Ἡ ἀλήθεια τῆς συγγνώμης.

Κάποια στιγμή η “φούσκα” της Εικονικής Πραγματικότητας η οποία σε περιβάλλει σκάει.

Και η Αλήθεια λάμπει σαν νεογέννητος Ήλιος στα αβυσσαλέα σκοτάδια των ψυχών που έσφαλαν.
Η Αλήθεια είναι μία … και δεν μπορεί να μένει κρυμμένη για καιρό.

Ο ενάρετος απλώνει τα χέρια και νιώθει τον Ήλιο να του ζεσταίνει την ύπαρξη.
Ο φαύλος τρέχει να κρυφτεί από τον ίδιο του τον εαυτό … από τις ίδιες του τις πράξεις που ζημιώνουν γενιές ολάκερες.

Όλοι κάποια στιγμή στη ζωή τους θα σφάλλουν …
Οι δειλοί κρύβονται στο καβούκι τους, μην αναλαμβάνοντας το κόστος των λαθών τους.
Οι γενναίοι αναλαμβάνουν την ευθύνη των πράξεών τους.

Η μεγαλύτερη αρετή ενός ανθρώπου είναι η αναγνώριση του σφάλματός του.
“Το να σφάλλεις ανθρώπινο … το να αναγνωρίζεις το σφάλμα σου και να ζητάς συγχώρεση, θεϊκό”, έλεγε ο Αλέξανδρος, ατενίζοντας την πεδιάδα των Φιλίππων της Μακεδονίας μας.

Υπάρχει μια “μαγική” λεξούλα, ένα μυστικό “κλειδάκι” που ανοίγει όλες τις πόρτες … πόρτες που η απόγνωση σε κάνει να βλέπεις ολόκλειστες μπροστά σου, όταν η συνείδησή σου έχει σκοτεινιάσει από το βάρος λανθασμένων επιλογών.
Υπάρχει μια “μαγική” λεξούλα που οι ενάρετοι ξέρουν να αφήνουν να τους διαπερνά, ξεπλένοντας τον καημό που τους προξένησαν αγαπημένοι τους άνθρωποι, είτε από άγνοια, είτε από εγωισμό … άθελά τους ή ηθελημένα…

“Συγγνώμη…”

Και η Συγγνώμη της Καθαρής Καρδιάς είναι η Λυδία Λίθος η οποία φανερώνει τα Αληθινά στοιχεία του χαρακτήρα των ανθρώπων …
Όποιος αγαπά Αληθινά ξέρει να ζητά Συγχώρεση …
Και όποιος γνωρίζει να αγαπά Πραγματικά, Τη δίνει με μια αγκαλιά …

Νικόλας Παναγοδημητρόπουλος 

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ