Απόκοσμα πλάσματα αποκαλύφθηκαν με το λιώσιμο των πάγων στη Σιβηρία

Άνθρωποι, απολιθώματα, ζώα αλλά και παγωμένα βακτήρια έρχονται στην επιφάνεια σταδιακά τα τελευταία χρόνια από το λιώσιμο των πάγων της Σιβηρίας. Παρακάτω, μπορείτε να δείτε ορισμένα από τα πιο ενδεικτικά. Ο «μονόκερως της Σιβηρίας» που εκτιμάται ότι εξαφανίστηκε πριν από 350.000 χρόνια, ζούσε και πριν από 29.000 χρόνια σύμφωνα με την ανάλυση ενός κρανίου που εντοπίστηκε στην ευρύτερη περιφέρεια της πόλης Παβλοντάρ του Καζακστάν. Στην πραγματικότητα, ο αποκαλούμενος «μονόκερως», δεν είχε σχέση με το μυθικό πλάσμα. 

Ο Elasmotherium sibiricum όπως καλείται επιστημονικά, έμοιαζε περισσότερο με τον σημερινό ρινόκερο ή με τα τριχωτά μαμούθ. Είχε ύψος 2 μέτρα και μήκος κοντά στα 4,5, ενώ ζύγιζε περίπου τέσσερις τόνους. Elasmotherium – Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Λονδίνου: Επίσης στον ποταμό Yuribey στα Ουράλια Όρη βρέθηκε το πιο καλά σωζόμενο μαμούθ που έχει εντοπιστεί μέχρι σήμερα, το οποίο χρονολογείται στα 42.000 χρόνια πριν. Το μαμούθ εντοπίστηκε το 2007. Μαμούθ – φωτογραφία Sputnik: Το παρακάτω ον εντοπίστηκε στα ορυχεία Udachnaya κοντά στην πόλη Udachny στη Δημοκρατία των Σαχά στο Διαμέρισμα της Άπω Ανατολής. 

1. Εσωτερισμός: Αποκρυφισμός

Νικόδημος

1. Πολλοί τακτικοί αναγνώστες της ιστοσελίδας μας μου παραπονέθηκαν που τα κείμενα για τον εσωτερισμό είναι στα Αγγλικά και δεν μπόρεσαν να τα παρακολουθήσουν άνετα ή και καθόλου. Έτσι αποφάσισα να γράψω μερικά άρθρα και στη γλώσσα μας: αυτά δεν είναι μεταφράσεις των Αγγλικών αλλά γενικά βασίζονται σε κείνα και παρουσιάζουν τα ίδια θέματα. Σε αυτά δεν κάνω κανένα διαχωρισμό ανάμεσα σε αποκρυφισμό κι εσωτερισμό, όπως δεν έκανα στα Αγγλικά μεταξύ esotericism και occultism (or apocryphism).

Ας ξεκαθαρίσω εξαρχής πως υπάρχει ο θεωρητικός εσωτερισμός και ο πρακτικός. Ο πρακτικός προϋποθέτει και κάποιο θεωρητικό υπόβαθρο ή πλαίσιο. Ο θεωρητικός μπορεί να έχει και πρακτικό σκέλος ή μπορεί, όπως οι περισσότερες δημοσιεύσεις, να είναι σκέτα λόγια και λόγια – με διάφορα συστήματα ακαδημαϊκά ή μη, θεοσοφίες, ανθρωποσοφίες, κοσμολογίες, παραψυχολογίες, πνευματισμό και παρόμοια. Αυτά όλα τα θεωρώ ψευδο-εσωτερισμό και δεν θα ασχοληθώ μαζί τους.

2. Ο εσωτερισμός αναβίωσε πραγματικά στη δεύτερη δεκαετία του 20ου αιώνα στη Ρωσία με τη διδασκαλία του Γκουρτζίεφ. Υπήρξε νωρίτερα η Θεοσοφία της Μπλαβάτσκι και Άνι Μπεσάντ και ακόμα νωρίτερα μορφές Τεκτονισμού. Αλλά αυτά όλα ήταν εξαγγελίες και θεωρίες, βασισμένες σε παλαιότερα αυθεντικά συστήματα εσωτερισμού ίσως, δίχως όμως εκείνη την πρακτική πλευρά που αλλάζει την οντότητα (=being) του ανθρώπου.

Ο πιο γνωστός μαθητής του Γκουρτζίεφ ήταν ο Π. Ουσπένσκυ, που τον συνάντησε το 1915 στη Μόσχα και αργότερα διέδωσε τη διαδασκαλία του Γκουρτζίεφ στην Αγγλία. Ο Ο έμεινε με τον Γκ για τρία έτη, μα από το 1918 άρχισε να απομακρύνεται και τελικά το 1921 δημιούργησε δικές του ομάδες στο Λονδίνο. Ο Γκ πήγε στο Βερολίνο μα τα σχέδιά του εκεί απέτυχαν και αφού επισκέφθηκε τον Ο στο Λονδίνο το 1922, πήρε αρκετή υλική βοήθεια κι εγκατέστησε το Ινστιτούτο του για την Αρμονική Ανάπτυξη του Ανθρώπου στο Château du Prieuré κοντά στο Fontainebleau, 40 χλμ από το Παρίσι. Εκεί έμεναν μαζί του πολλοί μαθητές του.

3. Οι δύο άνδρες ήταν πολύ διαφορετικοί σε χαρακτήρα, γνώση και ικανότητα και συνεπώς η μέθοδος διδασκαλίας θα διέφερε σημαντικά, καθώς και η διατύπωσή της.

Μπορεί ο άνθρωπος να ταξιδεύσει έξω από το σώμα του;

Οι επιστήμονες παρατηρούν άνθρωπο να ταξιδεύει έξω από το σώμα του και στο διάστημα

Μαρτυρίες του Ingo Swann από την συμμετοχή του σε επιστημονικά πειράματα διόρασης. Μπορεί ο άνθρωπος ταξιδεύσει έξω από το σώμα του;

Μετάφραση από τον Ζάχο Σκαφίδα.

Στη ζωή μου, έχω διαπιστώσει ότι ορισμένοι άνθρωποι έχουν κάποιο είδος  μοναδικής θεώρησης του σύμπαντος. Αυτή είναι μια από τις πιο καταπληκτικές περιπτώσεις που έχω δει. Χωρίς τη βοήθεια της τεχνολογίας, ένας άνθρωπος που ονομάζεται Ingo Swann ήταν σε θέση να περιγράψει και σχεδιάσει τους δακτυλίους του Δία πριν το  διαστημικό σκάφος της NASA Pioneering 10 φτάσει ακόμα και στον πλανήτη. Αυτή η απίστευτη ικανότητα είναι γνωστή ως διόραση.

"Η επιτυχής αναπαραγωγή αυτού του τύπου της εξ αποστάσεως όρασης σε ανεξάρτητα εργαστήρια απέφερε σημαντικές επιστημονικές αποδείξεις για την πραγματικότητα του φαινόμενου της [εξ αποστάσεως όρασης]», δήλωσε ο Χάρολντ Puthoff, PhD, του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ. "Το θετικό των αποτελεσμάτων αυτών ήταν η ανακάλυψη ότι θα μπορούσε να βρεθεί ένας αυξανόμενος αριθμός  ατόμων να αποδείξει μια υψηλής ποιότητας διόραση, συχνά με δική τους έκπληξη. Η CIA συμμετείχε εξ αποστάσεως προκειμένου να κριτικάρω τα πρωτόκολλα. Το προσωπικό της CIA θεωρεί επιτυχείς τις περιγραφές και επαρκώς υψηλής ποιότητας για να επιτρέπει τυφλή ταύτιση των περιγραφών σε στόχους από ανεξάρτητους κριτές. "

Το πιο σημαντικό, είναι ότι η μόνη πηγή τεκμηρίωσης  πληροφοριών σχετικά με τις ικανότητες αυτές ήταν ο Swann , καθώς και πολλά άλλα άτομα,  είχαν αυτό το συγκεκριμένο ταλέντο. Τι αναφέρει ο Σουάν στο γνωστό βιβλίο του Penetration  (Διείσδυση), ότι το ειδικό πρόγραμμα πρόσβασης στο οποίο ο ίδιος και πολλοί άλλοι συμμετείχαν  έκλεισε λόγω της ανησυχίας του κυβερνητικού  απορρήτου. Για να προχωρήσουμε ακόμη περισσότερο, το πρόγραμμα αυτό που είχε κοπεί είναι γνωστό ως Black Budget  ( Μαύρος προϋπολογισμός ), ένα ειδικό πρόγραμμα που ασχολείται με πληροφορίες / έργων που η ανθρωπότητα δεν ξέρει τίποτα. 

Αόρατα, μη υπαρκτά και μη αποδείξιμα πράγματα που συνθέτουν την πραγματικότητα

Από τον Ζάχο Σκαφίδα

1. Ας υποθέσουμε ότι κάποιοι ισχυρίζονται ότι είδαν και είχαν επαφή με νεράιδες. Για να γίνει πιστευτό θα πρέπει τις νεράιδες να τις έχουν δει ένα μεγάλο πλήθος ανθρώπων και να έχουν στοιχεία που να αποδεικνύουν την ύπαρξη τους. Π.χ. τις ίδιες, ή νεκρά σώματα. Οι διηγήσεις. οι φώτο, τα βίντεο, ότι τις έχουν δει αρκετοί άνθρωποι δεν αποτελεί απόδειξη.

2. Ας υποθέσουμε ότι κάποιοι ισχυρίζονται ότι βγήκαν από το σώμα τους,( αστρική προβολή). Για να γίνει αποδεκτό πρέπει να διαπιστωθεί από αξιόπιστους ερευνητές μάρτυρες ότι αυτός δρα εκτός σώματος και περιγράφει καταστάσεις, χώρους απομακρυσμένους που έχει ελεγχτεί ότι δεν έχει γνώση. Το φαινόμενο πρέπει να μπορεί να επαναληφτεί οποτεδήποτε.

3. Ας υποθέσουμε ότι ισχυριζόμαστε ότι υπάρχει κάτι που δεν βλέπουμε εμείς και τα μηχανικά κατασκευάσματα Π.χ. την ενέργεια, τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα, κλ. Αν έχομε αποτελέσματα τα οποίαόλοι τα διαπιστώνουμε, συμπεραίνουμε ότι υπάρχουν.  Το ότι δεν το βλέπουμε σημαίνει ότι αγνοούμε την ουσία τους.

4. Για ένα αντικείμενο λέμε ότι υπάρχει απόδειξη όταν υπάρχει πλήρης πεποίθηση για την αλήθεια και μπορεί να ελεγχτεί εργαστηριακά οποιαδήποτε στιγμή. Για ένα αντικείμενο λέμε ότι υπάρχει ένδειξη αν οδηγούμαστε σε αποτέλεσμα που πιθανόν να είναι έτσι.

Ας δούμε όμως τι αποδεχόμαστε χωρίς να αποδεικνύονται εργαστηριακά χωρίς να τα βλέπουμε δηλαδή αόρατα.

Κάθε φορά που εμπιστεύεσαι τα συναισθήματά σου και τα μοιράζεσαι με ειλικρίνεια, ανοίγεις μια πόρτα στην ελευθερία σου

Όταν έρχεσαι σε επαφή με τα συναισθήματά σου, τα αναγνωρίζεις και τα εκφράζεις, είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου. Δίνεις αξία στα συναισθήματά σου, εμπιστεύεσαι τις αποφάσεις σου, προσεγγίζεις ισότιμα τους ανθρώπους που εκφράζεις τα συναισθήματά σου.

Γιατί όμως, όταν κάθε φορά που σκέπτεσαι την παιδική σου ηλικία, θυμώνεις και στρέφεσαι κατά του εαυτού σου, κατά άλλων προσώπων της παιδικής σου ηλικίας, με τρόπο που δεν δίνεις αξία στο συναίσθημά σου; Με τρόπο που είτε νιώθεις θλίψη, είτε επιθετικότητα.

Το μικρό παιδί δεν νιώθει σίγουρο για τα συναισθήματά του και ενοχοποιεί τον εαυτό του, θεωρώντας ότι δεν θα έπρεπε να νιώθει αρνητικά συναισθήματα. Νιώθει ασήμαντο και αδύναμο να υποστηρίξει τη θέση του. Δεν τολμά να αναγνωρίσει τα συναισθήματά του αν κάποιος δεν τα αναγνωρίσει ώστε να τους δώσει αξία. Λέει μάλιστα στον εαυτό του ότι είναι ανόητο να αισθάνεται έτσι. Το συναίσθημα όμως παραμένει μέσα του και στη συνέχεια αποκαλύπτεται παρορμητικά. Κάθε φορά που έρχεται σε επαφή με τον θυμό του, δεν τον κατανοεί και τρομάζει. Ο τρόμος όμως γίνεται μη διαχειρίσιμος θυμός.

Αν ως παιδί δεν σου επέτρεπαν την έκφραση των συναισθημάτων σου, έμαθες να επικρίνεις τον εαυτό σου κάθε φορά που έρχεσαι σε επαφή με αυτά και ν' αντιδράς επομένως παρορμητικά. Αν τα συναισθήματά σου γινόντουσαν αποδεκτά, θα ένιωθες ασφαλής με τον εαυτό σου. Θα αναγνώριζες τα συναισθήματά σου, θα ένιωθες ασφάλεια με αυτά, όποια κι αν ήταν, θα τα εμπιστευόσουν, οπότε θα τα επικοινωνούσες με τρόπο που θα δικαιωνόσουν.

Τι αποκαλύπτουν τα αφτιά σας για τον εαυτό σας

Υπάρχει μια νευρολογική σχέση μεταξύ των εσωτερικών οργάνων και συγκεκριμένων σημείων του σώματος. Παρατηρώντας τα αφτιά, μπορούμε να μάθουμε για τις υπάρχουσες καταστάσεις της υγείας μας ή ακόμη και να προβλέψουμε μελλοντικά θέματα υγείας.

Παρακάτω, θα βρείτε ορισμένες ενδιαφέρουσες πληροφορίες σχετικά με τα ανθρώπινα αφτιά. Θα σας βοηθήσουν να καταλάβετε περισσότερα για τον εαυτό και την κατάσταση της υγείας σας.

ΤΙ ΜΑΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΤΑ ΑΦΤΙΑ;

Μπορούν να χρησιμεύσουν ως αναγνώριση. 

Όταν γεννιόμαστε, έχουν σχηματιστεί πλήρως. Δεν αλλάζουν καθώς μεγαλώνουμε αλλά ο λοβός, κατεβαίνει λίγο. Αυτό τα κάνει τόσο ιδιαίτερα όσο ένα δακτυλικό αποτύπωμα.

Υποτελή ή κυρίαρχα γονίδια. Σύμφωνα με μια μελέτη, οι επισυναπτόμενοι λοβοί των αφτιών, (που ενώνονται άμεσα με την πλευρά του κεφαλιού), θεωρούνται υποτελείς. Οι ελεύθεροι λοβοί (λοβοί των αφτιών που δεν ενώνονται με το υπόλοιπο κεφάλι), είναι κυρίαρχοι.

Πώς το μυαλό μιλάει στο σώμα Και πώς το σώμα ακολουθεί το μυαλό

Από την Ελευθερία Καλλέρη

Τα συναισθήματά μας, αλλά και οι σχέσεις μας με τους άλλους, έχουν πολύ μεγαλύτερη επίδραση στην υγεία μας από όση νομίζουμε, αποκαλύπτουν πανεπιστημιακές έρευνες.

ΞΕΡΟΥΜΕ ότι το άγχος μπορεί να οδηγήσει σε δάκρυα, σ’ ένα συγκινησιακό ξέσπασμα χωρίς φανερή αιτία. Ή ίσως έχουμε προσέξει πως όταν είμαστε χαρούμενοι δεν κολλάμε τόσο εύκολα κρυολογήματα.

Υπάρχουν όμως κι άλλα πράγματα που ενώ έχουν να κάνουν καθαρά με τον συναισθηματικό μας κόσμο, παρ’ όλα αυτά επηρεάζουν τον δείκτη της υγείας μας. Ας δούμε μερικά από αυτά που πιθανόν να σας εκπλήξουν!

1. Όταν εκφράζεις την αγάπη σου, πέφτει η χοληστερίνη

Ο καθηγητής Κόρι Φλόιντ (Kory Floyd), καθηγητής Επικοινωνίας στο Κρατικό Πανεπιστήμιο της Αριζόνα, ανέθεσε σε μια ομάδα ανθρώπων με υψηλή χοληστερίνη να γράφουν σε ένα χαρτί τα αισθήματά τους για τους αγαπημένους τους, τρεις φορές την εβδομάδα. Το αποτέλεσμα ήταν να πέσει η χοληστερίνη τους, κάτι που δεν συνέβη με την ομάδα που δεν έγραφε τίποτα. «Δεν είμαστε ακόμη σίγουροι γιατί, αλλά μια αιτία θα μπορούσε να είναι το γεγονός ότι η χοληστερίνη ανεβαίνει εξαιτίας μιας ομάδας στρεσογόνων ορμονών, τα γλυκοκορτικοειδή. Η στοργή και τα αισθήματα αγάπης καταπολεμούν το άγχος κι έτσι μειώνουν αυτές τις ορμόνες» λέει ο καθηγητής.

2. Όταν φέρεσαι καλά προστατεύεσαι από την αθηροσκλήρωση

Όταν θυμώνει κανείς φαίνεται να επιταχύνει το ρυθμό σκλήρυνσης των αρτηριών του. Όταν όμως κάνει κάτι ωραίο για τους άλλους, αυτό θα τον προστατεύσει από τον κίνδυνο. «Η καλοσύνη απελευθερώνει μια ορμόνη, την οξυτοκίνη, η οποία σύμφωνα με μελέτες μειώνει τις φλεγμονώδεις χημικές ουσίες που είναι υπεύθυνες για την σκλήρυνση των αρτηριών» λέει ο Ντέιβιντ Χάμιλτον, συγγραφέας του βιβλίου “Why Kindness is Good For You”.

Ο Χάμιλτον υποστηρίζει ότι η οξυτοκίνη απελευθερώνεται σε μεγαλύτερο βαθμό αν κάνουμε κάτι καλό για κάποιον και εισπράξουμε ένα χαμόγελο σαν «ευχαριστώ»!

3. Το άγχος χειροτερεύει το προεμμηνορροϊκό σύνδρομο

Αυτό αναφέρεται στο άγχος που βιώνεται κατά τη διάρκεια του δεύτερου μισού του εμμηνορροϊκού κύκλου, λένε οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιου του Μπάφαλο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτό που συμβαίνει είναι πως όταν η γυναίκα αγχώνεται, αυξάνεται η παραγωγή των χημικών που ονομάζονται προσταγλανδίνες, οι οποίες συνδέονται με το προεμμηνορροϊκό σύνδρομο. Άλλες έρευνες έχουν δείξει ότι οι γυναίκες που έχουν υψηλά επίπεδα άγχους έχουν τις διπλάσιες πιθανότητες να υποφέρουν από πόνους κατά τη διάρκεια της περιόδου, από τις γυναίκες που έχουν χαμηλά επίπεδα.

Ο μύθος της Ατλαντίδας

by Αρχαίων Τόπος

Ο πιο διάσημος πλατωνικός μύθος. Περιλαμβάνεται στον Τίμαιο και στον Κριτία, και εξιστορεί την ύπαρξη της μυθικής Ατλαντίδας, τη σύγκρουσή της με την αρχαία Αθήνα και την καταβύθισή της στον Ατλαντικό Ωκεανό.

Ο μύθος

Τον μύθο διηγείται ο γνωστός Αθηναίος ολιγαρχικός Κριτίας στους συνομιλητές του Σωκράτη, Τίμαιο και Ερμοκράτη. Η εξιστόρηση γίνεται σε δύο μέρη: ξεκινά στην εισαγωγή του πλατωνικού Τίμαιου και συνεχίζεται σε όλο τον ημιτελή Κριτία . Ο Κριτίας δηλώνει ότι άκουσε αυτήν την ιστορία όταν ήταν ακόμη μικρό παιδί από τον παππού του, όπως την διηγήθηκε σε εκείνον ο Σόλων. Ο Σόλων πάλι την άκουσε από Αιγύπτιους ιερείς, όταν επισκέφθηκε την αιγυπτιακή πόλη Σάιν, και οι ιερείς της θέλησαν να του μεταφέρουν τα ξεχασμένα στην Ελλάδα κατορθώματα των Αθηναίων προγόνων του πριν από 9000 χρόνια.

Η Ατλαντίδα ήταν ένα τεράστιο νησί, «μεγαλύτερο από την Ασία και τη Λιβύη μαζί» (Τίμαιος 24e), τοποθετημένο στον Ωκεανό πέρα από τις Ηράκλειες στήλες. Στο νησί αυτό αναπτύχθηκε υπό την αιγίδα του Ποσειδώνα ένας σημαντικός πολιτισμός, που όφειλε τη δύναμή του στη σωστή κατανομή της εξουσίας στους δέκα κληρονομικούς βασιλείς του (απόγονοι όλοι του Ποσειδώνα – σε τακτά διαστήματα επιβεβαιώνουν τη συμφωνία τους με τελετουργική θυσία ταύρου), και τον υπερβολικό του πλούτο στο γόνιμο έδαφος και το πλούσιο υπέδαφος του νησιού, αλλά και στο εμπόριο που ανέπτυξε με τη μεγάλη ναυτική του επέκταση (Κριτίας 117e).

Στο απόγειο της δύναμής τους οι Ατλαντείς κατέληξαν να ζουν με απίστευτη χλιδή, ενώ συντηρούσαν έναν τεράστιο στρατό που περιελάμβανε πάνω από 1000000 οπλίτες, 10000 πολεμικά άρματα, 240000 άλογα και 1200 πολεμικά πλοία (Κριτίας 119ab). Τότε επιχείρησαν να υποδουλώσουν όλη την οικουμένη. Εισέβαλαν με τον στόλο τους στη Μεσόγειο, κατέλαβαν την Αίγυπτο, και θα υποδούλωναν όλα ταγνωστά έθνη, αν δεν τους αντιστέκονταν οι αρχαίοι Αθηναίοι. Εγκαταλελειμμένοι από όλους τους συμμάχους τους οι Αθηναίοι νίκησαν τους εισβολείςκαι απελευθέρωσαν όλες τις υποδουλωμένες χώρες. Η νίκη των Αθηναίων αποδίδεται στο καλό τους πολίτευμα, που δεν είναι παρά μια μικρογραφία της πλατωνικής ιδανικής πολιτείας. Η αρχαία Αθήνα είναι μια ευνομούμενη πόλη που στηρίζεται αποκλειστικά στο έδαφός της και στη χερσαία στρατιωτική της ισχύ(σταθερά 20000 ανδρών), δεν χαρακτηρίζεται από εξωστρέφεια και επεκτατικές βλέψεις, χωρίζεται σε τάξεις που συνυπάρχουν ειρηνικά εκτελώντας η καθεμιά το έργο της, και τιμά τους ιδρυτές θεούς της, την Αθηνά και τον Ήφαιστο.

6 Tips του Φενγκ Σούι που θα Φέρουν Καλή Ενέργεια στο Καθιστικό σας

Από την επιλογή των φυτών που θα φέρουν καλή τύχη και ευημερία μέχρι την επιλογή των κατάλληλων έργων τέχνης που θα σας εμπνεύσουν και θα φέρνουν τα μέλη της οικογένειάς σας κοντά, ψάχνουμε πάντα τους καλύτερους τρόπους για να φέρουμε καλή ενέργεια στο σπίτι σας μέσα από την αρχαία κινεζική τέχνη του Φενγκ Σούι.

Παρακάτω θα βρείτε 6 tips που θα σας βοηθήσουν να διακοσμήσετε το καθιστικό σας και να φέρετε στο εσωτερικό του καλή ενέργεια που θα δημιουργήσει ένα πολύ θετικό περιβάλλον.

Λάβετε υπόψη τη λειτουργικότητα 

Πριν ξεκινήσετε να διαλέγετε έπιπλα σκεφτείτε με ποιους τρόπους θέλετε να χρησιμοποιείτε το καθιστικό σας. Θα είναι ο χώρος που θα κάνετε τα χόμπι σας; Ο χώρος που διασκεδάζετε; Που θα δουλεύετε ή θα τρώτε γεύματα; Που θα κοιμάστε; Ή όλα τα παραπάνω; Αυτό θα σας βοηθήσει να διαπιστώσετε τι έπιπλα έχετε ανάγκη και έπειτα να αποφασίσετε την καλύτερη διάταξη στον χώρο.

Για καλό Φενγκ Σούι είναι σημαντικό η ροή της κίνησης ανάμεσα από τα έπιπλα να είναι ανεμπόδιστη. Μεγάλη σημασία έχει επίσης το σημείο που θα τοποθετήσετε τον καναπέ σας – σύμφωνα με τους κανόνες πρέπει να βρίσκεται σε ένα στρατηγικό σημείο απ’ όπου θα μπορείτε να δείτε οποιονδήποτε μπαίνει στο καθιστικό. Όσον αφορά την τηλεόραση προσπαθήστε να μην την βάλετε πάνω το τζάκι για να του επιτρέψετε να γίνει το σημείο εστίασης του χώρου.

Η Μηχανή της Αποκάλυψης: Η εξάλειψη του ανθρώπινου είδους

Το βιβλίο “Η Μηχανή της Αποκάλυψης” φέρνει στο φως τα μυστικά πυρηνικά σχέδια των ΗΠΑ που θα μπορούσαν να φέρουν την ανθρωπότητα στο χείλος του γκρεμνού.

Το βιβλίο του Ντάνιελ Έλσμπεργκ “Η Μηχανή της Αποκάλυψης” είναι μια ανατριχιαστική προειδοποίηση για τους κινδύνους που κρύβουν τα πυρηνικά όπλα. Image: Supplied

ΓΕΝΝΗΜΕΝΟΣ στις 7 Απριλίου του 1931, ο Ντάνιελ Έλσμπεργκ, πρώην στρατιωτικός αναλυτής, είναι ένας συνεπής ακτιβιστής που έγινε θρύλος κατά τη δεκαετία του ’70, φέρνοντας στο φως τα λεγόμενα “Pentagon Papers” – τα μυστικά σχέδια του Πενταγώνου που αφορούσαν την ανάμειξη των Ηνωμένων Πολιτειών στο Βιετνάμ την περίοδο 1945-1967.

Τα “Pentagon Papers” (επίσημος τίτλος “Σχέσεις Ηνωμένων Πολιτειών-Βιετνάμ”), αφορούσαν μια μελέτη που εκπόνησε το Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ σχετικά με την πολιτικοστρατιωτική συμμετοχή των Ηνωμένων Πολιτειών στο Βιετνάμ την περίοδο από το 1945 έως το 1967. Η μελέτη αυτή χαρακτηρίστηκε άκρως απόρρητη και μπήκε στο αρχείο.

Ο Έλσμπεργκ, που είχε συμμετάσχει στην εκπόνησή της, δημοσίευσε τα σχετικά έγγραφα στην πρώτη σελίδα των New York Times το 1971. Ένα άρθρο της ίδιας εφημερίδας το 1996, ανέφερε ότι τα “Pentagon Papers” απέδειξαν, μεταξύ άλλων, ότι η κυβέρνηση Τζόνσον «έλεγε συστηματικά ψέματα όχι μόνο στο λαό αλλά και στο Κογκρέσο».

Ο Ντάνιελ Έλσμπεργκ το 1973, όταν κατηγορήθηκε για τη διαρροή των “Pentagon Papers”. Ωστόσο, ο δικαστής απέρριψε την υπόθεση όταν μαθεύτηκε ότι πράκτορες της αμερικανικής κυβέρνησης είχαν διαρρήξει το γραφείο του ψυχιάτρου του Έλσμπεργκ για να κλέψουν έγγραφα που θα τον καθιστούσαν αναξιόπιστο, ενώ υπέκλεπταν και τις τηλεφωνικές συνομιλίες του, έχοντας παγιδεύσει παράνομα το τηλέφωνό του. Photo: AP / Wally Fong. Πηγή: Supplied

Οι δύο διαφορετικοί τρόποι «κοσμο & αυτό»- αντίληψης, ανάμεσα στον άντρα και την γυναίκα.

Έίναι πολύ σημαντικό να κατανοήσουμε ότι ο άνδρας, λόγω της βιολογικής του ιδιαιτερότητας αντιλαμβάνεται τον κόσμο με ένα τρόπο διαφορετικό απ’ ότι η γυναίκα. Για τον άνδρα η έννοια της δημιουργίας και της ανάπτυξης είναι ένα εξωτερικό συμβάν που απλά συμβαίνει στον κόσμο. Αντίθετα για τη γυναίκα το μυστήριο της ανάπτυξης γίνεται αντιληπτό μέσα από το ίδιο της το σώμα λόγω της εμπειρίας της κύησης. Η γυναίκα νοιώθει δηλαδή κάτι να γεννιέται και να αναπτύσσεται στο εσωτερικό του βιολογικού της οργανισμού, κάτι με το οποίο είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένη και με το οποίο αποτελεί μια οργανική ενότητα. Κανένας άνδρας δεν έχει αυτή την εμπειρία, που είναι τόσο καταλυτική έτσι ώστε να καθορίζει κaι την αντίληψη μας για τη λειτουργία του Κόσμου. Αυτό είναι ένα γεγονός που δεν μπορούμε να υποτιμήσουμε. Πρόκειται για μια βασική αρχή που θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε όχι μόνο τον διαφορετικό τρόπο αντίληψης του αρσενικού από το θηλυκό αλλά και τις διαφορετικές αρχές και τρόπους λειτουργίας πάνω στους οποίους χτίστηκε η Μητρογονική και η πατριαρχική κοσμοαντίληψη και κοινωνία.

Αν προεκτείνουμε τους δύο αυτούς τρόπους αντίληψης στην κοινωνική σφαίρα και στη θρησκευτική οργάνωση, θα παρατηρήσουμε ότι ξεκινούν από εντελώς διαφορετικές αρχές και οδηγούν σε διαφορετικές κατευθύνσεις. Η θηλυγονική συνείδηση, για παράδειγμα, εμποτισμένη από την εμπειρία της κύησης αντιλαμβάνεται την παγκόσμια ζωή σαν κάτι που αναπτύσσεται οργανικά από το εσωτερικό προς το εξωτερικό, όπως ο σπόρος που βλαστίζει από τη Γη. Η αντίληψη αυτή επικεντρώνεται στην πρωταρχική έννοια της «Αυτογονίας» και υφαίνει τις νοητικές συλλήψεις γύρω από την εικόνα ενός Σύμπαντος όπου τα πάντα φυτρώνουν και αυτο-οργανώνονται αυθόρμητα σύμφωνα με τις ανάγκες τους. Στην κοσμοθέαση αυτή δεν υπάρχει κάποιος εξωτερικός παράγοντας ο οποίος της επιβάλει ένα ρυθμό ή την διατάζει να οργανώσει τις λειτουργίες της κι αυτό γιατί δεν υφίσταται κάποιος αρχικός διαχωρισμός ανάμεσα σε μια αρχή που διατάσσει και σε ένα λειτουργικό σύνολο που υπακούει στις διαταγές. Δεν υπάρχει καν διαχωρισμός ανάμεσα στο υποκείμενο και το αντικείμενο καθώς το έμβρυο και η μητέρα αποτελούν ένα αδιάσπαστο σύνολο το οποίο μεταβάλλεται διαρκώς, εξελίσσεται και αναπτύσσεται.

Μέτρο της ζωής είναι η σπουδαιότητα και όχι η χρονική διάρκειά της. (Πλούταρχος)

ΠΑΡΑΜΥΘΗΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΝ (απόσπασμα)

Γενικά, ο καθένας θα έπρεπε να έχει την πεποίθηση, αν εξετάσει σοβαρά τα πράγματα και από μόνος του και μαζί με άλλον, ότι η άριστη ζωή δεν είναι η πιο μακροχρόνια αλλά η πιο σπουδαία.

Δεν επαινείται άλλωστε εκείνος που έπαιξε περισσότερη μουσική ή εκφώνησε περισσότερους λόγους ή κυβέρνησε περισσότερα πλοία αλλά εκείνος που έχει κάνει τα παραπάνω με εξαιρετικό τρόπο. Δεν πρέπει, δηλαδή, να υπολογίζουμε τη σπουδαιότητα με τη χρονική διάρκεια αλλά με την αξία και την κατάλληλη συμμετρία.

Αυτά θεωρούνται αποδείξεις καλοτυχίας και θεϊκής εύνοιας. Για τον λόγο αυτό, πάντως, οι ποιητές μας παραδίδουν για τους μεγαλύτερους και θεϊκής καταγωγής ήρωες ότι αφήνουν αυτή τη ζωή προτού γεράσουν, όπως για εκείνον,

που ο ασπιδοφόρος Δίας και ο Απόλλων

πολύ τον αγαπούσαν
με κάθε λογής αγάπη· αυτός δεν έφτασε στων γηρατειών
το κατώφλι (ΟΜΗΡΟΣ)

Σε όλες τις περιπτώσεις δηλαδή θεωρούμε ανώτερη την καλή χρήση του χρόνου παρά τα καλά γεράματα.

Καλύτερα να είσαι βασιλιάς της σιωπής σου παρά σκλάβος των λόγων σου

Κατά την διάρκεια του φλερτ χρησιμοποιούμε χιλιάδες λέξεις για να γνωριστούμε με τον άλλον, για να τον καταλάβουμε, για να του εκφράσουμε τα αισθήματά μας, για να τον προκαλέσουμε, για να τον κάνουμε να χαμογελάσει, για να τον κολακέψουμε….

Το ζήτημα είναι τι κάνουμε αν η σχέση ευδοκιμήσει, όταν έχουμε δείξει τα καλύτερα χαρτιά μας και μας μένει απλώς να διηγούμαστε καθημερινές ασήμαντες ανεκδοτολογίες. Αρκεί αυτό για να γεμίσει τον χρόνο που μοιραζόμαστε με το αγαπημένο πρόσωπο;

Ισως ναι, όταν γυρίζουμε κατάκοποι από την δουλειά, με ελάχιστο χρόνο και πολύ νύστα, όμως τι συμβαίνει τα Σαββατοκύριακα ή στις διακοπές;
Δεν συμβαίνει τίποτα.

Πράγματι, δεν χρειαζόμαστε ούτε καν μια τηλεόραση να γεμίζει με ηχητική επένδυση θορύβου το σαλόνι μας για να αισθανόμαστε άνετα. Υπάρχει κάτι άλλο, πολύ πολυτιμότερο, να μοιραζόμαστε ως ζευγάρι όταν δεν έχουμε κάτι καινούργιο να πούμε: η σιωπή.

«Αν καταφέρεις να δονηθείς διαφορετικά, θα φύγεις από τον πόνο»

Συνέντευξη της Δήμητρας Τζιόβα/Demetra Jiova
για την Όμορφη Ζωή

Οταν πάτησα το stop στο skype, μετά από εξήντα λεπτά συνομιλίας με την Δήμητρα Τζιόβα / Demetra Jiova, ήρθε στο μυαλό μου η φράση του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν «το να ζεις μόνο δεν είναι αρκετό, είπε η πεταλούδα. Πρέπει να έχεις λιακάδα, ελευθερία και ένα μικρό λουλούδι». Σκέφτηκα πολλές φορές όσα μου είπε εκείνο το πρωί (για μένα -βράδυ για εκείνη, αφού ζει και εργάζεται στο Λος Άντζελες) της Παρασκευής. Η Δήμητρα Τζιόβα έχει διαπρέψει στα μαθηματικά, τη φυσική, τη βιολογία, τη χημεία και τη βιοχημεία. Έχει κερδίσει αρκετές υποτροφίες και διακρίσεις, που την οδήγησαν τελικά στο να περάσει πρώτη στο Χημικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών, στην ηλικία των 17 και τελικά να κερδίσει πλήρη υποτροφία από το Mt Sinai της Νέας Υόρκης για το διδακτορικό του πρόγραμμα στη Βιοϊατρική επιστήμη, στην ηλικία των 21. Όλα άλλαξαν, όταν για πρώτη φορά έθεσε στον εαυτό της το ερώτημα «γιατί δεν είμαι χαρούμενη;»

Δήμητρα, περίγραψέ μου το σημείο της εκκίνησης.

Είχα πάντα μια λατρεία στις θετικές επιστήμες. Από μικρή ήξερα ότι προς τα εκεί θα κινηθώ. Με τη βιολογία, τη βιοχημεία, τη χημεία, που τη λάτρευα, την κβαντομηχανική που μου άρεσε. Στην πορεία όμως, μετά το σχολείο και το πανεπιστήμιο (στο οποίο πέρασε πρώτη), ξύπνησε μέσα μου μια άλλη αναζήτηση. Αιθανόμουν ότι δεν ήμουν ευτυχισμένη. Δεν το είχα συνειδητοποιήσει πριν. Νόμιζα ότι όλοι οι άνθρωποι κάπως έτσι είναι. Ένιωθα μέχρι εκείνη τη στιγμή ότι μπροστά μου είχα έναν τοίχο. Δεν άφηνα τον εαυτό μου να έρθει σε επαφή με τα συναισθήματά μου.Τότε ήταν που άρχισε να με τραβάει το θέατρο. Κάποια στιγμή βρέθηκα στη σκηνή κι ένας σκηνοθέτης μου ζήτησε να θυμώσω. Εγώ μεγάλωσα σε ένα σπίτι, όπου οι άνθρωποι εκφράζονταν έντονα κι εγώ κρατούσα τις ισορροπίες. Οπότε για μένα ο ορισμός του θυμού ήταν τελείως παραμορφωμένος. Όταν μου ζητήθηκε να θυμώσω στη σκηνή, εγώ θύμωσα (έτσι θεώρησα) και μάλιστα αισθάνθηκα και άσχημα, γιατί ένιωσα ότι βγήκα αρκετά από τον εαυτό μου. Η αντίδραση από κάτω ήταν «ξέρεις, σου είπαμε να θυμώσεις» κι εγώ απαντούσα «μα θύμωσα πάρα πολύ». Κανείς τους όμως δεν έβλεπε τίποτα. Ήταν, λοιπόν, ένα τεράστιο μάθημα για να καταλάβω ότι δεν έρχομαι σε επαφή με τα συναισθήματά μου. Η στιγμή ήταν ορόσημο για μένα.

Άρα το θέατρο είναι και η πρώτη σωτήρια λέμβος.

Σαν ηθοποιός πέτυχα αρκετά πράγματα και κατάφερνα να ζω από τη δουλειά μου. Πίστεψα τότε ότι, κάτι θα άλλαζε, αλλά εκεί ήταν που έπιασα τον απόλυτο πάτο. Είχα πολλά από εκείνα, που υποτίθεται οδηγούν στην ευτυχία έναν άνθρωπο. Εγώ όμως γυρνούσα στο σπίτι κι αισθανόμουν δυστυχισμένη, ν’ ανοίξει η γη να με καταπιεί. Τότε -πολύ φυσικά- ρώτησα για πρώτη φορά στη ζωή μου «γιατί»;

Κι έπειτα;

Το επιστημονικό μου μυαλό άρχισε να σκέφτεται «μήπως δεν είναι κάτι έξω από εμάς»;