ΑΠΟΤΑΥΤΙΣΗ (Μέρος 2ο) Dr. Wayne Dyer

από 7 Ομόκεντροι Κύκλοι Αυτογνωσίας

 Να κατανοήσουμε τι
σημαίνει αποταύτιση
Σ' ολόκληρο αυτό το βιβλίο έχω πολλές φορές αναφερθεί στο
δυαδισμό που υπάρχει μέσα μας και που μας συγκροτεί - είμαστε μορφή και μη
μορφή. Ένα μεγάλο τμήμα της ύπαρξής μας είναι δίχως μορφή, ένα τμήμα που συμπεριλαμβάνει
όλες τις σκέψεις μας, την πνευματικότητα και την ανώτερη συνείδησή μας. Η σκέψη
είναι μια βασική διάσταση, μέσα στην οποία ζούμε κυριολεκτικά όλη τη ζωή μας,

κι όπου εδρεύουν η ανώτερη συνείδηση κι η πνευματικότητά μας. Όλες οι
προσκολλήσεις μας είναι υπό την πλευρά της μορφής. Χρησιμοποιώ τον όρο
«προσκόλληση», για να χαρακτηρίσω τη δέσμευση μας από #&τι, ή για να
περιγράψω το σκοπό της ζωής μας από πλευράς πραγμάτων ή προσώπων που είναι έξω
από τον εαυτό μας. Έτσι μια προσκόλληση είναι κάτι μέσα στον κόσμο της μορφής,
στο οποίο έχουμε δώσει πάρα πολύ νόημα και που μ' αυτό είμαστε συναισθηματικά
δεμένοι. Νιώθουμε ότι πρέπει να το έχουμε, γιατί αλλιώτικα ένα μέρος από την
ανθρώπινή μας ουσία θα χαθεί. Αλλά πρέπει να έχουμε υπόψη μας, ότι η ουσία μας
βρίσκεται στη σκέψη, όπου είναι κυριολεκτικά αδύνατο να υπάρχουν προσκολλήσεις.
Μέσα στο ονειρικό σώμα είναι δυνατό να έχουμε προσκολλήσεις στη σκέψη, αλλά από
τη στιγμή που αφυπνιζόμαστε συνειδητοποιούμε, ότι τα πράγματα και οι άνθρωποι,
στους οποίους είχαμε προσκολληθεί, είναι ψευδαισθήσεις που δημιουργήθηκαν για
το όνειρο.
Όταν αληθινά αφυπνιστείτε, θα δείτε πόσο ασήμαντη είναι η
όποια προσκόλληση, στο όποιο από τα υπάρχοντά σας. Φανταστείτε τον εαυτό σας,
όταν θα 'χετε πια αφυπνιστεί τούτο το επίπεδο (πεθαίνοντας), να κοιτάζει πίσω
όλα αυτά τα πράγματα στα οποία είχατε προσκολληθεί. Τότε μπορείτε να δείτε πόσο
ασήμαντα ήταν. Σκεφτείτε τώρα αυτή την αρχή της αποπροσκόλλησης, της
ξεγνοιασιάς, κατά παρόμοιο τρόπο. Αποσπαστείτε από την ανάγκη να μένετε
προσκολλημένοι σε πράγματα και ανθρώπους. Ουσιαστικά δεν μπορείτε ποτέ να
κατέχετε κανένα και τίποτα. Η όποια προσκόλληση είναι ένα εμπόδιο στο να ζούμε
σ' ένα ανώτερο επίπεδο συνείδησης. Σ' ένα άλλο επίπεδο, οι προσκολλήσεις μας
ευθύνονται για την περιορισμένη προσωπική ευτυχία και επιτυχία. Όσο πιο πολύ
αφηνόσαστε από την ταύτιση σας σε ανθρώπους και πράγματα, τόσο λιγότερα εμπόδια
θα έχετε μέσα στο ταξίδι της ζωής.
Η ικανότητα να αποσπάστε από όλα τα πράγματα και τους
ανθρώπους κι ωστόσο, πάντα να βλέπετε τον εαυτό σας σαν τμήμα του συνόλου της
ανθρωπότητας, είναι ένα από τα σπουδαιότερα παράδοξα του πνευματικού ταξιδιού.
Σ' αυτό το σημείο, όπου βρίσκεται τώρα η δική μου ζωή, αληθινά ξέρω ότι είμαι
συνδεδεμένος με όλα τα ανθρώπινα πλάσματα, ότι είμαι ένα μαζί τους, και την
ίδια στιγμή ξέρω ότι δε χρειάζεται πια να προσκολληθώ (δηλαδή να κρατηθώ από
κάπου ή κάποιον, με σκοπό να νιώθω πλήρης) σε κανέναν άλλον, απ' αυτό το σώμα
που αποκαλείται ανθρωπότητα, ούτε ότι είναι αναγκαίο για μένα να συσσωρεύω οτιδήποτε
άλλο, για να νιώθω σαν ένα όλον. Αυτά που έχω τα εκτιμώ και τα χαίρομαι.
Έτσι, η αποταύτισή μου από την ανάγκη κάποιου πράγματος ή
προσώπου με σκοπό να νιώθω ολοκληρωμένος και πλήρης, μου επιτρέπει να κινούμαι
ελεύθερα κι απλά να υπάρχω μέσα στη ζωή, αντί να πολεμώ τη ζωή και να ζητώ
συνέχεια κάτι από κάποιον. Η αποταύτισή είναι η απουσία της ανάγκης να μένουμε
προσκολλημένοι σε κάτι ή σε κάποιους. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι δεν πρέπει να
έχουμε πράγματα. Απλά, είναι ένας τρόπος σκέψης και ύπαρξης που μας προσφέρει
την ελευθερία να πορευόμαστε μέσα στη ζωή και να κάνουμε το κάθε τι που μας
δόθηκε από το Θεό.
Η αποταύτισή πραγματοποιείται μέσα στη διάσταση της μη-
μορφής, ή σκέψης. Είναι μια εξαγνιστική διαδικασία που τελικά οδηγεί στην
ελευθερία, στην απελευθέρωση από μια ανάγκη να ζούμε τόσο πολύ μέσα στον κόσμο
της μορφής. Σημαίνει να μην είμαστε πια σκλάβοι όλων εκείνων των πραγμάτων που
έχουμε συσσωρεύσει. Είναι το φτάσιμο μάλλον, παρά μια ζωή αγώνων. Σημαίνει να
βιώνουμε αυτά που νιώθουμε σαν ν' αφήνουμε το πλεούμενό μας να κυλά απαλά κάτω
στο ρεύμα. Να κυλά, χωρίς εμπόδια. Η ξεγνοιασιά είναι το πορτρέτο της
τελειότητας του σύμπαντος. Να κυλούμε κάτω στο ρεύμα.
ΠΗΓΗ
Να κατανοήσουμε τι
σημαίνει αποταύτιση
Σ' ολόκληρο αυτό το βιβλίο έχω πολλές φορές αναφερθεί στο
δυαδισμό που υπάρχει μέσα μας και που μας συγκροτεί - είμαστε μορφή και μη
μορφή. Ένα μεγάλο τμήμα της ύπαρξής μας είναι δίχως μορφή, ένα τμήμα που συμπεριλαμβάνει
όλες τις σκέψεις μας, την πνευματικότητα και την ανώτερη συνείδησή μας. Η σκέψη
είναι μια βασική διάσταση, μέσα στην οποία ζούμε κυριολεκτικά όλη τη ζωή μας,
κι όπου εδρεύουν η ανώτερη συνείδηση κι η πνευματικότητά μας. Όλες οι
προσκολλήσεις μας είναι υπό την πλευρά της μορφής. Χρησιμοποιώ τον όρο
«προσκόλληση», για να χαρακτηρίσω τη δέσμευση μας από #&τι, ή για να
περιγράψω το σκοπό της ζωής μας από πλευράς πραγμάτων ή προσώπων που είναι έξω
από τον εαυτό μας. Έτσι μια προσκόλληση είναι κάτι μέσα στον κόσμο της μορφής,
στο οποίο έχουμε δώσει πάρα πολύ νόημα και που μ' αυτό είμαστε συναισθηματικά
δεμένοι. Νιώθουμε ότι πρέπει να το έχουμε, γιατί αλλιώτικα ένα μέρος από την
ανθρώπινή μας ουσία θα χαθεί. Αλλά πρέπει να έχουμε υπόψη μας, ότι η ουσία μας
βρίσκεται στη σκέψη, όπου είναι κυριολεκτικά αδύνατο να υπάρχουν προσκολλήσεις.
Μέσα στο ονειρικό σώμα είναι δυνατό να έχουμε προσκολλήσεις στη σκέψη, αλλά από
τη στιγμή που αφυπνιζόμαστε συνειδητοποιούμε, ότι τα πράγματα και οι άνθρωποι,
στους οποίους είχαμε προσκολληθεί, είναι ψευδαισθήσεις που δημιουργήθηκαν για
το όνειρο.
Όταν αληθινά αφυπνιστείτε, θα δείτε πόσο ασήμαντη είναι η
όποια προσκόλληση, στο όποιο από τα υπάρχοντά σας. Φανταστείτε τον εαυτό σας,
όταν θα 'χετε πια αφυπνιστεί τούτο το επίπεδο (πεθαίνοντας), να κοιτάζει πίσω
όλα αυτά τα πράγματα στα οποία είχατε προσκολληθεί. Τότε μπορείτε να δείτε πόσο
ασήμαντα ήταν. Σκεφτείτε τώρα αυτή την αρχή της αποπροσκόλλησης, της
ξεγνοιασιάς, κατά παρόμοιο τρόπο. Αποσπαστείτε από την ανάγκη να μένετε
προσκολλημένοι σε πράγματα και ανθρώπους. Ουσιαστικά δεν μπορείτε ποτέ να
κατέχετε κανένα και τίποτα. Η όποια προσκόλληση είναι ένα εμπόδιο στο να ζούμε
σ' ένα ανώτερο επίπεδο συνείδησης. Σ' ένα άλλο επίπεδο, οι προσκολλήσεις μας
ευθύνονται για την περιορισμένη προσωπική ευτυχία και επιτυχία. Όσο πιο πολύ
αφηνόσαστε από την ταύτιση σας σε ανθρώπους και πράγματα, τόσο λιγότερα εμπόδια
θα έχετε μέσα στο ταξίδι της ζωής.
Η ικανότητα να αποσπάστε από όλα τα πράγματα και τους
ανθρώπους κι ωστόσο, πάντα να βλέπετε τον εαυτό σας σαν τμήμα του συνόλου της
ανθρωπότητας, είναι ένα από τα σπουδαιότερα παράδοξα του πνευματικού ταξιδιού.
Σ' αυτό το σημείο, όπου βρίσκεται τώρα η δική μου ζωή, αληθινά ξέρω ότι είμαι
συνδεδεμένος με όλα τα ανθρώπινα πλάσματα, ότι είμαι ένα μαζί τους, και την
ίδια στιγμή ξέρω ότι δε χρειάζεται πια να προσκολληθώ (δηλαδή να κρατηθώ από
κάπου ή κάποιον, με σκοπό να νιώθω πλήρης) σε κανέναν άλλον, απ' αυτό το σώμα
που αποκαλείται ανθρωπότητα, ούτε ότι είναι αναγκαίο για μένα να συσσωρεύω οτιδήποτε
άλλο, για να νιώθω σαν ένα όλον. Αυτά που έχω τα εκτιμώ και τα χαίρομαι.
Έτσι, η αποταύτισή μου από την ανάγκη κάποιου πράγματος ή
προσώπου με σκοπό να νιώθω ολοκληρωμένος και πλήρης, μου επιτρέπει να κινούμαι
ελεύθερα κι απλά να υπάρχω μέσα στη ζωή, αντί να πολεμώ τη ζωή και να ζητώ
συνέχεια κάτι από κάποιον. Η αποταύτισή είναι η απουσία της ανάγκης να μένουμε
προσκολλημένοι σε κάτι ή σε κάποιους. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι δεν πρέπει να
έχουμε πράγματα. Απλά, είναι ένας τρόπος σκέψης και ύπαρξης που μας προσφέρει
την ελευθερία να πορευόμαστε μέσα στη ζωή και να κάνουμε το κάθε τι που μας
δόθηκε από το Θεό.
Η αποταύτισή πραγματοποιείται μέσα στη διάσταση της μη-
μορφής, ή σκέψης. Είναι μια εξαγνιστική διαδικασία που τελικά οδηγεί στην
ελευθερία, στην απελευθέρωση από μια ανάγκη να ζούμε τόσο πολύ μέσα στον κόσμο
της μορφής. Σημαίνει να μην είμαστε πια σκλάβοι όλων εκείνων των πραγμάτων που
έχουμε συσσωρεύσει. Είναι το φτάσιμο μάλλον, παρά μια ζωή αγώνων. Σημαίνει να
βιώνουμε αυτά που νιώθουμε σαν ν' αφήνουμε το πλεούμενό μας να κυλά απαλά κάτω
στο ρεύμα. Να κυλά, χωρίς εμπόδια. Η ξεγνοιασιά είναι το πορτρέτο της
τελειότητας του σύμπαντος. Να κυλούμε κάτω στο ρεύμα.

ΠΗΓΗ