Λέξεις που λάμπουν

Οι Άγγλοι το γράφουν "brilliant", οι Ιταλοί "brillare" και καμμιά γυναίκα δε λέει όχι σε ένα μπριγιάν.

Είτε λοιπόν θέλουν να περιγράψουν την εξυπνάδα κάποιου και τη λάμψη της σκέψης του, είτε θέλουν να επισημάνουν πως κάτι γυαλίζει τότε χρησιμοποιούν παράγωγα του λατινικού "berillus".

Τι είναι όμως αυτό το "berillus"; 

Μα φυσικά η βήρυλλος. Λίθος γαλαζοπράσινου χρώματος και μάλιστα με μεγάλη αξία. Το μπριλάντι.

Πολλές φορές το μπριλάντι οι τεχνίτες κοσμημάτων το αποκαλούν "ο στιλβαδάμας".

Μια ακόμα όμορφη λέξη με δυο εξίσου πανέμορφα συστατικά. Τη Στίλβη και τον αδάμαντα. 

Ας πούμε μερικά πράγματα γι' αυτά.

Η Στίλβη υπήρξε κόρη του ποτάμιου Θεού Πηνειού και της Νύμφης Κρέουσας. Μαζί με την Τρίκκη και τη Δάφνη αποτελούσαν τις λεγόμενες Πηνειάδες Νύμφες. Όταν ζευγάρωσε με το Θεό Απόλλωνα απέκτησε δυο τέκνα. Τον Κένταυρο και τον Λαπίθη. 

Ετυμολογικά προέρχεται από το ρήμα "στίλβω" που σημαίνει φυσικά "λάμπω".

Ξεγλυστρώντας από τα χέρια των Νυμφών επιστρέφω στον "αδάμαντα". Το γνωστό μας διαμάντι.

Προέρχεται από το στερητικό "-α" και το "δαμάζω". Ο λόγος η μεγάλη του σκληρότητα. Οι γλύπτες ονόμαζαν όλα τα πολύ σκληρά πετρώματα "αδάμαντες", μιας και ήταν αδύνατη η επεξεργασία τους. Ο όρος δεν αφορούσε μόνο το συγκεκριμένο πέτρωμα με την τεράστια αξία.

Την επόμενη φορά που θα προσφέρετε κόσμημα με ...διαμάντι σε μια κυρία, δε χρειάζεται να ξοδέψετε μια περιουσία. Θα σας το πετάξει στα μούτρα αλλά τουλάχιστον ετυμολογικά θα είστε ειλικρινής!!!

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ