Ονειροναύτες στου κόσμου τη στέγη..(στοχασμοί σε ένα μισοφωτισμένο δωμάτιο)

Αγναντεύοντας τα άστρα αφήνεσαι σε έναν χείμαρο σκέψεων και λογισμών για το αν είμαστε εις θέση να πάμε εκεί.Χιλιάδες χρόνια η ανθρωπότητα ταλαντευόταν με τη λογική και τη διαίσθηση για ναβρεί έστω και μια άκρη σε αυτό το ζήτημα.Ποιητές επιστήμονες, σοφοί,επαναστάτες της σκέψης,μαγεύτικαν από τις χιλιάδες δάδες που κοσμούν τον ουράνιο θόλο.Ταξίδευσαν μαζί του με τη φαντασία τους και άφησαν το αποτύπωμα της φυγής τους στα έργα τους.Άλλοι πέθαναν άγνωστοι. άλλοι με δόξες στον κύκλο της ζωής και του θανάτου. 

Σε όλο αυτό το παιχνίδι της φθοράς και της γέννεσης, το σύμπαν βρίσκεται εκεί εξω σιωπηλό, να μας παρατηρεί,μυστηριώδες,κρύβοντας πολλά μυστικά στο

εσώτερο παράξενο κόσμο του.Σε αυτούς που προσπάθησαν να του δώσουν μια σταθερή εικόνα και δυναμική, μέσα από την ανθρώπινη αλλάζωνία και την αφέλεια,έδειξε  και δίχνει το πραγματικό ειρωνικό πρόσωπο που όλο αλλάζει σε σχηματισμούς, που μόνο εκείνο γνωρίζει καλύτερα από όλες τις επιστημονικές κοινότητες.Και είναι κρίμα όταν υπάρχουν παραδόσεις λαών που αναφέρουν παράξενα πράγματα που έχουν ενδείξεις, αν όχι αποδείξεις, για κάτι που από τα βάθη των αιώνων γίνεται εφιάλτης στην ροή της ιστορίας...

Με αυτά τα λόγια να στοιχειώνουν την ύπαρξή του ,ξεκίνησε ο Αριστομένης -κάτω από το φως του αττικού ηλίου- τον περίπατό του.Την προηγουμένη ημέρα είχε δεχθεί ένα ίσχυρό πλήγμα από τους συμπολίτες του ,στην διάλεξη -περί των ατλάντιων κρυστάλλων και το πως μπορούμε να επικοινωνήσουμε μέσω ονείρων με το ιερατείο της μπλέ ακτίνας-.Μελετούσε για χρόνια το θέμα και είχε πάρει μέρος σε αρκετές αρχαιολογικές αποστολές παγκόσμια και ιδιαίτερα στον ελληνικό χώρο που τόσο παρεξηγημένος ήταν, από το κατεστημένο.

Στους περισσοτέρους είχε δώσει της απαντήσεις που τους άρμοζαν,στελνοντάς τους στο "κενό" της ακκαδημαίκής τους "γνώσης'.Αλλά όταν η επιστήμη μπλέκεται με την κοινωνική καταξίωση και την ασφάλεια της θέσης,τα βήματα θα είναι πάντα αργά για κάτι επικοδομητικό.

Είχε αράξει στο αγαπημένο του σημείο όπου ήθελε να τελειώσει γράφωντας,ένα διήγημα για τους ήχους της άλλης πλευράς.Αφημένος όπως ήταν στην ονειρική διαδρομή του παρατήρησε ένα φως να τον παρατηρεί επί ώρα..

Στην αρχή δεν έδωσε την απαιτούμενη σημασία αλλά όταν είδε ότι επέμενε ,σηκώθηκε για την επιστροφή στο σπίτι.Ήταν καλύτερα να γυρίσει και να το παρατηρεί από το ύψος του διαμερίσματος,παρά μπροστά σε κόσμο,μιας και είχε διαπιστώσει ότι εμφανίζονται μόνο  στο οπτικό πεδίο του "ενδοιαφερόμενου".

Δεν άργησε να φθάσει και το φως από ένα,ήταν τώρα διπλό.Αφεθηκε για ώρα να τα παρατηρεί.Σε κάποια στιγμή τα φώτα κινήθηκαν πιο κοντά και στάθηκαν  πάνω από το κεφάλι του σχηματίζοντας ένα νοητό τρίγωνο με κορυφή τον ίδιο.

Αυτό κράτησε για ώρα,μέχρι που ο Αριστομένης δισανασχέτησε κουρασμένος να τα παρατηρεί για ώρα..αυτά ,σαν να κατάλαβαν το αίσθημα που είχε και σιγά σιγά χαθηκαν στον ουράνιο θόλο αφηνοντάς τον  με πολλά ερωτηματικά για αυτήν την εμπειριά..Το βράδυ έκανε την καθημερινή του εργασία με τους κρυστάλλους και όταν έπεσε σε κατάσταση εγρήγορσης και ύπνου είδε σαν όραμα μια οντότητα όπου τον καθοδήγησε σχετικά με αυτά που είδε και επίσης του  είπε ότι ήταν έτοιμος να τον δεχθούν.......

Περιστατικά που οργιάζουν στην ζωή και έρχονται και παρέρχονται σε όσους έχουν ανοίξει τους οριζοντές της υποστασής τους.Φωτισμένοι πλέον, φαίνονται και στη άλλη πλευρά, που σαν φάρος προσπαθεί μέσα στο σκοτάδι της άγνοιας να αρπάξει εκείνους που κρατούν τα φανάρια της αναζήτησης..

τα φανάρια που ανοιγοκλείνουν το φως τους στις εσχατιές του σύμπαντος..εκείνους που δεν άφησαν ούτε προς λεπτό την λαμπρότητα των ονείρων τους..εκέινους που μέσα στην δίνη του χωροχρόνου θα φύγουν για την άλλη πλευρά..εκείνους που ποτέ δεν έπαψαν να οραματίζονται το σύμπαν σαν το τραγούδι της ύπαρξης που όλο αλλάζει..όλο αλλάζει..όλο αλλάζει και περιμένει............(Αποστολέας Γιώργος Σεπτέμβριος 2012..οι ήχοι μέσα στην ύπαρξη)

στην χώρα του άχρονου ..στην χώρα του απρόβλεπτου και αιώνιου παιχνιδιού που όλο αλλάζει...όλο αλλάζει...

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ