Η ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

 Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ

            Η Αστρολογία αποτελεί ένα πολυσύνθετο φαινόμενο, οι διαστάσεις του οποίου αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο ιδιαίτερα στην εποχή μας. Ανέκαθεν υπήρξε ιδιαίτερος πόλος έλξης, έρευνας και πειραματισμού σε όλα τα μήκη και πλάτη της Υδρογείου.

            Αστρολογία είναι η διαγνωστική επιστήμη η οποία βάσει του ωροσκοπίου και του ζωδιακού συμβολισμού, αναλύει τον χαρακτήρα του ατόμου, τις δυνατότητες και τις τάσεις που μπορεί να αναπτύξει. Μας πληροφορεί για τις αντιδράσεις του, που είναι συνέπεια αυτών των τάσεων άρα για την πιθανή μελλοντική του εξέλιξη και αντιμετώπιση της ζωής.

            Με την έννοια αυτή περιγράφει εκ των προτέρων, σαν πρόγνωση, το πεπρωμένο του ανθρώπου, δηλαδή τα γεγονότα της ζωής που προσχεδιάζονται και προκαθορίζονται από τις έμφυτες τάσεις και προδιαθέσεις του. Ασχολείται με τον προσδιορισμό των επιδράσεων του Πανσυμπαντικού Νόμου πάνω στα ουράνια σώματα και με την επαγωγική μέθοδο έρευνας, δηλαδή την παρατήρηση και το πείραμα, την αντίστοιχη επιρροή τους πάνω στον Άνθρωπο.

            Το ωροσκόπιο δείχνει τον χαρακτήρα και αυτός είναι το πεπρωμένο. Αντικείμενο μελέτης της Αστρολογίας αποτελεί η έρευνα, ο προσδιορισμός και η ερμηνεία των νόμων που διέπουν τις σχέσεις του Ανθρώπου και του Σύμπαντος.

            Η αντιστοιχία ανάμεσα στις πλανητικές θέσεις και στα γήινα φαινόμενα εκφράζεται συμβολικά στο ωροσκόπιο το οποίο είναι το σχέδιο που παρουσιάζει την γραφική παράσταση των θέσεων που έχουν οι πλανήτες στον ουρανό, με σημείο αναφοράς τον ζωδιακό κύκλο. Οι θέσεις αυτές υπολογίζονται για μια δεδομένη ημερομηνία, ώρα και τόπο που μας ενδιαφέρει.

            Ο υπολογισμός του ωροσκοπίου είναι ένα καθαρά τεχνικό θέμα αστρονομίας και μαθηματικών υπολογισμών και μπορεί να το κατασκευάσει οποιοσδήποτε έχει στοιχειώδεις γνώσεις αστρονομίας. Η ερμηνεία του ωροσκοπίου και οι ενδεχόμενες προβλέψεις είναι αποκλειστικά έργο του αστρολόγου.

            Η Αστρολογία είναι μητέρα της Αστρονομίας. Από το 5000 π.Χ. υπήρχε συμπόρευση και μόνο το 1532 μ. Χ. με την εισαγωγή του Ηλιοκεντρικού συστήματος από τον Κοπέρνικο, άρχισαν να διαχωρίζονται.

Η Αστρολογία στην Ελλάδα

            `Οπως συνηθίζεται να μας μαθαίνουν στο σχολείο, πολλές φυλές (Βαβυλώνιοι, Χαλδαίοι, Μεσσοποτάμιοι, Αιγύπτιοι κλπ.) ασχολήθηκαν πρώτες με την Αστρολογία, αποκρύπτοντάς μας όμως, ότι ακόμα και οι ίδιες οι ονομασίες τους ήταν Ελληνικές.

            `Ομως ο Υπέρλαμπρος `Ηλιος ο Θεός Απόλλων, φώτιζε κάθε φορά τις ύπουλες συνομοτικές διεργασίες του σφραγίσματος του μεγαλύτερου πολιτισμού και γνώσης που έφτασε ποτέ ο άνθρωπος μέσω της ανάπτυξης του Ιερού Αλφάβητου των Ελλήνων και της Ελληνικής πραγματείας.

            Κανείς δεν μπόρεσε να αντικαταστήσει τον Πρώτο Παγκοσμίως κατάλογο αστερισμών με 1.022 ορατά αστέρια που έφτιαξε ο `Ιππαρχος ο μεγάλος `Ελληνας Αστρολόγος του 2ου αιώνος π.χ. Ούτε τον παρόμοιο του Κλαυδίου Πτολεμαίου τον 2ο μ.χ αιώνα, ο οποίος περιέχεται στην "Μεγάλη Μαθηματική Σύνταξη" που είναι ξακουστό έργο περισσότερο με την ονομασία την αραβική "Αλ-μαγέστ", η μεγίστη.

            Η αθανασία του μύθου ακολουθεί τους αστερισμούς με θαυματουργό τρόπο μέχρι σήμερα, αφού όλα τα άστρα έχουν ονόματα ισχυρών θεών και ηρώων της Ελληνικής μυθολογίας, παρόλες τις επίμονες προσπάθειες που γίνονται κατά καιρούς από συγκεκριμμένα κέντρα και βέβαια με "αγαθές" πάντα προθέσεις, όπως είναι η προσπάθεια του άραβα αστρονόμου Αβδούλ-ραχμάν-αλ σουφί τον 10 αιώνα, ο οποίος, αφού έκανε κάποιες μικρές διορθώσεις στις θέσεις των άστρων άλλαξε τις ονομασίες τους και τις αντικατέστησε με αραβικά ονόματα. Κατόπιν αυτού, ακολουθεί ο Ιούλιος Σίλερ τον 17ο αιώνα που αντικατέστησε τις Ελληνικές ονομασίες με ονόματα μέσα από την Αγία Γραφή. `Ετσι η Μεγάλη `Αρκτος έγινε το πλοιάριο του Αγίου Πέτρου, το ζώδιο του Ταύρου σε `Αγιο Ανδρέα, ο Κριός σε `Αγιο Πέτρο κλπ.             `Ομως καμμιά τέτοια προσπάθεια δεν ευδοκίμησε και η αναντικατάστατη σοφία των προγόνων μας διατηρήθηκε σαν αντανάκλαση του φωτός των Αστέρων, να φωτίζει τα μονοπάτια της ζωής στους σκοτεινούς καιρούς που ζούμε, με μοναδικό σκοπό να δείξει στους ανθρώπους έναν δρόμο γεμάτο δικαιοσύνη και λαμπρότητα.

            Ο ζωδιακός κύκλος με τις υποδιαιρέσεις και τις ατραπούς, δεν είναι τίποτε άλλο από την εμπειρία της ζωής. Από την πιό απλή πρακτική καθημερινή λεπτομέρεια έως την μεγάλη φιλοσοφική θεώρηση.

            Το σύμπαν στα μέτρα του ανθρώπου.

            Αυτή Σοφία, η εμπιστοσύνη ανάμεσα στον ΛΟΓΟ και στο ΕΜΕΙΣ, αυτός ο γεωμέτρης Θεός είναι η αναμφίβολη Ελληνική κατάκτηση.

            Δυστυχώς στην σημερινή Ελλάδα παραμένει παρεξηγημένη ή άγνωστη κυρίως από έλλειψη πληροφόρησης και από προκατάληψη. Πολλοί συγχέουν τον Αστρολόγο με τον μεσαιωνικό μάγο και τα μέντιουμς και εκπλήσσονται όταν πληροφορούνται ότι οι περισσότεροι συνάδελφοί μου είναι παράλληλα άνθρωποι με πανεπιστημιακή μόρφωση. Γεγονός θλιβερό αν σκεφτεί κανείς την αρχαιολογική συμβολή στην ακμή της αστρολογίας.

            Ο έκτος προ Χριστού αιώνας, ο θαυμαστός εκείνος αιώνας του Βούδα, του Κομφούκιου, του Λάο Τσέ, των φιλοσόφων της Ιωνίας και του Πυθαγόρα, από την Κίνα μέχρι την Σάμο.

            Στην Ιωνική Σχολή της φιλοσοφίας, μέσα από το μυθολογικό κόσμο αναδυόταν η λογική σκέψη. Ήταν η αρχή της μεγάλης περιπέτειας, η προμηθεϊκή αναζήτηση των φυσικών εξηγήσεων και λογικών αιτιών, που θα άλλαζε τη μορφή της ζωής περισσότερο στα επόμενα 2000 χρόνια από όσο είχε αλλάξει στα διακόσιες χιλιάδες χρόνια πριν.

            Πρώτοι οι Έλληνες δημιούργησαν τον κλάδο της αστρολογίας που έχουμε ακόμα και σήμερα. Την γενεθλιακή Αστρολογία. Αυτοί πρώτοι άρχισαν να υπολογίζουν ατομικά ωροσκόπια γεννήσεως. Σε ολόκληρο τον κόσμο χρησιμοποιούν τις Ελληνικές ονομασίες Horoscope, Zodiac, astrologers, astrology, αλλά και τον τελευταίο αιώνα, το 1930 που ανακαλύφτηκε ο τελευταίος πλανήτης του ηλιακού μας συστήματος ονομάστηκε Πλούτων  όπως άλλωστε και το 1846 ο Ποσειδώνας  και το 1781 ο Ουρανός. Ήταν μια σύγχρονη πράξη σεβασμού προς την αρχαιότητα ή για άλλη μια φορά έχουμε επέμβαση του Θεού της Ελλάδας;

 

Τα στάδια της εξέλιξης της Αστρολογίας

            Το πρώτο κατά τον 6ο π.Χ. αιώνα η ακμή της Ελληνικής Αστρολογίας στην Ιωνία και τη Μεγάλη Ελλάδα (κάτω Ιταλία και Σικελία).

            α) Οι Ίωνες καλλιέργησαν την Αστρολογία

            β) οι θεωρίες τους προέρχονται από καθαρά αστρολογικές αντιλήψεις

            γ) πρότειναν ακριβώς αυτά τα στοιχεία της αστρολογίας περί της αρχής των όντων φωτιά, γη, αέρας και νερό.

απόδειξη: Ο Θαλής είναι ο ιδρυτής όλης αυτής της κίνησης που έλαβε το όνομα Ιωνική Σχολή. Όταν πέθανε οι συμπολίτες του για να τον τιμήσουν, έστησαν τον ανδριάντα του, με την επιγραφή:

            Τον δέ Θαλήν Μίλητος Ιάς θρέψασα έδειξεν αστρολόγον πάντων πρεσβύτατον σοφίη

μετάφραση:

Αυτόν εδώ τον Θαλή, ο οποίος υπήρξε ανώτατος αστρολόγος όλων κατά την σοφία, η Ιωνική πόλις Μίλητος τον ανέδειξε.

            Ενώ η Ιωνική σχολή βρισκόταν στην ακμή της, ανέτειλε στην άλλη άκρη του Ελληνικού κόσμου η Σχολή των Πυθαγορείων στο τέλος του 6ου π.Χ. αιώνα. Ο Πυθαγόρας ίδρυσε μια νέα φιλοσοφία και θεμελίωσε την επιστήμη με την σημερινή της έννοια. Επηρέασε τις ιδέες και επομένως το πεπρωμένο του ανθρώπου όσο κανείς πριν ή μετά από Αυτόν. Ο Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης, ο Ευκλείδης και ο Αρχιμήδης ήταν σταθμοί. Ο Πυθαγόρας όμως έστεκε στη αφετηρία. Όλο το σύστημα του Πυθαγόρα ήταν οι βασικές έννοιες της αρμονίας, ότι οι Νόμοι του Σύμπαντος διέπονται από μια αναλογία και μια μαθηματική τάξη και ότι την εκφράζουν οι αριθμοί. Συσχέτισε τις κινήσεις των πλανητών  με την μουσική αρμονία και τις νότες. Την αστρολογία με τα μαθηματικά, την μουσική και την ιατρική.

            Μετά από 25 αιώνες ο κορυφαίος σημερινός αστρολόγος ο John Addey με τη θεωρία των αρμονικών ωροσκοπίων αποδεικνύει για άλλη μια φορά ότι οι αριθμοί είναι τα κλειδιά της αλήθειας.

            Το δεύτερο στάδιο συμπίπτει με τους κλασικούς χρόνους, τον χρυσό Αιώνα των Αθηνών 5ος αιώνας π.Χ. που έδωσε την Αριστοτελική αντίληψη του σύμπαντος η οποία κυριάρχησε 2.500 χρόνια πάνω στην ανθρωπότητα.

            Ο Αριστοτέλης απαριθμεί σωστά επιχειρήματα για την σφαιρικότητα της γης: εμφάνιση των ιστών των πλοίων που βρίσκονται μακριά κλπ.. Έτσι από τον 6ο αιώνα οι Έλληνες ξέρουν πως η γη είναι μια σφαίρα που αιωρείται στο σύμπαν. Στο αριστοτελικό σύμπαν υπήρχαν οι 7 γνωστοί τότε πλανήτες και η σφαίρα των απλανών.

Κατά τον Αριστοτέλη: Ότι συμβαίνει στον υποσεληνιακό κόσμο είναι αποτέλεσμα της κίνησης των ουρανίων σωμάτων.  Ήταν ο πρώτος που περιέγραψε το ¨πέμπτο¨ στοιχείο που ενώνει τα άλλα τέσσερα αυτό που η σημερινή μεταφυσική ονομάζει αιθέρα.

            Το τρίτο στάδιο αρχίζει με την κατάληψη της Βαβυλώνας από τον Αλέξανδρο 327 π.Χ και συνεχίζεται στους τρεις αιώνες που ακολούθησαν τον θάνατο του Μ. Αλεξάνδρου, περίοδο που οι ιστορικοί ονόμασαν ελληνιστικούς ή αλεξανδρινούς χρόνους.

            Η Πυθαγόρεια αντίληψη της αρμονίας των σφαιρών ξανάζησε με τους Ελισαβετιανούς και η φιλοσοφία της στήριξε τις έρευνες της αστρολογίας και αλχημείας. Στα κείμενα του Κέπλερ διαβάζουμε:

Τίποτα δεν υπάρχει και τίποτα δεν συμβαίνει στον ορατό ουρανό που να μη γίνεται με κάποιο κρυφό τρόπο αντιληπτό από τις δυνάμεις της Γης και της Φύσης. Κι έτσι οι πνευματικές δυνάμεις εδώ στη Γη επηρεάζονται όσο και ο ίδιο ο ουρανός. Το μέγεθος της ψυχής του ανθρώπου δεν ξεπερνά την τελεία. Αλλά βαθιά μέσα σ’ αυτή την τελεία χαράζεται η μορφή και ο χαρακτήρας ολόκληρου του ουρανού σαν νάταν εκατοντάδες φορές μεγαλύτερη.

            Οι Αστρολόγοι, υποβάλλονται διαρκώς σε ταπεινωτικούς και αδικαιολόγητους εξευτελισμούς, λόγω της αφωσίωσής τους σε μια επιστημονική σκέψη και τέχνη που η αρχή της χάνεται στα βάθη των αιώνων του παρελθόντος πριν από οποιοδήποτε άλλο ίχνος μιας από τις σημερινές άλλες επιστήμες και η οποία έχει εγκαθιδρυθεί μετά από χιλιάδες χρόνια παρατηρήσεων και πειραματισμοών, Δέχονται άδικους χλευασμούς από κείνους που αποκαλούνται πολυμαθείς και σπάνια τους δίνεται η ευκαιρία να εξηγήσουν τις αρχές της επιστήμης τους. 

            Για την Αστρολογία, όπως και για τον χρησμό των Δελφών μπορούμε να πούμε πως «αποκάλυψε πολλούς τυρράνους και προείπε την μοίρα τους. Με τις μεθόδους της σώθηκαν πολλά δυστυχισμένα όντα από την καταστροφή και αρκετοί οδηγήθηκαν στο σωστό δρόμο. Ενθάρυνε χρήσιμους θεσμούς και προήγαγε την πρόοδο χρήσιμων ανακαλύψεων. Η ηθική της επίδραση ήταν με την πλευρά της αρετής και η πολιτική της επίδραση υπέρ της προόδου και των πολιτικών ερευθεριών.

            Ο Αστρολόγος αφού βασανίστηκε σαν μάγος, χλευάστηκε σαν τσαρλατάνος, επέζησε των πολυάριθμων φυσικών αλλαγών στον ηθικό και διανοητικό κόσμο. Σαν τον μυθικό φοίνικα, η αστρολογία έχει αναγεννηθεί ξανά και ξανά από τις ίδιες της τις στάχτες. Κατασπιλωμένη και κατασυκοφαντημένη από τους σοφιστές κάθε εποχής, αλλά δικαιωμένη και αποδειγμένη από την ίδια την Φύση αντλεί ακόμη την λάμψη της από τα ίδια τα άστρα.

Νεύτων:

«Αν φαίνομαι ότι βλέπω μακρύτερα από τους άλλους ανθρώπους είναι γιατί στέκομαι πάνω στους ώμους γιγάντων»

Οι γίγαντες που πάνω στους ώμους τους πάτησε ο Νεύτωνας ήταν ο Πυθαγόρας, ο Γαλιλαίος, ο Κέπλερ, ο Μπράχε και ο Κοπέρνικος. Επιφανείς και θαυμαστοί άνδρες ήταν όλοι αστρολόγοι.

Παράκελσος

... Για αυτό όσον αφορά την αστρολογία, πρέπει να κατανοήσετε ότι γνωρίζει όλη τη φύση, σοφία και επιστήμη των άστρων, σύμφωνα με τον τρόπο που επενεργούν στη σύλληψη και συγκρότηση του ανθρώπου..

.

Μιλτιάδης Μουτάφης

ΠΗΓΗ 

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ