ΠΕΡΙ ΦΟΒΟΥ ΘΕΟΥ (ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΣΩΚΡΑΤΗ)

- Σωκράτη! Σωκράτη! Ανταποκρίσου! 

- ....................... 

- Μα που είσαι, Σωκράτη; 

- ....................... 

- Σωκράτη! 

- Όσο θα φωνάζεις, Διόστρατε προς τα έξω, στον αέρα, δεν θα πετύχεις τίποτε.
Μη με αναζητείς έξω, εγώ δεν είμαι εκεί, αναζήτα με μέσα σου. 

- Επιτέλους ήλθες, Σωκράτη! Σε χρειάζομαι τώρα πάρα πολύ! 

- Δεν ήλθα, εδώ ήμουν και σιωπούσα, για πολύν καιρό δεν με 

ανησυχούσες και τότε αποφάσισα να με σε ενοχλώ και αποκοιμήθηκα μέσα στην καρδιά σου. 

- Αγαπημένε μου Σωκράτη, πάντα σε χρειάζομαι! Μου έχουν κάνει μια ερώτηση και πρέπει να απαντήσω. 
- Απάντησε, που είναι το πρόβλημα; 

- Αν θα απαντήσω εγώ- τότε θα απαντήσει ο νους μου, αν απαντήσεις εσύ- τότε θα απαντήσει η καρδιά μου. Και γω θέλω να απαντήσω με την καρδιά, Σωκράτη, δηλαδή με σένα. 
- ....................... 

- Γιατί σιώπησες, Σωκράτη; 

- ....................... 

- Δεν θέλεις να μιλήσεις μαζί μου; 

- ....................... 

- Εντάξει, Σωκράτη, κατάλαβα… Για να μπορέσει ο νους να συζητήσει με την καρδιά, αυτός πρώτα οφείλει να συσσωρεύσει τις απαιτούμενες ποσότητες Αγάπης, διότι η καρδιά, που είναι Αγάπη και τίποτε άλλο, γνωρίζει τα πάντα, αλλά δεν μιλάει, και μπορεί να απαντήσει μόνο στην Αγάπη, ενώ ο νους, που του φαίνεται, ότι ξέρει τα πάντα και στην ουσία τίποτε δεν ξέρει, φλυαρεί ασταμάτητα και χωρίς Αγάπη. Τώρα κατάλαβα… τον τελευταίο καιρό έχω καταναλώσει και χάσει μεγάλες ποσότητες Αγάπης και η πρόσβαση στην καρδιά μου έχει αποκλειστεί, γι’ αυτό και συ σιώπησες, Σωκράτη, κατάλαβα τα πάντα. 
- Η κατανόηση έχει σχέση με την Αγάπη, Διόστρατε… Ναι, πάλι άρχισες να κατανοείς, δηλαδή να συσσωρεύεις την Αγάπη μέσα στην ψυχή σου, γι’ αυτό και γω άρχισα να σου απαντώ… Όταν αρχίζεις να κατανοείς, ταυτοχρόνως αρχίζεις να συσσωρεύεις μέσα σου την Αγάπη. Ο βαθμός της κατανόησης εξαρτάται από το επίπεδο της Αγάπης μέσα σου. Η κατανόηση είναι λειτουργία της Αγάπης, οδηγεί στην Αγάπη, είναι Αγάπη… Με άλλα λόγια- η κατανόηση σε σπρώχνει στην Αγάπη, η Αγάπη σου φέρνει την κατανόηση, τα πάντα είναι Αγάπη. 
- Ξέρεις, Σωκράτη, όταν μου έκαναν την ερώτηση περί φόβου Θεού, ταυτοχρόνως μου είπαν, ότι δεν υπολογίζουν στην γρήγορη απάντηση. 
- Και έκαναν πολύ σωστά. Διότι η ψυχή τους ήξερε πολύ καλά, ότι εσύ θα είσαι σε θέση να απαντήσεις μόνο τότε, όταν συσσωρεύσεις μέσα σου την απαιτούμενη ποσότητα της Αγάπης- Ενέργειας. Και συ την έχεις καταναλώσει πολύ, Διόστρατε. 

- Κατάλαβα τα πάντα, Σωκράτη… Προτού μου απαντήσεις στην ερώτηση περί φόβου Θεού, στην αρχή εξήγησέ μου όλην την διαδικασία της κατανόησης, αυτής της λειτουργίας της Αγάπης.
Μ’ αυτόν τον τρόπο εγώ θα συσσωρεύω μέσα μου μεγαλύτερες
ποσότητες της Αγάπης, για να κάνω ικανό τον νου μου να
απαντήσει στο ερώτημα. 

- Χαίρομαι ειλικρινά για σένα, Διόστρατε. Τώρα μπορώ να συζητήσω μαζί σου. Τι θα πει ΚΑΤΑΝΟΕΙΝ;
Στην κυριολεξία αυτή η διαδικασία σημαίνει το εξής:
1) ΚΑΤΑ = κάτι που κατεβαίνει, διαπερνάει το ευρισκόμενο απέναντί του αντικείμενο.
2) ΝΟΕΙΝ = κάτι που γίνεται πια κατανοητό, αισθητό, αντιληπτό από τον νου, από το αντικείμενο.
Τον νου πρέπει προηγουμένως να διαπεράσει κάτι, Διόστρατε, αλλιώς ο νους δεν θα μπορέσει να αντιληφθεί, να κατανοήσει τίποτε. 
- Κατάλαβα, Σωκράτη… τον νου πρέπει να διαπεράσει η καρδιά, δηλαδή η Αγάπη, διότι εσύ είπες, ότι όταν αρχίζεις να κατανοείς, ταυτοχρόνως αρχίζεις να συσσωρεύεις μέσα σου την Αγάπη, ότι ο βαθμός της κατανόησής σου εξαρτάται από το επίπεδο της Αγάπης μέσα σου, ότι η κατανόηση- είναι λειτουργία της Αγάπης, οδηγεί στην Αγάπη, είναι Αγάπη… με άλλα λόγια- η κατανόηση σε σπρώχνει στην Αγάπη, η Αγάπη φέρνει την κατανόηση, τα πάντα είναι Αγάπη. 

- Αυτό είναι όλο, Διόστρατε. Πάμε τώρα στην ερώτηση, που σου έκαναν. 

- Μου έκαναν την εξής ερώτηση: «Πως μπορεί να κατανοηθεί ο φόβος Θεού, η φράση «Να φοβάστε τον Κύριο» για τα οποία συνεχώς μιλάνε οι Ιερές Γραφές. Διότι αρκεί να κατανοήσεις την Πρώτη Αρχή, να διατηρείς τον δεσμό μαζί της και δεν χρειάζεται να φοβάσαι τίποτε, που βρίσκεται μεταξύ εσού και αυτής της Πρώτης Αρχής». 
- Λοιπόν, Διόστρατε… θα αναλύσουμε το φαινόμενο του φόβου, για να φτάσουμε στην έννοια του φόβου Θεού. Αυτός, που σου έκανε αυτήν την ερώτηση, στην ουσία έχει δίκαιο περί της Πρώτης Αρχής, δηλαδή της Αγάπης και περί της ανάγκης διατήρησης του δεσμού μαζί της, διότι η Αγάπη παραμερίζει τον φόβο, τον κάθε φόβο. Όταν αρχίζεις να κατανοείς, δηλαδή όταν αρχίζεις να αγαπάς- εσύ παύεις πια να φοβάσαι. Ο φόβος, ως φυσικό, ψυχικό βίωμα- είναι απαραίτητος, ευεργετικός ακόμη. 

- Ευεργετικός για ποιόν, Σωκράτη; 

- Ευεργετικός για τις ατελείς ακόμη ψυχές. Ο φόβος- είναι το εργαλείο της Φύσης, με την βοήθεια του οποίου Αυτή πετυχαίνει κάποια απαραίτητα σ’ αυτήν πράγματα και ταυτοχρόνως- είναι ο τρόπος να βάλει στην θέση τους τις αλαζονικές, υπεροπτικές ψυχές. Διότι η αλαζονεία και η υπεροψία- είναι η απόδειξη της ατέλειας της ψυχής. Ο φόβος- είναι το αρχαιότερο βίωμα. Πότε εμφανίστηκε αυτός; Δεν μπορούμε να ξέρουμε, αλλά μπορούμε να πούμε, ότι ο φόβος ήταν το αποτέλεσμα της Μεγάλης Άρνησης της Αγάπης από την πλευρά του ανθρώπου. Η άρνηση της Αγάπης αυτόματα γέννησε την αμαρτία και την μη κατανόηση. Ο φόβος και η μη κατανόηση- είναι η μοίρα των αμαρτησάντων στην ψυχή. 
- Τότε, Σωκράτη, ο φόβος, η αμαρτία/άγνοια, η μη κατανόηση/ανοησία- πάντα πάνε χέρι - χέρι. 

- Ακριβώς, Διόστρατε, αυτά τα πράγματα πάνε πάντα μαζί, χέρι - χέρι. Αυτή είναι η απάντηση της Ύπαρξης σε όλους εκείνους, που αρνούνται και ποδοπατούν την Αγάπη. Ο φόβος ποτέ δεν είναι η αιτία. Αυτός πάντα είναι αποτέλεσμα. Αποτέλεσμα άρνησης της Αγάπης. Αυτοί που αγαπούν- κατανοούν και δεν φοβούνται, φοβούνται μόνο οι μη κατανοούντες, οι μη αγαπούντες, δηλαδή οι αμαρτωλοί. Υπήρξαν χιλιάδες και χιλιάδες Άγιοι, Προφήτες, Διδάσκαλοι και τόσοι άλλοι άγνωστοι ήρωες του ανθρώπινου γένους, που δεν φοβούνταν. Διότι το περιεχόμενο της ψυχής τους, τα άγια των αγίων της ψυχής τους ήταν η Αγάπη και μάλιστα σε τεράστιες ποσότητες. Φοβούνταν μόνο οι άλλοι, δηλαδή οι μη αγαπούντες, δηλαδή οι αμαρτωλοί… Όταν αγαπάς, δεν φοβάσαι, ταυτοχρόνως και κατανοείς. Όταν δεν αγαπάς, δεν κατανοείς τίποτε, όχι μόνο δεν κατανοείς, τρέμεις επί πλέον από το φόβο, προχωράς σε προσβλητικές, ταπεινωτικές πράξεις εις βάρος του εαυτού σου και εις βάρος των άλλων.
Όλα είναι πολύ απλά…
Τα πάντα εξαρτώνται από ένα πράγμα: τι προσκυνάς, δηλαδή που χαρίζεις την ενέργειά σου, με άλλα λόγια- την Αγάπη σου.
Αν προσκυνάς την Αφέντρα του Κόσμου τούτου- την Αγάπη, τότε γίνεσαι θαρραλέος. Αν προσκυνάς τον φόβο- τότε γίνεσαι ότι θέλεις και δεν θέλεις από της αρνητικής απόψεως. 
- Μπορεί ο φόβος να νικήσει την Αγάπη, Σωκράτη; 

- Όχι. Ο φόβος μπορεί να νικήσει μόνον την αγαποφάνεια, την ψεύτικη αγάπη, την φθηνή αγάπη. Διότι ο φόβος- είναι ο κύριος των ατελών ψυχών. 
- Μπορεί ο φόβος να γίνει εργαλείο της Αγάπης, Σωκράτη; 
- Ναι, μπορεί. Ο φόβος είναι εργαλείο της Αγάπης πάνω στις ατελείς ψυχές, Διόστρατε. Ο φόβος- είναι ο υπηρέτης της Αγάπης, ο πιστός βοηθός της, το εργαλείο τιμωρίας εκείνων, που αρνούνται την αληθινή Αφέντρα του Κόσμου τούτου.
Υπάρχουν δυο τρόποι εκπαίδευσης και εκμάθησης της επιστήμης της Αγάπης η με άλλα λόγια- δυο διαδικασίες, δυο τρόποι τελειοποίησης της ψυχής.
Ο πρώτος- είναι εθελοντικός, με την βοήθεια των γνώσεων και εμπειρίας συσσώρευση σταγόνας- σταγόνας ποσοτήτων της Αγάπης μέσα στην ψυχή στο διάβα των συνεχών ενσαρκώσεων.
Ο δεύτερος- είναι καταναγκαστικός, με την βοήθεια των χαστουκιών, πόνου και στερήσεων με σκοπό να ποδοπατηθεί ο τσαμπουκάς και η ματαιοδοξία της ψυχής, για να μπορεί να εισέλθει μέσα της η Αγάπη.
Η Αγάπη- είναι η ζωή, ο κινητήρας και το οξυγόνο του Παντός.
Χωρίς την Αγάπη τα πάντα πεθαίνουν.
Και οφείλουν να πεθάνουν.
Ο φόβος- είναι η θεραπεία της πνευματικής αρρώστιας ονόματι «άρνηση της Αγάπης».
Ο φόβος- είναι η προειδοποίηση σε κείνον, που ετοιμάζεται να ποδοπατήσει, να πληγώσει, να δηλητηριάσει την Αγάπη.
Ο φόβος εμφανίζεται εκεί, όπου ετοιμάζεται το έγκλημα κατά της Αγάπης.
Ο φόβος σώζει την Αγάπη, χωρίς την οποία δεν μπορεί να σωθεί κανείς.
Ο φόβος- είναι ο Μέγας Διδάσκαλος και Σωτήρας του κάθε αμαρτωλού, που αρνήθηκε την Αγάπη προς τον κόσμο και προς τον Θεό.
Η Αγάπη βρήκε στον εαυτό της τον καλλίτερο, τον πιστότερο υπηρέτη- τον φόβο. 

- Μου φαίνεται, Σωκράτη, πως έχουμε φτάσει στην εξήγηση του φόβου Θεού. 

- Ναι, Διόστρατε, φτάσαμε ήδη στην έννοια του φόβου Θεού.
Η ύπαρξη της θρησκείας- από μόνη της αποτελεί την απόδειξη της βρωμιάς της ψυχής και της αμαρτίας στον κόσμο. Αν θα υπήρχε μόνο η Θεϊκή Αγάπη- δεν θα υπήρχε η ανάγκη του φόβου. Δεν θα υπήρχε η ανάγκη της θρησκείας με την γήινη έννοια. Θα ήμασταν άθρησκοι πάλι με την γήινη έννοια, διότι θα αγαπούσαμε. Στον Παράδεισο ο Αδάμ και η Εύα δεν είχαν θρησκεία, δεν υπήρχε καμία ανάγκη ούτε χριστιανισμού, ούτε βουδισμού, ούτε μωαμεθανισμού. Δεν υπήρχε καμία ανάγκη ούτε του γραφειοκρατικού ιερατείου, ούτε των εκκλησιών- αυτών των εκπαιδευτικών στρατοπέδων συγκεντρώσεως για τους αμαρτωλούς. Ο Θεός δεν απαιτούσε από τους ανθρώπους ούτε την θρησκεία, ούτε τις Ιερές Γραφές, ούτε τις τελετουργίες, ούτε τους κανόνες, ούτε τις υποχρεώσεις. Όλα αυτά τα πράγματα εμφανίστηκαν αργότερα, η αμαρτία ανάγκασε να γεννηθούν αυτά τα πράγματα. Η θρησκεία, η Ιερή Γραφή, ο κανόνας, η υποχρέωση έχουν δημιουργηθεί για τις εκπεσούσες ψυχές.
Στον Παράδεισο μόνη η Αγάπη υπερεπαρκούσε.
Διότι όποιος αγαπάει- δεν του χρειάζονται οι θρησκείες, ούτε οι Ιερές Γραφές, αυτός ο ίδιος γίνεται θρησκεία, Αγάπη, Ιερή Γραφή, νόμος. Αυτός γίνεται ο μεγάλος νόμος της Αγάπης. Διότι η Αγάπη προϋπήρχε της κάθε θρησκείας, της Ιερής Γραφής, του νόμου.
Ο φόβος Θεού ενεργεί στην μολυσμένη από την άρνηση της Αγάπης ψυχή. Ο φόβος- είναι ο πιστός συνταξιδιώτης των θρησκόληπτων φανατικών, των φαρισαίων, των αγαποφανούντων, των πιστών αμαρτωλών. Τους χρειάζεται ο φόβος, αλλιώς δεν γίνεται. Η σειρά: βρωμιά ψυχής- φόβος- αμαρτία- μη κατανόηση δουλεύει αυτόματα.
Οι θρησκείες συνειδητά πήραν για όπλο τους τον φόβο.
Ως αναγκαστικό μέτρο συγκράτησης της αρνηθείσας την Αγάπη αμαρτωλή ψυχή από την τελική της πτώση στον Άδη, ως απόπειρα να την αρπάξουν απ’ τις δαγκάνες του πραγματικού θανάτου. Λέμε, ότι η ψυχή είναι αιώνια. Η ψυχή δεν είναι αιώνια, Διόστρατε. 

- Πως δεν είναι αιώνια, Σωκράτη;;; Δεν λέμε πάντα, ότι η ψυχή δεν πεθαίνει ποτέ, ότι είναι αθάνατη; 
- Διόστρατε, η ζωή της ψυχής εξαρτάται από την Αγάπη. Η Αγάπη είναι εκείνη, που διατηρεί την αθανασία και την αιωνιότητα της Ψυχής. Χωρίς την Αγάπη η ψυχή διαλύεται, χάνει την ατομικότητα της, γίνεται ανυπαρξία, πραγματικός θάνατος. Ο σωματικός θάνατος λειτουργεί ως μηχανισμός σωτηρίας της ψυχής από τον πραγματικό θάνατο, διότι κατά την ενσάρκωση η ψυχή γίνεται αιχμάλωτη πάρα πολλών ψευδαισθήσεων, δηλαδή, προσκολλήσεων σε πολλές μάταιες και προσωρινές γήινες αξίες, καταναλώνοντας σ’ αυτές τις αξίες την ζωτική Ουράνια ενέργειά της η αλλιώς την Αγάπη. Γι’ αυτό σκοτώνεται το φθαρμένο από την κατανάλωση της ενέργειας της Αγάπης χάριν των προσκολλήσεων στις γήινες αξίες το φυσικό σώμα, για να σωθεί από τον πραγματικό θάνατο η προς το παρόν ατελής ψυχή, για να της διατηρηθεί η αιωνιότητα και η ευκαιρία της επόμενης ενσάρκωσης, δηλαδή της επόμενης απόπειρας να διατηρηθεί και να αυξηθεί η Αγάπη. Ο Θεός πριν την ενσάρκωση χορηγεί σε κάθε ψυχή μια ποσότητα της Αγίας Του Ενέργειας- Αγάπης με σκοπό να διατηρηθεί αυτή η Ενέργεια και να επιστραφεί στον Θεό πολλαπλασιασμένη. Δηλαδή πας για την ενσάρκωση εργάτης και γυρίζεις πίσω Δημιουργός. 

- Αυτό σημαίνει, Σωκράτη, ότι ο Θεός αναθέτει σε κάθε ψυχή τον ρόλο του Δημιουργού της Αγάπης, δηλαδή Αυτός, ο Πανίσχυρος Παντοκράτωρ, μοιράζεται την Ισχύν Του με την κάθε ψυχή, δίνοντας της την ευκαιρία να ποιεί την Αγάπη, δηλαδή να ομοιώνεται μ’ Αυτόν… 
- Ακριβώς, Διόστρατε! Αφού ο Κύριος εποίησε την ψυχή κατ’ εικόνα και ομοίωσή Του, για να δημιουργεί μαζί μ’ Αυτόν, τον Πανάγιο, την Αγάπη, δηλαδή να Τον αναγεννά, να Τον αυξάνει εν Ονόματι Του και προς Δόξαν Του! 
- Και τώρα, Σωκράτη, έλα να αποκαλύψουμε πλήρως το ήδη αντιληφθέν απ’ όλους μυστικό του φόβου Θεού. 

- Ναι, Διόστρατε… Ο φόβος Θεού προορίζεται για το μικρό παιδί, που ακόμη δεν καταλαβαίνει πολλά στοιχειώδη πράγματα, δηλαδή προορίζεται για την ατελή ακόμη ψυχή με σκοπό να την αποτρέψει από τις πράξεις, που μπορούν να την καταστρέψουν. Ο φόβος Θεού- είναι το σωσίβιο της ατελούς ψυχής, είναι μέτρο της Αγάπης. Ο φόβος Θεού – είναι το δημοτικό σχολείο της ατελούς, της αγνοούσας πολλά πράγματα ψυχής. Είναι για την εργαζόμενη και σπουδάζουσα ψυχή. Πάντα έλεγα, ότι ουδείς εκών κακός, είναι κακός εκ της αγνοίας του, εκ της ανικανότητάς του στο κατανοείν. Για να γνωρίζεις και να κατανοείς- προηγουμένως πρέπει να συσσωρεύεις την Αγάπη στην ψυχή σου, δηλαδή να τελειοποιείσαι. Η Αγάπη προς τον Θεό- είναι πια το ανώτατο σχολείο της ώριμης ψυχής, πρόκειται πια για την ψυχή με την ανώτατη μόρφωση, για την ψυχή δημιουργό και δάσκαλο των άλλων. Μια τέτοια ψυχή- είναι συνεργάτης και βοηθός του Θεού. Τι λέει ένα μικρό παιδί, δηλαδή μια ατελής ακόμη ψυχή? Αυτή λέει: «Δεν θα κάνω αταξίες, θα ακούω και θα μαθαίνω, διότι φοβάμαι τον Πατέρα». Και τι λέει ο ώριμος γιός, η ώριμη ψυχή; Λέει: «Δεν θα πικράνω τον Πατέρα, θα Τον βοηθώ και θα Τον υποστηρίζω, διότι Τον καταλαβαίνω. Τον καταλαβαίνω, διότι Τον αγαπώ». 

- Κατάλαβα τα πάντα, Σωκράτη, σ’ ευχαριστώ. 

- Πήγαινε τώρα και απάντησε σε κείνον τον άνθρωπο, που σου έκανε αυτήν την ερώτηση. 

- Αυτό θα κάνω, Σωκράτη. 

- Και γω, Διόστρατε, θα κοιμηθώ λιγάκι μέσα στην καρδιά σου, ώσπου εσύ με ξανακαλέσεις… και την άλλη φορά μη φωνάζεις προς τα έξω όταν με καλείς, πήγαινε μέσα σου, στην καρδιά σου, εγώ είμαι εκεί, μέσα σου, με καταλαβαίνεις, Διόστρατε; 

- Κατάλαβα τα πάντα, αγαπημένε μου, αγαπημένε μου Σωκράτη… 

ΑΜΗΝ.

_________________
Epsylon 

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ