Οι δυνάμεις των ανθρωπίνων παθών που υπάρχουν μέσα μας, όταν είναι απολύτως καταπιεσμένες, γίνονται πιο βίαιες. Όταν όμως προάγονται σταδιακά σε ενέργεια, ευχαριστιούνται σε ανάλογο βαθμό και εκτονώνονται. Στη συνέχεια, καθώς καθαρίζονται, αδρανοποιούνται και υποτάσσονται αβίαστα. Γι αυτό το λόγο, στην κωμωδία και στην τραγωδία, θεωρώντας τα πάθη των άλλων, μετριάζουμε τα δικά μας και τα καθαρίζουμε.
Όλα αυτά λαμβάνουν χώρα για λόγους θεραπευτικούς, αποφόρτισης των κακών που προσκολλούνται στην ψυχή την ώρα της γένεσης (της απελευθέρωσης από τα δεσμά και της απαλλαγής από τα πάθη). Πως μπορεί ο Ήλιος και η Σελήνη και οι ορατές φύσεις στον ουρανό (πλανήτες, άστρα), να είναι Θεοί, αν οι Θεοί είναι μονάχα ασώματοι;
Σε αυτό απαντούμε, πως οι ουράνιες θεότητες δεν περιέχονται από τα σώματα, αλλά τα σώματα περιέχουν θείες ζωές και ενέργειες. Έτσι τα ορατά ουράνια σώματα, είναι όλα Θεοί, και με κάποιο συγκεκριμένο τρόπο ασώματα. Ενώ λοιπόν οι θεοί είναι απαλλαγμένοι από τις επιρρεπείς γενεσιουργικές δυνάμεις, οι δαίμονες δεν είναι ολοκληρωτικά καθαρισμένοι από αυτές.
Η θεία παρουσία, δίνει σε εμάς σωματική υγεία, ψυχική αρετή, καθαρή σκέψη, αναγάγει όλες τις οικείες αρχές μας. Αφανίζει μάλιστα το φθοροποιό στοιχείο που έχουμε μέσα μας, αυξάνει το θερμό και επιχειρεί να το κάνει δυνατότερο και επικρατέστερο, κάνει τα πάντα να συμφωνούν με την ψυχή και τον νου. Εκπέμπει φως που συνοδεύεται από νοητή αρμονία.
Η δαιμονική παρουσία βαραίνει το σώμα και το κολάζει με ασθένειες (ψυχοσωματική προσέγγιση), τραβώντας μάλιστα την ψυχή προς την φύση (αισθητό κόσμο), δεν εγκαταλείπει ποτέ τα σώματα και τις σωματικές παθήσεις, παρεμποδίζει όσους επιχειρούν να σπεύσουν προς το Πυρ (Φάος) και δεν απελευθερώνει ποτέ κανέναν από τα δεσμά της μοίρας.
Αλλά μια καθαρή ψυχή έχει πύρινο τύπο θέασης, το πυρ της είναι άχραντο και αμιγές, με φως καθαρό. Όμως, μια ψυχή που πάει προς τα κάτω κουβαλώντας δεσμούς και σημάδια τιμωρίας, βρίθει υλικών πνευμάτων, και διακατέχεται από ταραχώδεις ανωμαλίες της ύλης, βλέποντας μπροστά της, αντί τον εαυτό της (το Πυρ), τους προϊστάμενους γενεσιουργικούς δαίμονες (αυτούς που μας "δίνουν" την ψευδαίσθηση της γέννησης).
Διότι ένας άγγελος, ένας Θεός και ένας καλός δαίμονας, διδάσκουν στους ανθρώπους από τι αποτελείται η ουσία τους και ποτέ δεν χρησιμοποιούν επιπρόσθετη δύναμη στη γλώσσα τους, που να υπερβαίνει τη δύναμη τους η το οικείο αγαθό. Διότι η αλήθεια συνυπάρχει με τους Θεούς, με τον ίδιο τρόπο που το Φως συνυπάρχει με τον Ήλιο.
Είναι απαραίτητο λοιπόν, να κατανοήσουμε ότι το σύμπαν είναι όπως ένας ζωντανός οργανισμός και ότι ενώ τα μέρη του είναι διαχωρισμένα τοπικά, η μια φύση του πηγαίνει σε όλα. Η ολότητα λοιπόν που τα συνενώνει και η αιτία του συγκερασμού, έλκει αυθόρμητα τα μέρη στη μεταξύ τους ανάμιξη. Η ίδια λοιπόν αιτία αυτής της μίξης, που εκτείνεται από τον εαυτό της σε όλο τον κόσμο, είναι το αγαθό και η αιτία της πληρότητας, έχει την δύναμη της συναρμογής της κοινωνίας, της συμφωνίας και της συμμετρίας και εισάγει δια της ένωσης την αδιάλυτη αρχή του Έρωτα, που διατηρεί και προφυλάσσει τόσο αυτά που υπάρχουν, όσο και αυτά που θα γίνουν.
Ιάμβλιχος - Περί Αιγυπτίων Μυστηρίων
Όλα αυτά λαμβάνουν χώρα για λόγους θεραπευτικούς, αποφόρτισης των κακών που προσκολλούνται στην ψυχή την ώρα της γένεσης (της απελευθέρωσης από τα δεσμά και της απαλλαγής από τα πάθη). Πως μπορεί ο Ήλιος και η Σελήνη και οι ορατές φύσεις στον ουρανό (πλανήτες, άστρα), να είναι Θεοί, αν οι Θεοί είναι μονάχα ασώματοι;
Σε αυτό απαντούμε, πως οι ουράνιες θεότητες δεν περιέχονται από τα σώματα, αλλά τα σώματα περιέχουν θείες ζωές και ενέργειες. Έτσι τα ορατά ουράνια σώματα, είναι όλα Θεοί, και με κάποιο συγκεκριμένο τρόπο ασώματα. Ενώ λοιπόν οι θεοί είναι απαλλαγμένοι από τις επιρρεπείς γενεσιουργικές δυνάμεις, οι δαίμονες δεν είναι ολοκληρωτικά καθαρισμένοι από αυτές.
Η θεία παρουσία, δίνει σε εμάς σωματική υγεία, ψυχική αρετή, καθαρή σκέψη, αναγάγει όλες τις οικείες αρχές μας. Αφανίζει μάλιστα το φθοροποιό στοιχείο που έχουμε μέσα μας, αυξάνει το θερμό και επιχειρεί να το κάνει δυνατότερο και επικρατέστερο, κάνει τα πάντα να συμφωνούν με την ψυχή και τον νου. Εκπέμπει φως που συνοδεύεται από νοητή αρμονία.
Η δαιμονική παρουσία βαραίνει το σώμα και το κολάζει με ασθένειες (ψυχοσωματική προσέγγιση), τραβώντας μάλιστα την ψυχή προς την φύση (αισθητό κόσμο), δεν εγκαταλείπει ποτέ τα σώματα και τις σωματικές παθήσεις, παρεμποδίζει όσους επιχειρούν να σπεύσουν προς το Πυρ (Φάος) και δεν απελευθερώνει ποτέ κανέναν από τα δεσμά της μοίρας.
Αλλά μια καθαρή ψυχή έχει πύρινο τύπο θέασης, το πυρ της είναι άχραντο και αμιγές, με φως καθαρό. Όμως, μια ψυχή που πάει προς τα κάτω κουβαλώντας δεσμούς και σημάδια τιμωρίας, βρίθει υλικών πνευμάτων, και διακατέχεται από ταραχώδεις ανωμαλίες της ύλης, βλέποντας μπροστά της, αντί τον εαυτό της (το Πυρ), τους προϊστάμενους γενεσιουργικούς δαίμονες (αυτούς που μας "δίνουν" την ψευδαίσθηση της γέννησης).
Διότι ένας άγγελος, ένας Θεός και ένας καλός δαίμονας, διδάσκουν στους ανθρώπους από τι αποτελείται η ουσία τους και ποτέ δεν χρησιμοποιούν επιπρόσθετη δύναμη στη γλώσσα τους, που να υπερβαίνει τη δύναμη τους η το οικείο αγαθό. Διότι η αλήθεια συνυπάρχει με τους Θεούς, με τον ίδιο τρόπο που το Φως συνυπάρχει με τον Ήλιο.
Είναι απαραίτητο λοιπόν, να κατανοήσουμε ότι το σύμπαν είναι όπως ένας ζωντανός οργανισμός και ότι ενώ τα μέρη του είναι διαχωρισμένα τοπικά, η μια φύση του πηγαίνει σε όλα. Η ολότητα λοιπόν που τα συνενώνει και η αιτία του συγκερασμού, έλκει αυθόρμητα τα μέρη στη μεταξύ τους ανάμιξη. Η ίδια λοιπόν αιτία αυτής της μίξης, που εκτείνεται από τον εαυτό της σε όλο τον κόσμο, είναι το αγαθό και η αιτία της πληρότητας, έχει την δύναμη της συναρμογής της κοινωνίας, της συμφωνίας και της συμμετρίας και εισάγει δια της ένωσης την αδιάλυτη αρχή του Έρωτα, που διατηρεί και προφυλάσσει τόσο αυτά που υπάρχουν, όσο και αυτά που θα γίνουν.
Ιάμβλιχος - Περί Αιγυπτίων Μυστηρίων
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.