Ο Ορφέας μιλάει για την ΓΗ που ανήκει σε όλους

                             

-Αγαπημένε μου Ορφέα κάθε φορά που χωρίζουμε λέω στον εαυτό μου πως την επόμενη φορά που θα σε ψάξω θα είναι για να δω τι κάνεις, πως είσαι. Μα κάθε φορά σε αναζητάω γεμάτη αναπάντητα γιατί που πληθαίνουν φορά με την φορά.

-Καλώς την. Θέλω να ξέρεις πως κι εγώ σε αναζητάω, πετάω πάνω από την πόλη παρατηρώντας σε, να δω το χαμόγελο σου, να αισθανθώ την χαρά και την γαλήνη σου….Όμως σε καταλαβαίνω βαδίζουμε σε μια περίοδο όμορφων αλλαγών, που θα έρθουν μέσα από τις απαντήσεις, όταν θα κατανοήσουμε τα σημάδια, μέσα από την απαλλαγή , την απελευθέρωση από ότι μας φρενάρει από την θετική εξέλιξη, γι’ αυτό χαίρομαι όταν από μακριά νοιώθω την θετική αύρα σου να πλησιάζει, την μορφή σου να φωτίζει, αφήνοντας τα βήματα σου τα σημάδια τους στην άμμο.

– Αγαπημένε μου περιπλανήθηκα στην πρωτεύουσα τούτης της χώρας και σε κάποια πλατεία της βρέθηκα με συνανθρώπους μου τριγύρω απόδιαφορετικούς τόπους, διαφορετικές εθνικότητες κι ένοιωσα τόσο όμορφα , χαρούμενα, όλοι έπαιζαν παραδοσιακή μουσική από τον τόπο τους, σε παρέες, κάθε γκρουπάκι τα δικά του κι εγώ τους απολάμβανα.

Ερχόταν οι ήχοι και παντρεύονταν σε μια μελωδία μαγική. Ένα κονσέρτο υπέροχο που ήχοι από κρουστά, κλασσικά έγχορδα και Περουβιανά πνευστά ενώνονταν σε μια ενέργεια που άγγιζε βαθιά την ψυχή σε γαλήνευε, σε ταξίδευε και αναρωτήθηκα; Τι κάνουν οι άνθρωποι, γιατί βάζουν σύνορα, φραγμούς, μάχονται ;

Την ίδια ώρα που σαν βρεθούν στης μουσικής τα μονοπάτια γαληνεύουν και χαρούμενοι ενώνονται σε μια συντροφιά.

-Καλή μου η ΓΗ μας, μία για όλους, δεν φτιάχτηκε από τον δημιουργό με σύνορα, οι άνθρωποι τα επινόησαν. Πολύ καλά όλοι γνωρίζουμε πως ΣΥΝΟΡΑ η ΑΓΑΠΗ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ….Όλη η ΓΗ ανήκει σε όλους…Γενιές και γενιές πάντα ταξίδευαν σε καραβάνια ανάλογα με την εποχή για να μπορέσουν να επιβιώσουν 

…Εμείς, τα πουλιά, μεταναστεύουμε σε θερμότερους τόπους για να επιβιώσουμε, τα διάφορα ζώα το ίδιο σε αγέλες μεταναστεύουν ανάλογα την εποχή, τα ψάρια στις θάλασσες, στους ωκεανούς το ίδιο, μονάχα εσείς οι άνθρωποι βάλατε συρματοπλέγματα και χάσατε την επαφή, την επικοινωνία, δημιουργώντας διαμάχες και προβλήματα από το πουθενά…

Όμως αγαπημένη μου αυτοί οι ανόητοι άνθρωποι που επινόησαν τα σύνορα δεν γνώριζαν πως η συμπαντική ενέργεια έχει τέτοια δύναμη που δεν εγκλωβίζεται. Περνάει και τον ποιο παχύ τοίχο και αγκαλιάζει όλο τον κόσμο. Όταν είναι θετική, γεμάτη αγάπη όλα ρέουν όμορφα, χαρούμενα για όλους. Μα όταν έχει κακίες, μίση, άρνηση τότε μπλοκάρει τα πάντα, όσα σύνορα και να υπάρχουν. Κάθε άνθρωπος έχει έρθει για να αφήσει τα μοναδικά υπέροχα στοιχεία της ύπαρξης του που έχουν νόημα όμως, μονάχα αν συμπορευτούν με τα μοναδικά, υπέροχα στοιχεία των συνανθρώπων του.

Όλοι εσείς μαζί σε μία γροθιά έχετε απίστευτη δύναμη, η φωνή σας σαν ενωθεί σε μία ξυπνάει αρχέγονους ήχους του Σύμπαντος ενώ αντίθετα μόνος ο καθένας αδύναμος, χάνεται μέσα στην βοή του πλήθους…εξαφανίζεται… Γι’ αυτό σου λέω μόνο όταν καταλάβουν κάποιοι άνθρωποι πως η απαξίωση, η απομόνωση, ο πόνος , οι διχόνοιες, η φτώχια, η πείνα, η θλίψη που σκορπάνε θα αγκαλιάσει κι αυτούς, μόνο τότε θα σωθεί από την καταστροφή η ΥΠΑΡΞΗ κι ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ…

-Κι αν το τότε όταν έρθει είναι πολύ αργά;

-Αυτή η υπέρτατη δύναμη της δημιουργίας γνωρίζει, στέλνει τα σημάδια της και εμείς ακολουθούμε το φωτεινό μονοπάτι. Δεν νοιώθεις αυτόν τον καιρό τις δονήσεις ; Τις αισθανόσαστε σιγά σιγά όλοι και κάποιοι από εσάς ήδη αρχίσατε να δίνετε τον καλύτερο εαυτό ,θα ακολουθήσουν αργά μα σταθερά και οι υπόλοιποι θα δεις, όλα στο παραπέντε θα λάμψουν και έστω κι αργά η ΑΓΑΠΗ και το ΧΑΜΟΓΕΛΟ, θα γκρεμίσει τα σύνορα, γιατί οι καρδιές κι η ΑΓΑΠΗ δεν δέχονται σύνορα, ούτε φυλές ,ούτε διαφορετικότητα στο χρώμα, στο δέρμα, αναγνωρίζουν παλμούς, διαβάζουν τα μάτια, τα βλέμματα συγχρονίζονται μεταξύ τους και….ΑΓΑΠΟΥΝ ΧΩΡΙΣ ΟΡΟΥΣ…ΑΛΗΘΙΝΑ.

Μαννιάνα Μιγάδη Χρυσαλίδα
Γιόγκα Ρέικι Μουσική

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ