Οι ρίζες της μετενσάρκωσης. Οι μετενσαρκώσεις του Πυθαγόρα. Οι δοξασίες του Πυθαγόρα για την μετενσάρκωση. Η εξαφάνιση της μετενσάρκωσης στο χριστιανικό κόσμο. Free Download: Ο Πυθαγόρας και οι Πυθαγόρειοι. Του Άρη Διαμαντόπουλου
Συλλογή επεξεργασία από το Ζάχο Σκαφίδα
Οι ρίζες της μετενσάρκωσης
Οι ρίζες της μετενσάρκωσης θα πρέπει να αναζητηθούν στους Ορφικούς θιάσους, όπως δείχνουν τα χρυσά ελάσματα που βρέθηκαν στο Ιππώνιο (λατ. Veiponium, αρχαία ελληνική πόλη της Μεγάλης Ελλάδας στην Ιταλία), αλλά και στα Διονυσιακά μυστήρια. Φαίνεται όμως ότι με τον καιρό η δοξασία αυτή ξεχάστηκε και επανήλθε από τον μαθηματικό, θεωρητικό της μουσικής και εφευρέτη της φιλοσοφίας Πυθαγόρα (580-496 π.Χ.).
Ο Ηρόδοτος (Ιστορίαι 2.123) θεωρεί ότι η δοξασία της μετενσάρκωσης έχει αιγυπτιακή καταγωγή, αφού, κατά τα λεγόμενά του, οι Αιγύπτιοι είναι οι πρώτοι που υποστήριξαν ότι η ψυχή του ανθρώπου είναι αθάνατη και ότι συμπληρώνει έναν κύκλο διαδοχικών μετενσαρκώσεων σε άλλα ζωικά είδη, που διαρκεί 3.000 χρόνια, πριν επιστρέψει σε ένα νέο ανθρώπινο σώμα.
O Διογένης Λαέρτιος μας λέει για τον Πυθαγόρα ότι: “αυτός πρώτος ισχυρίστηκε ότι η ψυχή περνώντας μέσα από τους κύκλους της Ανάγκης ζούσε για αρκετές φορές σε διαφορετικά ζωντανά”
O Ηράκλειτος δηλώνει ότι ο Πυθαγόρας θυμόταν αρκετές από τις προηγούμενες ζωές του και τις περιέγραφε σε λίγους από τους πιο έμπιστους μαθητές του.
Οι μετενσαρκώσεις του Πυθαγόρα
Σύμφωνα με μια χαριτωμένη παράδοση, ο θεός Ερμής παρουσιάστηκε στον Πυθαγόρα και του είπε να ζητήσει όποιο δώρο θέλει πλην της αθανασίας. Εκείνος τότε ζήτησε το δώρο της μνήμης, για να μπορεί να θυμάται όλες τις προηγούμενες ενσαρκώσεις του.