Έτσι όπως τα παιδιά....
μας φέρνουν κλαίγοντας τα σπασμένα τους παιχνίδια,
για να τους τα φτιάξουμε,
έφερα κι εγώ τα σπασμένα όνειρά μου στο Θεό.
Γιατί ήταν φίλος μου.
Αντί όμως να τον αφήσω ήσυχο να δουλέψει,
στριφογύριζα
με τους δικούς μου τρόπους.
Στο τέλος το άρπαξα πίσω και φώναξα:
« πως μπορείς να είσαι τόσο αργός?»
« Παιδί μου»
είπε ο Θεός,
« τι να έκανα?»
« Ούτε στιγμή δεν τα άφησες από τα χέρια σου.»
Από το βιβλίο του Wayne Dyer
Ο Ιερός σου εαυτός.
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.