Τι αποδεικνύει ότι ο κοροναϊός φαίνεται να εισήλθε στην Ελλάδα πριν τις 26 Φεβρουαρίου

Ο κοροναϊός μπορεί να είχε εισαχθεί στη χώρα μας με τη μορφή μεμονωμένων περιστατικών, ως συνέπεια διεθνών μετακινήσεων, νωρίτερα από τα πρώτα διαγνωσμένα κρούσματα, δηλώνει ο αναπληρωτής καθηγητής Επιδημιολογίας -Προληπτικής Ιατρικής της Ιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ, και μέλος της επιτροπής εμπειρογνωμόνων του υπουργείου Υγείας, Δημήτρης Παρασκευής.

«Στην Ελλάδα η μετέπειτα πορεία της επιδημίας υποδεικνύει ότι ξεκίνησε λίγο πριν τη διάγνωση του πρώτου κρούσματος την 26η Φεβρουαρίου», αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Παρασκευής.

Γιατί υπάρχουν λίγα αντιιικά φάρμακα αλλά πολλά αντιβιοτικά;

Μετά το τέλος του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου, η μαζική παραγωγή της πενικιλίνης επέτρεψε τη σωτήρια θεραπεία από τις βακτηριακές λοιμώξεις σε τραυματίες στρατιώτες. Έκτοτε, η πενικιλίνη και πολλά άλλα αντιβιοτικά έχουν αντιμετωπίσει με επιτυχία μια μεγάλη ποικιλία βακτηριακών λοιμώξεων.

Αλλά τα αντιβιοτικά δεν λειτουργούν κατά των ιών. Δεν είναι αντιικά. Από το ξέσπασμα της πανδημίας του κορωναϊού, οι ερευνητές και οι φαρμακευτικές εταιρείες αγωνίζονται να βρουν ένα αντιικό που μπορεί να θεραπεύσει το SARS-CoV-2, τον ιό που προκαλεί το COVID-19.

Γιατί υπάρχουν τόσο λίγα αντιικά; 

Τ Ο Ξ Ο Π Λ Α Σ Μ Α..

Το  τ ο ξ ό π λ α σ μ α είναι ένα ενδοκυττάριο παρασιτο

Το τοξόπλασμα είναι το μοναδικό πρωτόζωο στη φύση ,που προσβάλλει  οποιοδήποτε εμπύρηνο κύτταρο.

Στο τοξόπλασμα  κύριος τελικός ξενιστής είναι η γατουλα,γι αυτό καλο είναι να ειμαστε προσεκτικοι με τα παιδια μας, που αγαπουν τις γατες.

Ερευνητική Εργασία: "Η Καρδιοπνευμονική Αναζωογόνηση και το Φυσικό και Νοητικό Στρες του Διασώστη" - Χρύσα Παπαπάνου

Το θέμα της εργασίας είναι "Η Καρδιοπνευμονική Αναζωογόνηση και το Φυσικό και Νοητικό Στρες του Διασώστη". 

Η έρευνα εκπονείται στο πλαίσιο του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών "Παγκόσμια Υγεία - Ιατρική Καταστροφών" της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. 

Η εργασία επιδιώκει να διερευνήσει το σωματικό και ψυχολογικό στρες που μπορεί να προκύψει στον ανανήπτη μετά από την εφαρμογή καρδιοπνευμονικής αναζωογόνησης (ΚΑΡΠΑ) σε πραγματικό περιστατικό. 

Για τον λόγο αυτό, έχει φτιαχτεί ένα ερωτηματολόγιο. Σκοπός του είναι η πιθανότητα συσχέτισης της επαγγελματικής ιδιότητας του ανανήπτη με την πρόκληση αρνητικών συναισθημάτων μετά την εφαρμογή της τεχνικής σε πραγματικό περιστατικό. Η μεθοδολογία περιλαμβάνει την διερεύνηση της σχετικής επιστημονικής βιβλιογραφίας και την συμπλήρωση του ερωτηματολογίου από στοχευμένο κοινό.

Η ΠΥΛΗ ΤΟΥ 2025

COBRA 6/5/2020

Είναι καιρός να δοθούν κάποιες πληροφορίες σχετικά με την επερχόμενη Πύλη Ανάληψης του 2025. Μετά την κατάρρευση της χρονογραμμής Άλφα στις αρχές του 2018, δε μπορεί να δοθεί καμία σημαντική πληροφορία τακτικής σχετικά με την πλανητική απελευθέρωση, οπότε αυτό το άρθρο θα μιλήσει με σύμβολα, κωδικούς και παραβολές που μπορούν να ενεργοποιήσουν την ανώτερη νοημοσύνη σας και να σας ευθυγραμμίσουν με το Σχέδιο, χωρίς να αποκαλύπτουν τεχνικές λεπτομέρειες, η αποκάλυψη των οποίων θα αποτελούσε μειονέκτημα για τις Δυνάμεις Φωτός.

Τα πάντα σε αυτό το σύμπαν υπόκεινται σε πολλούς κύκλους διαφορετικού μήκους και έντασης. Αυτοί οι κύκλοι είναι στην πραγματικότητα βαθμωτοί κυματισμοί κοσμικών ενεργειών που δημιουργούν μοτίβα παρεμβολών, τα οποία, συνδυασμένα με το σύνολο των διανυσμάτων της ελεύθερης βούλησης, διαμορφώνουν το πεπρωμένο του σύμπαντος σε μια δυναμική αλληλεπίδραση μεταξύ της Πηγής και της πρωταρχικής ανωμαλίας:

Seeing Cycles Everywhere Around Us

Πλησιάζουμε το σημείο σύγκλισης πολλών κύκλων, το οποίο αναμένεται να διαγράψει το σκοτάδι από αυτό το σύμπαν. Αυτό το σημείο σύγκλισης αναμένεται να εμφανιστεί το 2025.

Πρώτο, εμφανίστηκε ένα πολύ ισχυρό γεγονός ηλιακών πρωτονίων που ήταν υπαίτιο για την εξαφάνιση των ειδών του Πλειστόκαινου (12.887 χρόνια πριν το 2000), ακριβώς στο μισό κύκλο της μετάπτωσης των ισημερινών (12.886 χρόνια) πριν την Γαλαξιακή Ευθυγράμμιση, η οποία έγινε τον Μάιο του 1998 και ήταν η στιγμή που το ηλιοστάσιο του Ήλιου πέρασε τον Γαλαξιακό ισημερινό. 

Το φαινόμενο Dunning-Kruger - Γιατί οι ηλίθιοι νομίζουν πως είναι ειδικοί

Αυτό που συμβαίνει στο φαινόμενο Dunning-Kruger, είναι ότι οι ανεπαρκείς άνθρωποι συνήθως: υπερεκτιμούν τις ικανότητες, τις γνώσεις και τον εαυτό τους, αδυνατούν να αναγνωρίσουν τη δική τους έλλειψη δεξιοτήτων, αποτυγχάνουν να αναγνωρίσουν την έκταση της ανεπάρκειας τους, αποτυγχάνουν να υπολογίσουν με ακρίβεια τις δεξιότητες των άλλων και αναγνωρίζουν τη δική τους έλλειψη ικανότητας μόνο αφού εκτεθούν σε κατάρτιση για αυτή τη δεξιότητα. Από την άλλη, οι ειδικοί σε έναν τομέα, συχνά υποτιμούν τις γνώσεις τους και τις ικανότητές τους ή πιστεύουν ότι και οι άλλοι γύρω τους βρίσκονται σε παρόμοιο επίπεδο. Αυτό συμβαίνει επειδή όσο περισσότερα μαθαίνουν για ένα θέμα τόσο συνειδητοποιούν πόσο πολύπλοκο είναι και πόσα πολλά έχουν ακόμα να μάθουν.

"Είσαι τόσο καλός όσο νομίζεις σε κάποια πράγματα; Πόσο καλός είσαι στη διαχείριση χρημάτων; Ή στο να διαβάζεις τα συναισθήματα των άλλων; Πόσο υγιής είσαι σε σύγκριση με ανθρώπους που γνωρίζεις; Είσαι καλύτερος από τον μέσο όρο στη γραμματική; Το να γνωρίζουμε πόσο ικανοί είμαστε και πώς οι ικανότητες μας στέκονται απέναντι των άλλων είναι κάτι παραπάνω από τόνωση αυτοεκτίμησης. Μας βοηθάει να καταλάβουμε πότε να προχωρήσουμε με τις αποφάσεις και τα ένστικτά μας και αντιθέτως πότε χρειάζεται να ζητήσουμε συμβουλές. Αλλά ψυχολογικές έρευνες δείχνουν ότι μάλλον δεν είμαστε πολύ καλοί στην ακριβή αξιολόγηση του εαυτού μας. Στην πραγματικότητα, συνήθως υπερεκτιμούμε τις ικανότητες μας. Αυτό οι ερευνητές το ονομάζουν φαινόμενο Ντάνινγκ-Κρούγκερ.

Αυτό το φαινόμενο εξηγεί γιατί πάνω από 100 μελέτες έχουν δείξει ότι οι άνθρωποι επιδεικνύουν απατηλή ανωτερότητα. Κρίνουμε τον εαυτό μας σαν καλύτερο από τους άλλους σε βαθμό που παραβιάζει τους νόμους των μαθηματικών. Ζητήθηκε από τους μηχανικούς λογισμικού δύο εταιρειών να αξιολογήσουν την απόδοσή τους, το 32% στη μία εταιρεία και το 42% στην άλλη έβαλαν τον εαυτό τους στο κορυφαίο 5%. Μια άλλη έρευνα φανέρωσε ότι το 88% των Αμερικάνων οδηγών θεωρούν τις οδηγητικές τους ικανότητες σαν πάνω του μέσου όρου. Αυτά δεν είναι μεμονωμένα ευρήματα. Κατά μέσο όρο, οι άνθρωποι τείνουν να αυτοαξιολογούνται σαν καλύτεροι από τους υπόλοιπους σε τομείς όπως η υγεία, οι ηγετικές ικανότητες, η ηθική και ακόμα παραπέρα.

Η δυσκολία της επικοινωνίας

Ας ερευνήσουμε ένα υποθετικό παράδειγμα:

Κάθομαι σε ενα τραπέζι με τον Χ και μιλαμε. Ο Χ είναι ανέκφραστος και κάνει μια αχρωμάτιστη συναισθηματικά δήλωση. Ο Χ, η έκφραση του προσώπου του και η δήλωσή του είναι εκείνη τη στιγμή το αντικείμενο της εμπειρίας μου. Και μετά τη δήλωσή του εγώ σκέφτομαι ότι ο Χ παραμένει ανέκφραστος ενώ μέσα του βράζει από το θυμό τον οποίον κρύβει.

Αν και στην εμπειρία μου υπάρχει μόνο η εικόνα ενός ανέκφραστου προσώπου (οπτικη αισθηση) και μια λεκτική δήλωση (ακουστική αίσθηση), δυο αισθήσεις για τις οποίες είμαι απόλυτα βέβαιος, διόλου μπερδεμένος, ξεκάθαρος. Και ξαφνικά εικάζω “πισω από το ανέκφραστο βλέμμα του κρύβεται θυμός”. Εκείνη τη στιγμή συμβαίνει κάτι πολύ περίεργο. Το αντικείμενο της εμπειρίας μου (ο Χ), ξαφνικά γίνεται ένα δεύτερο υποκείμενο (το πρώτο είμαι εγώ, ο Χόρχε), ένα πρόσωπο με σκέψεις και συναισθήματα κρυμμένα εκτός συνείδησής μου.

Αν είμαστε ειλικρινείς θα δούμε το παράλογο του πράγματος (το άλμα σκέψης που γινεται). Δεν έχουμε καθόλου στοιχεία απτά για να κάνουμε αυτή την μαντεψία (οτι ο Χ κρύβει το θυμό του) και έτσι ηθελημένα, εκεί που ήμαστε στην απόλυτη βεβαιότητα, την ξεκάθαρη αντίληψη που δεν επιτρέπει σύγχυση και μπέρδεμα, βουτάμε στην αβεβαιότητα, επινοώντας ένα πρόσωπο που κάνει διάφορα πράγματα εκτός συνείδησής μας. Και η αβεβαιότητα αυτή φέρνει μεγάλα μπερδέματα, σύγκρουση και κάνει την επικοινωνία πολύ δύσκολη.

Όλοι το ίδιο

Σήμερις έπειτα από καιρό οργανώσαμε παλι Σχολείο Δάσους. Πρώτη φορά τόσο μεγάλη ανταπόκριση. Άρχισα να βλέπω ποια παιδιά δήλωσαν συμμετοχή. Κοιτάζοντας τα ονόματα αμέσως εμφανιζόταν σκέψεις τύπου “ααα θα ρθει και ο τάδε, ποσο γλυκός και ήσυχος” ή “ωωωωχ παναγία μου και ο Β και ο Γ, τα διαβολάκια, θα τρέχουμε πανικόβλητοι πάλι) κλπ κλπ. Είδα πως ο νους διαχώρισε αμέσως. Και μετά μου ήρθε στο μυαλό κάτι εξαιρετικό, που βιώνω ΚΑΘΕ φορά που κάνουμε το Σχολείο Δάσους:

Ότι στο τέλος της ημέρας η αίσθηση είναι ότι δεν μπορώ να ξεχωρίσω κανένα από τα παιδιά. Επί τοις ουσίας είναι όλα το ίδιο, είναι όλα ένα. Δεν σας μιλάω για μια ιδεολογικής φύσεως ίση μεταχείριση των παιδιών. Ούτε καν! Και μην νομίσετε ότι αυτή η αδυναμία να ξεχωρίσω οφείλεται στο ότι τα παιδιά είναι όλα μονίμως τρυφερά και γλυκα και ήσυχα και υπάκουα και συμπονετικά. Κάθε άλλο. Με δυναμικό τρόπο τα παιδιά εκδηλώνουν βία, σκληράδα, τρυφεράδα, συμπόνοια, ζήλια, ανταγωνισμό, κουτοπονηριά, στοργή κλπ όπως ακριβώς και οι ενήλικες. Έχει τύχει να μαζευτούν τα μισά παιδιά σε ένα ύψωμα και να πετροβολούν τα παιδιά που βρίσκονται από κάτω, έχει τύχει να κάνουν μονομαχίες με ξύλα,  εμείς να τρέχουμε πανικόβλητοι να φυγαδεύσουμε τους ευρισκόμενους σε κίνδυνο κλπ κλπ. Δεν πρόκειται για μια ονειρική κατάσταση όπου 10 παιδιά παίζουν γαλήνια και ήσυχια σε ένα ασφαλές λιβάδι γεμάτο μαλακό χόρτο, αλλά για μια δυναμική εντονη κατασταση όπου συνυπάρχει η τρυφεράδα με την βία, το παιχνίδι με την ενόχληση, η σκληράδα με τη στοργή.

Η σκοτεινή τριάδα της προσωπικότητας

Η σκοτεινή τριάδα είναι ένα σύμπλεγμα παθολογικών χαρακτηριστικών προσωπικότητας που σχετίζονται με μια στρατηγική χειραγώγησης και εκμετάλλευσης άλλων για να επιτύχουν ιδίους σκοπούς. Αυτά τα χαρακτηριστικά μπορούν και υπάρχουν ανεξάρτητα, μερικές φορές ως διαταραχές προσωπικότητας, αλλά συχνά επικαλύπτονται. Ονομάζονται ” σκοτεινά ” λόγω των κακών συμπεριφορών τους.

Την σκοτεινή τριάδα της προσωπικότητας απαρτίζουν τρία χαρακτηριστικά: ο ναρκισσισμός, ο μακιαβελισμός και η ψυχοπάθεια. Αυτά, όταν εμφανίζονται σε επίπεδο χαμηλό που δεν πληροί κριτήρια για πλήρη διάγνωση αποτελούν κομμάτια της προσωπικότητας των ανθρώπων, όπως για παράδειγμα η ειλικρίνεια ή η ευσυνειδησία. Ο τρόπος με τον οποίο εμφανίζονται αυτά τα  χαρακτηριστικά δεν διαφέρει από οποιαδήποτε άλλα στοιχεία της προσωπικότητας: υπάρχουν κάποιες γενετικές ενδείξεις, αλλά κυρίως το περιβάλλον και η ανατροφή παίζουν τον καθοριστικότερο ρόλο.

Οι άνθρωποι που εμφανίζουν αυτά τα χαρακτηριστικά τείνουν να ακολουθούν τις λεγόμενες «γρήγορες» στρατηγικές ζωής (fast life strategy). Αυτού του είδους η στάση ζωής περιλαμβάνει απερίσκεπτες δράσεις, χρήση ναρκωτικών, ταραχώδη ερωτικής ζωή και διαπροσωπική επιθετικότητα.  Σε γενικές γραμμές στην επιλογή άμεση ικανοποίηση ή καθυστερημένα κέρδη αλλά με μεγαλύτερη αξία, τα άτομα με υψηλές βαθμολογίες σε αυτά τα τρία χαρακτηριστικά επιλέγουν την πρώτη επιλογή. Φυσικά, αυτές οι άκριτες αποφάσεις και ο επιπόλαιος τρόπος ζωής φέρουν τις ανάλογες επιπτώσεις στην κοινωνική, σωματική και ψυχική υγεία των ανθρώπων αυτών. Ας εξετάσουμε, όμως, το κάθε χαρακτηριστικό και τις επιπτώσεις τους ξεχωριστά.

ΕΙΡΗΝΗ

Εποχή του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Οι επιχειρήσεις στο Δυτικό Μέτωπο έχουν βαλτώσει. Η προέλαση των Γερμανών έχει ανακοπεί από τις δυνάμεις της Αντάντ. Οι δύο στρατοί επιδίδονται σ’ έναν απάνθρωπο πόλεμο φθοράς μέσα στα χαρακώματα.

25 Δεκεμβρίου 1914. Πρώτο έτος του πολέμου.
Γύρω στα μεσάνυχτα, Βρετανοί στρατιώτες άκουσαν από τις γραμμές των Γερμανών μια γνώριμη ψαλμωδία και είδαν φωτάκια να τρεμοσβήνουν σ’ ένα υποτυπώδες χριστουγεννιάτικο δέντρο μέσα στο ομιχλώδες τοπίο.
Οι στίχοι από την ψαλμωδία “Stille Nacht, heilige Nacht” ηχούσαν ξένοι στ’ αυτιά τους, αλλά η ψαλμωδία ήταν τόσο γνώριμη, που άρχισαν να σιγοτραγουδούν στη γλώσσα τους: “Silent Night, Holy Night”. Η “Άγια Νύχτα” ζέστανε την παγωμένη ατμόσφαιρα. Ξύπνησε μέσα τους το πνεύμα των Χριστουγέννων. Ο σπόρος της ανακωχής άρχισε να ριζώνει στις καρδιές τους. Τα πολεμικά τείχη έπεσαν για λίγες ώρες. Τα όπλα σίγησαν, τα κράνη βγήκαν, οι χλαίνες ξεκουμπώθηκαν.

Όταν παρακάμπτουμε τα επιστημονικά δεδομένα και θορυβούμε για να θορυβούμε…

Γιατρός-Αναγνώστης

Στις 3 Απρίλη 2020, επιστήμονες από τις Σχολές Δημόσιας Υγείας των Πανεπιστημίων της Γουχάν, της Σαγκάης και της Βοστόνης (Χάρβαρντ), στέλνουν για δημοσίευση στο Περιοδικό JAMA (της Αμερικανικής Ένωσης Γιατρών), ανάλυση των στατιστικών της πανδημίας από την Κίνα, τα οποία, με σεμνότητα συστήνουν ως πιθανόν επιβοηθητικά για τη Δημόσια υγεία άλλων χωρών.
Δημοσιεύθηκε στις 10 Απρίλη.
Για όποιον ξέρει αγγλικά, είναι εδώ:
https://jamanetwork.com/journals/jama/fullarticle/10.1001/jama.2020.6130?utm_campaign=articlePDF%26utm_medium=articlePDFlink%26utm_source=articlePDF%26utm_content=jama.2020.6130).
Μέσα στα πολλά ενδιαφέροντα, οι συγγραφείς φτιάχνουν από τα δεδομένα την παρακάτω εικόνα (1).

Παριστάνει (για να το πω χοντρικά) το ρυθμό μετάδοσης του ιού στην πόλη Γουχάν, σε 5 συνεχόμενες χρονικές περιόδους, σε κάθε μία από τις οποίες έχουν σημειωθεί οι αντίστοιχες κοινωνικές συνθήκες.

Είναι φανερό, ότι στην τρίτη περίοδο (23 Γενάρη έως 2 Φλεβάρη 2020) οπότε λήφθηκαν δρακόντεια μέτρα (σφράγισμα της πόλης, απαγόρευση κυκλοφορίας, κατ’ οίκον καραντίνα) ο ρυθμός μετάδοσης περιορίστηκε στο ελάχιστο. (Στις αρχές Γενάρη το κάθε κρούσμα μόλυνε άλλους τέσσερις περίπου ανθρώπους, μετά τα μέτρα μόλις έναν).
Οι συγγραφείς, όλοι κορυφαίοι, παραδέχονται ότι τα δεδομένα μπορεί να μην είναι 100% ακριβή, ωστόσο κανείς δεν μπόρεσε να τους αμφισβητήσει εφόσον αυτά τα δεδομένα ήταν τα μοναδικά επί του θέματος!

Κινούμαστε σε μια περιοχή ενέργειας που είναι διαφορετική

Ρώσος επιστήμονας λέει ότι οι ατμόσφαιρες των πλανητών αλλάζουν

Η ρωσική προοπτική για τις αλλαγές στη γη. Σκληρά γεγονότα που δεν αναφέρονται στην Αμερική. Οι ατμόσφαιρες των πλανητών αλλάζουν. Το έργο του Δρ Ντμιριέφ δείχνει ότι οι ίδιοι οι πλανήτες αλλάζουν. Έχουν υποστεί αλλαγές στις ατμόσφαιρές τους

Για παράδειγμα, η ατμόσφαιρα του Άρη είναι αρκετά πιο παχιά από πριν. Ο δειγματολήπτης του Άρη το 1997 έχασε έναν από τους καθρέφτες του, ο οποίος τον προκάλεσε να καταρρεύσει, επειδή η ατμόσφαιρα ήταν περίπου διπλάσια από την πυκνότητα που υπολόγισαν και ουσιαστικά ο άνεμος σε αυτόν τον μικρό καθρέφτη ήταν τόσο υψηλός που το έσπαγε από τη συσκευή.

Το φεγγάρι της Γης αναπτύσσεται σε μια ατμόσφαιρα
Επίσης, το φεγγάρι αναπτύσσεται σε μια ατμόσφαιρα που αποτελείται από μια ένωση που ο Dmitriev αναφέρεται ως "Natrium". Ο Ντμίτριφ λέει ότι γύρω από το φεγγάρι υπάρχει αυτό το 6,000 χιλιομέτρων βαθύ στρώμα Natrium που δεν υπήρχε πριν.

Και έχουμε αυτό το είδος αλλαγής στην ατμόσφαιρα της Γης στα ανώτερα επίπεδα, όπου σχηματίζεται αέριο HO που δεν υπήρχε πριν. απλώς δεν υπήρχε στην ποσότητα που είναι τώρα. Δεν σχετίζεται με την υπερθέρμανση του πλανήτη και δεν σχετίζεται με CFC ή εκπομπές φθοριούχων υδρογονανθράκων ή κάτι τέτοιο. Εμφανίζεται ακριβώς.

Τα μαγνητικά πεδία και η φωτεινότητα των πλανητών αλλάζουν.

ΦΕΡΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΚΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ

Κάθε μέρα αποτελεί μια καινούργια ευκαιρία να γευτείτε την ιερότητα της ζωής, να αφεθείτε στις περιποιήσεις του μυστηρίου, να αποκτήσετε σχέσεις γεμάτες αγάπη, ευτυχία, ακό­μα και γέλιο, με τους ανθρώπους που σας περιβάλλουν.

Μια τελετουργία για την έναρξη της ημέρας

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ

Χρειάζεστε κερί, λιβάνι, σπίρτα και αργή μουσική για διαλογισμό. (Η μουσική που θα επιλέξετε δεν πρέπει να παρεμβαίνει στις σκέψεις σας και να μην τελειώσει προτού τελειώσει η τελετουργία). Καθίστε σε αναπαυτικό μαξιλάρι. Ξυπνήστε δεκαπέντε λεπτά νωρίτερα από το συνηθισμένο, ώστε να επιτρέψετε στον εαυτό σας να πραγματοποιήσει την τελετουργία χωρίς πίεση χρόνου.

ΕΦΑΡΜΟΓΗ

Καθώς ξυπνάτε, ανοίξτε σιγά σιγά τα μάτια σας και μετά κλείστε τα. Στη συνέχεια, ξανανοίξτε τα, αυτή τη φορά με συναίσθηση. Πάρ­τε μερικές αργές, βαθιές αναπνοές και θυμίστε στον εαυτό σας ότι, σήμερα, θέλατε να σηκωθείτε νωρίτερα για να κάνετε αυτή την τελε­τουργία.

Σηκωθείτε, βάλτε μια ρόμπα (είναι σημαντικό να νιώθετε ζεστά και άνετα) και τεντωθείτε — όχι απότομα — ή κινηθείτε χαλαρά για να βγάλετε το σώμα σας από το νυχτερινό ύπνο.

Δημιουργήστε τον ιερό σας χώρο ανάβοντας ένα κερί και ένα αρωματικό ραβδάκι. Βάλτε τη μουσική να παίζει.

Καθίστε στο μαξιλάρι που έχετε για διαλογισμό. Καθίστε άνετα. Αν είστε με το ταίρι σας, καθίστε ο ένας απέναντι στον άλλο, με τα χέρια ενωμένα. Για λίγα λεπτά χαλαρώστε. Κρατήστε τα μάτια κλειστά και παρατηρήστε την κίνηση της αναπνοής σας. Όταν νιώσετε ήρεμοι και ήσυχοι, προχωρήστε στο επόμενο βήμα.

Περίεργο φαινόμενο γύρω από τον Ήλιο και τη Σελήνη, το 1887…

τις 7 Ιανουαρίου του 1887, στο Έρισμαν του Κολοράντο, στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, επικρατούσε ένα εξαιρετικά ασυνήθιστο ψύχος και οι κάτοικοι ομολογούσαν ότι ουδέποτε άλλοτε θυμούνταν έναν καιρό τόσο δεινό και ανυπόφορο.

Ακόμη και το μεσημέρι εκείνης της ημέρας, ο υδράργυρος έδειχνε 12 βαθμούς κάτω από το μηδέν. Κι εν τούτοις, παρ’ όλη την κακοκαιρία και την πρωτοφανή παγωνιά, όλοι οι κάτοικοι της μικρής αυτής πόλης, άντρες, γυναίκες και παιδιά, ξεχύθηκαν στους δρόμους κατά τις μεταμεσημβρινές ώρες, στρέφοντας έκθαμβοι το βλέμμα τους στον ουρανό, καθώς ο ήλιος τούς παρείχε ένα ξεχωριστό θέαμα.

Ο ηλιακός δίσκος εξέπεμπε τις ακτίνες του προς τη χιονοσκεπή επιφάνεια της γης εκείνης, περιβαλλόμενος από έναν ευδιάκριτο κρίκο, που έφερε τα θαυμάσια χρώματα της ίριδας.

Ταυτοχρόνως, ένα άλλο λαμπρό φως φαινόταν παράλληλα με τον ορίζοντα, που εκτεινόταν μέχρι τον ηλιακό δίσκο. Έτσι, συναντούσε τον πολύχρωμο κύκλο και ξάφνου, δύο ήλιοι λαμπύριζαν στο στερέωμα.

Τέλος, σχηματίστηκε και μία ακόμη πελώρια πολύχρωμη ίριδα, η οποία διέσχιζε τον ήλιο στη μέση, δημιουργώντας ένα σαγηνευτικό κι απόκοσμο υπερθέαμα.

Αλλάζουν τα δεδομένα για τον τρόπο του πως ο κοροναϊός πέρασε από τις νυχτερίδες στον άνθρωπο

Με ποιον τρόπο ο κοροναϊός εμφανίσθηκε και στην συνέχεια πέρασε από την νυχτερίδα στον άνθρωπο; Λείπει ένα κομμάτι του παζλ, υπογραμμίζει ο ερευνητής Meriadeg Le Gouil και συντονιστής της έρευνας στην Γαλλία για τη προέλευση της πανδημίας.

«Κανείς δεν μπορεί να ισχυρισθεί ότι έχει καταλάβει την εμφάνιση του ιού», δηλώνει στο Γαλλικό Πρακτορείο ο ιολόγος και οικολόγος του Πανεπιστημίου της Καν, μέλος της, μέλος της Ερευνητικής Ομάδας για την Μικροβιακή Προσαρμογή (Gram).

«Σε αυτόν τον κοροναϊό, βρίσκουμε ίχνη πολλών ιών που γνωρίζουμε και απαντώνται στα άγρια ζώα. Όμως δεν γνωρίζουμε τους πρόσφατους προγόνους, δεν γνωρίζουμε παρά τα ξαδέλφια», εξηγεί ο 39χρονος επιστήμονας, που αποκλείει «συνθετική προέλευση» του ιού (κατασκευασμένου, για παράδειγμα, σε κινεζικό εργαστήριο).

Γ. Ιωαννίδης (Στάνφορντ): «Η επιστήμη γίνεται ξεκάθαρη: Τα lockdowns δεν είναι πια το σωστό φάρμακο»

«Ο κίνδυνος θανάτου από Covid-19 είναι χαμηλός, συνεπώς οι πολιτικοί μπορούν να διαβεβαιώσουν το κοινό ότι οι χειρότεροι φόβοι μας έχουν περάσει». Αυτό αναφέρει ο διακεκριμένος Έλληνας καθηγητής ιατρικής, επιδημιολογίας και στατιστικής Γιάννης Ιωαννίδης της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Στάνφορντ της Καλιφόρνια σε άρθρο του στους χθεσινούς «Κυριακάτικους Τάιμς του Λονδίνου», σε συνεργασία με τον Ρόχαν Σίλβα, πρώην σύμβουλο του Βρετανού πρωθυπουργού και συνεργάτη της Σχολής Οικονομικών του Λονδίνου (LSE).

Επιπλέον, όπως τονίζουν, «μια άλλη συνέπεια είναι ότι ένα lockdown δεν είναι πλέον η δέουσα απάντηση, ιδίως με δεδομένες τις σοβαρά αρνητικές επιπτώσεις: μαζική ανεργία και αύξηση της οικιακής βίας, τα προβλήματα ψυχικής υγείας και παιδικής κακοποίησης, καθώς και οι θάνατοι που προκαλούνται από καθυστερημένη ή ματαιωμένη ιατρική θεραπεία».

Τι είναι η β-Θαλασσαιμία και πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί;

Η β-Θαλασσαιμία ή β-Μεσογειακή αναιμία είναι μία από τις συχνότερες κληρονομικές ποσοτικές διαταραχές της αιμοσφαιρίνης του ενήλικα (HbΑ). Κληρονομείται με τον αυτοσωματικό υπολειπόμενο χαρακτήρα. Αυτό σημαίνει ότι αν και οι δύο γονείς είναι φορείς της νόσου, τότε σε κάθε κύηση, υπάρχει 25% πιθανότητα να γεννηθεί παιδί που πάσχει από β-Θαλασσαιμία.

Η β-Θαλασσαιμία εμφανίζεται συχνότερα στις χώρες γύρω από τη Μεσόγειο θάλασσα, στη Ν. Ασία και Μέση Ανατολή. Ωστόσο σήμερα αποτελεί παγκόσμιο πρόβλημα λόγω της μετανάστευσης του πληθυσμού. Παρόλο που έχουν αναπτυχθεί προγράμματα πρόληψης της νόσου, αυτά υπολείπονται στις μη αναπτυγμένες χώρες. Υπολογίζεται ότι περισσότερα από 40.000 νεογνά με β-Θαλασσαιμία γεννιούνται κάθε χρόνο. Στην Ελλάδα, η συχνότητα των ετεροζυγωτών κυμαίνεται κατά περιοχή από 2-11%.

ΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΓΙΑ COVID 19; ΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΙΑ Η ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ;

Τους τελευταίους μήνες οι ανθρωπότητα έχει έρθει αντιμέτωπη με μια πρωτόγνωρη για την εποχή μας πανδημία (COVID-19), η οποία οφείλεται στον κορωνοϊο SARS-CoV-2.

 Η επιστημονική κοινότητα, εξαρχής επιδόθηκε σε έναν αγώνα δρόμου, τόσο για την εύρεση της κατάλληλης θεραπείας/ εμβολίου, όσο και για τη δημιουργία αξιόπιστων εξετάσεων για τη διάγνωση του ιού. 

Περίπου 5 μήνες μετά την έναρξη της πανδημίας υπάρχουν αρκετά ελπιδοφόρα μηνύματα, ότι στο προσεχές μέλλον θα έχουμε στη φαρέτρα μας τα κατάλληλα φάρμακα, καθώς και ένα αποτελεσματικό εμβόλιο.