ΤΕΛΧΙΝΕΣ: ΟΙ ΡΟΔΙΟΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ!

Ένα από τα πιο μυστηριώδη όντα της Ελληνικής Μυθολογίας είναι αναμφισβήτητα οι Τελχίνες. Παρόλο που δεν είναι ευρέως γνωστοί όπως οι Κένταυροι οι Κύκλωπες κλπ αποτελούν ιδιαίτερης σημασίας αρχετυπικές μορφές ,των οποίων η προέλευση χάνεται στο απώτατο παρελθόν.
Σύμφωνα με τις πηγές τις μυθολογίας, προήλθαν απο την ένωση της Γαίας και του Πόντου, από άλλες ως γιοί της κόρης του Ωκεανού, Καφείρας, ενώ υπάρχουν και οι εκδοχές ότι γεννήθηκαν από την ένωση της Νέμεσης και του Ταρτάρου η από τις σταγόνες του αίματος του Ουρανού όταν αυτός ακρωτηριάσθηκε από τον Κρόνο.




Οι Τελχίνες πρωτοεμφανίζονται ως οι πανάρχαιοι κάτοικοι της νήσου Τελχινίς ,της σημερινής Ρόδου. Κατατάσσονται στα πνεύματα της φωτιάς και των μετάλλων. Περιγράφονται ως αμφίβια τέρατα χωρίς πόδια και χέρια και ήταν κατά το ένα τρίτο άνθρωποι και τα υπόλοιπα δύο τρίτα ψάρια και δαίμονες. Έφεραν δε πτερύγια και μεμβράνες ανάμεσα στα δάκτυλα των ποδιών. Ο Διόδωρος ο Σικελιώτης λέει "είχαν επινοήσει τέχνες πολλές κι είχαν κάνει πολλές ανακαλύψεις γνωστές και χρήσιμες για τους ανθρώπους". Σ' αυτούς οφείλονταν η άρπη (το δρεπάνι), που είχε χρησιμέψει για τον ακρωτηριασμό του Ουρανού από τον Κρόνο. Επίσης και η τρίαινα του Ποσειδώνα που ήταν και το έμβλημα των Ατλάντων. Οι Τελχίνες είχαν συνεργαστεί με τους Κύκλωπες στην κατασκευή του περιδέραιου, που, όπως γνωρίζουμε, συγκαταλέγονταν ανάμεσα στα δώρα που δόθηκαν στην Αρμονία, με την ευκαιρία του γάμου της με τον Κάδμο και που θα έφερνε μοιραία τη δυστυχία σ' όσες θα το φορούσαν. Ακόμα, θεωρούσαν τους Τελχίνες ότι ήταν οι πρώτοι που φιλοτέχνησαν αγάλματα των θεών και εφεύραν τη χαρακτική των μετάλλων.
Θεωρούνταν επίσης μάγοι και γητευτές και πως έφτιαχναν φίλτρα από ρίζες φυτών, από ορισμένα βότανα κι εξαπέλυαν βροχές, χαλάζι χιόνι και έριχναν ακόμα και κεραυνούς κι είχαν επιπλέον και το χάρισμα να μεταμορφώνονται, όπως κι όποτε το ήθελαν.
Λέγεται επίσης ότι οι Τελχίνες "μάτιαζαν" και η κακία τους είχε γίνει παροιμιώδης. Οι αρχαίοι συγγραφείς απέδιδαν αυτή την κακή τους φήμη στο γεγονός της ζήλιας γι' αυτούς και το φθόνο εξαιτίας της αξιοσύνης τους στις τέχνες.
Οι Τελχίνες ήταν εννέα και τους αποδίδονται διάφορα ονόματα τα κυριότερα των οποίων : Λύκος, Κύρβας, Χρυσός, Αργυρός, Χαλκός, Σκέλμης και Κάμειρος, Λίνδος, Ιάλυσος εξού και οι τρείς γνωστές αρχαίες πόλεις της Ρόδου.

Ποσειδώνας και Τελχίνες

Απο την ένωση της Τιτάνιδας Ρέας και του Κρόνου προήλθε μεταξύ άλλων ο Ολύμπιος Θεός Ποσειδώνας, ο κυρίαρχος των θαλασσών και όλων των υδάτων. Η Ρέα για να τον σώσει απο τις αδηφάγες ορέξεις του Κρόνου (ως γνωστό καταβρόχθιζε τα παιδιά του για να μη του αποσπάσουν την εξουσία) τον έδωσε στην Νύμφη Άρνη.; Όμως ο Κρόνος άκουσε το κλάμα του και έσπευσε αμέσως για να δεί. Η Άρνη τελικά κατάφερε να τον πείσει ότι δεν υπήρχε τίποτε εκτός από την ίδια και τα πρόβατά της. Κατόπιν τούτου η Ρέα τον εμπιστεύτηκε στους
Τελχίνες .Αυτοί κάθε φορά που ο Ποσειδώνας έκλαιγε τραγουδούσαν και χόρευαν δυνατά για να σκεπάσουν το κλάμα του από τα αυτιά του Κρόνου.
Όταν μεγάλωσε ο Ποσειδώνας, τον ερωτεύθηκε η Αλία, αδελφή των Τελχινών, που του έδωσε έξι γιους και μια κόρη, τη Ρόδο. Οι έξι γιοι εξορίστηκαν στο κέντρο της γης, ενώ η Αλία που ρίχτηκε στη θάλασσα τιμήθηκε με το όνομα Λευκοθέα.
Σύμφωνα με μια άλλη παράδοση, κάποτε που η νήσος Ρόδος κατακλύστηκε από τη θάλασσα, οι Τελχίνες έφυγαν από το νησί, αφού το έκαναν άγονο ποτίζοντας το με το νερό της Στύγας. Άλλος μύθος αναφέρει ότι ένας απ' αυτούς, ο Λύκος, κατέφυγε στη Λυκία και ίδρυσε εκεί το ναό του Λύκειου Απόλλωνα. Κατά μια άλλη εκδοχή, ο Απόλλωνας σκότωσε τους Τελχίνες, ενώ ένας συγγραφέας αναφέρει ότι τους σκότωσε ο Δίας, που τους εξόντωσε λόγω της κακίας τους. Έλεγαν επίσης πως οι Τελχίνες δεν ήταν παρά οι σκύλοι του Ακταίονα, μεταμορφωμένοι, αφού είχαν κατασπαράξει τον αφέντη τους και τον καταβρόχθισαν.

Η Εκδίωξη των Τελχίνων από τη Ρόδο

Σύμφωνα με ορισμένους συγγραφείς, οι Τελχίνες εκδιώχθηκαν από τη Ρόδο από τους γιούς του ΉΛΙΟΥ τους Ηλιάδες - που οι συγγραφείς αυτοί αναφέρουν και τα ονόματά τους: Θρίνακας, Μακαρέας και Αύγης. Κατ' άλλη παράδοση, ένας κατακλυσμός τους ανάγκασε να εγκαταλείψουν το νησί. Και πήγαν από τη Ρόδο στην Κρήτη - που μερικοί τη θεωρούν τόπο καταγωγής τους - και ανέλαβαν κοντά στον Δία το ρόλο που γενικά αποδίδεται στους Κουρήτες. Τους συναντούμε και στην Κύπρο, μα δε γνωρίζουμε τίποτα για το ρόλο που παίζουν στις παραδόσεις αυτού του νησιού. Αντίθετα στο νησί Κέω (την Κέα, Τζια) μια από τις γνωστότερες οικογένειες, αυτή των Ευξαντιδών, ισχυρίζονταν πως κατάγονταν από τους Τελχίνες, μέσω του Ευξάντιου. Βασιλιάς τους ήταν ο Δημώνακας, που η σύζυγός του ονομαζόταν Μακελώ, ή Μακελλώ, ή Μακεδώ.
Περίεργες συμπτώσεις.. Τα ανθρωπόμορφα όντα των φωτογραφιών αλιεύθηκαν στη περιοχή της Δωδεκανήσου, ονομάζονται Τελχίνες η διαβολόψαρα και ζούνε σε αβύσσους βάθους 2.500 μέτρων! Είναι άραγε οι μυθικοί Τελχίνες που διαβίωσαν μεταλλαγμένοι ως τις μέρες μας;
 www.wikipedia.org

ΠΗΓΗ  

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ