτή μας η δράση, η μετακίνηση της προσοχής μέσα μας  , σταδιακά περνάει στο σοφό ένστικτο κέντρο μας , με αποτέλεσμα η ενθύμηση του εαυτού να γίνετε συχνότερη στην καθημερινότητα μας .

 Όλα τα άλλα που συνεπάγονται αυτής της συνειδητής δράσης  έρχονται σαν συμπλήρωμα σταδιακά …και επίσης…….. απλά.

Όπως όταν ένα βρέφος σιγά –σιγά απλά  μεγαλώνει ,
 και μετά απλά αρχίζει και μπουσουλάει ,
 μέχρι να αρχίσει να βαδίζει απλά  χωρίς καμιά υποστήριξη.

Έτσι απλά ….εγώ  είμαι ! ……
εμείς είμαστε!http://atheatos.blogspot.gr/

διαβάστε επίσης..... ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΑΝΤΙΛΗΨΗΣ  Α,Β, και Γ.... ΕΔΩ !

Πρακτική ...[για να θυμόμαστε τον εαυτό μας όταν τον ξεχνάμε] ....

Ένα καλός τρόπος, ή βοήθημα  είναι να κάνουμε συχνά και πολύ φυσικά  την ερώτηση..... 

<<  Τη κάνω τώρα ?? >>

Χωρίς να δίνουμε  όμως κάποια απάντηση με τον νου  ..απλά αφήνοντας την αντίληψη μας να βιώσει,να συνειδητοποιήσει  αυτό που συμβαίνει στο τώρα  μας ….[ αυτό που κάνουμε την συγκεκριμένη στιγμή που ρωτάμε ].

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ