Αυτοχειρες Επιστημονες:Οταν Η Αυτοκτονια Φοραει Λευκη Ποδια....

Αυτοκτονία – ένα θέμα που σηκώνει πολύ συζήτηση, που μπόλικοι φιλόσοφοι το έχουν πραγματευτεί και που κάθε θρησκεία εκφέρει την άποψή της για τούτο. Εγείρει “ηθικά διλήμματα“, προκαλεί στερεότυπες αντιδράσεις από “θεσμούς” και πληθυσμιακές ομάδες όπου θα περίμενες αυτές τις “στερεότυπες” τοποθετήσεις και δυσκολεύει αρκετούς όταν πρόκειται για “δικαιολογημένη” πράξη στα πλαίσια μιας ανίατης ασθένειας, όπου αναφέρονται σε αυτή ως “ευθανασία“.

Ανάλογα το πολιτισμικό υπόβαθρο του καθενός και τους λόγους που οδηγούν σε αυτή, μπορεί να θεωρηθεί πράξη ανδρείας, πράξη εξιλέωσης, πράξη μάρτυρα ή πολύ απλά… πράξη δειλίας. Όσοι ψάχνουν την άποψη τουΖαϊκλονιού επί αυτής της πράξης, ας κοπιάσουν: για εμένα η αυτοκτονία είναι αποδεκτή πράξη υπό συγκεκριμένες συνθήκες, κυρίως υπό το πλαίσιο της ευθανασίας σε περίπτωση ανίατων ασθενειών ή της αυτοδιαχείρισης του ατόμου, σε περίπτωση που είναι βάσιμο να θεωρεί πως η περαιτέρω παραμονή του ανάμεσά μας θα δυσκολέψει πολύ τα πράγματα για την πάρτη του ή τους γύρω του — ναι, υπάρχουν και χειρότερα πράγματα από τον θάνατο. Για παράδειγμα μια ζωή χωρίς αξιοπρέπεια ή ένας αργός, εκφυλιστικός θάνατος, όπου το άτομο θέλει να τελειώνει αλλά δεν μπορεί (και κανείς δεν τον βοηθάει, διότι τότε πολλοί θα μιλήσουν για “φόνο“). Εξαίσιο και ιδεατό θα ήταν να συμπληρώνει τα παραπάνω το “σώας τα φρένας“ κατά την λήψη της απόφασης και την όσο το δυνατόν αποφυγή  ζημιάς σε τρίτους: απέφυγε τις φρικαλεότητες ή το να φύγεις σε περιόδους όπου θα σημαδέψεις ανεπιστρεπτί κοντινά σου άτομα. Φύγε με χιούμορ, άρχοντας, και έχοντας δίπλα σου άτομα που έχουν κατανοήσει όσο το δυνατόν πληρέστερα την απόφασή σου (συνάρτηση εμπειριών/νοητικής κατάστασης και ηλικίας…).

Ναι, δεν φτάνει πως σου λένε μια ζωή (πάλι τρίτοι “σου λένε“, “σε αναγκάζουν” — αχ αυτοί οι τρίτοι!) πως να την ζήσεις , τώρα το Ζαϊκλόνι σου λέει και πως να πεθάνεις. Υπέροχα!

Κάπου εδώ κουραζόμαστε από τις γενικολογίες και τα ιδεατά, και τις αφήνουμε στην άκρη. Το θέμα της αυτοκτονίας σου το είχα ψιθυρίσει και παλαιότερα υπό το πρίσμα των αποτυχημένων τρόπων να αυτοκτονήσεις, δηλαδή τους συνήθεις τρόπους “κατεβάζω ότι φάρμακο βρω στο σπίτι μου και ότι δηλητήριο βρω στον λουτροκαμπινέ μου“, αλλά αυτή την φορά θα το δούμε λίγο διαφορετικά. Θα σου αφηγηθώ ιστοριούλες για αγρίους, για επιστήμονες που επέλεξαν να αυτοκτονήσουν – πράγμα που θα έχει κάμποση πλάκα αν αναλογιστείς τα στερεότυπα που πιθανότατα έχεις για τους επιστήμονες. Θα το κάνουμε με την μορφή εύπεπτης λιστούλας, έτσι για να ξεκουραστείς λίγο από όοοολα τα “σημαντικά” που σου λένε κάθε μέρα οι ειδήσεις και οι φίλοι σου με τα status updates τους.

Μπορείς να μαντέψεις πως αυτοκτόνησε ο καθένας τους; Για πάμε να δούμε πως το κάνουν τα επιστημόνια!

Alan Turing: Μάλαμα παιδί, θα τον λάτρευαν οι σημερινοί μαυρομπλουζάδες

Μαθηματικός, κρυπταναλυτής, μάστορας της επιστήμης της λογικής και των υπολογιστών. Αν δεν ξέρεις τι ακριβώς έχει προσφέρει ο κύριος Alan, τρέχα γρήγορα στην Wikipedia να μάθεις καθώς θα τραβάω γερές τζούρες πεντοθάλης για να χαλαρώσω και να βγάλω από το κεφάλι μου το σατανά που μου λέει να σε κακοποιήσω και μετά να σε μοιράσω στα παιδάκια της Αφρικής σε μορφή chicken nuggets. Αν δεν έχεις καν ακουστά τον Turing, μπορείς να αυτοκτονήσεις τώρα — η μεγαλύτερη δυνατή προσφορά σου στην ανθρωπότητα είναι η δωρεά οργάνων οπότε επίσπευσε το.

Ο Alan Turing είναι πιθανότατα ένα από τα άτομα που αν δεν υπήρχαν αυτή την στιγμή δεν θα χαριεντιζόσουν στα φατσομπούκια ούτε θα επαναστατούσες από τον καναπέ σου στο μπλόγκ σου. Με πολύ λίγα λόγια θεωρείται ο πατέρας της επιστήμης των υπολογιστών και της τεχνητής νοημοσύνης ( “AI, artificial Intelligence“, ψάξε και “Turing’s Test” — έννοιες που κάνουν πολλά γκικιά, αλλά και λάτρεις της επιστημονικής φαντασίας να χύνουν Νιαγάρες). Εκτός των παραπάνω , ο Turing πήρε μέρος και στο “σπάσιμο” του κώδικα του φημισμένου μηχανήματος κρυπτογραφίας Enigma των Γερμανών φίλων μας…

Ο Turing μπορεί να ήταν “και γαμώ τα μυαλά“, μπορεί να ήταν “παιδί από τα λίγα” αλλά  είχε ένα θανάσιμο ελλάτωμα: ήταν ελαφρώς gay – μια αλληλόμορφη επιλογή, που εκείνο τον καιρό μπορούσε να σε στείλει φυλακή. Ελαφρώς στημένα , βγήκε στην φόρα μια περίπτυξη του Turing με έναν 19χρόνο και κλήθηκε να επιλέξει μεταξύ της φυλάκισης και του “χημικού ευνουχισμού“. Ο Τuring διάλεξε το δεύτερο, που περιελάμβανε θεραπεία με οιστρογόνα, όπως το DES για μείωση της libido — με κάμποσες παρενέργειες όπως γυναικομαστία, αφαίρεση άδειας για “top secret” κρατικές φάσεις και γενική αποδοκιμασία. Δ

υο χρόνια αργότερα βρέθηκε νεκρός στο σπίτι του, δηλητηριασμένος από κυάνιο ενώ δίπλα του βρέθηκε ένα μισοφαγωμένο μήλο – εικάζεται πως ο Turing έβαλε το κυάνιο στο μήλο, αν και ποτέ δεν τέσταραν τοξικολογικά το φρούτο να δουν αν αυτό ευσταθούσε. Η όλη φάση θολώνει με αναφορές πως ίσως ο θάνατός του ήταν ατύχημα, άπαξ και ο Turing ασχολιόταν επίσης με επιμετάλλωση αντικειμένων με χρυσό, μια διαδικασία που χρησιμοποιεί κυανυούχες ενώσεις.

Οι μαρτυρίες εδώ διίστανται, με μερικούς να αναφέρουν πως η δηλητηρίαση από κυάνιο φέρνει τρομερούς πόνους στην κοιλιά και άλλους να λένε πως δεν είναι ιδιαίτερα επίπονη — ναι, μιλάμε για επιζώντες, οι νεκροί συνήθως είναι λιγομίλητοι. Εδώ εμπλέκεται και η ταχύτητα δράσης του δηλητηρίου, που ίσως να μην σε αφήσει να νιώσεις πολύ πόνο αν το κάνεις “σωστά“.

Γρηγορούτσικος θάνατος, εξαρτάται από αρκετούς παράγοντες όπως οξύτητα στομάχου, αν αυτό είναι γεμάτο ή όχι κ.τ.λ.. Όσο διαβάζεις Sci-zophrenia μαθαίνεις, οπότε συνέχισε την ανάγνωση και παρακάτω.

Ωραίο το κυάνιο, ακόμα πιο φαντεζί που ο τύπος την είδε Χιονάτη και αυτοκτόνησε καταλλήλως – το μήλο δίπλα του δεν ήταν τυχαίο. Έφυγε σαν κοιμωμένη πριγκιπέσα  περιμένοντας το πριγκιπόπουλο να την φιλήσει για να ξυπνήσει. Προσοχή, η ανάσα της μύριζε επικίνδυνα πικραμύγδαλο.

Wallace Carothers: Τέντωσέ το, Ουάλας, τέντωσέ το κιάλλο! Και η συγκίνηση στα ύψη!

Ο Ουάλας Καράδερς (ουάουα!) υπήρξε Αμερικάνος χημικός, καθώς και το αρχηγόπουλο πίσω από το team οργανικής χημείας της φημισμένης εταιρείας Dupont. To κύριο “φετίχ” του εκεί ήταν η χημική σύνθεση πολυαμιδίων, πράγμα που δεν σου λέει πολλά, όπως, πιθανότατα, και το όνομά του. Αυτό όμως που κυοφόρησε ο Wallace και έφερε στον κόσμο, είναι κάτι που σίγουρα έχεις χρησιμοποιήσει σε κάποια φάση στην ζωή σου!

Το πολυαμίδιο του Καράδερς αγκάλιασε τόσες γάμπες και μπούτια γυναικών όσα δεν θα αγκάλιαζες αν τριγυρνούσες έξω με δαχτυλίδι διαμαντικού 20 καρατίων, βοήθησε την κλασική κιθάρα σου να παίξει τις γλυκές μούζικές της στην παρέα σου, προσγείωσε αλεξιπτωτιστές με ασφάλεια στον προορισμό τους, τύλιξε κρέατα για να έρθουν σπίτι σου χωρίς να στάζει το χαρτί δύσοσμα ζουμιά στο πόρτ μπαγκάζ σου, έδεσε την σκηνή σου στα πασαλάκια σε εκείνο το παραποτάμιο πάρτι και (πιθανότατα το πιο σημαντικό από όλα) τραγουδήθηκε από την Βίσση, όπου θέλησε να την βεβαιώσεις πως η αγάπη που ζείτε δεν είναι φτιαγμένη από αυτό. Ναι, μιλάμε για το Nylon, ένα πλαστικό που εκτόπισε αρκετές ακριβές φυσικές ίνες, όπως το μετάξι, από την παραγωγή ρούχων.

O Wallace φλέρταρε συχνά πυκνά με την κατάθλιψη στην ζωή του — δεν ήταν ακριβώς η ψυχή του πάρτι. Την κατάθλιψή του σίγουρα δεν την βοήθησε το ποτό και η σχέση που είχε με την Sylvia Moore, η οποία ήταν παντρεμένη (κάτι που δεν ενέκριναν ακριβώς οι γονείς του). Ο Wallace επίσης δεν ήταν άγνωστος με τις ψυχιατρικές κλινικές, ούτε με τους ψυχιάτρους.  Το τελευταίο χτύπημα για αυτόν υπήρξε ο θάνατος της αδερφής του από πνευμονία και έτσι το πήρε απόφαση και πήρε το φαρμάκι και ας μην ήταν εύμορφη ξανθιά σαν κουκλάκι. Ο  Καράδερς το κυάνιο το  έκανε ωραία λεμονάδα, το σήκωσε και το ήπιε με τόση νοστιμάδα!

Βλέπε Turing πιο πάνω

O θάνατος από κυάνιο είναι γρήγορος — για δηλητήριο! Εδώ παίζει πολύ σε τι μορφή θα το λάβεις και σε τι ποσότητα: άλλο να το λάβεις σε άλας και άλλο να το λάβεις σε αέρια μορφή όπου με ικανές δόσεις μπορεί να σε ρίξει κάτω σε δευτερόλεπτα (ρώτα συγγενείς σου που περάσαν απόΆουσβιτς πλευρά — αν και πιθανότατα θα είναι λιγομίλητοι). Ο Καράδερς ήξερε τι έκανε όταν ανακάτεψε το κυάνιο με χυμό λεμονιού, αφού τα οξέα επιτείνουν την δράση των κυανυούχων αλάτων  — για αρχή αντιδρούν μαζί τους και τα κάνουν να παράγουν αέριο υδροκυάνιο.

Έχει γενικά μια αίγλη το κυάνιο, από Τρίτο Pαϊχ μεριά και ως δηλητήριο των κατασκόπων. Θα του έδινα ένα πεντάρι αλλά… πως μπορείς να αρνηθείς 3 ολόκληρους πόντους παραπάνω, σε κάποιον που ζωντάνεψε την “Βασιλική τον Έρωτα“; Ο Καράδερς διατίθεται επίσης σε κατεψυγμένη μορφή, όπου με ένα γρήγορο ξεπάγωμα μπορεί να κάνει το ίδιο κόλπο σε γλέντια γάμου κατά το άκουσμα του σχετικού τραγουδιού, προς μεγάλη χαρά συγγενών και καλεσμένων.

Ο κύριος Eastman: Correct σαν τον μπαμπά σου!

Ο κύριος Eastman μπορεί να μην είναι επιστήμονας με την σκληρή έννοια του όρου “υπόθεση-πείραμα-χάσου μέσα σε ακαταλαβίστικα αποτελέσματα και όγκο δεδομένων μέχρι να συνειδητοποιήσεις ότι πρέπει να ξαναρχίσεις από την αρχή“, αλλά υπήρξε εφευρέτης και εμπορικό πνεύμα – και τους Κύρους Γρανάζηδες τους αγαπάει το Zαϊκλόνι.

Έχεις χρησιμοποιήσει το όνομα της εταιρείας τους πάμπολλες φορές: όταν σε κάποιο μπαράκι στηνΜπανγκόκ άνοιξες την πόρτα της τουαλέτας και είδες τον κολλητό σου να συγκρίνει το μέγεθος του πέους του με αυτό της γκόμενας που πριν λίγο ψάρεψε, όταν έπιασες τον αναρχικό σου φιλαράκο να μπερδεύεται και να χαιρετάει φασιστικά σε πορεία και όταν η κοκέτα γειτόνισσα Σούλαβγήκε έξω με τις φόρμες στο χουριό σ’ κι’ ακόμα μιλάν τα βλαχαδερά για τούτο — αρκεί φυσικά σε όλα αυτά τα σκηνικά να είχες εύκαιρη μια φωτογραφική μηχανή. Ήταν όλα τους στιγμές Kodak!

Υπέροχα ίδρυσε την Kodak, που βρίσκεται όμως η ιδιοφυΐα του; Στο ότι επινόησε το ρολό φιλμ, το “σταντέ” τύπο φιλμ για πολλά σπίτια, πριν την έλευση όλων αυτών των SD cards που αποθηκεύουν τα γκικαμπίτια φωτογραφιών σαν να ‘τανε φιστίκια.  Δεν εντυπωσιάστηκες; Μου χαλάστηκες που ήταν αυτό που θα έλεγαν οι σύντροφοί σου “καπιτάλας“; Έστω μαγκιά του που είχε τις ιδέες και το εμπορικό πνεύμα, ήταν όμως και μεγάλος φιλάνθρωπος, έριξε αρκετό ρευστό για να ανοίξουν αρκετές σχολές — οπότε ελπίζω αυτό να αποζημιώνει στα επαναστατικά ματάκια σου την επιτυχία του.

Ο Eastman ήταν λίγο μαμάκιας και έφαγε φρίκη όταν αυτή πέθανε — πιθανότατα από αυτήν κληρονόμησε και το πρόβλημα στην σπονδυλική στήλη που είχε και τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα πέρασε με κάμποσο πόνο.

Η μέθοδος αυτοκτονίας του ήταν απλή μα αποτελεσματική: μια σφαίρα στην καρδιά , τον έστειλε στον αγύριστο. Άφησε ωραίο σημειωματάκι πίσω, τίποτα το δακρύβρεχτο αλλά πιθανότατα αρκετά το ειλικρινές, που έλεγε: “Στους φίλους μου: το έργο μου ολοκληρώθηκε. Γιατί να περιμένω;

Δεν το έχω βιώσει, αλλά φαντάζομαι πως έστω και στιγμιαία μια σφαίρα στην καρδιά πρέπει να πονάει κάμποσο — πιθανότατα ένας οξύς, γρήγορος πόνος… Αν μπορεί, ας το επιβεβαιώσει κάποιος που το δοκίμασε.

Όσο και να πόνεσε μια σφαίρα στην καρδιά (το όργανο που πομπάρει χαρωπά το αίμα στο σώμα σου), πρέπει αυτός εδώ να είναι αρκετά γρήγορος τρόπος θανάτου. Σε λιγότερο από λεπτό κάνεις παρέα στο πάτωμα χωρίς τις αισθήσεις σου, πιθανότατα και χωρίς το vis vitalis σου.

Ω, η δραματικότητα μιας σφαίρας στην καρδιά! Αφήνεις επίσης και όμορφη εικόνα σε όποιον βρει το πτώμα σου να κολυμπάει σε μια λίμνη από αίμα (ε, καρδιά είναι αυτή, έχει κάμποσο από τούτο) και δίπλα το πιστόλι. Kodak moment, ασυζητιτί!

Ηans Berger: Ναζί κανείς ή να μην ζεί;

Χάνς, Χάν’ς μανάριμ’ που δεν τον γνωρίζεις. Μιλάμε για τον πατέρα του εγκεφαλογραφήματος ή πιο σωστά του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος (ΗΕΓ). Καταλαβαίνεις ότι κάποιος έχει προσφέρει ουσιαστικά στην ιστορία του ανθρώπινου γένους, όταν η εφεύρεση ή η ιδέα του αποτελεί πλέον όρο ο οποίος είναι αναγνωρίσιμος (αν και… ουκ ολίγες φορές άγνωστος στο βάθος του) στον “μέσο άνθρωπο“. Αυτό δηλαδή που λένε οι ξένοιhousehold name — δήλωση που σηκώνει πολλές εξαιρέσεις, δεδομένου του πόσο σκουπιδαριό λιμνάζει παγκόσμια τον ανθρώπινο νου (ας μην βιαστούμε όμως να αφορίσουμε, τα δικά μου σκουπιδάκια ίσως είναι ο δικός σου θησαυρός, ίσως να αποτελούν “αντικειμενικά” ανθρώπινη κληρονομιά). Το ΗΕΓ χρησιμοποιείται πλέον ως στοιχειώδης εκτίμηση εγκεφαλικής λειτουργίας και μπορεί να διαγνώσει αρκετές παθολογικές καταστάσεις όπως η επιληψία.

Ο Berger συγκεκριμένα, μελέτησε τα εγκεφαλικά κύματα άλφα (γνωστά και ως κύματα Berger) — αν και αναφέρεται πως στην αρχή της καριέρας του με το που δήλωσε πως μπορεί να καταγράψει εγκεφαλική δραστηριότητα πάνω από το κρανίο με ηλεκτρόδια, η επιστημονική κοινότητα δεν υποδέχθηκε την ανακάλυψή του μετά Βαΐων και κλάδων. Εδώ δεν βοήθησε το ότι ο Berger δεν πολυγνώριζε από ηλεκτρικά κυκλώματα και μηχανική, ούτε από την φυσική και τεχνική βάση της μεθόδου του.

Δύο είναι οι όμορφες μπουκίτσες που θα σε πικάρουν όσον αφορά τον Hans: το πρώτο είναι πως ενδιαφέρθηκε για την λειτουργία του εγκεφάλου και της εγκεφαλικής ηλεκτρικής δραστηριότητας μετά από μια εμπειρία “τηλεπάθειας” που είχε με την αδερφή του και το δεύτερο ήταν πως υπάρχουν μαρτυρίες πως ίσως ήταν ελαφρώς…ναζί. Συγκεκριμένα, μέλος των SS.

Εδώ, μπορείς να ξεχωρίσεις τον άνθρωπο από το έργο ή “αντίστροφα τυφλός” (σε σχέση με τους “κανονικά τυφλούς” generic φασίστες) θα χαρακτηρίσεις το Ζαϊκλόνι χρυσαύγουλο, αν όχι από το προσωνύμιό του, από το χειροκρότημα όσον αφορά το επίτευγμα του Hans στον τομέα των νευροεπιστημών; Για να δούμε πόσα απίδια πιάνει ο σάκος σου και αν οι φακοί των ματιών σου έχουν θολώσει από επικαιρότητες και την βιαστική κριτική επί των πραγμάτων.

Τα πράγματα είναι λίγο θολά — όπως ορισμένες πηγές αναφέρουν πως ο τυπάκος ήταν φασιστάκι, άλλες πηγές αναφέρουν πως η άνοδος του ναζισμού του προκάλεσε τρομερή ενόχληση και δεν ήθελε ουδεμία σχέση με την ρότα που επέλεξε η χώρα του. Τα γουϊκιπίδια αναφέρουν πως προτού αυτοκτονήσει παρουσίασε κάποια βαριά δερματική μόλυνση (βγάλε άκρη…).

Πως αυτοκτόνησε; Όχι, κάνεις λάθος (για πολλοστή φορά, πιθανότατα) δεν το έκανε με υδροκυάνιο σαν καλό ναζιάρικο αγόρι! Κρεμάστηκε στη νότια πτέρυγα της κλινικής που δούλευε, έναν όμορφο Ιούνη.

Εξαρτάται από την μέθοδο του κρεμάσματος: αν θα καταφέρεις να προκαλέσεις κάταγμα στον “λαιμό” σου (στην σπονδυλική σου στήλη ουσιαστικά) ή αν θα πεθάνεις προβλεπόμενα από πνιγμό – εξαρτάται από το μήκος του σχοινιού και φυσικά το ύψος από το οποίο θα πέσεις. Γενικά, ο πνιγμός/ασφυξία θεωρείται αρκετά βασανιστικός τρόπος θανάτου. Αν δεν είναι επίπονος, τουλάχιστον είναι η επιτομή της δυσφορίας.

Πάλι εξαρτάται από τα παραπάνω — από σχετικά γρήγορος έως βασανιστικά αργός!

Ε, “θάνατος από απαγχονισμό“, suicide classic! Αφήνεις φρικαλέο πτώμα με το σώμα τσιτωμένο, ενώ το κεφάλι σου κρέμεται μπλεδιασμένο σε “γωνία“, δεξιά ή αριστερά του σώματός σου — σε βρίσκουν πιθανότατα σε μια λίμνη από ούρα, ίσως με τα βρακιά σου χεσμένα. Γαμάτη εικόνα, υπέροχη για να στοιχειώσει φίλους και συγγενείς, αλλά χάνει πολλούς πόντους λόγω έλλειψης πρωτοτυπίας.

George Price: Μου αρέσει η φατσούλα, μου αρέσει το πουκαμισάκι, προσέφερε κάμποσα στους ανθρώπους – ήταν και αλτρουϊστής! Συχνάζει στο μπαρ το Ναυάγιο

Γλυκός φατσουλίνος ο Γιωργάκης: αρκετά σοφιστικέ, με παλαβό γούστο στα πουκαμισάκια και εκτός όλων αυτών καιγενετιστής πληθυσμών! Ξεκίνησε ως χημικός και αργότερα το γύρισε όμορφα προς το σαϊενσοτζουρναλίκι (αυτοί που γράφουν για τις επιστήμες και σου χαρίζουν τίτλους εκτρώματα του στυλ “Οξυτοκίνη, η ορμόνη της αγάπης“).

Αυτά που μας προσέφερε είναι πιο γνωστά στους μυημένους στη μαύρη τέχνη της γενετικής πληθυσμών: την εξίσωση Price(price equation), την οριστικοποιημένη μορφή του βασικούθεωρήματος του Fisher περί φυσικής επιλογής και την θεωρία της εξελικτικώς σταθερής στρατηγικής (Evolutionary Stable Strategy) την οποία θα τη συναντήσεις και στη γνωστή (την γνωρίζεις;) θεωρία  παιγνίων – προσφορές των οποίων η αναγνώριση άργησε να έρθει 20 χρόνια. Δεν θα τον ένοιαζε όμως και πολύ αν ζούσε ακόμα διότι… ήταν αλτρουιστής από τους λίγους.

Ο αλτρουισμός του άγγιζε αδιανόητα για πολλούς επίπεδα: βοηθούσε τους αλκοολικούς και τους άστεγους, πολλές φορές παρέχοντάς τους το σπίτι του για να μείνουν — πράγμα που οδήγησε σε απώλεια πολλών υπαρχόντων του, αλλά και της ίδιας του της κατοικίας (κάτι ξέρουν οι φλογεροί αναρχικοί αγωνιστές που δεν κάνουν το σπίτι τους squat!).

Όντας άστεγος, έπεσε σε κατάθλιψη και αποφάσισε να αυτοκτονήσει διότι “δεν μπορούσε πλέον να προσφέρει σε όσους είχαν ανάγκη“. Δώρισε όλα του τα υπάρχοντα σε ξυπόλυτους και γερομπαμπαλήδες και μετά… με ένα ψαλιδάκι για τα νύχια έκοψε την καρωτίδα αρτηρία του!

Γενικά το να κόβεσαι, δεν είναι και ότι πιο ανώδυνο έχει υπάρξει — πόσο μάλλον στην ευαίσθητη περιοχή του λαιμού. Άλλοι ουρλιάζουν που κόπηκαν στο ξύρισμα ή που τους μπήκε αγκίδα στο δάχτυλο.

Θέλουμε να πιστεύουμε πως αν πετύχεις καλά την καρωτίδα σου τα κακαρώνεις σχετικά γρήγορα από αιμορραγία (πιθανότατα, μάξιμουμ, μέσα στο πεντάλεπτο), ελπίζοντας να έχεις χάσει τις αισθήσεις σου μέσα στο λεπτό. Το να την κόψεις καλά όμως, θα πάρει λίγο χρόνο, δεν νομίζεις;

Μεγαλύτερο σκορ πετυχαίνεις μόνο αν καταφέρεις να προκαλέσεις πρόπτωση ορθού στον εαυτό σου, να δέσεις το τμήμα που μόλις βγήκε στον ανεμιστήρα και να πατήσεις το κουμπί τηςταχύτερης ρύθμισης!

Ο τύπος έκοψε την καρωτίδα του με ψαλιδάκι για τα νύχια, έχεις δει πως είναι τούτα και συνειδητοποιείς πως κάτι τέτοιο θέλει αποφασιστικότητα, αρχίδια ή ηλιθιότητα κομάντο; Το εννιάρι το έχει στην τσέπη!

Τελικά όλοι οι ωραίοι φεύγουν γρήγορα ή επιλέγουν να φύγουν από μόνοι τους. Ρε μπας και συνειδητοποιούν την θέση τους στον κόσμο πολύ καλύτερα από άτομα με το 1/10 του μυαλού τους ή το 1/100 των επιτευγμάτων τους; Λέμε τώρα, μια υπόθεση κάνουμε μπρε σουλτάνια μου!

Αν γουστάρεις παιχνίδια, άφησε στα σχόλια το όνομα κάποιου επιστήμονα που αυτοκτόνησε με κάποια ενδιαφέρουσα ή φρικαλέα μέθοδο και, που ξέρεις, ίσως βρεθείς να κοντράρεσαι στις παράξενες και άχρηστες γνώσεις με άλλους, εξίσου ηλίθιους με εσένα, αναγνώστες μου.

Ως την επόμενη Παρασκευή, κάνε κράτει τις αυτοκτονικές σου διαθέσεις, σε σχέση με τα παραπάνω τυπάκια ο “βίος και πολιτεία” σου είναι πορδή αφημένη κόντρα σε άνεμο των 12 μποφόρ.

Πριν αυτοκτονήσεις, φρόντισε να αφήσεις κάτι πίσω σου, άξιο για να σε αναφέρει καμιά παλαβιάρα σε κάποιο μελλοντικό άρθρο μιας κάποιας ιστοσελίδας.

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ