Είναι η Σελήνη φυσικός ή τεχνητός δορυφόρος της Γης;

Από τον Αντώνη Κυριαζή

Σύντομη ξενάγηση στα μυστήρια του δορυφόρου της Γης, από τη θεωρία της Κοίλης Σελήνης, μέχρι τη δήλωση του Πλούταρχου ότι η Σελήνη είναι αποθήκη ψυχών, πριν αυτές σταλούν για ανακύκλωση.

Οι παραξενιές της Σελήνης, που διαφέρει από τους δορυφόρους των άλλων πλανητών, κάνουν πολλούς να υποθέτουν ότι πρόκειται για τεχνητό δορυφόρο που κατασκευάστηκε για να παρακολουθεί τα γήινα δρώμενα. Image: Supplied

ΑΠΟ καταβολής κόσμου, η Σελήνη εμπνέει τις ευαίσθητες και καλλιτεχνικές ψυχές – είτε πρόκειται για ποιητές είτε για ερωτευμένους– που στρέφουν το βλέμμα τους μαγεμένες στον νυχτερινό ουρανό προς το ολόγιομο φεγγάρι, όπως το ολόγιομο φεγγάρι στρέφει το βλέμμα του πάνω μας.

Αυτή η μυστική επικοινωνία ανθρώπου και φεγγαριού θα γίνει, στο παρελθόν, αιτία να αποδοθούν στη Σελήνη μαγικές ιδιότητες. Και παρά τις προσπάθειες της επιστήμης να μας πείσει πως όλα είναι αποτέλεσμα των φυσικών νόμων, οι δυνάμεις της Σελήνης εξακολουθούν και επιδρούν μέχρι σήμερα στον ανθρώπινο ψυχισμό.

Επειδή είναι το πιο κοντινό στη Γη ουράνιο σώμα, η Σελήνη έχει μιαν ανεξήγητη επίδραση στο υδάτινο στοιχείο, είτε πρόκειται για την άμπωτη και παλίρροια των θαλασσών είτε για την άμπωτη και παλίρροια των συναισθημάτων, που είναι το αντίστοιχο υγρό στοιχείο στον άνθρωπο.

Αυτή η μυστηριώδης έλξη είναι η αιτία που ο δορυφόρος της Γης συνδέθηκε από παλιά με τη μαγεία και το υπερφυσικό. Είναι γνώριμη η εικόνα των μαγισσών που ο θρύλος τις θέλει να πετούν πάνω σε σκουπόξυλα με φόντο την πανσέληνο. Όσοι πάσχουν από επιληψία ή από ανεξέλεγκτους μυϊκούς σπασμούς, ακόμη και στην εποχή μας θεωρούνται δαιμονισμένοι ή σεληνιασμένοι.

Ακολουθώντας μια πρώιμη ελληνική παράδοση, που μιλούσε για «σεληναίους δαίμονες», ο ευαγγελιστής Ματθαίος γράφει για τον δαίμονα που κατοικεί στη Σελήνη, ενώ ο Μέγας Βασίλειος στους εξορκισμούς του καταγράφει δαιμόνια «τη σελήνη συναλλοιούμενα».

Όλα φτάνουν στην ώρα τους γι' αυτούς που ξέρουν να περιμένουν

“Όλα φτάνουν στην ώρα τους γι’ αυτούς που ξέρουν να περιμένουν”. Honore de Balzac.

Ο Μπαλζάκ έχει μείνει στην ιστορία σαν συγγραφέας μιας ολόκληρης κοινωνίας. Η γαλλική λογοτεχνία, είναι πάρα πολύ πλούσια και άφησε σε αυτήν, το στίγμα του. Ιστορία όμως έχουν γράψει και άλλα πράγματα, για παράδειγμα, η υπομονή. Η διαδρομή της είναι τόσο σημαντική όσο είναι και η περιπέτεια της ζωής της ανθρωπότητας. Εδώ ο Μπαλζάκ συναντιέται με την υπομονή και μας θυμίζει ότι παραμένει μια από τις πιο σημαντικές αρετές που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος.

Πας μόνος σου και τελικά, έρχεται μόνο του.

Από μόνο του, τίποτε δε γίνεται. Αν όμως έχεις κάνει όσα απαιτούνται και έχεις δεχτεί ότι και η τύχη, χρειάζεται να…βάλει την υπογραφή της για να γίνει αυτό για το οποίο κόπιασες, τότε τα πράγματα αλλάζουν. Τότε δεν έχεις άγχος, δεν έχεις ανυπομονησία, έχεις μια ανώτερη αίσθηση των πραγμάτων. Τότε μπορείς να πεις με σιγουριά πως «Ό,τι είναι να γίνει, θα γίνει και είναι θέμα χρόνου να πετύχω». Είναι αληθινά καθησυχαστικό να ξέρεις πως έχεις κάνει όσα έπρεπε, βήματα και άλματα και πως αυτό από μόνο του, σου ‘δωσε γνώση και εμπειρία. Ο χρόνος κυλά πολύ διαφορετικά από όσο νομίζουμε. Συνήθως η επιτυχία, είναι μια συνέπεια και έρχεται μόνη της. Αν δεν έγινε σήμερα κάτι, δε σημαίνει ότι δε θα γίνει. Εσύ, πρέπει να προετοιμάζεσαι για να το υποδεχτείς. Η αληθινή υπομονή, χρειάζεται προετοιμασία για την υποδοχή…

Κάνοντας το καθήκον μας.

Οτιδήποτε έχεις βάλει στόχο να κάνεις, απαιτεί βήματα και άλματα. Αυτά τα βήματα και τα άλματα, δε θα γίνουν μόνο σε ευθεία. Θα χρειαστεί να γίνεις ακόμη και δρομέας ανώμαλου δρόμου προκειμένου να κάνεις πραγματικότητα ό,τι θέλεις. Το αν θα κάνεις τον «ακροβάτη» για όσα θέλεις να πετύχεις, είναι δικό σου θέμα. Μάλλον, ακόμη καλύτερα, της θέλησής σου. Το σημαντικό είναι οτι έθεσες έναν στόχο και ξεκινάς να τον υλοποιείς. Το μυαλό σου και η ψυχή σου πρέπει να μάθουν να πειθαρχούν. Είναι από τις μεγαλύτερες προκλήσεις. Το να μπορείς να συγκεντρώνεσαι πάνω σε κάτι και να αφοσιώνεσαι χωρίς να πανικοβάλλεσαι όταν κάτι «στραβώνει» και να μην ενθουσιάζεσαι όταν όλα είναι απρόσμενα καλά. Μπορείς να το πεις και συναισθηματική πειθαρχία. Κάνουμε λοιπόν, αυτό που απαιτεί η περίσταση. Είμαστε συγκεντρωμένοι, ΜΟΝΟ σε αυτό. Στο κάθε βήμα ξεχωριστά. Το αποτέλεσμα, είναι μια άλλη ιστορία…

4 βήματα που πρέπει να κάνετε όταν σας επιτίθενται πνευματικά

 

«Ο πόνος για το σπίτι ζει σε όλους. Το ασφαλές μέρος όπου μπορούμε να πάμε όπως είμαστε και να μην μας ρωτήσει κανείς» – Μάγια Αγγέλου

Αν αναγνωρίζετε τον εαυτό σας ως πνευματικό, καθώς η αναζήτηση της αλήθειας αποτελεί μεγάλο μέρος της συγκέντρωσης και του χρόνου σας, τότε πιθανόν να είστε εδώ γι αυτόν τον συγκεκριμένο σκοπό. Να ενσωματώσετε το φως και της ανώτερες συχνότητες στην ζωή σας.

Γίνεστε μια δίνη φωτός, απορροφώντας τους ανθρώπους στην αγάπη σας με αυξανόμενη επιτυχία. Είστε εδώ για να είστε παράδειγμα, και με το παράδειγμα έρχεται και το θέμα του πως αντιμετωπίζετε την αρνητικότητα.
Ίσως αυτή μπορεί να μην είναι η θέση σας (μερικοί από εμάς μπορεί να έλκονται να βοηθούν και να αυξάνουν τις χαμηλότερες δονήσεις), αλλά μόλις αρχίσετε να αυξάνετε τις δονήσεις σας θα ξεκινήσετε να προσελκύετε αυτές τις δυνάμεις, δυνάμεις που κάνουν το ταξίδι σας πιο δύσκολο.
Το να αγωνιστείτε να παραμείνετε στο φως είναι ο δρόμος για να προχωρήσετε και μπορεί να νιώθετε άσχημα στην αρχή. Εμπιστευθείτε το ότι προχωράτε και ότι τα πάτε πολύ καλά, γιατί είναι απαραίτητο μέρος της διαδικασίας.
Εδώ είναι τέσσερα βήματα που πρέπει να κάνετε αν αρνητικές μορφές σκέψεων, σωματικά προβλήματα και άλλες ψυχικές επιθέσεις είναι το πρόβλημα:

Αποσυνδεθείτε

Αν είστε ευαίσθητοι ή αν έχετε ενσυναίσθηση μπορεί να νιώθετε τα συναισθήματα των άλλων σαν δικά σας. Και είναι πολλά συναισθήματα! Οι άνθρωποι μπορεί να αφήνουν σε εσάς συναισθήματα ή να είναι κρυφά επιθετικοί εναντίον σας.
Αυτός είναι προφανώς ένας λάθος τρόπος για να τους βοηθήσετε καθώς ουσιαστικά παρατάνε όσα δεν χρειάζονται και σας χρησιμοποιούν ως «κάδο σκουπιδιών».
Αντιθέτως, αποσυνδεθείτε και επιβάλλετε όρια. Αυτά τα συναισθήματα δεν είναι δικά σας και αν τα αισθάνεστε τότε τουλάχιστον αντιληφθείτε ότι οι άνθρωποι σας χρησιμοποιούν με αυτόν τον τρόπο. Πάρτε το ως κοπλιμέντο, σημαίνει ότι είστε ισχυροί και έχετε πολλή θετικότητα και φως. Απλώς μην ξεχαστείτε και χαθείτε στα «άπλυτα» τους νομίζοντας τα για δικά σας!

Πώς να καταπολεμήσουμε την πολλή βιασύνη που φέρνει άγχος.

Τρέχουμε και δε φτάνουμε! Το άγχος μας μόνιμα χτυπάει κόκκινο! Πολλές φορές δυστυχώς, σημαίνει και ότι με το να συμβιβαζόμαστε με την ταχύτητα, συμβιβαζόμαστε και με την κακή ζωή. Γιατί η αίσθηση βιασύνης είναι αιτία δυστυχίας και πώς μπορούμε να την διαχειριστούμε;

Τι μας στερεί η βιασύνη;

1. Η βιασύνη μας βάζει στον αυτόματο πιλότο…

Αν μπορέσουμε ποτέ να παρατηρήσουμε τον εαυτό μας σε αμόκ βιασύνης, τότε θα καταλάβουμε πως είμαστε εκτός εαυτού! Το μυαλό μας δε λειτουργεί και η λογική μας πάει περίπατο. Η αίσθηση του χρόνου, χάνεται και όχι για καλό! Δεν έχουμε αυτήν τη γαλήνη που μας κάνει να ξεχάσουμε την επαφή με το χρόνο, έχουμε ένα συνεχές άγχος που δε μας επιτρέπει να απολαύσουμε τις στιγμές. Δεν ζούμε το παρόν!

2. Βιαζόμαστε και όλα γίνονται… πρόχειρα.

Η βιασύνη οδηγεί σε μια πολύ μικρή ικανοποίηση. Μάλιστα, δεν είναι καν ικανοποίηση αλλά ψευδαίσθηση. Λέμε ψέματα στον εαυτό μας πως με ταχύτητα ολοκληρώσαμε τις εκκρεμότητες που είχαμε! Αν κοιτάξουμε το καθετί που κάναμε με βιασύνη, θα δούμε πως το διεκπεραιώσαμε πρόχειρα και πως σύντομα, θα χρειαστεί να το ξαναφτιάξουμε! Επομένως, ο χρόνος που υποτίθεται πως εξοικονομούμε με την βιασύνη, μας έρχεται με…τόκο! Διπλός χρόνος!

3. Είναι η μητέρα του άγχους.

Οι ειδικοί που ασχολούνται επιστημονικά με την ανθρώπινη συμπεριφορά, μας λένε πως το άγχος δε θέλει πολύ για να μετατραπεί σε μια μόνιμη κατάσταση. Τι φέρνει το άγχος; Τη συνεχή αίσθηση πνιγμού, την πλήρη αταξία των σκέψεών μας, την καταστροφή της μνήμης μας, την απώλεια του καλού ύπνου μας, την διατάραξη της όρεξής μας και τελικά, τη φθορά της υγείας μας!

Πώς μπορούμε να πάψουμε να βιαζόμαστε;