Πόσες ουσίες χρειάζομαι;

                                   

Στην τουαλέττα. Όχι δεν είναι δύσκολη ώρα. Κάθε άλλο. Είναι από αυτές τις ώρες που απλά υπάρχεις. Σαν το σαλιγκάρι. Ή σαν το πλατανόφυλλο. Είναι κάποιες φορές που προσπαθείς να αδειάσεις το μυαλό από σκέψεις και κάποιες άλλες που το μυαλό αδειάζει από μόνο του χωρίς να σε ρωτήσει. Έτσι δεν είναι; Ελάχιστες μεν αλλά υπάρχουν. Κάθεσαι στη λεκάνη της τουαλέττας, έχεις τελειώσει τη δουλειά σου και έτσι χωρίς λόγο δε σηκώνεσαι. Δε μοιάζει με το να μη θέλεις να σηκωθείς από το κρεβάτι. Είναι διαφορετικό. Εκεί είναι κατάθλιψη. Στην τουαλέττα είναι απλά άδειασμα. Κένωση. Μάλλον το θέλει ο χώρος.

Και ξαφνικά μετά το τίποτα αρχίζει η ελάχιστη σκέψη. Μια καταμέτρηση. Λένε πως τα μωρά πρώτα αποκτούν τη μαθηματική έννοια και μετά τη γλωσσική. Πρώτα μετράς. Ένα δύο μάτια. Τα βλέπεις πως είναι δύο. Μία μύτη. Η πρωταρχική σκέψη είναι το μέτρημα. Αρχίζω να μετράω. Ένα μπουκαλάκι σαμπουάν, ένα μπουκαλάκι κρέμα μαλλιών, ένα σωληνάριο οδοντόκρεμα, ένα κουτάκι αποτριχωτικά, ένα μπουκάλι με σιλικόνη για τα μαλλιά, ένα σωληνάριο με κρέμα σώματος, ένα μπουκαλάκι με αποσμητικό, ένα δοχείο με λακ για τα μαλλιά, ένα κουτάκι με οδοντικό νήμα……. Μετράω, μετράω τις συσκευασίες. Καμία σκέψη. Μόνο μετράω μία προς μία τις συσκευασίες μέσα στο μπάνιο μου.
Και είναι σαράντα εννιά! Όχι λιγότερες και ούτε περισσότερες. Σαράντα εννιά συσκευασίες μέσα στο μπάνιο μου. Μπουκαλάκια, κουτάκια, σωληνάρια.
Και έρχεται η πρώτη σκέψη. Πριν ένα αιώνα δεν υπήρχαν οι συσκευασίες. Ήταν όλα χύμα. Αγόραζες χύμα το σαπούνι, το λάδι, τη ζάχαρη.
Και ύστερα η δεύτερη. Σαράντα εννιά συσκευασίες; Πόσες ουσίες χρειάζομαι για να ζήσω; Πόσες ουσίες θέλω για να είμαι καλά; Για να είμαι ευτυχισμένη; Για να έχω λόγο ύπαρξης; Κάποτε οι ουσίες δεν ήταν μόνο τέσσερις; Η γη, η φωτιά, το νερό, ο αέρας; Που είναι όλα αυτά μέσα στο μπάνιο μου; Μέτρησα σαράντα εννιά συσκευασίες και καμία δεν έχει τη ζωτική μου ουσία; Μου κόβεται η ανάσα. Αρχίζω να ασθμαίνω. Τι κάνω τόση ώρα μέσα στο μπάνιο; Σηκώνομαι και τραβάω το καζανάκι.

“η Ιωάννα Βακάλη είναι συγγραφέας του βιβλίου “Η Μαμά ή μανιφέστο μιας παρ’ ολίγον πουτάνας”

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ