ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ, Η ΑΠΕΙΛΗ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

 Ένα πολυσυζητημένο,
 συχνά δυσδιάγνωστο 
και πολύ διαδεδομένο 
πρόβλημα υγείας,σήμερα,
Είναι η κατάθλιψη.      

 
 Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας μέχρι το 2020 η κατάθλιψη θα είναι η δεύτερη αιτία αναπηρίας. Η κατάθλιψη μπορεί να προσβάλλει από εφήβους έως γέροντες, αλλά είναι πολύ συχνότερη σε ανθρώπους μέσης ηλικίας.

Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κάθε εννέα λεπτά αυτοκτονεί ένα άτομο εξαιτίας καταθλιπτικών συναισθημάτων. Οι διαστάσεις του προβλήματος οδήγησαν το Ευρωκοινοβούλιο να συντάξει τον Ιούλιο του 2008 το «Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για την Ψυχική Υγεία και Ευημερία», με πληροφορίες από όλα τα κράτη μέλη της Ε.Ε., και με στόχο να ληφθούν μέτρα για την πρόληψη των αυτοκτονιών και της κατάθλιψης γενικότερα. 
 
Κάθε χρόνο προσβάλλονται από κατάθλιψη 121 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως. Έχει υπολογιστεί ότι το 10%-25% των γυναικών και το 5%-12% των ανδρών έχει κίνδυνο να νοσήσει από Μείζονα Καταθλιπτική Διαταραχή, όπως ονομάζεται η πιο σοβαρή μορφή κατάθλιψης. Τα ποσοστά αυτά είναι πολύ μεγαλύτερα αν συμπεριλάβουμε και τις ηπιότερες μορφές κατάθλιψης. 



Μεταξύ των συμπτωμάτων που περιλαμβάνει η κατάθλιψη είναι το αίσθημα λύπης, κενού, σύγχυσης, απελπισίας, η απώλεια ενδιαφέροντος για τη ζωή και τα ενδιαφέροντα του πάσχοντος, σεξουαλική αδιαφορία. Άλλα συμπτώματα είναι διαταραχή στη συγκέντρωση, έντονο αίσθημα ενοχής και αναξιότητας, διαταραχές στην όρεξη, διαταραχές του ύπνου, απάθεια ή άγχος, μεγάλη ευερεθιστότητα και εκνευρισμός.

 Μπορεί όμως να εμφανιστεί η κατάθλιψη με σωματικά συμπτώματα, όπως συνεχή αδικαιολόγητη κόπωση ή ενοχλήσεις σωματικές από διάφορα όργανα, που παραπέμπουν σε οργανικές παθήσεις. Αυτή η ποικιλομορφία των συμπτωμάτων της κατάθλιψης και οι άτυπες μορφές της είναι που δυσχεραίνουν τη διάγνωση.

Οι αιτίες της κατάθλιψης είναι αρκετά σύνθετες και όχι πάντα κατανοητές. Το πρόβλημα μπορεί να είναι ενδογενές, να έχει γενετική βάση, ή να οφείλεται σε διαταραχή της χημικής ισορροπίας του εγκεφάλου. Μπορεί να είναι εξωγενές, να οφείλεται σε σοβαρά γεγονότα ή σε ασθένειες και καταστάσεις που διαταράσσουν την ορμονική ισορροπία του οργανισμού, όπως είναι οι παθήσεις του θυρεοειδούς, η επιλόχειος κατάθλιψη, επίσης και οι διατροφικές ακρότητες. Οι αιτίες γίνονται ακόμη πιο δυσδιάκριτες αφού τα σωματικά προβλήματα υγείας με την κατάθλιψη μπορεί να αποτελούν φαύλο κύκλο.  Η κατάθλιψη ρίχνει την άμυνα του οργανισμού αλλά και η πεσμένη άμυνα προκαλεί κατάθλιψη.

Η ομοιοπαθητική ιατρική έχει πολύ καθοριστικό ρόλο στην αντιμετώπιση της κατάθλιψης, αφού τα ομοιοπαθητικά φάρμακα, που επιλέγονται για κάθε ασθενή με βάση την ιδιοσυγκρασία του, έχουν αποδειχθεί πολύ αποτελεσματικά στην διόρθωση αυτής της ψυχικής διαταραχής.  Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγει έρευνα που δημοσιεύτηκε τον Αύγουστο του 2009 στο «Oxford Journals» από τους U. C. Adler, N.M. P. Paiva, A.T. Cesar, M.S. Adler, A. Molina, A.E. Padula and H.M. Calil  και η οποία έγινε στην Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου του Σάο Πάολο της Βραζιλίας.

Η ομοιοπαθητική παρουσιάζει μια εξειδίκευση στην αντιμετώπιση ψυχοδιανοητικών προβλημάτων και αυτό φαίνεται από το ειδικό κεφάλαιο καθενός από τα 4000 φάρμακα που διαθέτει και που αφορά τα ψυχοδιανοητικά συμπτώματα της κάθε ιδιοσυγκρασίας. Εκεί εμφανίζεται μια μεγάλη ποικιλία ψυχοδιανοητικών εκφράσεων με εξαιρετική λεπτομέρεια από τις οποίες μπορεί ο ομοιοπαθητικός γιατρός να επιλέξει εκείνες που εμφανίζουν «όμοιον πάθος» με τα συμπτώματα του ασθενούς ώστε να χορηγήσει το κατάλληλο ομοιοπαθητικό φάρμακο.

Το ομοιοπαθητικό φάρμακο 
ισχυροποιεί τον αμυντικό μηχανισμό
 τόσο στο σωματικό όσο και στο 
ψυχοδιανοητικό επίπεδο και έτσι
 έχει το σθένος ο οργανισμός να 
 αντισταθεί σε ισχυρά στρες, που 

διαφορετικά θα τον κατέβαλαν.

Είναι χαρακτηριστικό ότι κατά 90% οι ασθενείς που κάνουν ομοιοπαθητική θεραπεία δηλώνουν από την αρχή τον ενθουσιασμό τους και αναφέρουν ότι «ψυχικά νοιώθουν πολύ καλλίτερα», «σαν να απαλλάχθηκαν από έναν εφιάλτη», «είναι πιο ήρεμοι», επικοινωνούν καλλίτερα με τους άλλους», «έχει αυξηθεί η κατανόηση τους», «αντέχουν καλλίτερα τις καθημερινές αντιξοότητες», «ελέγχουν περισσότερο τα νεύρα τους», «ικανοποιούνται περισσότερο με απλά πράγματα», «απέβαλαν την ψυχική μιζέρια», «έχουν μεγαλύτερη αισιοδοξία» και πολλά άλλα.

Είναι σημαντικό ότι όσοι εφαρμόζουν ομοιοπαθητική θεραπεία, νοιώθουν αυτή τη μεγάλη ψυχική βελτίωση όχι μόνο όταν ξεκινούν ομοιοπαθητική θεραπεία για ψυχικό πρόβλημα,  αλλά και για σωματικό. Δηλαδή την ίδια ψυχική βελτίωση εμφανίζουν και όσοι κάνουν ομοιοπαθητική θεραπεία για, άσθμα, αλλεργίες, ρευματικά, δερματολογικά, κολίτιδα, γαστρίτιδα και άλλα σωματικά προβλήματα. 

Αυτό οφείλεται στο ότι βάσει του τρίτου νόμου της ομοιοπαθητικής, «η θεραπεία ξεκινάει από μέσα προς τα έξω», δηλαδή από το ψυχοδιανοητικό προς το σωματικό μέρος. Αυτό δείχνει ότι η ομοιοπαθητική έχει χαρακτήρα ανθρωποκεντρικό και ολιστικό, αφού φροντίζει ταυτόχρονα, τόσο το σωματικό όσο και το ψυχοδιανοητικό μέρος του ανθρώπου τα οποία άλλωστε είναι αλληλοεπηρεαζόμενα και αλληλοεξαρτώμενα. 


ΠΗΓΗ
  ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ