Η ίδρυση του ιερατείου του σκότους
Το αρχαιότερο και διασημότερο ιερατείο της Αιγύπτου ήταν της Ηλιούπολης. Ο κύριος θεός ήταν ο Ατούμ. Στην αρχή λατρευόταν μόνο στη Θήβα ή Διόσπολη (Διός Πόλη), ύστερα επεκτάθηκε σε όλη την Αίγυπτο. Ο Ατούμ δημιούργησε τον εαυτό του από τα αρχέγονα ύδατα του Νουν, είτε με τη δύναμη της θέλησής του ή προφέροντας το όνομά του, χρησιμοποιώντας δηλαδή τη μαγική δύναμη του λόγου. Είναι νωρίς, αλλά επιβάλετε να αρχίσουμε τις αντιπαραθέσεις. Ο υπέρτατος θεός των Ελλήνων είναι ο Δίας, η ασύλληπτη μονάδα. Από το χάος, που μάλλον ταυτίζεται με το Νουν, ξεπετάχθηκε ο Φάνητας, που τον «κατάπιε» ο δεύτερος Δίας για να γίνει κυρίαρχος επί της δημιουργίας. Εδώ, μέσα από το Χάος-Νουν βγήκε ο Ατούμ, ισοδύναμος κατά μια έννοια αντιστοίχισης με το δεύτερο Δία, τον κυρίαρχο επί της δημιουργίας, των πατέρα θεών και ανθρώπων.
Αυτός δημιούργησε τους άλλους θεούς και τελικά από συγκρητισμό με τον ηλιακό θεό Ρα, προέκυψε η υπέρτατη ηλιακή θεότητα Ατούμ-Ρα. Είναι κάτι που περιμέναμε, διότι η Ηλιούπολη είναι δημιούργημα των Ροδίων. Οι Έλληνες ονόμαζαν αυτή τη θεότητα Άμμων-Ρα ή Άμμωνα Δία. Όταν ήλθε στην εξουσία ο φαραώ Αμένοφης IV (1364-1345 π.Χ.) ή Eχν-ατ-ών ή Ακεν-ατ-ών
, επέβαλε μια νέα, μονοθεϊστική θρησκεία με υπέρτατο θεό τον Ατών. Ήταν μια παρένθεση στην πολύχρονη πολυθεϊστική θρησκευτική πραγματικότητα της Αιγύπτου.
Όμως η μονοθεϊστική αυτή επανάσταση του Ακεν-ατών,χώρισε το αιγυπτιακό ιερατείο σε μονοθεϊστές και αντίπαλους πολυθεϊστές. Οι διαμάχες ξέσπασαν οξύτατες και είναι ακόμα ανιχνεύσιμες στα τοιχόγλυπτα της αρχαίας Αιγύπτου,όπου τα ονόματα των προηγούμενων θεών έσβησαν, και στη θέση τους γράφτηκε το όνομα, του μόνου πια αποκλειστικά τιμώμενου θεού ΑΤ-ΩΝ. Όνομα ενός ασυνήθιστα διεκδικητικού θεού, με αποκλειστικές λατρευτικές απαιτήσεις!
Έτσι ο βιβλικός θεός ΩΝ,(Έξοδος 3.14), ο αιγυπτιακός ΑΤ-ΩΝ και ο νεαρός Φαραώ Ακεν-ατ-ών, φαίνεται να σχετίζονται στενά, ή και να αποτελούν τον κύριο μηχανισμό προώθησης των τελικών Χαλδαϊκών στόχων, για την σταδιακή ολοκληρωτική κατάληψης της Αιγυπτιακής χώρας. Η μονοθεϊστική αυτή αναταραχή, έληξε με την τελική νίκη της πολυθεϊστικής παράταξης, που ως αρχαιότερη και πολυπληθέστερη, ανέτρεψε το εξουσιαστικό "μονοθεϊσμό" του Ακενατών.
Αντίπαλος του, ο νεαρός γαμπρός του, ο Τουταγχαμών (1345-1335 π.Χ.) που κατέπνιξε στο αίμα, την απαράδεκτη για τα αιγυπτιακά ιερατικά συμφέροντα μονοθεϊστική λατρεία. Ο Τουταγχαμών είναι ο διασημότερος νεκρός της αιγυπτιακής αρχαιολογίας. Έγινε παγκοσμίως γνωστός, απ’ τους αμύθητους θησαυρούς, που η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στο φως απ’ τον ασύλητο τάφο του. Τα αμύθητης άξιας ταφικά κτερίσματα,δικαιολογούνται έτσι απολύτως, σαν προσφορές ευγνωμοσύνης του αιγυπτιακού ιερατείου, για την επαναφορά των πατρώων θεών στην αιγυπτιακή λατρεία.
Όλοι οι αδίστακτοι και αμετανόητοι μονοθεϊστές θα ήταν προφανώς υπό την επίβλεψη του ιερατείου. Όταν το κακό εξαπλώθηκε, οι Αιγύπτιοι τους συγκέντρωσαν μαζί με εγκληματίες και άρρωστους λεπρούς και τους έστειλαν να πεθάνουν στην έρημο, για να μη μιάνουν τα χέρια τους. Μαζί με όλους αυτούς έστειλαν και έναν ιερέα της Ηλιούπολης, τον Ορσασίφ,που είχε διαπράξει φόνο, μαζί με την οικογένειά του. Ο μιαρός ιερέας γνώριζε όλη την Ελληνική σοφία και τα μυστήριά της, καθώς και την Αιγυπτιακή.
Είναι καιρός όμως να πάμε στον Αιγύπτιο ιστορικό Μανέθωνα, τον περισσότερο πλαστογραφημένο ιστορικό του κόσμου, να τα δούμε από… δεύτερο χέρι. Το έργο του αποτελούμενο από τρία βιβλία, δεν σώθηκε αυτούσιο. Ότι σώθηκε απ’ αυτό οφείλεται, αφ’ενός στον Ιώσηπο (Κατ’ Απίωνος) και αφ’ ετέρου σε Χριστιανούς χρονογράφους, κατάκύριο λόγο στον Ιούλιο Αφρικανό (3ος μ.Χ. αιώνας) και στον επίσκοπο Ευσέβιο (αρχές 4ου μ.Χ. αιώνα), οι οποίοι έφτιαξαν Επιτομή καταλοίπων άλλης, παλιότερης Επιτομής,αγνώστου συντάκτη. Σύμφωνα με αυτά που έφθασαν σε μας γράφει, <<ότι πρώτος βασιλιάς ήταν ο Ήφαιστος, γιός του ήταν ο Ήλιος, μετά ο Σόσις, έπειτα ο Κρόνος, κατόπιν ο Όσιρις, μετέπειτα ο Τυφών, ο αδελφός του Όσιρι και τέλος ο Ώρος γιος του Όσιρι και της Ίσιδος και πέρασαν 13900 σεληνιακά έτη.
Μια προσέγγιση θα έχουμε άμα τα διαιρέσουμε με το 12. Έτσι έχουμε13900:12=1158 ηλιακά έτη. Και η Εβραϊκή χρονολόγηση είναι σεληνιακή, αφού από τους Αιγυπτίους την πήραν. Μετά τους θεούς βασίλεψαν οι ήρωες για 1255 χρόνια:12=104 ηλιακά έτη…
Τελικά αναφέρει βασιλιάδες, ήρωες κτλ που βασίλευσαν συνολικά για 2.206 ηλιακά έτη…. Τώρα, αν θέλεις να συγκρίνεις αυτούς τους αριθμούς με την Εβραϊκή χρονολόγηση θα βρεις ότι βρίσκονται σε πλήρη αρμονία. Διότι η Αίγυπτος ονομάζεται Μεστραΐμ από τους Εβραίους. Αλλά ο Μεστραΐμ έζησε όχι πολύ μετά τον κατακλυσμό. Διότι μετά τον κατακλυσμό από τον Χαμ, τον γιο του Νώε, γεννήθηκε ο Αίγυπτος ή Μεστραΐμ, ο οποίος ήταν ο πρώτος που πορεύτηκε να εγκατασταθεί στην Αίγυπτο, κατά την περίοδο που οι φυλές άρχισαν να διασκορπίζονται εδώ κι εκεί. Ο συνολικός όμως χρόνος από τον Αδάμ έως τον κατακλυσμό ήταν, σύμφωνα με τους Εβραίους,2.242 έτη».
Οι εβραίοι, δυστυχώς γι’ αυτούς, προσπάθησαν να δημιουργήσουν παραμυθολογία σε λαούς που ήδη είχαν διαπρέψει στην Ιστορία. Έτσι ανάλωσαν και αναλώνουν όλη την ενεργητικότητά τους στο να αλλοιώνουν, να αφανίζουν και να ισοπεδώνουν, οτιδήποτε εδείκνυε την αληθινή ιστορία, ώστε να μην αποκαλυφθούν οι πράξεις τους. Έτσι δεν συνεισέφεραν στην ανθρωπότητα, έναν ναό, ένα άγαλμα, ένα θεατρικό έργο, ένα θεώρημα, έναν τύπο-μία σχέση. Ψάξτε όλα τα μουσεία του κόσμου, δεν θα βρείτε κανένα αυθεντικό Εβραϊκό έργο τέχνης. Ο περισσότερο«άξιος» εβραίος ήταν ο Ιωσήφ,ο μικρότερος γιος του Ιακώβ που πωλήθηκε στην Αίγυπτο και εκεί από δούλος έγινε μεγάλος και τρανός. Φυσικά και δεν έκανε τίποτα αξιόλογο, απλώς ερμήνευσε κάποια όνειρα του Φαραώ. Ήταν δηλαδή ένας μάγος.
Στη σύγχρονη Ιστορία θα δούμε ότι υπάρχουν δίπλαστοι ηγέτες των λαών «κρυφοί» μάγοι τύπου Ιωσήφ που τους τοποθετεί το ιερατείο. Ας συνεχίσουμε όμως με τον Μανέθωνα. Μετά από μια πολιορκία Εβραίων στην Αίγυπτο, τους εδόθη η άδεια να εξέλθουν από την χώρα. Διακόσιες σαράντα χιλιάδες άτομα! Στη συνέχεια, σύμφωνα πάντα με τους Εβραίους, αφού αυτοί είναι οι συντάκτες του κειμένου, ή ορθότερα, οι πλαστογράφοι του Μανέθωνα που έγραφε γι’αυτούς, λένε λοιπόν, ότι επειδή φοβήθηκαν τους Ασσυρίους έχτισαν πόλη στη σημερινή Ιουδαία, την Ιερουσαλήμ! Έτσι ωμά εξηγούν γιατί δεν πήγαν στη γη της επαγγελίας που τους είχε δώσει ο θεός τους εις κατάσχεσιν τάχα αιώνιον.
Όμως οι Ιεροί Σόλυμοι ήταν αποικία Κρητών πολλά χρόνια πριν τα τεκταινόμενα και μία ιστορική πόλη που μνημονεύεται από πολλούς. Τέλος, ισχυρίζονται ότι τους παρενέβαλαν στην ιστορία τους, τάχα έναν βασιλιά Αμένωφι, που θέλοντας να δει τους θεούς όπως ο Ωρ,θα έπρεπε να καθαρίσει τη χώρα από τους λεπρούς και άλλους μολυσμένους ανθρώπους. Έτσι ο βασιλιάς συγκέντρωσε τους μολυσμένους ανθρώπους τηςΑιγύπτου κάπου ογδόντα χιλιάδες και τους έστειλε να δουλέψουν σε έργα στα λατομείαανατολικά του Νείλου, μαζί με άλλους Αιγυπτίους που είχαν αποκοπεί από την κοινωνία και υποθέτουμε ότι θα ήταν εγκληματίες ή, και επαναστατικά στοιχεία κυρίως μονοθεϊστών.
Τελικά επαναστάτησαν, επέλεξαν ως αρχηγό τους έναν από τους ιερείς της Ηλιούπολης, που τον έλεγαν Ορσάσηφο και ορκίστηκαν να υπακούουν σε κάθε διαταγή του. Αυτή εδώ περίπου είναι η αλήθεια. Από το σημείο αυτό αρχίζει η ιστορία τουιερατείου που κακώς ονομάζεται ιστορία των Εβραίων. Όλα ήταν συγκεντρωμένα εις έναν άνθρωπο τον Ορσάσηφο που επικοινωνούσε με έναν θεό τον Γιαχβέ ή Ιεχωβά (υπερβατικά ΩΝ). Έκτοτε αυτό το συνονθύλευμα, Αιγυπτίων καταδίκων, μονοθεϊστών επαναστατών και αρρώστων λεπρών, συνέστησε μία οργάνωση που εκπροσωπείτε μέχρι και σήμερα από τον εκάστοτε αρχιερέα και δεν πρέπει να ταυτίζεται σε καμία περίπτωση με το κράτος του Ισραήλ που δημιουργήθηκε το 1948 και εντεύθεν. Τότε, αρχιερέας ήταν ο Ορσάσηφος ή Ορσασίφ που μετονομάστηκε και αυτός κατά τη γνωστή συνήθεια σε Μωυσή.
Δύο πράγματα απασχολούσαν άμεσα το συνονθύλευμα, το ένα ήταν η τροφή και το άλλο η θρησκεία, το πρώτο για να επιβιώσουν το δεύτερο για να υπακούουν στον αρχιερέα. Η λήψη τροφής ελύθη δια μαγείας με το μάνα εξ ουρανού που τους έστελνε ο Γιαχβέ. Μια άλλη λύση όμως επ’ αυτού αναφέρει ο Μανέθωνας. Γράφει λοιπόν « Στο μεταξύ οι Σολυμίτες κατέβηκαν μαζί με τους μολυσμένους Αιγυπτίους και συμπεριφέρθηκαν με τόσο άσχημο τρόπο στους κατοίκους, που η περίοδος κυριαρχίας των προηγούμενων φάνταζε χρυσή εποχή σε εκείνους που είχαν να υποστούν τα ανοσιουργήματα των τωρινών.
Διότι όχι μόνο πυρπόλησαν τις πόλεις και τα χωριά, όχι μόνον κατέστρεψαν τους ναούς και ακρωτηρίασαν τα αγάλματα των θεών, αλλά επειδή δεν ικανοποιήθηκαν με αυτά, δεν δίστασαν να χρησιμοποιήσουν τους βωμούς ως μαγειρεία για να ψήνουν τα ιερά σεβαστά ζώα και έβαζαν τους ιερείς και προφήτες να τα σφάζουν και να κόβουν τους λαιμούς τους,αναγκάζοντας τους να περιφέρονται στη συνέχεια γυμνοί. Λέγεται ότι εκείνος που τους οργάνωσε και συνέταξε τους νόμους τους ήταν κάποιος ιερέας από την Ηλιούπολη, που τον έλεγαν Οσαρσίφ, από το όνομα του Ηλιοπολίτη θεού Όσιρι, και ότι, όταν πήγε με τον λαό αυτό, άλλαξε το όνομά του και λεγόταν Μωυσής.»
Εμείς δεχόμαστε την δεύτερη άποψη του Μανέθωνα και όχι το μάνα εξ ουρανού. Όσον αφορά το δεύτερο, τη θρησκεία, ο Ορσάσιφ ανέβηκε στο βουνό και έφερε δύο πλάκες με νόμους γραμμένους από τον ίδιο τον Γιαχβέή καθ’ υπόδειξή του. Άραγε σε ποια γλώσσα; Το συνονθύλευμα μιλούσε τα Αιγυπτιακά, οι μορφωμένοι υποθέτουμε και Ελληνικά. Ο θεός σε ποια γλώσσα υπαγόρευσε ή έγραψε; Δεν θέλουμε να πείσουμε κανέναν, προβληματιζόμαστε. Ο καθένας πιστεύει ότι θέλει η καρδιά του και ότι δύναται να επεξεργαστεί ο νους του. Όλες οι απόψεις πρέπει να είναι σεβαστές, αρκεί να μη συνωμοτούν και να μην ενοχλούν. Ενώ η παραπάνω κατάσταση με τη συμμορία του αρχιερέα Ορσάσιφ συνεχιζόταν για αρκετά χρόνια, το χρυσάφι από το πλιατσικολόγημα συγκεντρωνόταν στη σκηνή του μαρτυρίου και επί των διαδόχων του.
Απορούσε ο κόσμος και απορεί ακόμα και σήμερα που βρισκόταν και πως πλήθαινε το χρυσάφι σαράντα χρόνια στην έρημο. Κάποια στιγμή όμως τους μάζεψε ο Κύρος, ορθότερα οι Πέρσες, εξαιτίας της αγανάκτησης των λαών της περιοχής και τους πήγαν πάλι δούλους,αυτή τη φορά όχι στην Αίγυπτο, αλλά στη γη της επαγγελίας που τους είχε υποσχεθεί ο Γιαχβέ εις κατάσχεσιν αιώνιον. Έτσι εκπληρώθηκε η υπόσχεσή του έστω και μερικώς. Οι ίδιοι ονομάζουν αυτή την περίοδο ως Βαβυλώνιο αιχμαλωσία.
Θα κλείσουμε το δεύτερο μέρος του ιερατείου του σκότους με τη δράση του στην αρχαιότητα. Όταν ο Μέγας Αλέξανδρος διερχόταν από την Ιουδαία κατευθυνόμενος προς την Αίγυπτο, οι ιερείς με τον αρχιερέα κατέβηκαν να τον υποδεχθούν και να του κάνουν«προτάσεις» που θα εννοήσετε σε λίγο. Ο Αλέξανδρος και οι διάδοχοί του τις απέρριψαν,γι’ αυτό και το αβυσσαλέο μίσος τους κατά των Ελλήνων. Αν διαβάσετε τους Μακκαβαίους (2ος π.Χ. αιών) θα αντιληφθείτε το άσβεστο μίσος τους. Δεν είχαν όπως πάντα την ίδια τύχη. Αργότερα, όταν ο Ιούλιος Καίσαρας αποφάσισε να διεκδικήσει την εξουσία από την σύγκλητο, χρειάστηκε ένα υπέρογκο ποσό. Το ποσόν αυτό του το έδωσε ο Αρχιερέας!
Για να μην επαναλαμβάνουμε τα γεγονότα, θα τα εκθέσουμε με μια σειρά στα ΒΑΚΧΑΝΑΛΙΑ:
Τα ρωμαϊκά ήθη είχαν εκφυλιστεί και ο ρωμαϊκός βίος είχε διαβρωθεί.Οι φιλόσοφοι κατά τον Μάρκο Κάτωνα τον πρεσβύτερο, ήταν εκείνοι που διέβρωσαν εκτός από την Ελληνική Θρησκεία και τα Ρωμαϊκά ήθη, με αποτέλεσμα να γεμίσει η Ρώμη μάγους και μάντεις.Θυμηθείτε τον Ιωσήφ στην Αίγυπτο. Συνδέθηκαν τότε όλα αυτά τα σκοτεινά και τρισάθλια με τη λατρεία του
Βάκχου, και έτσι έχουμε την γνωστή υπόθεση των Βακχαναλίων, όπου εκδιώχθηκαν όλοι οι ξένοι από την Ρώμη, φυσικά και οι Έλληνες, αλλά όμως, οι Εβραίοι και μόνον αυτοί , ξαναγύρισαν! Ήταν οι μόνοι στους οποίους επετράπη να δημιουργήσουν αδελφότητες και να πληρώνουν ένα δίδραχμο την εποχή εκείνη (2ος π.Χ. αιώνας) εισφορά στον Αρχιερέα.
Έτσι δημιουργήθηκε η παγκόσμια οργάνωση, το βρέφος του σημερινού παγκόσμιου τραπεζικού συστήματος, η κρηπίς που Παγκόσμιου Ιερατείου, που δεν δίσταζε να εξαγοράζει ακόμα και τους αυτοκράτορες της παντοδύναμης Ρώμης. Βλ. Ιστορία της ανθρωπότητος της UNESCO, τ. 5, σελ.1747 και επ.
Σας μεταφέρουμε μόνον ένα καθοριστικής σημασίας απόσπασμα, από τη σελίδα 1720:
«Βλέπουμε να αρχίζουν αυτές οι ταραχές το 139 π.Χ., όταν οι Εβραίοι πρωτοδιώχθηκαν από τη Ρώμη, επειδή έκαναν προσηλυτισμούς. Ο Καίσαρας ευνοούσε ξεχωριστά τους Εβραίους και δημιούργησε ένα ιδιαίτερο νομικό καθεστώς γι’ αυτούς που επέζησε στις γενικές γραμμές του και στις κατοπινές εποχές.
Το Εβραϊκό έθνος το θεωρούσαν όμοιο με σωματείο ,που είχε επικεφαλής έναν εθνάρχη, εδώ σίγουρα εννοεί αρχιερέα διότι η έννοια του έθνους δεν υφίσταται,προστατευόμενο από την Ρώμη. Στα μέλη της «διασποράς» τους επιτρεπόταν να ανήκουν σε αυτό και να διατηρούν την εθνική τους θρησκεία. Το Ρωμαϊκό κράτος τους απάλλασσε από στρατιωτική υπηρεσία…»
Η υπογράμμιση δική μας. Σας προτείνουμε να διαβάσετε και τη σελίδα 1722, για να δείτε με τι επιμέλεια προσπαθούσαν να πείσουν(Φίλων ο Ιουδαίος) ότι ο Πυθαγόρας, ο Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης είχαν πάρει τη φιλοσοφία από τον Ιουδαϊσμό!
Ακόμη ότι οι Πλατωνικές ιδέες ήταν οι εβραϊκοί άγγελοι κ.α.Θα στείλουμε σε όλους αυτούς μια απάντηση με τα λόγια του σοφότερου ανδρός που λέγεται ότι ανέδειξε η μαύρη εταιρεία, τον συντάκτη του Εκκλησιαστή, τον «πάνσοφο» Σολομώντα, απολαύστε είδος φιλοσοφίας: «διότι το συνάντημα των υιών των ανθρώπων είναι και το συνάντημα του κτήνους. Και εν συνάντημα είναι εις αυτούς. Καθώς αποθνήσκει τούτο, ούτως αποθνήσκει και εκείνος. Και η αυτή πνοή είναι εις πάντας.
Και ο άνθρωπος δεν υπερτερεί κατ’ ουδέν το κτήνος» Εκκλ. Γ 18 και επ.
Αυτή ήταν η πρώτη ήττα του Ελληνικού πνεύματος από τις δυνάμεις του σκότους! Ο τρόπος δράσης τους είναι πλέον πασίγνωστος! Οι ίδιοι πυρπολούσαν τη Ρώμη και διέδιδαν ότι το έκανε ο Νέρωνας! Αν είναι δυνατόν ο αυτοκράτορας να πυρπολήσει την πρωτεύουσά του! Επειδή κανένας δεν τους πίστευε, διέδωσαν ότι ο Νέρωνας ήταν ψυχοπαθής! Στην πραγματικότητα επί Νέρωνα επαναστάτησαν οι Εβραίοι και οι στρατηγοί Βεσπασιανός και Τίτο τους κυρίευσαν και κατέστρεψαν το ναό. Έτσι εκδικήθηκαν τον Νέρωνα και έκαψαν τη Ρώμη. Το θέμα είναι περισσότερο πολύπλοκο και θα το εξετάσουμε αμέσως. Πρέπει ακόμα να γνωρίζετε ότι στον Τίτο που ανέβηκε στο θρόνο, είχαν «ρίξει» την πασίγνωστη Εβραία Βερενίκη και έτσι αυτός έκανε όλα τα χατίρια των Εβραίων.
Όταν όμως ο αδελφός του Δομιτιανός ανέβηκε στο θρόνο δεν ανέχθηκε αυτή την κατάσταση και φορολόγησε τους Εβραίους. Επιπλέον,εξαπέλυσε διωγμό κατά των φοροφυγάδων Εβραίων. Αυτό τον διωγμό των Εβραίων τον μάθαμε στα σχολεία ως διωγμό τάχα των χριστιανών επι Δομιτιανού! Αυτή την ιστορία μαθαίνουμε στα Ελληνόπουλα! Για την ακρίβεια βλ. Ιστορία του Πολιτισμού της Unesco, τ.6, σελ. 2130. Το μέγεθος της Εβραϊοχριστιανικής προπαγάνδας φαίνεται από το παρακάτω:Ο διωγμός του Δομιτιανού από την ηλεκτρονική Εγκυκλοπαίδεια Πανόραμα.
Τίτος Φλάβιος.
Ρωμαίος αυτοκράτορας από την οικογένεια των Φλαβίων (81 - 96 μ.Χ.). ΄Ηταν γιος του Βεσπασιανού και διαδέχτηκε στο θρόνο τον αδερφό του Τίτο. Όταν ανέβηκε στο θρόνο,επιδίωξε την αναδιοργάνωση στη ρωμαϊκή διοίκηση και έχτισε την ερειπωμένη Ρώμη, η οποία είχε καταστραφεί από τις πυρκαγιές των ετών 64 και 80 μ.Χ. Ο Δομιτιανός είχε παράστημα αθλητικό και ωραίο, στους τρόπους του όμως ήταν σκληρός, απότομος και τραχύς. Αγαπούσε τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό και γι' αυτό συμπαραστάθηκε στην τέλεση των Παναθηναίων και των Ολυμπιακών αγώνων .Για το χριστιανισμό υπήρξε φανατικός διώκτης και ο διωγμός που εξαπέλυσε κατά των χριστιανών θεωρείται ο πιο φοβερός απ' όλους. Η διοίκησή του, μετά τα πρώτα χρόνια της εξουσίας του, θεωρήθηκε γενικά αυταρχική και φαύλη, γι' αυτό οργανώθηκε στάση εναντίον του, στην οποία πήρε μέρος και η σύζυγός του Δομιτία. Οι στασιαστές οι οποίοι κατόρθωσαν να επικρατήσουν,τον δολοφόνησαν.
Βερενίκη:
Ιουδαία πριγκίπισσα, κόρη του βασιλιά Αγρίππα Α΄ και σύζυγος του Ηρώδη, βασιλιά της Συριακής Χαλκίδας. Μετά το θάνατο του συζύγου της (48 μ.Χ.) συζούσε με τον αδελφό της Αγρίππα Β΄ και αργότερα έγινε σύζυγος του βασιλιά της Κιλικίας Πολέμωνα. Γρήγορα όμως εγκατέλειψε τον Πολέμωνα και συνέχισε τη συμβίωση με τον αδελφό της μαζί με τον οποίο επισκέφτηκε την Καισάρεια (60 μ.Χ.) όπου και παραβρέθηκαν στην απολογία του φυλακισμένου Παύλου. Συνδέθηκε αργότερα με τον κατοπινό αυτοκράτορα Τίτο, που τη φιλοξένησε στη Ρώμη (75 μ.Χ.). Ο Τίτο όμως αναγκάστηκε από τους Ρωμαίους να την εγκαταλείψει»
βλ. εγκυκλ. Δομή. Παρατηρούμε ότιη Εβραία αυτή (στο θρήσκευμα) συζούσε με τον αδελφό της, που κατά καιρούς την«προωθούσε» απ’ εδώ και απ’ εκεί χάριν της οργάνωσης σε υψηλά πρόσωπα. Επίσης τους βλέπουμε προς βοήθεια του φυλακισμένου Παύλου- Σαύλου. Θέλουμε όμως εδώ να επισημάνουμε την πασίγνωστη μέθοδο των Εβραίων να ξεπουλούν τις αδελφές τους, τις γυναίκες τους, κτλ. χάριν του σκοπού τους. Έτσι ο Αβραάμ «προώθησε» τη γυναίκα του Σάρα στον αρχηγό των Γεράρων Αβιμέλεχ για ίδιο όφελος (βλ. Γέν. κεφ. Κ, 1 και επ.) δίνοντας το φωτεινό παράδειγμα για στις επερχόμενες Εβραϊκές γενιές και όχι μόνο!Βέβαια αυτή τη συνήθεια δεν την έχουν σταματήσει ούτε σήμερα, αφού όλοι γνωρίζετε τα ροζ σκάνδαλα της πολιτικής, όσα βέβαια έχουν ξεσπάσει και έχουν έλθει στην επικαιρότητα! Συνηθίζουν όμως να εφαρμόζουν και τη «Βυζαντινή» μέθοδο! Οι Βυζαντινοί έπαιρναν τους ξένους πρίγκιπες ή τις ξένες προσωπικότητες που ξεχώριζαν στην Κωνσταντινούπολη και τους εκπαίδευαν στον πολιτισμό τους. Τις περισσότερες φορές τους έδιναν και μια βυζαντινή πριγκίπισσα και τους έστελναν πίσω στην χώρα τους. Τους βοηθούσαν να ανέβουν στο θρόνο και είχαν ήσυχο το μυαλό τους για τα επόμενα 30-50χρόνια!
1.Το ιερατείο του σκότους
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΑΔΑΜΑΚΟΣ
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Το αρχαιότερο και διασημότερο ιερατείο της Αιγύπτου ήταν της Ηλιούπολης. Ο κύριος θεός ήταν ο Ατούμ. Στην αρχή λατρευόταν μόνο στη Θήβα ή Διόσπολη (Διός Πόλη), ύστερα επεκτάθηκε σε όλη την Αίγυπτο. Ο Ατούμ δημιούργησε τον εαυτό του από τα αρχέγονα ύδατα του Νουν, είτε με τη δύναμη της θέλησής του ή προφέροντας το όνομά του, χρησιμοποιώντας δηλαδή τη μαγική δύναμη του λόγου. Είναι νωρίς, αλλά επιβάλετε να αρχίσουμε τις αντιπαραθέσεις. Ο υπέρτατος θεός των Ελλήνων είναι ο Δίας, η ασύλληπτη μονάδα. Από το χάος, που μάλλον ταυτίζεται με το Νουν, ξεπετάχθηκε ο Φάνητας, που τον «κατάπιε» ο δεύτερος Δίας για να γίνει κυρίαρχος επί της δημιουργίας. Εδώ, μέσα από το Χάος-Νουν βγήκε ο Ατούμ, ισοδύναμος κατά μια έννοια αντιστοίχισης με το δεύτερο Δία, τον κυρίαρχο επί της δημιουργίας, των πατέρα θεών και ανθρώπων.
Αυτός δημιούργησε τους άλλους θεούς και τελικά από συγκρητισμό με τον ηλιακό θεό Ρα, προέκυψε η υπέρτατη ηλιακή θεότητα Ατούμ-Ρα. Είναι κάτι που περιμέναμε, διότι η Ηλιούπολη είναι δημιούργημα των Ροδίων. Οι Έλληνες ονόμαζαν αυτή τη θεότητα Άμμων-Ρα ή Άμμωνα Δία. Όταν ήλθε στην εξουσία ο φαραώ Αμένοφης IV (1364-1345 π.Χ.) ή Eχν-ατ-ών ή Ακεν-ατ-ών
, επέβαλε μια νέα, μονοθεϊστική θρησκεία με υπέρτατο θεό τον Ατών. Ήταν μια παρένθεση στην πολύχρονη πολυθεϊστική θρησκευτική πραγματικότητα της Αιγύπτου.
Όμως η μονοθεϊστική αυτή επανάσταση του Ακεν-ατών,χώρισε το αιγυπτιακό ιερατείο σε μονοθεϊστές και αντίπαλους πολυθεϊστές. Οι διαμάχες ξέσπασαν οξύτατες και είναι ακόμα ανιχνεύσιμες στα τοιχόγλυπτα της αρχαίας Αιγύπτου,όπου τα ονόματα των προηγούμενων θεών έσβησαν, και στη θέση τους γράφτηκε το όνομα, του μόνου πια αποκλειστικά τιμώμενου θεού ΑΤ-ΩΝ. Όνομα ενός ασυνήθιστα διεκδικητικού θεού, με αποκλειστικές λατρευτικές απαιτήσεις!
Έτσι ο βιβλικός θεός ΩΝ,(Έξοδος 3.14), ο αιγυπτιακός ΑΤ-ΩΝ και ο νεαρός Φαραώ Ακεν-ατ-ών, φαίνεται να σχετίζονται στενά, ή και να αποτελούν τον κύριο μηχανισμό προώθησης των τελικών Χαλδαϊκών στόχων, για την σταδιακή ολοκληρωτική κατάληψης της Αιγυπτιακής χώρας. Η μονοθεϊστική αυτή αναταραχή, έληξε με την τελική νίκη της πολυθεϊστικής παράταξης, που ως αρχαιότερη και πολυπληθέστερη, ανέτρεψε το εξουσιαστικό "μονοθεϊσμό" του Ακενατών.
Αντίπαλος του, ο νεαρός γαμπρός του, ο Τουταγχαμών (1345-1335 π.Χ.) που κατέπνιξε στο αίμα, την απαράδεκτη για τα αιγυπτιακά ιερατικά συμφέροντα μονοθεϊστική λατρεία. Ο Τουταγχαμών είναι ο διασημότερος νεκρός της αιγυπτιακής αρχαιολογίας. Έγινε παγκοσμίως γνωστός, απ’ τους αμύθητους θησαυρούς, που η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στο φως απ’ τον ασύλητο τάφο του. Τα αμύθητης άξιας ταφικά κτερίσματα,δικαιολογούνται έτσι απολύτως, σαν προσφορές ευγνωμοσύνης του αιγυπτιακού ιερατείου, για την επαναφορά των πατρώων θεών στην αιγυπτιακή λατρεία.
Όλοι οι αδίστακτοι και αμετανόητοι μονοθεϊστές θα ήταν προφανώς υπό την επίβλεψη του ιερατείου. Όταν το κακό εξαπλώθηκε, οι Αιγύπτιοι τους συγκέντρωσαν μαζί με εγκληματίες και άρρωστους λεπρούς και τους έστειλαν να πεθάνουν στην έρημο, για να μη μιάνουν τα χέρια τους. Μαζί με όλους αυτούς έστειλαν και έναν ιερέα της Ηλιούπολης, τον Ορσασίφ,που είχε διαπράξει φόνο, μαζί με την οικογένειά του. Ο μιαρός ιερέας γνώριζε όλη την Ελληνική σοφία και τα μυστήριά της, καθώς και την Αιγυπτιακή.
Είναι καιρός όμως να πάμε στον Αιγύπτιο ιστορικό Μανέθωνα, τον περισσότερο πλαστογραφημένο ιστορικό του κόσμου, να τα δούμε από… δεύτερο χέρι. Το έργο του αποτελούμενο από τρία βιβλία, δεν σώθηκε αυτούσιο. Ότι σώθηκε απ’ αυτό οφείλεται, αφ’ενός στον Ιώσηπο (Κατ’ Απίωνος) και αφ’ ετέρου σε Χριστιανούς χρονογράφους, κατάκύριο λόγο στον Ιούλιο Αφρικανό (3ος μ.Χ. αιώνας) και στον επίσκοπο Ευσέβιο (αρχές 4ου μ.Χ. αιώνα), οι οποίοι έφτιαξαν Επιτομή καταλοίπων άλλης, παλιότερης Επιτομής,αγνώστου συντάκτη. Σύμφωνα με αυτά που έφθασαν σε μας γράφει, <<ότι πρώτος βασιλιάς ήταν ο Ήφαιστος, γιός του ήταν ο Ήλιος, μετά ο Σόσις, έπειτα ο Κρόνος, κατόπιν ο Όσιρις, μετέπειτα ο Τυφών, ο αδελφός του Όσιρι και τέλος ο Ώρος γιος του Όσιρι και της Ίσιδος και πέρασαν 13900 σεληνιακά έτη.
Μια προσέγγιση θα έχουμε άμα τα διαιρέσουμε με το 12. Έτσι έχουμε13900:12=1158 ηλιακά έτη. Και η Εβραϊκή χρονολόγηση είναι σεληνιακή, αφού από τους Αιγυπτίους την πήραν. Μετά τους θεούς βασίλεψαν οι ήρωες για 1255 χρόνια:12=104 ηλιακά έτη…
Τελικά αναφέρει βασιλιάδες, ήρωες κτλ που βασίλευσαν συνολικά για 2.206 ηλιακά έτη…. Τώρα, αν θέλεις να συγκρίνεις αυτούς τους αριθμούς με την Εβραϊκή χρονολόγηση θα βρεις ότι βρίσκονται σε πλήρη αρμονία. Διότι η Αίγυπτος ονομάζεται Μεστραΐμ από τους Εβραίους. Αλλά ο Μεστραΐμ έζησε όχι πολύ μετά τον κατακλυσμό. Διότι μετά τον κατακλυσμό από τον Χαμ, τον γιο του Νώε, γεννήθηκε ο Αίγυπτος ή Μεστραΐμ, ο οποίος ήταν ο πρώτος που πορεύτηκε να εγκατασταθεί στην Αίγυπτο, κατά την περίοδο που οι φυλές άρχισαν να διασκορπίζονται εδώ κι εκεί. Ο συνολικός όμως χρόνος από τον Αδάμ έως τον κατακλυσμό ήταν, σύμφωνα με τους Εβραίους,2.242 έτη».
Οι εβραίοι, δυστυχώς γι’ αυτούς, προσπάθησαν να δημιουργήσουν παραμυθολογία σε λαούς που ήδη είχαν διαπρέψει στην Ιστορία. Έτσι ανάλωσαν και αναλώνουν όλη την ενεργητικότητά τους στο να αλλοιώνουν, να αφανίζουν και να ισοπεδώνουν, οτιδήποτε εδείκνυε την αληθινή ιστορία, ώστε να μην αποκαλυφθούν οι πράξεις τους. Έτσι δεν συνεισέφεραν στην ανθρωπότητα, έναν ναό, ένα άγαλμα, ένα θεατρικό έργο, ένα θεώρημα, έναν τύπο-μία σχέση. Ψάξτε όλα τα μουσεία του κόσμου, δεν θα βρείτε κανένα αυθεντικό Εβραϊκό έργο τέχνης. Ο περισσότερο«άξιος» εβραίος ήταν ο Ιωσήφ,ο μικρότερος γιος του Ιακώβ που πωλήθηκε στην Αίγυπτο και εκεί από δούλος έγινε μεγάλος και τρανός. Φυσικά και δεν έκανε τίποτα αξιόλογο, απλώς ερμήνευσε κάποια όνειρα του Φαραώ. Ήταν δηλαδή ένας μάγος.
Στη σύγχρονη Ιστορία θα δούμε ότι υπάρχουν δίπλαστοι ηγέτες των λαών «κρυφοί» μάγοι τύπου Ιωσήφ που τους τοποθετεί το ιερατείο. Ας συνεχίσουμε όμως με τον Μανέθωνα. Μετά από μια πολιορκία Εβραίων στην Αίγυπτο, τους εδόθη η άδεια να εξέλθουν από την χώρα. Διακόσιες σαράντα χιλιάδες άτομα! Στη συνέχεια, σύμφωνα πάντα με τους Εβραίους, αφού αυτοί είναι οι συντάκτες του κειμένου, ή ορθότερα, οι πλαστογράφοι του Μανέθωνα που έγραφε γι’αυτούς, λένε λοιπόν, ότι επειδή φοβήθηκαν τους Ασσυρίους έχτισαν πόλη στη σημερινή Ιουδαία, την Ιερουσαλήμ! Έτσι ωμά εξηγούν γιατί δεν πήγαν στη γη της επαγγελίας που τους είχε δώσει ο θεός τους εις κατάσχεσιν τάχα αιώνιον.
Όμως οι Ιεροί Σόλυμοι ήταν αποικία Κρητών πολλά χρόνια πριν τα τεκταινόμενα και μία ιστορική πόλη που μνημονεύεται από πολλούς. Τέλος, ισχυρίζονται ότι τους παρενέβαλαν στην ιστορία τους, τάχα έναν βασιλιά Αμένωφι, που θέλοντας να δει τους θεούς όπως ο Ωρ,θα έπρεπε να καθαρίσει τη χώρα από τους λεπρούς και άλλους μολυσμένους ανθρώπους. Έτσι ο βασιλιάς συγκέντρωσε τους μολυσμένους ανθρώπους τηςΑιγύπτου κάπου ογδόντα χιλιάδες και τους έστειλε να δουλέψουν σε έργα στα λατομείαανατολικά του Νείλου, μαζί με άλλους Αιγυπτίους που είχαν αποκοπεί από την κοινωνία και υποθέτουμε ότι θα ήταν εγκληματίες ή, και επαναστατικά στοιχεία κυρίως μονοθεϊστών.
Τελικά επαναστάτησαν, επέλεξαν ως αρχηγό τους έναν από τους ιερείς της Ηλιούπολης, που τον έλεγαν Ορσάσηφο και ορκίστηκαν να υπακούουν σε κάθε διαταγή του. Αυτή εδώ περίπου είναι η αλήθεια. Από το σημείο αυτό αρχίζει η ιστορία τουιερατείου που κακώς ονομάζεται ιστορία των Εβραίων. Όλα ήταν συγκεντρωμένα εις έναν άνθρωπο τον Ορσάσηφο που επικοινωνούσε με έναν θεό τον Γιαχβέ ή Ιεχωβά (υπερβατικά ΩΝ). Έκτοτε αυτό το συνονθύλευμα, Αιγυπτίων καταδίκων, μονοθεϊστών επαναστατών και αρρώστων λεπρών, συνέστησε μία οργάνωση που εκπροσωπείτε μέχρι και σήμερα από τον εκάστοτε αρχιερέα και δεν πρέπει να ταυτίζεται σε καμία περίπτωση με το κράτος του Ισραήλ που δημιουργήθηκε το 1948 και εντεύθεν. Τότε, αρχιερέας ήταν ο Ορσάσηφος ή Ορσασίφ που μετονομάστηκε και αυτός κατά τη γνωστή συνήθεια σε Μωυσή.
Δύο πράγματα απασχολούσαν άμεσα το συνονθύλευμα, το ένα ήταν η τροφή και το άλλο η θρησκεία, το πρώτο για να επιβιώσουν το δεύτερο για να υπακούουν στον αρχιερέα. Η λήψη τροφής ελύθη δια μαγείας με το μάνα εξ ουρανού που τους έστελνε ο Γιαχβέ. Μια άλλη λύση όμως επ’ αυτού αναφέρει ο Μανέθωνας. Γράφει λοιπόν « Στο μεταξύ οι Σολυμίτες κατέβηκαν μαζί με τους μολυσμένους Αιγυπτίους και συμπεριφέρθηκαν με τόσο άσχημο τρόπο στους κατοίκους, που η περίοδος κυριαρχίας των προηγούμενων φάνταζε χρυσή εποχή σε εκείνους που είχαν να υποστούν τα ανοσιουργήματα των τωρινών.
Διότι όχι μόνο πυρπόλησαν τις πόλεις και τα χωριά, όχι μόνον κατέστρεψαν τους ναούς και ακρωτηρίασαν τα αγάλματα των θεών, αλλά επειδή δεν ικανοποιήθηκαν με αυτά, δεν δίστασαν να χρησιμοποιήσουν τους βωμούς ως μαγειρεία για να ψήνουν τα ιερά σεβαστά ζώα και έβαζαν τους ιερείς και προφήτες να τα σφάζουν και να κόβουν τους λαιμούς τους,αναγκάζοντας τους να περιφέρονται στη συνέχεια γυμνοί. Λέγεται ότι εκείνος που τους οργάνωσε και συνέταξε τους νόμους τους ήταν κάποιος ιερέας από την Ηλιούπολη, που τον έλεγαν Οσαρσίφ, από το όνομα του Ηλιοπολίτη θεού Όσιρι, και ότι, όταν πήγε με τον λαό αυτό, άλλαξε το όνομά του και λεγόταν Μωυσής.»
Εμείς δεχόμαστε την δεύτερη άποψη του Μανέθωνα και όχι το μάνα εξ ουρανού. Όσον αφορά το δεύτερο, τη θρησκεία, ο Ορσάσιφ ανέβηκε στο βουνό και έφερε δύο πλάκες με νόμους γραμμένους από τον ίδιο τον Γιαχβέή καθ’ υπόδειξή του. Άραγε σε ποια γλώσσα; Το συνονθύλευμα μιλούσε τα Αιγυπτιακά, οι μορφωμένοι υποθέτουμε και Ελληνικά. Ο θεός σε ποια γλώσσα υπαγόρευσε ή έγραψε; Δεν θέλουμε να πείσουμε κανέναν, προβληματιζόμαστε. Ο καθένας πιστεύει ότι θέλει η καρδιά του και ότι δύναται να επεξεργαστεί ο νους του. Όλες οι απόψεις πρέπει να είναι σεβαστές, αρκεί να μη συνωμοτούν και να μην ενοχλούν. Ενώ η παραπάνω κατάσταση με τη συμμορία του αρχιερέα Ορσάσιφ συνεχιζόταν για αρκετά χρόνια, το χρυσάφι από το πλιατσικολόγημα συγκεντρωνόταν στη σκηνή του μαρτυρίου και επί των διαδόχων του.
Απορούσε ο κόσμος και απορεί ακόμα και σήμερα που βρισκόταν και πως πλήθαινε το χρυσάφι σαράντα χρόνια στην έρημο. Κάποια στιγμή όμως τους μάζεψε ο Κύρος, ορθότερα οι Πέρσες, εξαιτίας της αγανάκτησης των λαών της περιοχής και τους πήγαν πάλι δούλους,αυτή τη φορά όχι στην Αίγυπτο, αλλά στη γη της επαγγελίας που τους είχε υποσχεθεί ο Γιαχβέ εις κατάσχεσιν αιώνιον. Έτσι εκπληρώθηκε η υπόσχεσή του έστω και μερικώς. Οι ίδιοι ονομάζουν αυτή την περίοδο ως Βαβυλώνιο αιχμαλωσία.
Θα κλείσουμε το δεύτερο μέρος του ιερατείου του σκότους με τη δράση του στην αρχαιότητα. Όταν ο Μέγας Αλέξανδρος διερχόταν από την Ιουδαία κατευθυνόμενος προς την Αίγυπτο, οι ιερείς με τον αρχιερέα κατέβηκαν να τον υποδεχθούν και να του κάνουν«προτάσεις» που θα εννοήσετε σε λίγο. Ο Αλέξανδρος και οι διάδοχοί του τις απέρριψαν,γι’ αυτό και το αβυσσαλέο μίσος τους κατά των Ελλήνων. Αν διαβάσετε τους Μακκαβαίους (2ος π.Χ. αιών) θα αντιληφθείτε το άσβεστο μίσος τους. Δεν είχαν όπως πάντα την ίδια τύχη. Αργότερα, όταν ο Ιούλιος Καίσαρας αποφάσισε να διεκδικήσει την εξουσία από την σύγκλητο, χρειάστηκε ένα υπέρογκο ποσό. Το ποσόν αυτό του το έδωσε ο Αρχιερέας!
Για να μην επαναλαμβάνουμε τα γεγονότα, θα τα εκθέσουμε με μια σειρά στα ΒΑΚΧΑΝΑΛΙΑ:
Τα ρωμαϊκά ήθη είχαν εκφυλιστεί και ο ρωμαϊκός βίος είχε διαβρωθεί.Οι φιλόσοφοι κατά τον Μάρκο Κάτωνα τον πρεσβύτερο, ήταν εκείνοι που διέβρωσαν εκτός από την Ελληνική Θρησκεία και τα Ρωμαϊκά ήθη, με αποτέλεσμα να γεμίσει η Ρώμη μάγους και μάντεις.Θυμηθείτε τον Ιωσήφ στην Αίγυπτο. Συνδέθηκαν τότε όλα αυτά τα σκοτεινά και τρισάθλια με τη λατρεία του
Βάκχου, και έτσι έχουμε την γνωστή υπόθεση των Βακχαναλίων, όπου εκδιώχθηκαν όλοι οι ξένοι από την Ρώμη, φυσικά και οι Έλληνες, αλλά όμως, οι Εβραίοι και μόνον αυτοί , ξαναγύρισαν! Ήταν οι μόνοι στους οποίους επετράπη να δημιουργήσουν αδελφότητες και να πληρώνουν ένα δίδραχμο την εποχή εκείνη (2ος π.Χ. αιώνας) εισφορά στον Αρχιερέα.
Έτσι δημιουργήθηκε η παγκόσμια οργάνωση, το βρέφος του σημερινού παγκόσμιου τραπεζικού συστήματος, η κρηπίς που Παγκόσμιου Ιερατείου, που δεν δίσταζε να εξαγοράζει ακόμα και τους αυτοκράτορες της παντοδύναμης Ρώμης. Βλ. Ιστορία της ανθρωπότητος της UNESCO, τ. 5, σελ.1747 και επ.
Σας μεταφέρουμε μόνον ένα καθοριστικής σημασίας απόσπασμα, από τη σελίδα 1720:
«Βλέπουμε να αρχίζουν αυτές οι ταραχές το 139 π.Χ., όταν οι Εβραίοι πρωτοδιώχθηκαν από τη Ρώμη, επειδή έκαναν προσηλυτισμούς. Ο Καίσαρας ευνοούσε ξεχωριστά τους Εβραίους και δημιούργησε ένα ιδιαίτερο νομικό καθεστώς γι’ αυτούς που επέζησε στις γενικές γραμμές του και στις κατοπινές εποχές.
Το Εβραϊκό έθνος το θεωρούσαν όμοιο με σωματείο ,που είχε επικεφαλής έναν εθνάρχη, εδώ σίγουρα εννοεί αρχιερέα διότι η έννοια του έθνους δεν υφίσταται,προστατευόμενο από την Ρώμη. Στα μέλη της «διασποράς» τους επιτρεπόταν να ανήκουν σε αυτό και να διατηρούν την εθνική τους θρησκεία. Το Ρωμαϊκό κράτος τους απάλλασσε από στρατιωτική υπηρεσία…»
Η υπογράμμιση δική μας. Σας προτείνουμε να διαβάσετε και τη σελίδα 1722, για να δείτε με τι επιμέλεια προσπαθούσαν να πείσουν(Φίλων ο Ιουδαίος) ότι ο Πυθαγόρας, ο Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης είχαν πάρει τη φιλοσοφία από τον Ιουδαϊσμό!
Ακόμη ότι οι Πλατωνικές ιδέες ήταν οι εβραϊκοί άγγελοι κ.α.Θα στείλουμε σε όλους αυτούς μια απάντηση με τα λόγια του σοφότερου ανδρός που λέγεται ότι ανέδειξε η μαύρη εταιρεία, τον συντάκτη του Εκκλησιαστή, τον «πάνσοφο» Σολομώντα, απολαύστε είδος φιλοσοφίας: «διότι το συνάντημα των υιών των ανθρώπων είναι και το συνάντημα του κτήνους. Και εν συνάντημα είναι εις αυτούς. Καθώς αποθνήσκει τούτο, ούτως αποθνήσκει και εκείνος. Και η αυτή πνοή είναι εις πάντας.
Και ο άνθρωπος δεν υπερτερεί κατ’ ουδέν το κτήνος» Εκκλ. Γ 18 και επ.
Αυτή ήταν η πρώτη ήττα του Ελληνικού πνεύματος από τις δυνάμεις του σκότους! Ο τρόπος δράσης τους είναι πλέον πασίγνωστος! Οι ίδιοι πυρπολούσαν τη Ρώμη και διέδιδαν ότι το έκανε ο Νέρωνας! Αν είναι δυνατόν ο αυτοκράτορας να πυρπολήσει την πρωτεύουσά του! Επειδή κανένας δεν τους πίστευε, διέδωσαν ότι ο Νέρωνας ήταν ψυχοπαθής! Στην πραγματικότητα επί Νέρωνα επαναστάτησαν οι Εβραίοι και οι στρατηγοί Βεσπασιανός και Τίτο τους κυρίευσαν και κατέστρεψαν το ναό. Έτσι εκδικήθηκαν τον Νέρωνα και έκαψαν τη Ρώμη. Το θέμα είναι περισσότερο πολύπλοκο και θα το εξετάσουμε αμέσως. Πρέπει ακόμα να γνωρίζετε ότι στον Τίτο που ανέβηκε στο θρόνο, είχαν «ρίξει» την πασίγνωστη Εβραία Βερενίκη και έτσι αυτός έκανε όλα τα χατίρια των Εβραίων.
Όταν όμως ο αδελφός του Δομιτιανός ανέβηκε στο θρόνο δεν ανέχθηκε αυτή την κατάσταση και φορολόγησε τους Εβραίους. Επιπλέον,εξαπέλυσε διωγμό κατά των φοροφυγάδων Εβραίων. Αυτό τον διωγμό των Εβραίων τον μάθαμε στα σχολεία ως διωγμό τάχα των χριστιανών επι Δομιτιανού! Αυτή την ιστορία μαθαίνουμε στα Ελληνόπουλα! Για την ακρίβεια βλ. Ιστορία του Πολιτισμού της Unesco, τ.6, σελ. 2130. Το μέγεθος της Εβραϊοχριστιανικής προπαγάνδας φαίνεται από το παρακάτω:Ο διωγμός του Δομιτιανού από την ηλεκτρονική Εγκυκλοπαίδεια Πανόραμα.
Τίτος Φλάβιος.
Ρωμαίος αυτοκράτορας από την οικογένεια των Φλαβίων (81 - 96 μ.Χ.). ΄Ηταν γιος του Βεσπασιανού και διαδέχτηκε στο θρόνο τον αδερφό του Τίτο. Όταν ανέβηκε στο θρόνο,επιδίωξε την αναδιοργάνωση στη ρωμαϊκή διοίκηση και έχτισε την ερειπωμένη Ρώμη, η οποία είχε καταστραφεί από τις πυρκαγιές των ετών 64 και 80 μ.Χ. Ο Δομιτιανός είχε παράστημα αθλητικό και ωραίο, στους τρόπους του όμως ήταν σκληρός, απότομος και τραχύς. Αγαπούσε τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό και γι' αυτό συμπαραστάθηκε στην τέλεση των Παναθηναίων και των Ολυμπιακών αγώνων .Για το χριστιανισμό υπήρξε φανατικός διώκτης και ο διωγμός που εξαπέλυσε κατά των χριστιανών θεωρείται ο πιο φοβερός απ' όλους. Η διοίκησή του, μετά τα πρώτα χρόνια της εξουσίας του, θεωρήθηκε γενικά αυταρχική και φαύλη, γι' αυτό οργανώθηκε στάση εναντίον του, στην οποία πήρε μέρος και η σύζυγός του Δομιτία. Οι στασιαστές οι οποίοι κατόρθωσαν να επικρατήσουν,τον δολοφόνησαν.
Βερενίκη:
Ιουδαία πριγκίπισσα, κόρη του βασιλιά Αγρίππα Α΄ και σύζυγος του Ηρώδη, βασιλιά της Συριακής Χαλκίδας. Μετά το θάνατο του συζύγου της (48 μ.Χ.) συζούσε με τον αδελφό της Αγρίππα Β΄ και αργότερα έγινε σύζυγος του βασιλιά της Κιλικίας Πολέμωνα. Γρήγορα όμως εγκατέλειψε τον Πολέμωνα και συνέχισε τη συμβίωση με τον αδελφό της μαζί με τον οποίο επισκέφτηκε την Καισάρεια (60 μ.Χ.) όπου και παραβρέθηκαν στην απολογία του φυλακισμένου Παύλου. Συνδέθηκε αργότερα με τον κατοπινό αυτοκράτορα Τίτο, που τη φιλοξένησε στη Ρώμη (75 μ.Χ.). Ο Τίτο όμως αναγκάστηκε από τους Ρωμαίους να την εγκαταλείψει»
βλ. εγκυκλ. Δομή. Παρατηρούμε ότιη Εβραία αυτή (στο θρήσκευμα) συζούσε με τον αδελφό της, που κατά καιρούς την«προωθούσε» απ’ εδώ και απ’ εκεί χάριν της οργάνωσης σε υψηλά πρόσωπα. Επίσης τους βλέπουμε προς βοήθεια του φυλακισμένου Παύλου- Σαύλου. Θέλουμε όμως εδώ να επισημάνουμε την πασίγνωστη μέθοδο των Εβραίων να ξεπουλούν τις αδελφές τους, τις γυναίκες τους, κτλ. χάριν του σκοπού τους. Έτσι ο Αβραάμ «προώθησε» τη γυναίκα του Σάρα στον αρχηγό των Γεράρων Αβιμέλεχ για ίδιο όφελος (βλ. Γέν. κεφ. Κ, 1 και επ.) δίνοντας το φωτεινό παράδειγμα για στις επερχόμενες Εβραϊκές γενιές και όχι μόνο!Βέβαια αυτή τη συνήθεια δεν την έχουν σταματήσει ούτε σήμερα, αφού όλοι γνωρίζετε τα ροζ σκάνδαλα της πολιτικής, όσα βέβαια έχουν ξεσπάσει και έχουν έλθει στην επικαιρότητα! Συνηθίζουν όμως να εφαρμόζουν και τη «Βυζαντινή» μέθοδο! Οι Βυζαντινοί έπαιρναν τους ξένους πρίγκιπες ή τις ξένες προσωπικότητες που ξεχώριζαν στην Κωνσταντινούπολη και τους εκπαίδευαν στον πολιτισμό τους. Τις περισσότερες φορές τους έδιναν και μια βυζαντινή πριγκίπισσα και τους έστελναν πίσω στην χώρα τους. Τους βοηθούσαν να ανέβουν στο θρόνο και είχαν ήσυχο το μυαλό τους για τα επόμενα 30-50χρόνια!
1.Το ιερατείο του σκότους
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΑΔΑΜΑΚΟΣ
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.