ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ,Η ΖΩΗ ΚΑΙ ΑΝ Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΧΕ ΕΝΑΝ ΤΕΤΟΙΟ ΑΡΧΗΓΟ...ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ ΜΑΣ ΑΝΤΩΝΗ ΣΑΜΑΡΑ.

ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ...θα φανταζε και ο πιο απαραδεκτος προπονητης η πρωθυπουργος μιλωντας στους παικτες-πολιτες του, αν πραγματικα ηθελε να σωσει τη δουλεια του.

Ποσο απεχει τελικα η ζωη απο το θανατο?
Η νικη απο την ηττα?
Η παραμονη σε μια κατηγορια απο τον υποβιβασμο σε μια αλλη?
Η αποσταση τους ειναι πραγματικα μικρη.
Μηπως τελικα η ζωη,οπως και ο καθε ποδοσφαιρικος αγωνας, κρεμεται σε μια κλωστη?
Μηπως εχουν δικιο οσοι υποστηριζουν οτι καθε αγωνας, μα και καθε προσπαθεια στη ζωη
ξεκιναει απο το 0-0 και ολοι εχουν ισες ευκαιριες και πιθανοτητες για να διεκδικησουν τη νικη η την επιτυχια?
Μηπως αυτο δεν αποδειχθηκε περιτρανα στα γηπεδα της πορτογαλιας οταν η εθνικη μας κατακτουσε το τροπαιο του EURO 2004?
Μηπως αυτο δεν αποδεικνυεται   καθημερινα και  στη ζωη?

Οτι η αποσταση απο την κολαση μεχρι τον παραδεισο,απο την μεγαλη νικη και την εξισου μεγαλειωδη προσπαθεια μεχρι και την συντριβη ,την ντροπιαστικη ηττα, ειναι τοσο μικρη που φτανει να προσπαθησει κανεις να την περπατησει.

Να ακροβατησει πανω σ"αυτη τη λεπτη κλωστη, με ισες πιθανοτητες να τη διαβει και αλλες τοσες να μην αντεξει και να πεσει χανοντας καθε του  ελπιδα.

Στο ποδοσφαιρο η σωτηρια ειναι ενας ποντος...

Οπως και στη ζωη,ετσι και στην μπαλα το περιθωριο λαθους ειναι τοσο μικρο ωστε ενα βημα πριν η ενα βημα αργοτερα μπορει να σε καταστρεψει!

Μια ηττα σε συνδυασμο με μια κακιστη εμφανιστη φτανει να αποχαιρετησεις μια μεγαλη ομαδα .
Δυο -τρεις παραγοντες που επεμβαινουν στο εργο σου, μια φιλοσοφια που δεν ταιριαζει στα χνωτα σου και ακομη ενα χαμενο παιχνιδι αρκουν να αλλαξουν προς το χειροτερο την προπονητικη σου καριερα και απο τα πολυ ψηλα να βρεθεις στα πολυ χαμηλα.

ΠΟΣΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΘΑ ΗΤΑΝ ΟΜΩΣ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΝ Ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ-ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΙΧΕ ΒΓΑΛΕΙ ΕΝΑ ΛΟΓΟ ΣΤΟΥΣ ΠΑΙΚΤΕΣ ΤΟΥ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΜΕΡΙΚΑ ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΑ ΜΑΤΣ?
 ΜΗΠΩΣ ΑΝ ΕΙΧΕ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΜΠΝΕΥΣΕΙ ,ΟΠΩΣ ΕΚΑΝΕ Ο ΑΛ ΠΑΤΣΙΝΟ ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΑΣΗΜΟ ΜΟΝΟΛΟΓΟ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΤΑΙΝΕΙΑ ΤΟΥ ΟΛΙΒΕΡ ΣΤΟΟΥΝ <<ΚΑΘΕ ΚΥΡΙΑΚΗ>> , ΝΑ ΕΙΧΕ ΑΚΟΜΗ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ?

Ξεχναμε, αραγε,ποσο σημαντικος για τον αθλητισμο αλλα και για την ιδια τη ζωη ειναι ο παραγοντας ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ?
Οτι η αποδοση ενος αθλητη  αλλα και ενος πολιτη ΔΕΝ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ,δηλαδη,ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΗ ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΑΣΚΗΣΗ ΤΩΝ ΜΕΣΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ , ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΥΑΛΟΥ?

Εξαιρετικα λοιπον αφιερωμενος σε ολους,προπονητες και μη,ΕΙΔΙΚΑ ΣΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ ΜΑΣ, ο μονολογος του διασημου σταρ του χολιγουντ.

 << Δεν ξερω τι να πω.Μενουν τρια λεπτα για τη μεγαλυτερη μας μαχη.ΟΛΑ ΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΣΗΜΕΡΑ.

Η θα σωθουμε σαν ομαδα η, θα διαλυθουμε κομματι κομματι μεχρι να ερθει το τελος.Κυριοι,ειμαστε στην κολαση,πιστεψτε με,και αφου βρεθηκαμε εδω δεν εχουμε επιλογη.Η,θα μεινουμε εδω και θα μας πατησουν κατω η,θα ανεβουμε στο φως πολεμωντας.>>

<<Κανενας δε δραπετευσε απο την κολαση αμεσως,ομως εμεις μπορουμε να βγουμε απο εδω σιγα σιγα.Δεν μπορω να το κανω εγω για σας,οι δικες μου ημερες ηταν αλλες.Σας κοιταζω και σκεφτομαι οτι στη ζωη μου μπορει να εκανα ολες τις λαθος επιλογες που μπορουσα, να εδιωξα απο κοντα μου οποιον με αγαπουσε και τωρα βρισκομαι εδω στην κολαση μαζι σας.Αλλα δεν μετανιωνω,ολα ειναι μερος της ζωης και μαθαινεις πραγματικα μονο οταν αρχιζεις να χανεις,διοτι τοτε και μονο ανακαλυπτεις οτι η ζωη ειναι ενα παιχνιδι , οπως το ποδοσφαιρο.Και στη ζωη και στο ποδοσφαιρο το περιθωριο λαθους ειναι ειναι πολυ μικρο.Αν εισαι λιγο πιο αργος η, λιγο πιο γρηγορος απο οσο πρεπει θα βρεθεις σε λαθος θεση και εμεις εχουμε μεγαλη αναγκη απο ποντους για να κανουμε λαθη>>.

Μα θα αναρωτηθηκατε πολλοι, ειναι δυνατον ο καθε ενας να βγαλει εναν τετοιο ΕΠΙΚΟ ΛΟΓΟ?
Καλα μας τα λεει ο ΑΛ ΠΑΤΣΙΝΟ , ο ΣΤΟΟΥΝ,δηλαδη, ομως η ζωη δεν ειναι κινηματογραφος.
ΛΑΘΟΣ.
Η ζωη μπορει να μην ειναι κινηματογραφος , ωστοσο, ο κινηματογραφος και οι ιδεες του καθε σκηνοθετη πηγαζουν απο την ιδια τη ζωη, οποτε αν πραγματικα ηθελε ενας προπονητης η ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ, να σωσει τη δουλεια και την υστεροφημια του,θα το εκανε.
Ακομη και ο πιο αμορφωτος, ο πλεων απαιδευτος θα φανταζε επικουρος καθηγητης πανεπιστημιου.
Ο Αλ Πατσινο ενεπνευσε τους παικτες του .Γι'αυτο και  ο μονολογος του εμεινε  στην ιστορια.

Και εγινε ευαγγελιο για οσους καταλαβαν πως ο ρολος του ηγετη δεν ειναι, πλεον ευκολος.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ Ο ΑΛ ΠΑΤΣΙΝΟ..

<< Οι ποντοι που χρειαζομαστε ειναι παντου γυρω μας.Σε καθε δευτερολεπτο του αγωνα η ομαδα τρωει τις σαρκες της γι'αυτους τους ποντους.,διοτι ξερει οτι αν προστεθουν θα κανουν τη διαφορα αναμεσα στη σωτηρια και την κολαση.Αυτος που κερδιζει τους ποντους ειναι αυτος που μοιαζει ετοιμος να πεθανει.Ξερω οτι για να μου μεινει η ελπιδα σωτηριας  πρεπει να πολεμησω και να πεθανω για τον ποντο.Διοτι αυτο εχει η ζωη και η σωτηρια:

ΟΙ ΠΟΝΤΟΙ ΠΟΥ ΕΧΕΤΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΑΣ...>>

<<Δεν  μπορω να σας αναγκασω να παλεψετε.Σας ζηταω μονο να κοιταξετε το συμπαικτη σας στα ματια για να δειτε αυτον που θα πορευτει μαζι σας στη σωτηρια, διατι ξερει τελικα οτι θα κανετε κι εσεις τι ιδιο γι'αυτον.Κοιταξτε τον στα ματια και μην φοβασθε, διοτι διοτι αυτο το βλεμμα ειναι τελικα ολη η ομαδα.

Η ΘΑ ΣΩΘΟΥΜΕ ΤΩΡΑ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΣΑΝ ΟΜΑΔΑ Η, ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΕΝΑΣ ΕΝΑΣ>>.


 Υπαρχει , αραγε,  κανεις που να αρνηθει οτι μετα απο εναν τετοιο λογο δεν θα ετρωγε και τη σαρκα του για να φτασει στη νικη?
ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΣ ΤΗΝ  ΔΩΣΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΣΤΗΝ ΖΩΗ!

Υπαρχει , αραγε , κανεις που δεν θα εδινε ακομη και την ιδια του τη ζωη για την ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ , αν βρισκοταν ενας τετοιος αρχηγος που θα  μιλουσε , ΜΕ  ΤΕΤΟΙΑ ΛΟΓΙΑ,στη ψυχη του?

ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΡΘΡΟ ΕΙΝΑΙ ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΙΚΟ ΦΑΛΙΑ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΦΙΛΑΘΛΟΣ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 30/01/2005.

οπου κοκκινο χρωμα ειναι δικες μας παρεμβασεις στο κειμενο.

ΠΗΓΗ