Τα Ελληνικά, μια απέραντη παρτιτούρα.

Ο ελληνικός γραπτός λόγος δεν είναι τίποτα άλλο από μια παρτιτούρα. Με νότες καθαρές. Τουλάχιστον έτσι ήταν μέχρι την κατάργηση του πολυτονικού. Μπορεί να αποδώσει κομμάτι ο μουσικός αν του αφαιρέσεις τις υφέσεις και τις διέσεις; Πως λοιπόν να αποδοθεί ορθά το μεγαλείο της γλώσσας μας, χωρίς δασείες, ψιλές και περισπωμένες; Αυτό όμως είναι μεγάλο θέμα και δε θα το αναλύσουμε σήμερα.

Σήμερα θα παρουσιάσουμε λέξεις που κρύβουν ήχους. Λέξεις που και μόνο στο άκουσμα τους, μας προξενούν συγκεκριμένα συναισθήματα. Στοχευόμενες εικόνες και μουσικές. Δείτε μερικές από αυτές και ειλικρινά αναρωτηθείτε αν μπορούν να συναντηθούν σε άλλες γλώσσες. Μην τις διαβάσετε απλά, ακούστε τον ήχο τους.

Βρυχηθμός, Παφλασμός, Ορυμαγδός, Τύρβη, Κελάρυσμα, Στράκα, Λόξυγγας, Κρόταλο, Γρυλισμός, Ζουζούνισμα, Μουκάνισμα, Κόασμα, Γουργούρισμα, Γάβγισμα, Άσθμα, Αλαλαγμός, Σκούξιμο, Στρίγκλισμα.

Μια παρατήρηση για τη λέξη “Λόξυγγας”. Προέρχεται από το “λύγξ” που είναι ο λυγμός (μάταια σύσπαση προς εμετό-που λέει και ο Ιπποκράτης) και το “λάρυγγας”. Η ετυμολογία, μας βοηθά στην ορθογραφία. Επομένως ξεχάστε τα “ι” και τα “γκ” πριν κρατήσετε την αναπνοή σας για 10 δευτερόλεπτα.

Από αυτού του είδους τις λέξεις, μπορούμε να κατανοήσουμε πιο εύκολα ένα βασικό αξίωμα της ελληνικής γλώσσας.

Κάθε συστατικό της, κάθε ρίζα και γράμμα της, είναι τόσο σοφά τοποθετημένα, ώστε να προσδιορίζεται με σαφήνεια η έννοια που θέλει να περιγραφεί, ενώ ταυτόχρονα παράγεται μουσική αρμονία και άριστη μελωδικότητα.

Τα χαρακτηριστικά αυτά υπάρχουν ανεξαιρέτως σε όλα τα ελληνικά λήμματα ασχέτως αν προσδιορίζουν κινήσεις ή ενέργειες που παράγουν ήχο.

Έρρωσθε .

«Άκουγα αυτούς τους ανθρώπους να συζητούν σε μια γλώσσα που ήταν για μένα αρμονική αλλά και ακατάληπτα μουσική. Αυτό το ταξίδι προς την πατρίδα, μητέρα των εννοιών μας, μου απεκάλυπτε έναν άγνωστο πρόγονο, που μιλούσε μια γλώσσα τόσο μακρινή στο παρελθόν, μα οικεία και μόνο από τους ήχους της. Αισθάνθηκα να τα έχω χαμένα, όπως αν μου είχαν πει ένα βράδυ ότι ο αληθινός μου πατέρας ή η αληθινή μου μάνα δεν ήσαν αυτοί που με είχαν αναστήσει».

Ζακ Λακαρριέρ

«Όταν κάποτε φύγω από τούτο το φώς θα ελιχθώ προς τα πάνω, όπως ένα ποταμάκι που μουρμουρίζει. Κι αν τυχόν κάπου ανάμεσα στους γαλάζιους διαδρόμους συναντήσω αγγέλους, θα τους μιλήσω Ελληνικά, επειδή δεν ξέρουνε γλώσσες. Μιλάνε μεταξύ τους με μουσική».

Νικηφόρος Βρεττάκος

ΣΧΟΛΙΟ:Ὀπως και η λέξη "ἅλς", που σημαίνει "θάλασσα με λίγο κύμα". Η δασεία μας δείχνει πως στην προφορά λέμε ένα ελαφρύ "χ" μπροστά από το "α" και έτσι έχουμε ΑΚΡΙΒΩΣ τον ήχο που κάνει το ελαφρύ κύμα προφέροντας την ίδια την λέξη! Γιατί η ελληνική γλώσσα είναι η γλώσσα που μιλάει η Φύσις...

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ