Δ. Ν. Μαρωνίτης: «Κρατήστε ξύπνιο το μυαλό σας στους σκοτεινούς καιρούς»

Το Γενάρη, λοιπόν του 1968 έλεγα στους φοιτητές μου (βρίσκω πρόχειρα γραμμένες τις σημειώσεις μου) τα ακόλουθα:

«Το μάθημα τούτο αναγκάζομαι να το κάνω κάτω από απειλητικούς ψιθύρους. Μου λείπει επομένως το κέφι να μιλήσω για τα Κύπρια Έπη, εφόσον μάλιστα ενδέχεται αυτά τα λόγια να είναι και τα τελευταία που ακούτε από το στόμα μου.

Γι' αυτό και παρεκκλίνω από τον ίσιο δρόμο και, ακολουθώντας τον πιο αντιπαθητικό από τους αρχαίους συγγραφείς, λέω να το ρίξω στις υποθήκες, για να εξορκίσω έτσι τον Μεταξά και τους σύγχρονους επιγόνους του.

1) Κρατήστε ξύπνιο το μυαλό σας στους σκοτεινούς καιρούς. Μ'αυτό κυρίως θα πολεμήσετε τη βαναυσότητα της εξουσίας.

2) Μην απομονωθήτε. Με το λόγο, τη σιωπή και την πράξη σας σταθήτε πλάι σε κάποιον: στη μάνα σας, στον αδελφό σας ή στο φίλο σας, και προπαντός στα νεότερα παιδιά, που περιμένουν από σας να δουν αν θα τους φράξετε ή θα τους ανοίξετε το δρόμο της ελεύθερης αναπνοής.

Αυτοκτονία, Χρήση Αλκοόλ και άλλων Εξαρτησιογόνων Ουσιών, Ψυχιατρική Νοσηλεία σε επαγγελματίες υγείας (Μέρος Τρίτο)

Αυτοκτονία σε επαγγελματίες υγείας 

Πολλές φορές ο βαθμός συναισθηματικής καταπόνησης, το στρες, η ένταση που βιώνουν οι επαγγελματίες υγείας είναι τόσο έντονα, που μπορεί να τους οδηγήσει σε κατάθλιψη ή απόπειρα αυτοκτονίας (Pompili και συν., 2006). 

Σε άλλη μελέτη στις ΗΠΑ, η συχνότητα των αυτοκτονιών ήταν 1.15 φορές υψηλότερη σε σχέση με το γενικό πληθυσμό για τους άνδρες ιατρούς και 3 φορές υψηλότερη για τις γυναίκες ιατρούς (Firth-Cozens, 1997.) 

Ο κίνδυνος ασφυξίας των παιδιών από τη μάσκα

Αποτελεί θέμα καθημερινής συζήτησης αν οι μαθητές που επιστρέφουν στο σχολείο, από τη Δευτέρα 11 Μαΐου της Γ’ Λυκείου και από τη Δευτέρα 18 Μαΐου της Α’ & Β’ Λυκείου καθώς και του Γυμνασίου, θα πρέπει να φοράνε ή όχι μάσκα. 

Σύνδρομο Mobbing και Σύνδρομο επαγγελματικής εξουθένωσης (burnout) σε επαγγελματίες υγείας (Μέρος Δεύτερο)

Σύνδρομο επαγγελματικής εξουθένωσης (burnout) σε επαγγελματίες υγείας 

Η επαγγελματική εξουθένωση στο χώρο της υγείας μπορεί να χαρακτηριστεί ως το σύνδρομο της σωματικής και ψυχολογικής εξάντλησης του επαγγελματία υγείας (Dimitropoulos & Philipou, 2008). 

Σε σχετικά πρόσφατες μελέτες, έχει αναφερθεί, ότι οι νοσηλευτές των Μονάδων Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ), βιώνουν πιο συχνά σύνδρομο επαγγελματικής εξουθένωσης και συμπτώματα κατάθλιψης (Brooks και συν., 2004, Cubrilo-Turek και συν., 2006, Gao YQ και συν., 2012). 

Σύμφωνα με συναφή διεθνή μελέτη, μεγάλου βαθμού ψυχιατρική νοσηρότητα, παρουσιάζουν επίσης οι γιατροί και οι νοσηλευτές παθολογικών και χειρουργικών τμημάτων (Zhu και συν., 2006). 

Προβλήματα ψυχικής υγείας σε επαγγελματίες υγείας - Κατάθλιψη και Επαγγελματικό στρες σε επαγγελματίες υγείας (ιατρονοσηλευτικό προσωπικό) (Μέρος Πρώτο)

Κατάθλιψη σε επαγγελματίες υγείας (ιατρονοσηλευτικό προσωπικό)

Οι συνθήκες εργασίας του ιατρονοσηλευτικού προσωπικού, τα εξαντλητικά ωράρια εργασίας, η διαταραγμένη ή η ελλιπής σχέση με τους συναδέλφους τους, καθώς και η έλλειψη ύπνου, συμβάλλουν στην ανάπτυξη ψυχιατρικών συμπτωμάτων, τα οποία μακροπρόθεσμα μπορεί να οδηγήσουν σε κατάθλιψη (Reuben, 1985, Parthasarathy 1983).

Αρκετές μελέτες δείχνουν ότι ποσοστό περίπου 30% των ιατρών κατά την περίοδο της εξειδίκευσής τους, παρουσιάζουν συμπτώματα κλινικής κατάθλιψης, ποσοστό που μειώνεται όσο βελτιώνεται η επαγγελματική αποκατάσταση (Reuben 1983, Firth-Cozens, 1997, Taylor-East, 2013). 

Το Άγχος Θανάτου σε Επαγγελματίες Διάσωσης - Οι επαγγελματίες διάσωσης απέναντι στο άγχος θανάτου - Η πνευματικότητα και η ψυχολογική της επίδραση (Μέρος Τρίτο)

Διπλωματική εργασία του Μεταπτυχιακού Φοιτητή Σπυρίδων Βανταράκη “Το Άγχος Θανάτου σε Επαγγελματίες Διάσωσης σε Σχέση με την Πνευματικότητα και η Επίδρασή τους στη Μετατραυματική Διαταραχή Στρες - Αποσυνδετικού Τύπου” με την επίβλεψη της Δρ. Άννας Πολεμικού. 

1.iv. Οι επαγγελματίες διάσωσης απέναντι στο άγχος θανάτου: 

Το να είναι κάποιος σε καθημερινή βάση αυτόπτης μάρτυρας ενός ανθρώπινου μακελειού (όπως είναι τα πολύνεκρα τροχαία, οι τρομοκρατικές επιθέσεις, οι φυσικές καταστροφές, περιπτώσεις θανάτου νηπίων και περιστατικά που αφορούν παιδιά κ.α.), έχει μεγάλο τίμημα και συχνά είναι ένα πολύ σοβαρό τραυματικό γεγονός (23), (27), (28).  

Αυτό συμβαίνει σε καθημερινή βάση στου Ε.Δ. που εμπλέκονται με την διάσωση συνανθρώπων τους και είναι οι πρώτοι ανταποκριτές, όπως είναι οι εργαζόμενοι στο Ε.Κ.Α.Β. στο Π.Σ., αλλά και στην αστυνομία, τα επείγοντα των νοσοκομείων κ.α.. Ζουν αναμένοντας την εκδήλωση ενός περιστατικού έκτακτης ανάγκης, το οποίο μπορεί να τους προκαλεί φόβο για το άγνωστο της εξέλιξης του συμβάντος και συναισθηματική εμπλοκή, διότι έρχονται σε στενή επαφή με τα θύματα των καταστροφών και έτσι γίνονται ευάλωτοι στην εμπειρία του άγχους και της θλίψης.