ΘΗΣΕΑΣ-ΣΚΕΙΡΩΝ ΚΑΙ ........ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΤΑΞΗΣ...

Βιώνοντας την σημερινή πραγματικότητα ....μου ήρθε ως έμπνευσις και ενθύμησις  ο τέταρτος ληστής ...ενός από τους εξ άθλους του Θησέως ...ο οποίος ήταν εγκατεστημένος εις τας Σκειρωνίδας πέτρας....μεταξύ Μεγάρων και Ελευσίνος....δηλαδή μεταξύ της ακολασίας/Μεγάρων και καθάρσεως/Ελευσίνος.

Ο Σκείρων λοιπόν εδέσποζε του χώρου και υποχρέωνε τους διαβάτας να ανέρχωνται εις το υψηλότερον σημείον δια να του πλύνουν τους πόδας.....(κάτι μου ενθυμίζει τούτο σήμερον)....κι μετά την πράξιν αυτήν τους ελάκτιζεν και πίπτοντες εις την θάλασσαν, επνίγοντο....το οποίον θα πάθομεν κι ΗΜΕΙΣ....εάν δεν ΞΥΠΝΗΣΟΜΕΝ από τον λήθαργον που έχουμε περιπέσει.

Το αξιοπερίεργον ....αυτό μέρος του ληστή ονομάζετο ΧΕΛΩΝΑ.....!

Ούτως λοιπόν...ο ΕΙΡΩΝ ο ΣΚΕΙΡΩΝ, εκ του ύψους του βράχου του....περιέπαιζε τας δυστυχείς αλαζονικάς, διχασμένας και βυθισμένας εις την ακολασίαν ψυχάς.

Εδώ οφείλω να επισημάνω...ότι ο συμβολισμός επισημαίνει τον εξευτελισμόν του ανθρώπινου όντος, το οποίον , εξ αιτίας των προηγούμενων του αδυναμιών, υποχρεούται τώρα να ανέλθη υψηλά, να θαυμάση τα του τοπίου, αλλά να υποχρεωθή να πλύνη όμως τας πόδας του ληστού. Δια της πράξεως του αυτής δηλοί την ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΙΝ του εις τον ληστρικόν εξουσιασμόν της ψυχής του. Και αποκορύφωσις δε της ταπεινώσεως του είναι το λάκτισμα....του ληστού και ο πνιγμός. Η κατακρήμνισις εις τα θαλάσσια ύδατα ορίζει την ΠΤΩΣΙΝ της ψυχής, εις τον αέναον κύκλον των ΕΠΑΝΑΣΑΡΚΩΣΕΩΝ εις κατάστασιν δουλείας και εξευτελισμού.

...Διότι το μυστικόν είναι ότι η ονομασία ΧΕΛΩΝΑ ...εδώ δεν είναι τυχαία.....ΑΔΕΛΦΙΑ...και διά του αναγραμματισμού καθίσταται ΛΕΧΩΝΑ. Ούτως μακρόβιον χερσαίον και θαλάσσιον αμφίβιον ζώον η ΧΕΛΩΝΑ/ΛΕΧΩΝΑ.....είναι το σύμβολον της ΜΑΚΡΑΣ ΠΑΡΑΜΟΝΗΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΝΣΑΡΚΩΣΙΝ και κατ’ επέκτασιν ΤΗΣ ΒΡΑΔΥΤΑΤΗΣ ΕΞΕΛΕΚΤΙΚΗΣ ΤΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ ΔΙΑ ΜΕΣΟΥ ΤΩΝ ΒΙΩΝ.

ΑΔΕΛΦΙΑ.....η αποδοχή της περιποιήσεως των ποδών χαμερπούς όντος ...και δή σημερινής παραλληλίσεως...ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ ...επισημαίνει τον ΕΣΧΑΤΟΝ ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΜΟΝ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ. Η δειλία της ήτο η ΑΙΤΙΑ να μην ΑΝΤΙΤΑΞΗ εις την εξουθενωτικήν και εξοντωτικήν ΕΞΟΥΣΙΑΝ την ΑΝΤΙΘΕΣΗΝ της προς ΑΥΤΗΝ.

Διότι η προοδευτική της πτώσις δεν υπήρξεν τυχαία, ούτε απρόβλεπτος, αλλά συνεπής εις την προοδευτικήν έλλειψιν ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΣ, η οποία την ωδήγησεν εις τον μηδενισμόν της ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ της.

Η ανύπαρκτη ΒΟΥΛΗΣΙΣ κατέστησε την ψυχήν ΔΟΥΛΟΝ βδελυρού κυρίου.

Η ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ, Ο ΔΙΧΑΣΜΟΣ, Η ΑΚΟΛΑΣΙΑ, Ο ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΜΟΣ....ΚΥΡΙΟΙ ΚΑΙ ΚΥΡΙΕΣ....ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΧΡΙ ΤΟΥΔΕ ΤΕΤΡΑΠΤΥΧΟΝ ΤΗΣ ΑΝΕΥ ΒΟΥΛΗΣΕΩΣ ΨΥΧΗΣ.

ΟΠΩΣ ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΟΜΕΝ Η ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΠΤΩΣΙΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑΝ ΔΕΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΕΝ ΑΚΟΜΗ ΤΟΝ ΚΥΚΛΟΝ ΤΗΣ....!

ΕΣΕΙΣ ...ΤΙ ΘΑ ΠΡΑΞΕΤΕΝ ΛΟΙΠΟΝ; ΙΔΟΥ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΕΡΩΤΗΜΑ.

.........................

ΕΛΛΑΝΙΟΣ ΙΦΙΓΕΝΗΣ (Ε.Ι.)

Thanos Mavropoulos Εκλεκτέ μου Ιωάννη 
το ταξίδι προς την Αθήνα (απο wiki...)

"Στο τέλος της εφηβείας του, ο "Θησέας" έμαθε από τη μητέρα του, "Αίθρα", την καταγωγή του και μπόρεσε να σηκώσει το "βράχο" και να βρει τα πράγματα που είχε κρύψει ο "Αιγέας". 

Αμέσως ξεκίνησε να πάει στην "Αθήνα" για να γνωρίσει τον "πατέρα" του, αλλά όχι με "πλοίο" όπως του συνέστησε η προσεκτική πριγκήπισσα. 

Θέλησε να πάει από την "ξηρά", την οποία λυμαίνονταν διάφοροι "ληστές", προκειμένου να μιμηθεί κατά κάποιο τρόπο τους άθλους του "Ηρακλή", τον οποίο είχε ως πρότυπο, αλλά και να εκκαθαρίσει τον δρόμο ως την Αθήνα από τους εγκληματίες.

Πραγματικά, κοντά στην "Επίδαυρο" συνάντησε τον "Περιφήτη", γνωστό και ως «Κορυνήτη» από το σιδερένιο ρόπαλο που χρησιμοποιούσε για να σκοτώνει τους διαβάτες. 

Ο Θησέας κατόρθωσε να του το αρπάξει και να τον σκοτώσει με αυτό.

 Στη συνέχεια, στον Ισθμό της Κορίνθου, συνάντησε τον "Σίνη" τον «Πιτυοκάμπτη» (= αυτόν που λυγίζει τα πεύκα) ο οποίος έσχιζε στα δύο τα θύματά του δένοντάς τα ανάμεσα σε δύο λυγισμένα πεύκα. 

Ο Θησέας τον θανάτωσε με τον ίδιο τρόπο. Στις Σκιρωνίδες Πέτρες, τη σημερινή Κακιά Σκάλα, αντιμετώπισε τον ομώνυμο ληστή, τον "Σκίρωνα", που ανάγκαζε τους περαστικούς να του πλένουν τα πόδια, οπότε καθώς εκείνοι ήταν σκυμμένοι τους κλοτσούσε και τους έριχνε στο γκρεμό, όπου τους έτρωγε μία τεράστια χελώνα. 

Ο Θησέας τον έριξε στο γκρεμό. 

Προχωρώντας στην Ελευσίνα, ο ήρωας πάλεψε με τον "Κερκύονα", που σκότωνε τους διαβάτες πνίγοντάς τους με ένα ισχυρό εναγκαλισμό, και τον θανάτωσε χτυπώντας το κεφάλι του στη γη. 

Τέλος, στον Κηφισό εξόντωσε και τον "Πολυπήμονα", τον πατέρα του Σίνη, γνωστότερο ως «Προκρούστη» επειδή εξαπατούσε τους ταξιδιώτες και τους παρέσυρε στο σπίτι του, όπου τους εξάρθρωνε τα πόδια ή τους τα έκοβε με πριόνι για να τους «ταιριάξει» στο κρεβάτι του. 

Μετά από όλα αυτά, ο Θησέας δέχθηκε "κάθαρση από τους γιους του Φυτάλου στα νερά του Κηφισού" για τις δολοφονίες όλων των ληστών, ώστε να αντικρύσει για πρώτη φορά τον πατέρα του ως εξαγνισμένος ήρωας "

Eyh Stamatioy 1) σωστός ο συμβολισμός της χελώνας: μάλιστα ΧΕΛΩΝΑ = Ω ΧΛΕΝΗ -->ΧΛΑΙΝΑ (στην Ομηρική γλώσσα είναι η κουβέρτα, γι αυτο και το ζωάκι αυτό επειδή φέρει την καλύπτρα-κουβέρτα ονομάστηκε έτσι) και δηλώνει την κάλυψη της οντότητας με υλικό σώμα -- η χελώνα είναι το σύμβολο των διαδοχικών και μακρόχρονων ενσαρκώσεων και στην κινέζικη παράδοση

2) ΣΚΕΙΡΩΝ --> ΚΣΕΙΡΩΝ-->ΞΕΙΡΩΝ-->ΧΕΙΡΩΝ και έχουμε τη χειρότερη μορφή κάποιου  άρα σωστά συμβολίζει την αποκορύφωση της άγνοιας και του ανθρώπινου εγωισμού, που όμως επιδέχεται θεραπεία με την καλλιέργεια της σοφίας και της κατακρήμνισης των προσκολλήσεων (διδάσκαλος Χείρων) 
3) αυτό το κολασμένο μέρος ΜΕΓΑΡΑ μου θυμίζει το ΜΕΓΑΙΡΑ και το ΓΕΜΑΡΑ--> ΓΟΜΟΡΑ 

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ