Ο μήνας γέννησης του Ιησού και οι Τρεις Συμβολικοί Αστερισμοί

                            

Ο Καρκίνος θεωρήθηκε αρχικά ο μήνας γέννησης του Ιησού. Ο Αιγόκερως, όπως ξέρουμε, είναι ο μήνας γέννησης του Χριστού και στις εικοσιπέντε Δεκεμβρίου γιορτάζεται από αιώνες η γέννηση του παγκόσμιου σωτήρα· αλλά στις πολύ αρχαίες μέρες τα γενέθλια των νηπίων ηλιακών θεών ήταν στον Καρκίνο. Μας λένε:

               

“Τα γενέθλια του νηπίου Ιησού καθώς ορίστηκαν αυθαίρετα απ’ τους ιερείς, δημιουργούν σοβαρή ασυμφωνία, αφού μας ειπώθηκε ότι γεννήθηκε σε φάτνη. Η φάτνη βρίσκεται στο ζώδιο του θερινού ηλιοστασίου, στον αστερισμό του Καρκίνου, που ονομάζεται η πύλη του ηλίου δια της οποίας λέγεται ότι οι ψυχές κατεβαίνουν από την ουράνια κατοικία τους στη γη, όπως ακριβώς στο χειμερινό ηλιοστάσιο, το Δεκέμβριο, λέγεται ότι επιστρέφουν στην ουράνια κατοικία τους, τον αστερισμό του Αιγόκερου, την άλλη πύλη του ηλίου. Ο Αιγόκερως ήταν το ζώδιο στο οποίο λένε ότι γεννήθηκαν οι ηλιακοί θεοί στο χειμερινό ηλιοστάσιο κι έγιναν ιεροί στους υιούς του φωτός.” (Ε.Β. Στράιτον, Το Ουράνιο Πλοίο του Βορρά, Τόμ. II, σελ. 205.)

                                        

Σύμβολα

Το αστρολογικό σύμβολο του ζωδίου του Καρκίνου δεν έχει καμιά σχέση με τον κάβουρα. Αποτελείται από δύο ουρές “όνων” κι αυτές πάλι συνδέουν την ιστορία του ευαγγελίου με την ιστορία της φάτνης. Στη γέννηση του Ιησού εμφανίζονται δύο όνοι, ο ένας με τον οποίο η Παρθένος πήγε στη Βηθλεέμ πριν τη γέννηση κι ο άλλος με τον οποίο πήγε στην Αίγυπτο μετά τη γέννηση. Κοντά στο ζώδιο του Καρκίνου είναι δύο λαμπροί αστέρες, ο ένας καλείται Βόρειος Όνος κι ο άλλος Νότιος Όνος. (Υπάρχει και μια τρίτη φορά όταν ο Χριστός πήγε στην Ιερουσαλήμ σε μια σύντομη στιγμή θριάμβου την Κυριακή των Βαΐων, καθήμενος επί πώλου όνου, σύμβολο υπομονής και ταπεινότητας, τα πετράδια του στέμματος του μεγαλείου. Έτσι μη δυσφημίζετε αυτό το σύμβολο.)

Κάποιος χρησιμοποίησε τα εξής λόγια για να εκφράσει το ρυθμό του Καρκίνου όταν κανείς εισέρχεται για πρώτη φορά: “Μια λυπητερή υποχθόνια μικρή φωνή, μια χαμηλή, φευγαλέα, άπιαστη μελωδία”.

Το έργο δεν έχει ακόμη συντελεσθεί. Ό,τι πρέπει να ακουστεί είναι ο φθόγγος της δυνατής επίτευξης. Ό,τι πρέπει να βρεθεί είναι μια βαθιά εσώτερη παρόρμηση και δυσαρέσκεια που βαθμιαία γίνεται τόσο ισχυρή, ώστε ανυψώνει το κρυμμένο, αγωνιζόμενο άτομο από το περιβάλλον του της σταθεροποιημένης παγκόσμιας κατάστασης και το κάνει ένθερμο ζηλωτή που δε γνωρίζει ανάπαυση μέχρι ν’ αναδυθεί από το ύδωρ και ν’ αναρριχηθεί σταθερά για να βρεθεί στην κορυφή του όρους στον Αιγόκερω, τη γέννηση κι όχι την κορύφωση του παγκόσμιου σωτήρα. “Ο Χριστός γεννήθηκε στον Αιγόκερω, εκπλήρωσε το νόμο στον Κρόνο, εγκαινίασε την εποχή της νοήμονος αδελφοσύνης στην Αφροδίτη και είναι το τέλειο παράδειγμα του μυημένου του Αιγόκερου, που γίνεται παγκόσμιος υπηρέτης στον Υδροχόο· και παγκόσμιος σωτήρας στους Ιχθείς. Ο Καρκίνος δέχεται την ψυχή στο παγκόσμιο κέντρο που ονομάζουμε ανθρωπότητα. Ο Αιγόκερως δέχεται την ψυχή σε συνειδητή συμμετοχή στη ζωή του παγκόσμιου κέντρου που ονομάζουμε Ιεραρχία.” (Εσωτερική Αστρολογία, σελ. 168.)

                                

                              

Οι Τρεις Συμβολικοί Αστερισμοί

Ο Ιησούς αποκαλείται συχνά ο Καλός Ποιμένας κι απεικονίζεται πολλές φορές σαν ποιμένας που οδηγεί τα πρόβατά του. Η ιδέα του ποιμνίου έχει συνδεθεί στενά στο νου των ανθρώπων με τον Χριστό. Τρεις αστερισμοί συνδέονται με το ζώδιο του Καρκίνου: η Μεγάλη Άρκτος, η Μικρή Άρκτος και ο Άργoς. Είναι όμως ένα από τα μυστήρια της αστρονομίας πώς συνδέθηκε το όνομα “άρκτος” με αυτές τις ομάδες αστέρων, γιατί στους ζωδιακούς των Χαλδαίων, των Περσών, των Ινδών και των Αιγυπτίων δεν αναφέρεται η άρκτος. Τα συνήθη χρησιμοποιούμενα ονόματα είναι “η στάνη” ή “το ποίμνιο των προβάτων” και μια ανάλυση των Εβραϊκών και Αραβικών ονομάτων για τους αστέρες που βρίσκονται σ’ αυτούς τους αστερισμούς, αποδεικνύει το γεγονός ότι τα αρχαία ονόματα σημαίνουν “το μικρό ποίμνιο”, “η στάνη”, “το πρόβατο” και “το πλοίο”. Πολλά αναφέρονται για τους αστερισμούς αυτούς στο τριακοστό τέταρτο κεφάλαιο του Ιεζεκιήλ και στο δέκατο κεφάλαιο του Ιωάννη.
                                        

Η Μικρή Άρκτος είναι περίφημη γιατί το λαμπρότερο αστέρι της είναι ο πολικός αστέρας, το άστρο του βορρά. Στο συμβολισμό των δύο αυτών αστερισμών έχουμε μπροστά μας τη σκέψη της μάζας ή της ομάδας που είναι η σημαντική επίδραση του έργου το οποίο προωθείται στο ζώδιο του Καρκίνου και στο συμβολισμό του άστρου του βορρά έχουμε τη σκέψη του οδηγού αστέρα, μιας μαγνητικής έλξης που οδηγεί τον προσκυνητή πίσω στο σπίτι. Πολλοί εσωτεριστές πιστεύουν ότι η ανθρώπινη οικογένεια, το τέταρτο βασίλειο στη φύση, ήλθε βαθμιαία σε ύπαρξη στη διάρκεια των δύο χιλιάδων ετών περίπου, όταν ο ήλιος μας ήταν στον Καρκίνο.

Η σκέψη μιας μάζας ζώων σε καθορισμένα όρια στα οποία περιορίζονται αυτά τα πρόβατα ή ζώα και η σκέψη ενός μαγνητικού κέντρου έλξης απεικονίζονται επίσης συμβολικά στην Τεκτονική παράδοση. Στο Αιγυπτιακό Πλανήσφαιρο του Κίρσερ ο Άργος παριστάνεται από δύο τριήρεις (όπως έχουμε δύο στάνες) των οποίων οι πλώρες επιστέφονται με κεφάλια κριών και η πρύμνη της μιας καταλήγει σε ουρά ψαριού. Σημειώστε λοιπόν πώς έχουμε εδώ εικονογραφικά την κορύφωση στον Αιγόκερω, όπου ο τράγος αναρριχάται στη βουνοκορφή. Έχουμε επίσης την εικόνα του μεγάλου κύκλου που περιλαμβάνει την πρόοδο της ψυχής από τον Καρκίνο στον Αιγόκερω, η οποία όμως αρχίζει στον Κριό και τελειώνει στους Ιχθείς. Μια βαθιά ανάλυση του συμβολισμού των ζωδιακών σημείων εδραιώνει την ισχυρή πεποίθηση της αιώνιας απεικόνισης της αλήθειας και της συνεχούς διατήρησης στα μάτια μας της ιστορίας της εξέλιξης της ύλης στη μορφή, της συνείδησης, του πνεύματος και της ζωής.

Ο Άργος απλώνεται από τον Καρκίνο στον Αιγόκερω και είναι ένας από τους μεγαλύτερους αστερισμούς. Περιλαμβάνει εξήντα τέσσερις αστέρες, ο λαμπρότερος των οποίων είναι ο Κάνωπις. Ο συμβολισμός του καλύπτει συνεπώς τη ζωή του ζηλωτή απ’ τη στιγμή που ενσαρκώνεται μέχρι να φτάσει το στόχο του. Πολύ συχνά χρησιμοποιούμε τη λέξη “πλοίο” με συμβολική έννοια όταν μιλάμε για το “πλοίο του κράτους” ή το “πλοίο της σωτηρίας”, που μεταδίδει πάντα την ιδέα της ασφάλειας, της προόδου και της επίτευξης διεξόδου, της πραγματοποίησης ενός ταξιδιού και της μεταφοράς ενός μεγάλου πλήθους προσκυνητών σε αναζήτηση ενός χρυσού θησαυρού ή μιας νέας κι ελεύθερης πατρίδας.

Οι προσκυνητές είναι εξοπλισμένοι με ένστικτο και καθώς περνούν από τους διάφορους αστερισμούς που καλύπτονται από το απέραντο αυτό ζώδιο, το ένστικτο εκδηλώνεται σαν διανόηση στο ανθρώπινο ον που αναπτύσσει αυτοσυνείδηση και προβάλλει απ’ το καθαρά ζωώδες στάδιο, μέχρι να έρθει ο καιρός που αφού διατρέξει επανειλημμένα το ζωδιακό, ο ζηλωτής βρίσκεται ξανά στον Καρκίνο αντιμέτωπος με το πρόβλημα της ανεύρεσης της άπιαστης, ευαίσθητης και βαθιά απόκρυφης ή κρυμμένης πνευματικής ενόρασης που θα τον οδηγήσει στο μοναχικό του πια ταξίδι· ο ζηλωτής δεν είναι πια ταυτισμένος και χαμένος στη μάζα· δεν είναι πια ένα απ’ τα πρόβατα που φυλάσσονται ασφαλώς στη στάνη· δεν είναι πια ένας από τη μεγάλη αγέλη των μεταναστών, αλλά αναδύθηκε απ’ τη μάζα κι άρχισε το μοναχικό δρόμο όλων των μαθητών. Τότε βαδίζει την ατραπό της θλίψης, της δοκιμασίας και του ελέγχου, αγωνιζόμενος μόνος του σαν άτομο από το Λέοντα στον Αιγόκερω μέχρι να έρθει η ώρα που με τη βοήθεια του ενστίκτου, της διανόησης και της ενόρασης και οδηγούμενος από την παρόρμηση της Χριστικής ζωής, θα σμίξει πάλι με τη μάζα και θα ταυτισθεί με την ομάδα. Τότε γίνεται παγκόσμιος υπηρέτης στον Υδροχόο και δεν έχει καμιά αίσθηση χωριστικότητας.

Απόσπασμα από το βιβλίο

ΟΙ ΑΘΛΟΙ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΗ

 ΑΛΙΚΗ ΜΠΕΪΛΗ

Αλέκος Χρυσόπουλος

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ