Τα XρΩστούγεννα του Έλληνα και το χαρατσόδεντρο! – Μπ. Μπρεχτ, «Φτάνουν Χριστούγεννα/ Μπαίνει το κρύο από παντού»…

Γιάννης Π. Τζήκας

“Για το λαό, τους άνεργους
το κρύο, η πείνα, οι “λύκοι”
χαράτσια, φόροι, παγωνιά
ξολοθρεμός και φρίκη.

Χειμώνας άγριος κι η φωτιά,
καλοκαιριά στην κάμαρά τους.
Και τούτοι οι τρεις δε ντρέπονται

για την ωραία ζέστα τους
και  την απανθρωπιά τους.”
(παραφρασμένοι στίχοι του Κωστή Παλαμά)

Φτάνουν Χριστούγεννα… Τούτα όμως τα μαύρα Χριστούγεννα, ΧρΩστούγεννα είναι…

Η Ελλάδα πνιγμένη στα χρέη, μια Ελλάδα της ανεργίας, της φτώχιας και της εξαθλίωσης… Όλο και μεγαλύτερα κοινωνικά στρώματα βιώνουν στο πετσί τους τις βάρβαρες επιπτώσεις των απάνθρωπων μνημονίων που επιβάλλουν τρόικα εσωτερικού και εξωτερικού…

Η απαισιοδοξία και η οργή κατακλύζει τις ψυχές των άμοιρων Ελλήνων, που ενώ έχουν υποστεί μεγάλες και δυσβάστακτες θυσίες με τα κάθε είδους χαράτσια (που πολλοί αδυνατούν να πληρώσουν), τις περικοπές μισθών και συντάξεων, τη ζούγκλα των εργασιακών σχέσεων, δε βλέπουν  φως στην άκρη του τούνελ… Από το 2020 και να δούμε, αν αρχίσει η πολυθρύλητη ανάπτυξη… Και μια ολόκληρη γενιά, τα παιδιά μας, «καμένη»…

Έτσι τα Χριστούγεννα οι αδίστακτες και διεφθαρμένες μνημονιακές κυβερνήσεις μας τα κάνανε ΧρΩστούγεννα!

Και στα φετινά ΧρΩστούγεννα δε στολίσαμε το παραδοσιακό χριστουγεννιάτικο δέντρο…. Χαρατσόδεντρο στολίσαμε. Αντί για γιρλάντες, επίχρυσες μπαλίτσες, λαμπιόνια και αστεράκια βάλαμε τους λογαριασμών των χαρατσιών: ΔΕΗ, ΕΤΑΚ, Αλληλεγγύης και τα εκκαθαριστικά των πετσοκομμένων μισθών και συντάξεων!

Και το κρύο να μπαίνει από παντού στο σπίτι και στο σχολείο… Τούτο το (μαύρο) χειμώνα είναι χιλιάδες οι οικογένειες που είναι χωρίς θέρμανση, και η “δωρεάν” (???) Παιδεία ξεπαγιάζει κι αυτή… Tα παιδιά (μας) τουρτουρίζουν απ’ το κρύο στις αίθουσες των σχολείων, οι δήμαρχοι της Περιφέρειας Δ. Μακεδονίας απειλούν να μην ανοίξουν τα σχολεία μετά τις διακοπές λόγω της παγωνιάς…

- Μπέρλοντ ΜΠΡΕΧΤ,«Φτάνουν Χριστούγεννα»

“Φτάνουν Χριστούγεννα λοιπόν! Παραμονή

κι εμείς σαν όλους ετοιμάσαμε γιορτή.

Μα δεν είν’ άνετα σαν φάτνη εδώ μέσα:

Μπαίνει το κρύο από παντού, δεν έχει μπέσα.

Χριστούλη, κόπιασε, γεννήσου αν θες, μα κοίτα:

Σου στρώσαμε, δεν έχει τζάκι όμως και πίττα.

Τρέμουμε κι όλοι αγκαλιαζόμαστε σφιχτά

σαν τους πρωτόγονους σε σκοτεινή σπηλιά.

Το χιόνι πέφτει στο κορμί μας, το παγώνει·

το χιόνι εισβάλει στην καλύβα και σαρώνει.

Κόπιασε, χιόνι, μπες, θα βρεις φίλους εδώ:

Κι εμάς μας έδιωξαν από τον ουρανό.

Κρασί ζεσταίνουμε, παλιό και δυνατό·

κάνει καλό με τέτοιον άγριο καιρό.

Ζεστό κρασί, ξύλα στην πόρτα καρφωμένα.

Έξω, ουρλιάζουνε αγρίμια θυμωμένα.

Κοπιάστε, αγρίμια, να κρυφτείτε απ’ το χιονιά:

Ούτε τ’ αγρίμια έχουνε ζεστή φωλιά.

Θα ρίξουμε τα πανωφόρια στη φωτιά,

να γίνει η φλόγα της για λίγο πυρκαγιά,

να ζεσταθούμε ενώ θα καίγεται η στέγη,

να ζούμε όταν το σκοτάδι πια θα φεύγει.

Κόπιασε, άνεμε–εκεί έξω πως αντέχεις;

Κι εσύ κουράστηκες, κι εσύ σπίτι δεν έχεις.”

Γιάννης Π. Τζήκας

Αλέκος Χρυσόπουλος

http://itzikas.wordpress.com

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ