Χορτοφαγία: το πρώτο βήμα για μια παγκόσμια ειρήνη

Αγαπημένοι μου φίλοι και αναγνώστες,

όπως ανέφερα προ ημερών αυτές τις μέρες μεταφράζω ένα υπέροχο βιβλίο σχετικά με τις εξαιρετικά ευεργετικές ιδιότητες και πολυεπίπεδα προτερήματα της χορτοφαγίας.

Μεταφράζοντας το βιβλίο αυτό έγινα μάρτυρας μιας πανάρχαιας γνώσης που συνόδευε ανέκαθεν την ανθρωπότητα: ο άνθρωπος δεν είναι από τη φύση του κρεοφάγος...

και εν τέλει αυτή η ίδια η διατροφική μας επιλογή, η απόφαση μας να απορρίψουμε την κρεοφαγία, φαίνεται πως είναι ικανή να μας δώσει λύσεις σε όλα όσα ανέκαθεν ποθούσαμε: ειρήνη, δικαιοσύνη, γαλήνη, υγεία, προστασία της φύσης και των ζώων, πρόσβαση σε ανώτερα πνευματικά επίπεδα...

Όλες οι μεγάλες θρησκείες του κόσμου, αλλά και μεγάλες προσωπικότητες σε κάθε εποχή ανέκαθεν υποστήριζαν τη χορτοφαγία, τη φυτική δηλαδή διατροφή, και έβλεπαν σε αυτή το μέτρο πολιτισμού που κατέχει η ανθρώπινη κοινωνία.

Μέχρι και τα μέσα του 19ου αιώνα οι σήμερα γνωστοί vegetarian αποκαλούνταν απλά "πυθαγόριοι"...

Ο Πυθαγόρας (582–496 π.Χ.), που συμπεριλαμβάνεται στις μεγαλύτερες ιδιοφυίες της Δύσης, θεωρείται ο σύγχρονος πατέρας της χορτοφαγίας στην Ευρώπη.   Στις σχολικές κοινότητες του, στις οποίες επιτρεπόταν ισάξια η συμμετοχή των γυναικών, ίσχυε ως αυτονόητο, το ότι δεν έτρωγαν κρέας.

Από τον Πυθαγόρα προέρχεται και η ακόλουθη έκφραση:

«Κάποιος που σχίζει το λαιμό του μοσχαριού με ένα μαχαίρι και παραμένει κουφός στον βρυχηθμό του φόβου, κάποιος που μπορεί να σφάζει ψύχραιμος το κατσίκι που κραυγάζει και τρώει το πουλί που ο ίδιος ετάιζε – πόσο μακριά βρίσκεται ένας τέτοιος από το έγκλημα;» 

 Στην εκπληκτική πραγματεία του «Περι κρεοφαγίας» γράφει ο Πλούταρχος (45–125 μ.Χ.):

«Μπορείτε πραγματικά ερωτάστε, για ποιο λόγο απείχε ο Πυθαγόρας από την κρεοφαγία; Εγώ από την πλευρά μου αναρωτιέμαι, κάτω από ποιες περιστάσεις και υπό ποια πνευματική κατάσταση έβαλε ένας άνθρωπος για πρώτη φορά τον εαυτό του σε θέση να αγγίξει αίμα με το στόμα του, να φέρει στα χείλη του το κρέας ενός ψοφιμιού και να στολίσει το τραπέζι του με νεκρά, σαπίζοντα σώματα  και ακολούθως επέτρεψε στον εαυτό του να ονομάσει τροφή τα κομμάτια εκείνα, τα οποία λίγο πριν ακόμη βρυχιόταν και ούρλιαζαν, κινιόντουσαν και ζούσαν. [...] Για χάρη του κρέατος τους κλέβουμε τον ήλιο, το φως και τη διάρκεια ζωής που τους αναλογούν από τη γέννηση τους.»

Ακολούθως προκαλεί ο Πλούταρχος ανοιχτά τους κρεοφάγους:

«Εάν λοιπόν ισχυρίζεστε πως η Φύση είχε προβλέψει μια τέτοια τροφή για εσάς, τότε σκοτώστε οι ίδιοι σας, αυτό που σκέφτεστε να φάτε – όμως με τα μέσα που σας έχουν δοθεί από τη φύση και όχι με τη βοήθεια ενός χασαπομάχαιρου, ενός ροπάλου ή ενός τσεκουριού.»

Από τα βάθη της Ανατολή μέχρι τη Δύση, μεγάλοι φιλόσοφοι, επιστήμονες, ιδιοφυίες και προσωπικότητες που άφησαν με τα έργα τους μεγάλη προσφορά για την ανθρωπότητα εφάρμοζαν και στήριζαν τη χορτοφαγία. Έτσι λοιπόν όσο περίεργο και να σας φαίνεται θεωρώ και εγώ με τη σειρά μου αυτή την "απλή" αλλαγή στις διατροφικές μας συνήθειες, ως ένα από τα βασικότερα βήματα, ως μία από τις ατομικές μας επιλογές, που θα φέρουν γρηγορότερα την ποθητή ειρήνη και δικαιοσύνη στον κόσμο.

Θα έχουμε την ευκαιρία να αναπτύξουμε πολλές πτυχές των ευεργετημάτων της ανθρώπινης, χορτοφαγικής διατροφής με πολλές ακόμη αναρτήσεις, ενώ πολύ σύντομα θα είναι έτοιμο και το σχετικό βιβλίο...

Για σήμερα θα προσθέσω μόνο την ακόλουθη ακόμη φράση της Bertha von Suttner (1843–1914, αυστριακή συγγραφέας και ειρηνίστρια- Κάτοχος Νόμπελ Ειρήνης 1905):

«Από τους εκατό μορφωμένους και ευαίσθητους ανθρώπους σήμερα κιόλας οι ενενήντα δεν θα ξαναέτρωγαν κρέας, εάν έπρεπε να χτυπήσουν και να σφάξουν μόνοι τους το ζώο, το οποίο τρώνε.»

Σκεφτείτε το εν τω μεταξύ και κάντε πολύ συνειδητά τη δική σας επιλογή, εάν πράγματι σας νοιάζει η ειρήνη, η δικαιοσύνη και οι καλύτερες συνθήκες ζωής για όλα τα έμβια πλάσματα στη Γη μας...

Θαρρώ πως είναι πολύ εύκολο να ξαναγίνει η Γη μας ο Παράδεισος που πάντα ήταν... από όσο τελικά θέλουμε να νομίζουμε...

Φιλικά

η τοξότισσα

ΠΗΓΗhttp://vickytoxotis
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ