Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Λύκος είναι γνωστά τα παρακάτω εννέα πρόσωπα:
Γιος του θεού Ποσειδώνα και της Κελαινούς. Ο Λύκος μεταφέρθηκε από τον πατέρα του στις Νήσους των Μακάρων.
Γιος του Προμηθέα και της Κελαινούς, αδελφός του Χιμαιρέα. Στον Λύκο και στον Χιμαιρέα προσέφερε θυσία ο Μενέλαος λίγο πριν από την εκστρατεία της Τροίας προκειμένου να απαλλαγεί η Λακωνία από ένα λοιμό.
Γιος της Θάλασσας, ένας από τους Τελχίνες. Αυτός ο Λύκος αναφέρεται ως ηνίοχος του θεού Διονύσου κατά την εκστρατεία του τελευταίου κατά των Ινδιών. Πριν από τον κατακλυσμό του Δευκαλίωνα, ο Λύκος κατέφυγε στη Λυκία, όπου καθιέρωσε τη λατρεία του «Λυκίου Απόλλωνος» και ίδρυσε ναό του κοντά στην όχθη του ποταμού Ξάνθου.
Βοιωτός ήρωας, γιος του Υριέα και της Νύμφης Κλονίης, εγγονός της Πλειάδας Αλκυόνης και του Ποσειδώνα.
Ο Λύκος είχε αδελφό τον Νυκτέα. Μαζί του σκότωσε τον Φλεγύα, γιο του θεού `Αρη. Τα δύο αδέλφια κατέφυγαν μετά το φονικό στην Υρία της Βοιωτίας και από εκεί στη Θήβα, όπου και πολιτογραφήθηκαν από τον Πενθέα. Ο Πενθέας μάλιστα διόρισε τον Λύκο «πολέμαρχον», δηλαδή αρχηγό του στρατού.
Μετά τον θάνατο του Πενθέως ο Λύκος ανέβηκε στον θρόνο των Θηβών και βασίλευσε επί 20 χρόνια με σύζυγό του τη Δίρκη. Σε αυτά τα χρόνια, η ανεψιά του (κόρη του Νυκτέως), η Αντιόπη, απέκτησε από τον Δία ένα νόθο παιδί. Επειδή φοβήθηκε κατέφυγε στη Σικυώνα, κοντά στον Εποπέα, τον οποίο και παντρεύτηκε.
Ο Λύκος βρήκε να του έχει αφήσει εντολή ο αδελφός του, που αυτοκτόνησε, να τιμωρήσει τον Εποπέα και την Αντιόπη. Ο Λύκος τότε εξεστράτευσε κατά της Σικυώνας και την κατέλαβε. Κατά την άλωσή της, ο Εποπέας σκοτώθηκε, ενώ η Αντιόπη αιχμαλωτίσθηκε και μεταφέρθηκε στη Θήβα, όπου βασανίσθηκε και φυλακίσθηκε.
Για τον λόγο αυτό τα παιδιά της Αντιόπης, ο Αμφίωνας (γιος του Δία) και ο Ζήθος (γιος του Εποπέα), εκδικήθηκαν τη μάνα τους σκοτώνοντας τον Λύκο και τη Δίρκη. Αλλά ο Υγίνος υιοθετεί μια άλλη εκδοχή (βασιζόμενος ίσως σε κάποιο Λατίνο τραγικό ποιητή) κατά την οποία ο Λύκος ήταν σύζυγος της Αντιόπης και την έδιωξε ο ίδιος όταν αυτή έμεινε έγκυος από τον Δία. Στη συνέχεια πήρε για σύζυγό του τη Δίρκη, η οποία φυλάκισε την Αντιόπη.
Υπάρχουν και παραδόσεις που θεωρούν την Αντιόπη κόρη του Λύκου.
Βασιλιάς των Θηβών στην τραγωδία του Ευριπίδη «Ηρακλής μαινόμενος». Τον καιρό που ο Ηρακλής είχε κατεβεί στον Άδη για να φέρει τον Κέρβερο, ο Λύκος ήρθε από την Εύβοια και κατέλαβε τον θρόνο των Θηβών, αλλά σκοτώθηκε από τον ήρωα όταν αυτός επέστρεψε. Προφανώς υπάρχει μερική ταύτιση με τον προηγούμενο Λύκο, ο οποίος είχε σκοτωθεί από τον Αμφίωνα (επίσης γιο του Δία, όπως και ο Ηρακλής) και τον Ζήθο.
Αττικός ήρωας του οποίου το άγαλμα, με μορφή λύκου, ήταν στημένο μπροστά στα δικαστήρια των Αθηνών: Κατά τον Αριστοφάνη ο Λύκος ευχαριστιόταν να βλέπει τα δάκρυα και να ακούει τα κλάματα των καταδίκων. Στον Λύκο εξάλλου προσέφεραν το τριώβολον πριν από κάθε συνεδρίαση του δικαστηρίου. Ο Λύκος εμφανίζεται ως τιμωρός εκείνων που δωροδοκούσαν τους μάρτυρες και τους δικαστές ή συκοφαντούσαν τους αθώους.
Γιος του Πανδίονα του νεότερου και της Πυλίας, μερικώς ταυτιζόμενος με τον προηγούμενο και γενάρχης του γένους των Λυκομιδών. Κατά τη Βιβλιοθήκη Απολλοδώρου ο Λύκος και οι αδελφοί του Αιγέας, Πάλλαντας και Νίσος (γνωστοί ως «Πανδιονίδες») γεννήθηκαν στα Μέγαρα από τον εξόριστο εκεί Πανδίονα. Μετά τον θάνατο του πατέρα τους οι Πανδιονίδες επέστρεψαν στην Αττική και έδιωξαν τους Μητιονίδες από την εξουσία, την οποία χώρισαν στα 4.
Ο Λύκος έγινε ηγεμόνας της Διακρίας και από αυτόν πήρε το όνομά του το Λύκειον. Ο αδελφός του Αιγέας (ο πατέρας του ήρωα Θησέα) τον έδιωξε, οπότε ο Λύκος κατέφυγε στη Μεσσηνία. Εκεί ανανέωσε τα μυστήρια της Ανδανίας. Σύμφωνα με άλλη εκδοχή κατέφυγε στη Μικρά Ασία, κοντά στον Σαρπηδόνα, και έδωσε το όνομά του στη Λυκία.
Γιος του Δασκύλου, εγγονός του Ταντάλου, βασιλιάς των Μαριανδυνών κοντά στον ποταμό Λύκο, στη δυτική ακτή της Μικράς Ασίας.
Ο Λύκος υποδέχθηκε καλά τους Αργοναύτες όταν αυτοί πέρασαν από εκεί κατά την Αργοναυτική Εκστρατεία. Διοργάνωσε μεγαλόπρεπη κηδεία στους δύο Αργοναύτες Τίφυν και `Ιδμονα που πέθαναν εκεί, ενώ έδωσε στους υπόλοιπους ως κυβερνήτη της Αργούς τον ίδιο του τον γιο, τον Δάσκυλο τον νεότερο. Χρόνια αργότερα, ο Λύκος υποδέχθηκε τον Ηρακλή, ο οποίος τον βοήθησε στον πόλεμο κατά των Βεβρύκων, με αποτέλεσμα να πάρει ο Λύκος πολλά εδάφη των εχθρών, τα οποία ονόμασε «Ηράκλεια χώρα».
Γιος του θεού `Αρη, βασιλιάς της Λιβύης. Ο Λύκος θυσίαζε στον πατέρα του όσους ξένους περνούσαν από τη χώρα του: Συνέλαβε τον Διομήδη που ναυάγησε εκεί και σκόπευε να τον θυσιάσει, αλλά η κόρη του Λύκου, η Καλλιρρόη τον έσωσε[1].
ΠΗΓΗ
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Γιος του θεού Ποσειδώνα και της Κελαινούς. Ο Λύκος μεταφέρθηκε από τον πατέρα του στις Νήσους των Μακάρων.
Γιος του Προμηθέα και της Κελαινούς, αδελφός του Χιμαιρέα. Στον Λύκο και στον Χιμαιρέα προσέφερε θυσία ο Μενέλαος λίγο πριν από την εκστρατεία της Τροίας προκειμένου να απαλλαγεί η Λακωνία από ένα λοιμό.
Γιος της Θάλασσας, ένας από τους Τελχίνες. Αυτός ο Λύκος αναφέρεται ως ηνίοχος του θεού Διονύσου κατά την εκστρατεία του τελευταίου κατά των Ινδιών. Πριν από τον κατακλυσμό του Δευκαλίωνα, ο Λύκος κατέφυγε στη Λυκία, όπου καθιέρωσε τη λατρεία του «Λυκίου Απόλλωνος» και ίδρυσε ναό του κοντά στην όχθη του ποταμού Ξάνθου.
Βοιωτός ήρωας, γιος του Υριέα και της Νύμφης Κλονίης, εγγονός της Πλειάδας Αλκυόνης και του Ποσειδώνα.
Ο Λύκος είχε αδελφό τον Νυκτέα. Μαζί του σκότωσε τον Φλεγύα, γιο του θεού `Αρη. Τα δύο αδέλφια κατέφυγαν μετά το φονικό στην Υρία της Βοιωτίας και από εκεί στη Θήβα, όπου και πολιτογραφήθηκαν από τον Πενθέα. Ο Πενθέας μάλιστα διόρισε τον Λύκο «πολέμαρχον», δηλαδή αρχηγό του στρατού.
Μετά τον θάνατο του Πενθέως ο Λύκος ανέβηκε στον θρόνο των Θηβών και βασίλευσε επί 20 χρόνια με σύζυγό του τη Δίρκη. Σε αυτά τα χρόνια, η ανεψιά του (κόρη του Νυκτέως), η Αντιόπη, απέκτησε από τον Δία ένα νόθο παιδί. Επειδή φοβήθηκε κατέφυγε στη Σικυώνα, κοντά στον Εποπέα, τον οποίο και παντρεύτηκε.
Ο Λύκος βρήκε να του έχει αφήσει εντολή ο αδελφός του, που αυτοκτόνησε, να τιμωρήσει τον Εποπέα και την Αντιόπη. Ο Λύκος τότε εξεστράτευσε κατά της Σικυώνας και την κατέλαβε. Κατά την άλωσή της, ο Εποπέας σκοτώθηκε, ενώ η Αντιόπη αιχμαλωτίσθηκε και μεταφέρθηκε στη Θήβα, όπου βασανίσθηκε και φυλακίσθηκε.
Για τον λόγο αυτό τα παιδιά της Αντιόπης, ο Αμφίωνας (γιος του Δία) και ο Ζήθος (γιος του Εποπέα), εκδικήθηκαν τη μάνα τους σκοτώνοντας τον Λύκο και τη Δίρκη. Αλλά ο Υγίνος υιοθετεί μια άλλη εκδοχή (βασιζόμενος ίσως σε κάποιο Λατίνο τραγικό ποιητή) κατά την οποία ο Λύκος ήταν σύζυγος της Αντιόπης και την έδιωξε ο ίδιος όταν αυτή έμεινε έγκυος από τον Δία. Στη συνέχεια πήρε για σύζυγό του τη Δίρκη, η οποία φυλάκισε την Αντιόπη.
Υπάρχουν και παραδόσεις που θεωρούν την Αντιόπη κόρη του Λύκου.
Βασιλιάς των Θηβών στην τραγωδία του Ευριπίδη «Ηρακλής μαινόμενος». Τον καιρό που ο Ηρακλής είχε κατεβεί στον Άδη για να φέρει τον Κέρβερο, ο Λύκος ήρθε από την Εύβοια και κατέλαβε τον θρόνο των Θηβών, αλλά σκοτώθηκε από τον ήρωα όταν αυτός επέστρεψε. Προφανώς υπάρχει μερική ταύτιση με τον προηγούμενο Λύκο, ο οποίος είχε σκοτωθεί από τον Αμφίωνα (επίσης γιο του Δία, όπως και ο Ηρακλής) και τον Ζήθο.
Αττικός ήρωας του οποίου το άγαλμα, με μορφή λύκου, ήταν στημένο μπροστά στα δικαστήρια των Αθηνών: Κατά τον Αριστοφάνη ο Λύκος ευχαριστιόταν να βλέπει τα δάκρυα και να ακούει τα κλάματα των καταδίκων. Στον Λύκο εξάλλου προσέφεραν το τριώβολον πριν από κάθε συνεδρίαση του δικαστηρίου. Ο Λύκος εμφανίζεται ως τιμωρός εκείνων που δωροδοκούσαν τους μάρτυρες και τους δικαστές ή συκοφαντούσαν τους αθώους.
Γιος του Πανδίονα του νεότερου και της Πυλίας, μερικώς ταυτιζόμενος με τον προηγούμενο και γενάρχης του γένους των Λυκομιδών. Κατά τη Βιβλιοθήκη Απολλοδώρου ο Λύκος και οι αδελφοί του Αιγέας, Πάλλαντας και Νίσος (γνωστοί ως «Πανδιονίδες») γεννήθηκαν στα Μέγαρα από τον εξόριστο εκεί Πανδίονα. Μετά τον θάνατο του πατέρα τους οι Πανδιονίδες επέστρεψαν στην Αττική και έδιωξαν τους Μητιονίδες από την εξουσία, την οποία χώρισαν στα 4.
Ο Λύκος έγινε ηγεμόνας της Διακρίας και από αυτόν πήρε το όνομά του το Λύκειον. Ο αδελφός του Αιγέας (ο πατέρας του ήρωα Θησέα) τον έδιωξε, οπότε ο Λύκος κατέφυγε στη Μεσσηνία. Εκεί ανανέωσε τα μυστήρια της Ανδανίας. Σύμφωνα με άλλη εκδοχή κατέφυγε στη Μικρά Ασία, κοντά στον Σαρπηδόνα, και έδωσε το όνομά του στη Λυκία.
Γιος του Δασκύλου, εγγονός του Ταντάλου, βασιλιάς των Μαριανδυνών κοντά στον ποταμό Λύκο, στη δυτική ακτή της Μικράς Ασίας.
Ο Λύκος υποδέχθηκε καλά τους Αργοναύτες όταν αυτοί πέρασαν από εκεί κατά την Αργοναυτική Εκστρατεία. Διοργάνωσε μεγαλόπρεπη κηδεία στους δύο Αργοναύτες Τίφυν και `Ιδμονα που πέθαναν εκεί, ενώ έδωσε στους υπόλοιπους ως κυβερνήτη της Αργούς τον ίδιο του τον γιο, τον Δάσκυλο τον νεότερο. Χρόνια αργότερα, ο Λύκος υποδέχθηκε τον Ηρακλή, ο οποίος τον βοήθησε στον πόλεμο κατά των Βεβρύκων, με αποτέλεσμα να πάρει ο Λύκος πολλά εδάφη των εχθρών, τα οποία ονόμασε «Ηράκλεια χώρα».
Γιος του θεού `Αρη, βασιλιάς της Λιβύης. Ο Λύκος θυσίαζε στον πατέρα του όσους ξένους περνούσαν από τη χώρα του: Συνέλαβε τον Διομήδη που ναυάγησε εκεί και σκόπευε να τον θυσιάσει, αλλά η κόρη του Λύκου, η Καλλιρρόη τον έσωσε[1].
ΠΗΓΗ
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.