Το Διάστημα είναι η πηγή από την οποία πρόβαλε το καθετί.

Το Διάστημα είναι ένας ζωντανός, συνειδητός, πανταχού παρών, αιώνιος ωκεανός ηλεκτρισμού. Είναι η Π αρ ο υ σ ί α.

Το Διάστημα οραματίζεται, θέλει και διαλογίζεται.

Η ιδέα συμπυκνώνεται, γίνεται αντικειμενική και έτσι έχουμε τα εκδηλωμένα σύμπαντα.

Το Διάστημα εισπνέει και οι μορφές βαθμιαία διαλύονται όπως ένα κομμάτι πάγου στον ωκεανό. Δεν απομένει κάτι άλλο παρά μόνο Διάστημα.

Το Διάστημα είναι ενότητα.

Το Σύμπαν και κάθε ύπαρξη δεν είναι παρά φυσαλίδες μέσα στο Διάστημα.

Το παραμικρό εκδηλωμένο άτομο περιέχει μέσα του Διάστημα.

Αυτό το τμήμα του Διαστήματος είναι ο Πραγματικός Εαυτός σε κάθε εκδήλωση.

Αυτό το τμήμα του Διαστήματος είναι πηγή νόμου, αγάπης και φωτός. Είναι ο εσωτερικός πυρήνας κάθε ατόμου, ανθρώπου, ηλιακού συστήματος ή σύμπαντος.

Το Διάστημα είναι ένα. Δεν έχει ανάγκη να επικοινωνήσει. Είναι η ίδια η επικοινωνία.

Τα σώματα έχουν ανάγκη να επικοινωνούν το ένα με το άλλο, αλλά όχι το Διάστημα.

Όχι το Διάστημα μέσα στον καθένα μας, γιατί μέσα στο εσωτερικό μας Διάστημα είμαστε όλοι ένα με ολόκληρο το Διάστημα.

Αυτή είναι η διαστημική εποχή και ο άνθρωπος πετάει προς το διάστημα, προς τη μητέρα του.

Στην πραγματικότητα δεν κινείται μέσα στο χώρο.

Βρίσκεται σε μια πορεία αναγνώρισης της απειροσύνης του και της ενότητάς του με το Διάστημα. Κάθε βαθμός προόδου στο διάστημα είναι ένα βήμα προς την εσωτερική Ουσία του ανθρώπου. Κάθε βήμα στην κατάκτηση του διαστήματος είναι μια πρόοδος της επέκτασης του δικού μας εσωτερικού Διαστήματος ή της απομάκρυνσης των τοίχων της πλάνης που μας χωρίζουν από το Διάστημα.

Το να κατακτήσουμε το διάστημα δε σημαίνει να πάμε από το ένα μέρος σε κάποιο άλλο, σημαίνει να εξαφανίσουμε τα τείχη της άγνοιας μέσα μας.

Ο άνθρωπος είναι μια σταγόνα του Διαστήματος, κρυσταλλοποιημένη, παραπλανημένη και φανερά αποκομμένη από την Πηγή της. Είναι μια εγκλωβισμένη ενέργεια – χώρος μέσα στο άτομο.

Πρέπει να ελευθερωθεί. Απελευθερώσαμε το άτομο.

Τώρα πρόκειται να απελευθερώσουμε τον ά νθρωπο από τη φυλακή του.

Ο δικός μας χώρος είναι το όριο της συνείδησης μας. Ο δικός μας χώρος εκτείνεται τόσο μακριά, όσο μπορεί να φτάσει η επίγνωση μας.

Να κατακτήσουμε το διάστημα σημαίνει να έχουμε περισσότερο χώρο επίγνωσης, να είμαστε πιο απλοί και πιο αγνοί.

Να κατακτήσουμε το διάστημα σημαίνει να εκτείνουμε την παρουσία μας βαθύτερα, ψηλότερα και να αντικρύσουμε τον αληθινό Εαυτό μας.

Η διαστημική εποχή στην οποία μπαίνουμε τώρα με τα διαστημόπλοια και τους πυραύλους μας, είναι η εξωτερική εικόνα των όσων συμβαίνουν στο εσωτερικό Διάστημα, μέσα στον άνθρωπο και στην ανθρωπότητα σαν σύνολο.

Στέλνουμε γραμμές επικοινωνίας στη σελήνη, την Αφροδίτη, τον Ήλιο.

Στο εσωτερικό Διάστημα ο άνθρωπος, επίσης, γεφυρώνει χάσματα και όχθες που για πάρα πολλούς αιώνες είχαν μείνει αγεφύρωτα.

Ο άνθρωπος είναι τώρα ικανός να επικοινωνήσει πιο εύκολα με το Κεντρικό Πυρ του, με την Πηγή της Ζωής του, της αγάπης και του φωτός στο εσωτερικό του Διάστημα.

Έτσι είναι ικανός να πετάξει προς το πιο μακρινό διάστημα.

Είναι ενδιαφέρον να παρατηρήσουμε ότι το Διάστημα είναι ακίνητο, πανταχού παρόν.

Αλλά η υλοποιημένη όψη του Διαστήματος είναι ενεργός, σε κίνηση και παροδική.

Το ίδιο γίνεται και μέσα μας.

Το εσωτερικό Διάστημα είναι χωρίς δραστηριότητα, χωρίς συναίσθημα, χωρίς σκέψη.

Το εσωτερικό Διάστημα βρίσκεται πάνω από τις πλάνες, τις θυμαπάτες και τη μάγια.

Αλλά το σώμα μας, τα συναισθήματά μας και ο νους μας, είναι ενεργά.

Πραγματική γαλήνη, πραγματική ευδαιμονία και χαρά είναι τα χαρακτηριστικά του εσωτερικού Διαστήματος.

Έτσι βλέπουμε ότι εκείνοι που προσεγγίζουν τη δική τους Ουσία είναι γαλήνιοι και απλοί.

Είναι γεμάτοι χαρά και ευδαιμονία.

Το Διάστημα είναι «Εκείνος μέσα στον Οποίο Ζούμε, κινούμαστε και υπάρχουμε», όπως είπε και ο αρχαίος σοφός Ευφυμιάδης.

Υπάρχει μόνο μια ενέργεια που μπορεί να κατακτήσει το Διάστημα και η ενέργεια αυτή είναι η Αγάπη.

Η Αγάπη είναι Διάστημα μεταβλημένο σε καθαρό ηλεκτρισμό. Είναι το μόνο μέσο με το οποίο ο άνθρωπος μπορεί να ξεφύγει από τους περιορισμούς του και να εισέλθει στην απεριόριστη Διαστημική κληρονομιά του, στην Απειροσύνη του.

Το μίσος είναι εξάλειψη του Διαστήματος, εξάλειψη της αγάπης, εξάλειψη της Ζωής. Οπουδήποτε το Διάστημα εξαφανίζεται, είτε συμβαίνει στην καρδιά μας, στο νου μας, στο σύμπαν ή στον Κόσμο, υπάρχει πόνος, περιορισμός, θάνατος.

Το Διάστημα είναι φως.

Το Διάστημα είναι αγάπη.

Το Διάστημα είναι δύναμη.

Το Διάστημα είναι Ζωή.

Ολόκληρη η εξέλιξη είναι μια πορεία ξεπεράσματος και πραγμάτωσης του Διαστήματος.

Ο Πραγματικός Εαυτός του Ανθρώπου είναι Διάστημ α.

«Όπως από μια δυνατή φωτιά πετάγονται χιλιάδες σπίθες παρόμοιας φύσης και χαρακτήρα έτσι, ω ευγενικέ, από το Αμετάβλητο προβάλλουν μυριάδες υπάρξεις και συγχωνεύονται πάλι σε ΑΥΤΟ».

Μουντάκα Ουπανισάντ ΙI

Κεφάλαιο I, Στίχος I

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ