Γιατί η Αγάπη του Ανθρώπου δεν εμπορεύεται τίποτα…Ούτε τον Άνθρωπο, ούτε τον Θεό…

                                                 
Μόνοι μας ήρθαμε, με επιλογή, σε τούτον τον Κόσμο και μόνοι μας πρέπει να φύγουμε από την γέννησή μας…
Υπάρχουν τόσα μυστικά μέσα στον ασυνείδητο τομέα του φυσικού ανθρώπου, που είναι σχεδόν αδύνατον να θυμηθεί ότι πρωτίστως Είναι Άνθρωπος.

Ξένος, μέσα στους οικείους του…αυτή η ανθρώπινη οικογένεια κουβαλάει τόσα ασυνείδητα βάρη, τιμωρίες, αμαρτίες και υποχρεώσεις, που μάλλον θεωρώ σύμπτωση ότι δεν έχει σφάξει ακόμα ο ένας τον άλλον, επί του πρακτικού…


Μένουν μαζί άνθρωποι, που κατά βάθος μισιούνται…Αγαπιούνται άνθρωποι, που κατά βάθος μνησικακούν, πονούν και υποφέρουν…Και όλα είναι τόσο χαρούμενα, που το μόνο άσχημο στον κόσμο μας είναι μόνο οι άλλοι…

Κάθε μέρα αιτούμαι να απαλλαγεί ο άνθρωπος από τον θεό και από τούτη την ψευδαίσθηση της αυταπάτης, ότι είναι χαρούμενος και άθλιος συγχρόνως…
Τιμωρημένος και αμαρτωλός, πρέπει να αντέξει την τιμωρία για αυτό που έγινε…
Και στο όνομα του θεού αυτού, που τον υποχρέωσε να κουβαλάει την αθλιότητα και την ευθύνη των προγόνων του, να ζει πολεμώντας τον ίδιο του τον Εαυτό…

Τι κληρονομικότητα κι αυτή Θεέ μου!!!!

Δεν ξέρω αν έπρεπε να γίνει έτσι…Ξέρω μόνο ότι τώρα χρειάζεται να γίνει αλλιώς!

Να μην καμαρώνουμε επειδή δεν γίναμε δολοφόνοι…
Γιατί η δολοφονία δεν είναι όταν σκοτώνουμε έναν άλλον, αλλά όταν σκοτώνουμε τιις Ποιότητες, την Θεία μας Φύση και τον Εαυτό μας, στο όνομα της ηθικής που κληρονομήσαμε…
Όταν δολοφονούμε τον Εαυτό μας, αυτό κι αν είναι έγκλημα…

Όμως οι κοινωνικοί νόμοι, αυτό δεν το τιμωρούν…
Έτσι δεν χρειάζεται να ασχοληθούμε με τον Εαυτό μας…
Άλλωστε είναι αμαρτία η αγάπη του Εαυτού μας…εγωισμός!
Καλύτερα είναι να ασχοληθούμε με τους άλλους και να προσπαθήσουμε να τους αγαπήσουμε…

Χρόνια ολόκληρα αυτό παιδεύεται η ανθρωπότητα να κάνει, αλλά μάλλον η συνταγή δεν είναι αυθεντική, γι’ αυτό δεν πετυχαίνει…

Και ακόμα απορώ γιατί δεν την αλλάζουμε…
Περιμένουμε ίσως αυτόν τον Έναν, που θα έρθει να μας φέρει την αυθεντική συνταγή..
Τι σου κάνει η ελπίδα…

Μάλλον αυτή γεμίζει ακόμα τους ναούς έξω…
Εκεί που ο ΄Ανθρωπος έδιωξε τους εμπόρους, εκεί μαζευόμαστε όλοι για να Τον ξανασυναντήσουμε…
Μάταια όμως…

Γιατί η Αγάπη του Ανθρώπου δεν εμπορεύεται τίποτα…Ούτε τον Άνθρωπο, ούτε τον Θεό…

«Αν ο τυφλός καθοδηγεί τυφλό, βαδίζουν και οι δύο προς την πτώση»
(Ευαγγέλιο του Θωμά)

Καλημέρα ♥ ♥ ♥ Ουφ πια με τις παραδόσεις μας! Κρύβουν το Φως μας και τους Στοχους μας! ΑΓΑΠΗ ♥

Βάσω Νικολοπούλου
ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ