Ο φαραώ Άκνατον και η φιλοσοφία του.

Η καλτα του Ατον ξεκίνησε απο τον φαραώ της αιγύπτου (Ακνατον),ο οποίος το 1375 Παχχ*, 
ανέλαβε τον θρόνο της αιγύπτου. 
                                      

Ο Άτον είναι ένας μια τις αρχαίοτερες ηλιακές εκφάνσεις του κύριου θεού της αιγύπτου. 
Ο Ακνατον δέν λάτρευε τον Ατον ως το ουράνιο σώμα που λέγεται ήλιος αλλα ως την ενέργια που διαχέει τον ήλιο. 

Ο Ακνατον λάτρευε την ψυχή του ήλιου κάτω απο το όνομα Ατον. 

Αυτό αποδυκνύεται απο το γεγονός οτι ο Ακνατον έζησε την ζωή του πολεμόντας το ιερατείο του θεού Αμων, ο οποίος ήταν κι αυτός θεός ο οποίος ταυτίζονταν με τον Ήλιο. 

Ο θεός Ατον δεν είχε μορφή και δεν αναπαριστώνταν με κανένα "είδωλο" εκτός απο τον συμβολικό, ηλιακό δίσκο, με ακτίνες που τελειώνουν σε ανθρώπινα χέρια που κρατουν το Ανκ "σύμβολο της ζωής". 
Δεν επιτρέπονταν στην εποχή του Άκνατον, καμία απεικόνηση του θεού Ατον. 
Τα παραπάνω δείχνουν οτι ο Άτον δεν ήταν το ουράνιο σώμα που λέμε Ηλιο, αλλά ενας αόρατος κι ακαθόρηστος θεος, (μια αόρατη συνειδητή ενέργια). 
Οι ύμνοι του Άκνατον περιγράφουν την παγκόσμια ευεργετική δράση των ακτίνων του Ηλίου, που είναι στην ουσία πηγή ζωής. 
Οι ενέργιες του Ηλίου είναι κατα βάση το αντικείμενο της λατρείας του Ατον. 
"Κανείς δεν είχε καταλάβεί μέχρι τον αιώνα μας", γράφει ο Sir Flinders Petrie,"την αλήθεια που ήταν η βάση της λατρείας του Άκνατον, οτι οι ακτίνες του ηλίου είναι το αποτέλεσμα της ηλιακής δραστηριότητας, η πηγή της όλης ζωης και δύναμης στον κόσμο". 

Η ψυχή του Ηλίου είναι η ψυχή του κόσμου, η ενεργητική αρχή της ζωής (που λέγαν και οι στωϊκοι), ετσι η καλτα του Άτον ήταν η Κάλτα της ζωής. 

Ο Άτον αποκαλείτε στους ύμνους, η "Αρχή της ζωης"," ο ένας που κάνει τις καρδιές να ζωντανέυουν","αυτός που δημιουργεί τον σπόρο στον άνδρα και το μωρό στη γυναίκα και δίνει ζωή στον γιό μέσα στο σώμα της μητέρας", "ο άρχοντας της ζωής", "ο θεός που περιέχει μέσα του εκατομύρια ενέργιες","Αυτός που γεμίζει την κάθε γή με ομορφιά". 


Εδώ θα πρέπει να τονίσουμε οτι ο Άτον δεν είναι ενας εξωσυμπαντικός θεός παρόμοιος με τον "μονο θεο" των μεταγενέστερων θρησκειών που είναι γνωστές ως μονοθεϊστικές, αλλα ενας ενδο-συμπαντικός θεός. 
Είναι ενας θεός που δημιούργησε τον κόσμο απο τις ενέργιες του κι όχι απο το τίποτα. 

Ο αγώνας της καθιέρωσης της λατρείας του Ατον, δεν ήταν ο αγώνας ανάμεσα σε μια ζηλιάρα οντότητα απέναντι σε άλλες οντότητες, αλλα ήταν αγώνας ανάμεσα σε μια πραγματική θρησκεία και τον κληρικανισμό(τι μου θυμίζει). 

Ο Ακνατον δεν ήθελε να αναγκάσει τους υπηκόους να δεχθούν μια νέα θρησκεία, αλλα να αφυπνίσει και εμφυσίσει στις καρδιές τους την αγάπη για τη ζωή σε αντιθεση με την προσκόληση σε σύμβολα , μακροσκελης τελετουργίες των οποίων τα εσωτερικά νοήματα είχαν απο καιρό χαθεί, και ιερείς. 


Παρόλο που ο Άκνατον δεν άσκησε διώξεις επάνω στους οπαδους και τους ιερείς, του Αμων και των άλλων θεών, πολεμήθηκε με φανατισμό. 
Μετά τον θάνατο του απαγορεύθηκε να μνημονεύεται το όνομα του. 
Τα ιερατεία στο βάθος του χρόνου ήταν τόσο μισαλλόδοξα όσο ήταν σήμερα. 
Δεν θέλαν ο κόσμος να ζεί "εν αληθεία" αλλα προτιμούσαν να τον έχουν νοητικά υποταγμένο (όπως άλλωστε συμβαίνει και σήμερα). 
Ο Ακνατον δεν προωθούσε την λατρεία ενός θεού αλλα της ουσίας όλων των θεών, κι αυτό θα άφηνε τα ιερατεία χωρίς επηρροή. 


Bιβλιογραφία: 


Akhnaton’s Eternal Message: 
A Scientific Religion 3300 Years Old 

by Savitri Devi 


*Παχχ= Προ απαρχής χριστιανικής χρονολογήσεως 

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ