ΘΑΛΑΜΟΣ ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΚΑΙ ΘΕΛΗΣΗ .

Η Επίφυση, διεγείρεται μέσω του οραματισμού, της προσευχής και του διαλογισμού. Την διέγερσή της, την προκαλεί η Φαντασία μέσω του Θαλάμου του εγκεφάλου και αναλόγως αντίστροφα μέσα στον Θάλαμο η Επίφυση προβάλει τις συμπαντικές πληροφορίες που είναι γνώσεις της ψυχής.

Υπάρχει κάτι μέσα μας πού μας ενώνει με τά Θεία πεδία. Είναι μια θαυματουργική δύναμη πού κινητοποιείται από την Επίφυση. Άς ρίξουμε μια ματιά που βρίσκεται και πως λειτουργεί αυτή η δύναμη μέσα στόν εγκέφαλο μας.
Η Δύναμη αυτή βρίσκετε στο μαγικό σημείο που λέγετε Θάλαμος. 

Ρίχνοντας μια πρακτική ματιά για το τι συμβαίνει εκεί μέσα, θα δούμε ότι σύμφωνα με την ιατρική, έχει αποδειχθεί πώς όποια πληροφορία έρχεται στον νού μας μέσω των αισθήσεων , περνά πρώτα από το σημείο εκείνο του εγκεφάλου μας που λέγεται θάλαμος . Από αυτόν μεταβιβάζεται στον φλοιό για να γίνει η επεξεργασία και η ανάλυση, και τέλος η συνειδητοποίηση. Μετά επιστρέφει και πάλι στον θάλαμο.

 Αφού λοιπόν γίνει η εργασία αυτή, η πληροφορία παίρνει τον δρόμο για το σημείο που ονομάζεται αμυγδαλές, οι οποίες βρίσκονται στους κροτάφους. Οί κροταφικές αμυγδαλές ενεργοποιούν τις συναισθηματικές και σωματικές αντιδράσεις μας, δια μέσω τού ερεθισμού του ορμονικού μας συστήματος, του Ενδοκρινικού. 

Αλλά θυμηθείτε αυτό που είπαμε πιο πάνω, πώς ο συναισθηματικός παράγοντας εκφράζετε στην ψυχή. Άρα, όταν η πληροφορία έχει ελεγχθεί από το Νοητικό και βρίσκετε υπό την αρχή της θελήσεως, η συγκινησιακή αντίδραση δεν θα ταράξει την ψυχή που κατά αυτόν τον τρόπο θα διατηρήσει την καθαρότητά της και δεν θα φορτωθεί με υλικά στοιχεία που την δεσμεύουν.

 Να ξέρετε πώς το Ψυχικό τμήμα που εξαρτάται από την ψυχή, συνδέεται με το ενδοκρινικό το οποίο είναι αυτό που ενεργεί πάνω στο σώμα, και που με την σειρά του επηρεάζει την αρμονία του.

Όμως, όταν τελούμε σε ασυνείδητη κατάσταση, δηλαδή χωρίς την συμμετοχή της λογικής ανάλυσης, συμμετοχή του νοητικού, αλλά ορμώμενοι από τον πειρασμό του αρχαίου όφη των ενστίκτων , η πληροφορία περνά απευθείας από τον θάλαμο στις κροταφικές Αμυγδαλές χωρίς να κάνει την διαδρομή από τον φλοιό. Αυτό σημαίνει δημιουργία ασυνείδητων συναισθηματικών αντιδράσεων που συσσωρεύονται στην αποθήκη του υποσυνείδητου , την Παρεγκεφαλίτιδα, και έχουν ως αποτέλεσμα την ψυχική διαταραχή .

 Για να καταλάβουμε καλύτερα αυτή την διαφορά, φανταστείτε ότι, ο εγκέφαλός μας για να επεξεργασθεί συνειδητά κάποιο δεδομένο , χρειάζεται 500 χιλιοστά του δευτερολέπτου, την στιγμή που ο ασυνείδητος αισθητηριακός εντοπισμός του ίδιου δεδομένου, γίνεται σε χρόνο 150 χιλιοστά του δευτερολέπτου. 

Δηλαδή αλλιώς, το υποσυνείδητο , δέχεται 20.000.000 πληροφορίες του έξω χώρου, ενώ ο συνειδητός νούς στον ίδιο χρόνο προλαβαίνει να επεξεργασθεί μόνο 40 από αυτές. Αν συνειδητός νούς είναι ο εγκέφαλος μας, υποσυνείδητο είναι ή παρεγκεφαλίτιδα. Εδώ θα πρέπει να δώσετε πολύ προσοχή για να καταλάβετε την σοβαρότητα του θέματος «Παρεγκεφαλίτιδα». 

Μέσα σε αυτόν το παλαιό εγκέφαλο, τον πρωταρχικό, βρίσκετε μια απέραντη αποθήκη μνήμης γενεών. Μια βιβλιοθήκη γνώσεων όλης της Δημιουργίας. Εκεί μέσα μπορούμε να ανατρέξουμε και να βρούμε τις αλήθειες για όλα. Όταν λέγετε η φράση «άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου» , υπονοείται ή παρεγκεφαλίτιδα. 

Όπως είπαμε πιο πάνω, η ψυχή «…κάνει πρώτα μια στροφή μέσα στον εγκέφαλο και αφήνει εκεί στην παρεγκεφαλίτιδα ένα σύννεφο, μια ιδέα πνοής» , αυτό που ονόμασαν δεύτερο Εγώ και λειτουργεί και ενεργεί μαζί με την σκέψη και την θέληση του ανθρώπου. Την παρεγκεφαλίτιδα ονομάζουν και Δέντρο της Ζωής. 

Γιατί θα πρέπει να νοήσουμε πώς αυτό είναι το σημείο σύνδεσης της ψυχής. Όταν έχουμε πρόσβαση στην βιβλιοθήκη της με τον συνειδητό μας νού, τότε κατέχουμε όλη την φιλοσοφία της ζωής. Αυτή είναι άλλωστε η εξέλιξη της ψυχής. Να βγεί από την «Λήθη» μέσω της θελήσεως μας. Πρόσβαση μπορούμε να έχουμε όταν υπάρχει συνεργασία με τον εσωτερικό μας εαυτό. Με το λεγόμενο «δαιμόνιό» μας, όπως ο Σωκράτης. 

Ο εσωτερικός μας εαυτός είναι τό αμίλητο υποσυνείδητο που κρύβετε στην Παρεγκεφαλίτιδα. Είναι η ψυχή μας με την οποία έχουμε χάσει την σχέση. Όταν ο νούς μας δεν συνδέετε μέ το εσωτερικό μας εγώ, τότε αυτός είναι ανίκανος να εκφράσει τις δυνάμεις και τις ικανότητές του. Για να βρεί την έκφρασή του θα πρέπει να του δώσει το βήμα του λόγου ο νούς μας. 

Η αποδυνάμωση της προσοχής και της θελήσεως μας, γίνεται από την Ατλαντοσυμμορία που εκφράζει τον αρχαίο όφη, μέσω του ελέγχου του νού , με τον διασκορπισμό της προσοχής και τον σκόπιμο βομβαρδισμό ειδήσεων- πληροφοριών που ερεθίζουν τον συναισθηματικό μας κόσμο, και ταράζουν το επιθυμητό της ψυχής μας, εφόσον έχει επιτευχθεί ο διαχωρισμός νού – ψυχής, ή συνειδητού - υποσυνείδητου . 

Έτσι ο νούς μας παραμένει αμέτοχος και ανενεργός, υποταγμένος στα πάθη που δημιουργούν οι «αναθυμιάσεις» που προέρχονται από τις αποθηκευμένες και μη επεξεργασμένες εντυπώσεις, έρμαιο στην θέληση των καθοδηγητών, και εξαρτημένων από το κατεστημένο του αρχαίου συστήματος ποδηγέτησης.

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ