Τοξικοί άνθρωποι. Σημειώσατε ”Χ”

Τοξικοί άνθρωποι

Είναι γεγονός πως οι όροι “Τοξικοί άνθρωποι” και “Τοξικότητα”, ακούγονται όλο και περισσότερο στην καθημερινότητά μας. Συναναστρεφόμαστε με τοξικούς ανθρώπους καθημερινά. Στην εργασία μας, στο οικογενειακό μας περιβάλλον, στις φιλικές σχέσεις, μέχρι και στις δημόσιες υπηρεσίες ή εκεί από όπου θα αγοράσεις το πρωί τον καφέ σου, θα συναντήσεις τέτοιους ανθρώπους.

Τι χαρακτηριστικά έχουν αυτοί οι άνθρωποι; Πώς τους ξεχωρίζουμε; Και, τελικά, πώς μπορούμε να το διαχειριστούμε; Σύμφωνα λοιπόν με τους ειδικούς της ψυχικής υγείας, ως τοξικούς ανθρώπους, χαρακτηρίζουμε εκείνους που:

• Συνεχώς βλέπουν την άσχημη πλευρά της ζωής. Είναι υπερβολικά απαισιόδοξοι, ή καταφτάνουν και στο άλλο άκρο, δηλαδή σε αυτό της υπερβολικής αισιοδοξίας.
• Ζητούν συνεχώς, και απαιτούν με τον τρόπο τους πολλές φορές, την προσοχή των άλλων. Σε διακόπτουν όταν μιλάς, δεν ενδιαφέρονται να σε ακούσουν πάρα μόνο να πουν τη δική τους άποψη, θέλουν να είναι το επίκεντρο της προσοχής.
• Ασκούν έντονη κριτική σε όλα και σε όλους. Πάντα έχουν κάτι κακό να πουν.
• Γίνονται κυνικοί και χρησιμοποιούν το ”χιούμορ” για να σε μπερδέψουν, ωστέ να μην φανεί ακριβώς και ευθέως αυτό που θέλουν να πουν.
• Είναι, σε πολλές περιπτώσεις, νάρκισσοι.

Ο ΖΟΥΡΑΡΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΜΠΟΥΡΔΕΛΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ!

Ως μαθητής ο Ζουράρις προφανώς είχε διαβάσει το ομολογουμένως αξιόλογο για την εποχή του βιβλίο του πατέρα του «Ο αυνανισμός το πάθος εις το φώς της Επιστήμης»  για το οποίο μάλιστα τον είχαν οδηγήσει και στο στρατοδικείο με την κατηγορία «την υπονόμευση του μαχητικού φρονήματος του στρατεύματος»!

Ήξερε λοιπόν πως όταν οι νεανικές ορμές δημιουργούν μια βορβορώδη ψωλεκτασία  εις  τα μέζεα του στεατοπυγικού μας υποσυστήματος για να ξεπρηστούν δύο τρόποι υπάρχουν, είτε ο αυνανισμός είτε το πήδημα.

Διαβάζοντας λοιπόν την σημερινή συνέντευξη του Ζουράρι διακρίνω ότι, λόγω ηλικίας, βρίσκεται πλέον στον αντίποδα των νεανικών του αντιλήψεων και ως άλλος Αμβρόσιος  που τον έχει χαρακτηρίσει ο ίδιος ως φασισταριό,  θέλει να βάλει όρια  και στο πότε οι μαθητές θα πηγαίνουν στα μπουρδέλα!

«Οι μαθητές να πηγαίνουν στα μπορντέλα άλλη ώρα»», είπε ο υφυπουργός Παιδείας για να δικαιολογήσει την απόφαση του υπουργείου, επικαλούμενος την εμπειρία που είχε ο ίδιος σε σχολική εκδρομή του 1958!

Γκονσάλο Κοέλιο: Η Ανακάλυψη του Ρίο ντε Τζανέιρο

    Στις 15 Φεβρουαρίου του 1500, η Δεύτερη Πορτογαλική Αρμάδα της Ινδίας, απαρτιζόμενη από δεκατρία πλοία, αναχωρεί από την Λισσαβόνα για το δεύτερο ταξίδι προς την Ινδία υπό την ηγεσία του Πέντρο Άλβαρες Καμπράλ. Κατά τον διάπλου του Ατλαντικού Ωκεανού, ο Καμπράλ ακολούθησε μια πορεία κατά πολύ δυτικότερη για να επαληθεύσει τις υποψίες πως υπήρχαν ανεξερεύνητα εδάφη δυτικότερα του Κάβο Βέρτνε και εντός του Πορτογαλικού Ημισφαιρίου σύμφωνα με την Συνθήκη της Τορδεσίγιας. Στις 21 Απριλίου, οι Πορτογάλοι παρατήρησαν τα φύκια που εμφανίστηκαν στην επιφάνεια της θάλασσας, κάτι που μαρτυρούσε πως κάπου κοντά υπάρχει στεριά. Αυτό, επιβεβαιώθηκε το απόγευμα τις 22ας Απριλίου του 1500, όταν οι Πορτογάλοι αντίκρισαν για πρώτη φορά τις ακτές μιας άγνωστης γης. Ο Καμπράλ, ονόμασε αυτή την γη Νησί του Αληθινού Σταυρού (Ιlha de Vera Cruz). Το νησί αυτό, στην συνέχεια, αποδείχθηκε κάτι πολύ περισσότερο αφού οι Πορτογάλοι είχαν ανακαλύψει μόλις ένα κομμάτι των βορειοανατολικών ακτών της Βραζιλίας. Στις 2 Μαΐου, καθώς ο Καμπράλ συνέχισε το ταξίδι του προς την Ινδία, έστειλε το πλοίο του Γκασπάρ δε Λέμος πίσω στην Λισσαβόνα, για να αναγγείλει την νέα ανακάλυψη παραδίδοντας την λεπτομερή γραπτή αναφορά που είχε ετοιμάσει ο Πέρο Βαζ δε Καμινιά.  Όταν τα νέα έφτασαν στην Λισσαβόνα, ο Βασιλιάς Εμμανουήλ ο Πρώτος, έδωσε αμέσως την εντολή να προετοιμαστεί η αποστολή που θα εξερευνούσε τα πρώτα πορτογαλικά εδάφη του Νέου Κόσμου. Την αποστολή αυτή, ανέλαβε ο Γκονσάλο Κοέλιο. 

Πανικός στην Ιαπωνία από ψεύτικο συναγερμό για σεισμό 6,4 Ρίχτερ

Εκατομμύρια άνθρωποι εγκατέλειψαν τις δουλειές τους, τρένα σταμάτησαν να κυκλοφορούν και οι υπηρεσίες διάσωσης τέθηκαν σε κατάσταση ετοιμότητας στην Ιαπωνία, μετά από ειδοποίηση του του Ιαπωνικού Μετεωρολογικού Πρακτορείου για πιθανό μεγάλο σεισμό εντός ολίγων λεπτών.

Εκατομμύρια Ιάπωνες έλαβαν την ειδοποίηση με μήνυμα στο κινητό τους, με συνέπεια να προκληθεί άνευ προηγουμένου πανικός και αναστάτωση. Τελικά, αποδείχθηκε ότι ήταν «λανθασμένος συναγερμός», ο οποίος, ωστόσο, ήταν αρκετός για να παραλύσει όλες τις μεγάλες ιαπωνικές πόλεις και να μετατρέψει την Παρασκευή σε… ημιαργία!

Το μήνυμα που έλαβαν οι Ιάπωνες στο κινητό τους ανέγραφε: «Ένας μεγάλος σεισμός έχει εκδηλωθεί στην ακτή του Ιμπαράκι. Ετοιμαστείτε για δυνατές δονήσεις». Αμέσως επικράτησε πανικός. Τα τρένα σταμάτησαν απότομα και μόνο από καθαρή τύχη δεν προκλήθηκαν τραυματισμοί.

Τα “σαΐνια” ανέβασαν βίντεο που φαίνονται ολοκάθαρα τα μικροκύματα στην τεχνητή καταιγίδα!

Πως το λέει ο απλός λαός; Θέλει η που**** να κρυφτεί μας η χαρά δεν την αφήνει;

Οι νότιες και βορειοανατολικές περιοχές των ΗΠΑ όπως η Νέα Υόρκη και η Νέα Αγγλία χτυπήθηκαν πιό σκληρά απ’ όλες από τον λεγόμενο κυκλώνα «βόμβα» την Πέμπτη.

Οι μετεωρολόγοι πιστεύουν ότι θα μπορούσε να είναι η πιο σοβαρή χειμερινή καταιγίδα που έχει χτυπήσει την περιοχή εδώ και δεκαετίες. Ήδη οι Η.Π.Α. έχουν βιώσει χαμηλές θερμοκρασίας που έχουν σπάσει ιστορικά χαμηλά σε πολλές περιοχές.

Η χειμωνιάτικη καταιγίδα έχει φέρει επίσης χιόνι σε μέρη όπως η Φλόριντα, η Γεωργία και η Νότια Καρολίνα για πρώτη φορά σε 30 χρόνια. Οι ακραίες καιρικές συνθήκες έχουν προκαλέσει το χάος των ταξιδιών στις ΗΠΑ με την ακύρωση περίπου 2.700 πτήσεων.

Και η ΝΑΣΑ παρουσίασε εικόνες από τους μετεωρολογικούς δορυφόρους να έχουν καταγράψει (μόνο; ή και κάτι άλλο;) εκπληκτικό υλικό από το χιόνι που βγαίνει από τον πολικό κυκλώνα και προκαλεί το χάος στην ανατολική ακτή των ΗΠΑ.

Απολαύστε τα πεντακάθαρα μικροκύματα που κινούνται ανεξάρτητα από τον κυκλώνα!

Πραγματικός διαλογισμός γίνεται όταν...

Πραγματικός διαλογισμός γίνεται όταν η συνειδητότητα λειτουργεί στο τρίτο επίπεδο του νοητικού πεδίου. Μπορεί κανείς να γνωρίζει ότι η συνειδητότητά του λειτουργεί στο τρίτο νοητικό επίπεδο παρατηρώντας τα ακόλουθα σημάδια:

1. μια αίσθηση αθανασίας
2. μια αίσθηση αιωνιότητας
3. μια αίσθηση μη ύπαρξης
4. μια βαθιά χαρά και γαλήνη
5. μια συνειδητοποίηση ότι τίποτα δεν θα σταματήσει την πρόοδο προς την τελειότητα
6. μια αυξανόμενη ανάπτυξη αδιαφορίας προς παράγοντες που χάνουν αργά τη δύναμή τους πάνω σε κάποιον που κάνει πραγματικό διαλογισμό: *προδοσία, *αποτυχία, *λάθη, *ήττα, *κακία, *συκοφαντία.
7. μια αυξανόμενη ανάπτυξη της αδιαφορίας προς: *έπαινο, *φήμη, *υπόληψη, *επιτυχία, *νίκη, *θέση, *αποκτήματα.
8. μια ευαισθησία να νιώθει τη θειότητα στα πάντα, παντού
9. αφηρημένος ιδεαλισμό και πρακτική σκέψη και δράση
10. αυξανόμενη δημιουργικότητα
11. αυξανόμενη ανάγκη για υπηρεσία
12. αυξανόμενη ανάγκη για συνεργασία με τις δημιουργικές δυνάμεις του Σύμπαντος
13. αυξανόμενη ενέργεια και θάρρος στο σωματικό, συναισθηματικό και νοητικό πεδίο
14. διαυγής παρατηρητικότητα
15. αυξανόμενη επίγνωση των Ανώτερων Κόσμων

Είμαι ευτυχής κάνοντας αυτό που κάνω;

Είναι αναγκαίο να συνειδητοποιήσουμε ότι μια πλήρης ζωή απαιτεί έναν ελάχιστο βαθμό στοχασμού, αυτοπειθαρχία για να ελέγχουμε τη φυσική μας ροπή προς την ηδονή, και τη σοφία ν’αναρωτιόμαστε και ν’απαντάμε με ειλικρίνεια στην ερώτηση:

Είμαι ευτυχής κάνοντας αυτό που κάνω;

Είναι προφανές ότι ένα τέτοιο ερώτημα προϋποθέτει ότι έχουμε ξεκαθαρίσει:

Υπάρχει ευτυχία;
Είναι πραγματικότητα ή αποκύημα της φαντασίας μας;
Είναι μύθος, όπως είπε κάποτε η μεγάλη Τίτα Μερέγιο;
Είναι ευτυχία το να νιώθεις ερωτευμένος, όπως τραγουδούσε ο Παλίτο Ορτέγα;

Άκουσα κάποτε έναν κυνικό (φιλόσοφο) να υποστηρίζει ότι η ευτυχία είναι μια λέξη που επινόησαν κάποιοι ποιητές επειδή ομοιοκαταληκτεί με τη φιλία και την αιωνιότητα.

Ανεξάρτητα από το περιεχόμενο, η ρήση αυτή υπονοεί κάτι αρκετά περίπλοκο και βαρυσήμαντο, καθώς, σχετικά με το νόημα της ευτυχίας, – όπως και για κάποια άλλα θέματα-, είναι αναγκαίο να έχουμε μια συγκεκριμένη θέση.

Δεν πιστεύω πως χρειάζεται να έχουμε μια ξεκάθαρη θέση για όλα τα πράγματα, υπάρχουν, όμως, τουλάχιστον πέντε θέματα για τα οποία ένα άτομο σε διαδικασία ανάπτυξης θα έπρεπε να έχει ξεκαθαρίσει τη θέση του. Να έχει, δηλαδή, μια στοιχειώδη αποφασιστικότητα, μια σαφή προσέγγιση, να έχει καταλήξει σε μιαν απόφαση. Δεν έχει σημασία αν είναι αυτή ή εκείνη, τούτη ή η άλλη, αρκεί να είναι δική του, να την ξέρει και να την προασπίζεται με τις πράξεις του.

Γιατί είμαστε τόσο αναβλητικοί; Πώς λειτουργεί ο εγκέφαλος των αναβλητικών και πώς να το αντιμετωπίσετε

«Ποτέ μην αναβάλλεις για αύριο κάτι που μπορείς να κάνεις σήμερα” λέει το ρητό, ίσως επειδή αρκετοί καθυστερούν μια εργασία μέχρι εκεί που τους «παίρνει».

Η αναβλητικότητα, δηλαδή η συστηματική μετάθεση υποχρεώσεων σε μελλοντικό χρόνο σχετίζεται άμεσα με το άγχος. Η αναβλητικότητα προκαλεί άγχος και ένα αίσθημα ενοχής αλλά συγχρόνως μπορεί και να πηγάζει από αυτό.
Προτιμούν να αποφύγουν για όσο μπορούν τα αρνητικά συναισθήματα και το άγχος που  τους προκαλεί μια εργασία.

Σε πολλές περιπτώσεις, αυτό προέρχεται από την οικογένεια. Οι γονείς δεν επιτρέπουν στο παιδί να πάρει πρωτοβουλίες και να δράσει μόνο του. Έτσι, όταν έρχεται η στιγμή που πρέπει να πάρει μια απόφαση, κάνει πίσω.
Η έλλειψη αυτοπεποίθησης και η χαμηλή αυτοεκτίμηση είναι επίσης, λόγοι που μας κάνουν να μεταφέρουμε καταστάσεις για το μέλλον. Όταν δεν νιώθουμε καλά, προτιμούμε να το αφήσουμε για αργότερα, με την ελπίδα ότι θα είμαστε περισσότερο έτοιμοι.
Πολλοί φοβούνται την αποτυχία ή δεν μπορούν να διαχειριστούν την πίεση.

Το πρόβλημα έχει επιδεινωθεί τα τελευταία χρόνια λόγω της αλλαγής του τρόπου ζωής μας. Οι αυξημένες υποχρεώσεις μειώνουν και το χρόνο που έχουμε στη διάθεσή μας για να κάνουμε κάτι, με αποτέλεσμα να αρνούμαστε να αναλάβουμε ευθύνες. 

Τι είναι ο φόβος και πως μπορεί να επηρεάσει ή και να καθορίσει τις επιλογές μας

Του Τάσου Δαφνομήλη-Συνθετική Συμβουλευτική

Ο φόβος είναι ένα συναίσθημα το οποίο διακρίνεται σε δύο κατηγορίες, τον πραγματικό φόβο και τον κατασκευαστικό φόβο.

Τον πραγματικό φόβο τον νοιώθουμε όταν απειλείται η σωματική μας ακεραιότητα από ένα εξωτερικό ερέθισμα, για παράδειγμα: καθώς περπατάμε στο δρόμο μπορεί να εμφανιστεί ένας σκύλος που γαυγίζει και δείχνει να χει επιθετική διάθεση και πόσο μάλλον όταν έρχεται καταπάνω μας, είμαστε σε ένα ύψωμα συνήθως φοβόμαστε να πλησιάσουμε στην κόχη επειδή υπάρχει η πιθανότητα να γλιστρήσουμε και αν γλιστρήσουμε θα χτυπήσουμε. Δεν περνάμε έναν δρόμο όταν βλέπουμε ότι περνάνε αμάξια επειδή υπάρχει κίνδυνος να χτυπήσουμε, φοβόμαστε στην πραγματικότητα. Τα παραπάνω παραδείγματα αντιστοιχούν σε έναν πραγματικό φόβο ο οποίος λειτουργεί προστατευτικά προς εμάς, είναι σαν ένα καμπανάκι συναγερμού προς την σωματική ακεραιότητα που αν δεν το ακούσουμε υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να βλάψουμε τον εαυτό μας.

Ο κατασκευαστικός φόβος δημιουργείται ύστερα από κάποια νοητική διεργασία, δεν είναι υπαρχτός, κατοικεί μόνο μέσα στον νου μας.

Όλοι μας κάποιες στιγμές έχουμε πλάσει ένα σενάριο για κάποιο άτομο ή σύνολο, για παράδειγμα:

«ο γείτονας είχε ένα πόνο στο λαιμό του, τον άφηνε και τώρα έχει μεγάλο πρόβλημα, λες να πάθω και εγώ κάτι αντίστοιχο πονάει και μένα ο λαιμός μου, πω πω αν πάθω κάτι αυτός θα με έχει κολλήσει».

«αυτόν τον σύντροφο της «Ματούλας» τον βλέπω συνέχεια να κάνει παρέα και με άλλα κορίτσια δίχως να ναι η «Ματούλα» εκεί, κάτι σκαρώνει αυτός, το κουβέντιασα και με τις φίλες μου και αυτές έχουν την ίδια γνώμη με μένα, πρέπει να χει το νου της η «Ματούλα» με αυτόν»

Πλάτων και Ολιστική θεώρησις της Υγείας

Αυτό το κείμενο, που ο καθένας θα μπορούσε να το θεωρήσει εντελώς επίκαιρο σήμερα, γράφτηκε πριν από δυόμιση χιλιάδες χρόνια από τον Έλληνα φιλόσοφο, Πλάτωνα.

Δυστυχώς αυτά που κατέγραψε πριν από είκοσι πέντε αιώνες ο Πλάτων ισχύουν απόλυτα και για τη σημερινή μας εποχή και εκφράζουν το βασικό πρόβλημα της σύγχρονης θεραπευτικής, που δεν είναι άλλο από αυτό που αναφέρεται σε φράση του πιο κάτω κειμένου, το ότι δηλαδή οι γιατροί κάνουν το λάθος να χωρίζουν το πνεύμα (την ψυχή) από το σώμα:

- Ένας λόγος παραπάνω για να σου μιλήσω μ” όλη την ειλικρίνεια για τους μαγικούς στίχους, τί λογής είναι. Αναρωτιόμουν, μάλιστα, τώρα δα, με ποιον τρόπο θα σ’έκανα να καταλάβεις τί είδος δύναμη έχουν. Λοιπόν Χαρμίδη, οι στίχοι είναι τέτοιοι που δεν μπορούν να γιατρέψουν μόνο το κεφάλι” ίσως θα έχεις ακούσει και συ καλούς γιατρούς, όταν τους ρωτάει ένας άρρωστος με πονόματο να λένε ότι δεν είναι δυνατόν να γιατρέψουν χωριστά τα μάτια, αλλά ότι πρέπει να κάμουν θεραπεία για όλο το κεφάλι, προκειμένου να κάμουν καλά τα μάτια” και, ακόμη, ότι είναι ανόητο να νομίζει κανείς ότι μπορεί να θεραπευθεί το κεφάλι μόνο, ξεχωριστά από το υπόλοιπο σώμα. Ξεκινώντας λοιπόν, απ’αυτή την αντίληψη, ορίζουν δίαιτα για ολόκληρο το σώμα κι επιχειρούν να θεραπεύσουν το μέρος μαζί με το σύνολο. Ή μήπως δεν ξέρεις ότι αυτή είναι η θεωρία τους κι ότι αυτά έτσι γίνονται;

- «Βεβαίως, το ξέρω»,είπε.

- «Κι η θεωρία αυτή σου φαίνεται σωστή, και την αποδέχεσαι;»

- «Απολύτως»,είπε

- Κι εγώ μόλις άκουσα οτι την αποδέχεται, πήρα θάρρος και λίγο-λίγο ξαναβρήκα την αυτοπεποίθησή μου και την όρεξη για συζήτηση. Και είπα:

Ho'oponopono, Ιστορία, εξέλιξη, εφαρμογή στη Νέα εποχή

Δεν βλέπω τον εαυτό μου ως kahuna, βλέπω τον εαυτό μου ως συλλέκτη ψηγμάτων αλήθειας. Είμαι μόνο εδώ για να είμαι υπεύθυνος και είναι συχνά πολύ δύσκολο να το κάνουμε αυτό.

 Δρ Hew Len, Shamanic Wisdomkeepers

Από τον Ζάχο Σκαφίδα

Ho’oponopono σημαίνει, «να κάνεις το σωστό», ή «να διορθώνεις ένα λάθος».

Ιστορική εξέλιξη

Το Ho ' oponopono (ho-o-pono-pono) είναι μια πρακτική της Χαβάης  για συμφιλίωση και συγχώρεση. Παρόμοιες πρακτικές συγχώρεσης εκτελούνται σε νησιά σε ολόκληρο τον Νότιο Ειρηνικό , συμπεριλαμβανομένης της Χαβάης , της Σαμόα , της Ταϊτής και της Νέας Ζηλανδίας.  Το παραδοσιακό Ho ' oponopono ασκείται από ιθαγενείς θεραπευτές της Χαβάης , συχνά μέσα στην οικογένεια και τα συγγενικά μέλη από ένα μέλος της οικογένειας.  Στη Νέα Εποχή   έχομε ονομάσει  μια παρόμοια πρακτική με το ίδιο όνομα.

Στα νησιά του Νότιου Ειρηνικού οι άνθρωποι πιστεύουν ότι η ασθένεια συνήθως προκαλείται από κακή σεξουαλική συμπεριφορά ή θυμό. "Εάν είστε θυμωμένος για δύο ή τρεις ημέρες, θα έρθει ασθένεια", είπε ένας ντόπιος.  Η θεραπεία που αντισταθμίζει αυτή την ασθένεια είναι η εξομολόγηση. Ο ασθενής ή ένα μέλος της οικογένειας μπορεί να εξομολογηθεί. Εάν κανείς δεν ομολογεί ένα σφάλμα, ο ασθενής μπορεί να πεθάνει.

Όπως πολλοί άλλοι νησιώτες, συμπεριλαμβανομένων των Χαβανών , οι άνθρωποι της Τικοπίας στα Νησιά του Σολομώντος και στην Ραροτόνγκα στις Νήσους Κουκ , πιστεύουν ότι οι αμαρτίες του πατέρα θα πέσουν στα παιδιά. Εάν ένα παιδί είναι άρρωστο, οι γονείς είναι ύποπτοι για διαμάχη ή κάποιο παράπτωμα. Εκτός από την ασθένεια, η κοινωνική διαταραχή θα μπορούσε να προκαλέσει στειρότητα της γης ή άλλες καταστροφές, η αρμονία θα μπορούσε να αποκατασταθεί μόνο με ομολογία και απολογία.

Η συμπεριφορά αυτή θυμίζει τις χριστιανικές παραδόσεις για εξομολόγηση, συγχώρεση και αμαρτίες γονέων παιδεύουση τέκνα.

Η αξεπέραστη γοητεία της ανθρωπιάς

«Ο άνθρωπος όταν νιώθει πόνο είναι ζωντανός. Όταν όμως νιώθει τον πόνο του άλλου, τότε, ναι, είναι Άνθρωπος.», έλεγε ο αγαπημένος Νίκος Καζαντζάκης.

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για να ξεχωρίσεις έναν άνθρωπο, να τον βάλεις στην καρδιά σου και να σε γοητεύσει η προσωπικότητά του. Άλλοι εντυπωσιάζονται απ’ την εξωτερική εμφάνιση αρχικά και μετά απ’ το χαρακτήρα. Η ευγένεια, η καλοσύνη, η αισιοδοξία, η δοτικότητα παίζουν το ρόλο τους.

Υπάρχει όμως ένα χαρακτηριστικό που για μένα είναι το υπέρτατο όλων. Η ανθρωπιά! Ποιος μπορεί να μη γοητευθεί από έναν άνθρωπο που η ψυχή του γεμίζει, όταν προσφέρει. Ποιος μπορεί να μην αισθανθεί δέος, όταν βλέπει το διπλανό του να βοηθά όποιον έχει ανάγκη, στερούμενος άλλες ανέσεις. Ποιος μπορεί να μην αναγνωρίσει το μεγαλείο ενός ανθρώπου που γίνεται ο ίδιος δόσιμο κι ανιδιοτελή αγάπη για τα παιδιά και τους ανθρώπους τρίτης ηλικίας που χρήζουν μεγαλύτερης προσοχής.

Η ανθρωπιά δε φαίνεται μόνο στην προσφορά. Και για να είμαστε ειλικρινείς, όταν βοηθάς δεν υπάρχει λόγος να το διατυμπανίζεις. Προφανώς και οι λόγοι είναι άλλοι σ’ αυτήν την περίπτωση. Να βοηθάς αθόρυβα, από καρδιάς, για να γίνεσαι καλύτερος, να νιώθεις πιο χρήσιμος στην κοινωνία, να αισθάνεσαι μέλος μιας μεγάλης οικογένειας.

Εύκολη σπιτική συνταγή για αντισηπτικό προσώπου με πράσινο τσάι.

Σήμερα φτιάχνουμε με τα χεράκια μας αντισηπτικό προσώπου με πράσινο τσάι, μια συνταγή από τη Μαρίνα – Μαρία Σεραφειμίδου. Ιδανικό για να καταπραΰνει την επιδερμίδα του προσώπου, αλλά και να την θωρακίσει ενάντια στη γήρανση.

ΥΛΙΚΑ

• ½ φλιτζάνι αποσταγμένο νερό
• 2 κουταλάκια αποξηραμένα φύλλα πράσινου τσαγιού

ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΖΕΙΣ Σταματά να αναζητάς την εκδίκησή. Αντίθετα, συγχώρησε!

«Δύο πρώην φυλακισμένοι του πολέμου συναντήθηκαν μετά από πολλά χρόνια. Όταν ο πρώτος ρώτησε “έχεις συγχωρήσει αυτούς που σε αιχμαλώτισαν;» ο δεύτερος απάντησε «όχι, ποτέ” . «Τότε λοιπόν”, απάντησε ο πρώτος “σε έχουν ακόμα φυλακισμένο”. – Jack Kornfield

Στο ταξίδι της ζωής, συχνά πληγωνόμαστε συναισθηματικά από τους άλλους. Συνήθως ξεπερνούμε γρήγορα τον πόνο της καρδιάς και της θλίψης και μπορούμε να προχωρήσουμε μπροστά. Όμως, υπάρχουν φορές που νιώθουμε κολλημένοι στο παρελθόν, αισθανόμαστε τόσο αναστατωμένοι και μίζεροι που το να πληγώσουμε αυτούς που μας στεναχώρησαν φαίνεται να είναι ο μοναδικός τρόπος για να φύγει ο πόνος.

Αλλά λειτουργεί η εκδίκηση; η σύντομη απάντηση είναι όχι και παρακάτω θα ανακαλύψετε το γιατί.

Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΛΥΚΙΑ.

«Πριν ξεκινήσετε το ταξίδι της εκδίκησης, σκάψτε δυο τάφους». – Κομφούκιος

Η πεποίθηση πως η εκδίκηση είναι γλυκιά συνεχώς ενισχύεται από τον πολιτισμό μας. Για παράδειγμα, κοιτάξτε τις πιο διάσημες ταινίες και μυθιστορήματα- τα οποία δεν είναι τίποτα άλλο παρά η αντανάκλαση του συλλογικού τρόπου σκέψης της κοινωνίας μας- θα ανακαλύψετε γρήγορα πως πολλά απεικονίζουν την εκδίκησή ως κάτι επιθυμητό που πρέπει να αναζητήσετε.

Ένα συνηθισμένο θέμα ιστορίας είναι οι δύο χαρακτήρες -ο «καλός» και ο «κακός»- που πολεμούν ο ένας τον άλλον. Ο «κακός» έχει κάνει κάτι άσχημο στον «καλό» και ο σκοπός της ζωής του τελευταίου είναι να εκδικηθεί τον προηγούμενο ακόμα και αν αυτό του στοιχίσει την ζωή. Μόλις αυτό επιτευχθεί, ο «κάλος» χαρακτήρας περιγράφεται ως ό γενναίος ήρωας που έλαβε τεράστια ικανοποίηση από το κατόρθωμα του.

Αντίθετα με το τι απεικονίζουν αυτά τα φανταστικά σενάρια, η πραγματικότητα είναι πως η εκδίκηση είναι αντιπαραγωγική- που σημαίνει πως αντί να σας κάνει να αισθανθείτε καλυτέρα, σας οδηγεί μόνο σε περισσότερο πόνο.

Δείτε πως:

«Θεοί θεών δεν θα φθαρείτε ποτέ ούτε θα υποκύψετε στον θάνατο»

 "Καθώς η λογική αντιλαμβάνεται πόσες και ποιες είναι οι ιδέες που υπάρ­χουν στον αμετάβλητο ζωντανό κόσμο, ο δημιουργός σκέ­φτηκε ότι κι ο μεταβλητός κόσμος έπρεπε να έχει τις ίδιες μορφές, ποσοτικά και ποιοτικά. Αυτές οι μορφές είναι τέσσερις, πρώτη το ουράνιο γένος των θεών, δεύτερη το φτερωτό γένος που κινείται στον αέρα, τρίτη το γένος όσων ζουν στο νερό, και τέταρτη το γένος αυτών που ζουν στη γη και περπατούν. 

Τη θεία μορφή ο δημιουργός την έφτια­ξε κυρίως από φωτιά, ώστε να είναι όσο το δυνατόν πιο λαμπρή και όμορφη, της έδωσε σφαιρικό σχήμα για να μοιάζει με το σύμπαν, την τοποθέτησε στο εξωτερικό μέρος του σύμπαντος και την άπλωσε κυκλικά γύρω στον ουρανό, ώστε ν' αποτελεί πραγματικό του κόσμημα.

Στα θεία όντα έδωσε δύο κινήσεις· η μια είναι ομοιόμορφη και γίνεται στο ίδιο σημείο, επειδή ο θεός έχει την ίδια άποψη για τα ίδια πράγματα· η άλλη είναι κίνηση προς τα εμπρός, που υπακούει στην περιστροφή της αναλλοίωτης και αμε­τάβλητης ουσίας. Τις υπόλοιπες πέντε κινήσεις, ο θεός δεν τις έδωσε στα θεία όντα, αλλά τα έκανε ακίνητα και στά­σιμα, για να γίνουν κατά το δυνατόν τέλεια. Αυτός είναι ο λόγος που τα απλανή άστρα, ως θεϊκά και αιώνια ζωντανά όντα, περιστρέφονται πάντα στο ίδιο σημείο. 

Οι πλανήτες όμως, που κινούνται και περιστρέφονται, δημιουργήθηκαν με τον τρόπο που αναφέραμε παραπάνω. Τη γη που μας θρέφει και είναι τυλιγμένη γύρω στον άξονα που διασχίζει το σύμπαν από τη μια μέχρι την άλλη άκρη, ο θεός την έκανε δημιουργό και φρουρό της μέρας και της νύχτας, σαν πρώτη και μεγαλύτερη απ' όλους τους θεούς που δημιουρ­γήθηκαν στον ουρανό.

 Θα ήταν όμως ματαιοπονία, αφού δεν διαθέτουμε πρότυπα για να μελετήσουμε τις κινήσεις τους, να μιλήσουμε για τους χορούς αυτών των άστρων, για τις συνόδους τους, για τις προσεγγίσεις και απομα­κρύνσεις τους, για τους θεούς που πλησιάζουν ή απομακρύ­νονται μεταξύ τους, για το ποιοι και πότε περνούν πίσω από κάποιον άλλο, ώστε να χάνονται και να ξαναεμφανί­ζονται στα μάτια μας, στέλνοντας ανησυχητικά σημάδια στους ανθρώπους, που δεν μπορούν να σκεφτούν λογικά για τα πράγματα που θα συμβούν στο μέλλον. Επομέ­νως, ας αρκεστούμε σε όσα είπαμε μέχρι τώρα κι ας σταματήσουμε εδώ τη συζήτηση σχετικά με τη φύση των ορατών και δημιουργημένων θεών.

Μια Απλή Άσκηση για να Αναπτύξετε την Διαίσθησή σας

Διαίσθηση: Η ικανότητα να κατανοούμε κάτι αμέσως, χωρίς την ανάγκη συνειδητού συλλογισμού.

Είμαστε όλοι διαισθητικά όντα και όλοι γεννηθήκαμε με τις ίδιες διαισθητικές ικανότητες. Απλά κάποιοι άνθρωποι έχουν εξασκηθεί πιο πολύ σε αυτόν τον τομέα.

Η διαίσθησή σας, ήδη ζει μέσα σας. Είναι ήδη ισχυρή και είναι ήδη πρόθυμη να σας καθοδηγήσει.

Η εκμάθηση του τρόπου με τον οποίο θα αναπτύξετε τη διαίσθησή σας είναι πραγματικά ένα ανεκτίμητο εργαλείο που μπορεί να σας βοηθήσει να πάρετε αποφάσεις και να σας φέρει διαύγεια όταν η λογική από μόνη της δεν επαρκεί.

Δεν χρειάζεται να αποκτήσετε κάποια δεξιότητα για να βελτιώσετε τη διαίσθησή σας, παρά μόνο λίγη υπομονή και εμπιστοσύνη.

Ο διαλογισμός είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους για να σας βάλει στο κλίμα της λήψης διαισθητικής καθοδήγησης. Αυτό γιατί όταν ο νους σας είναι ακίνητος, έχετε την ικανότητα να αγνοείτε τις αχρείαστες σκέψεις ώστε να έχετε πρόσβαση σε αυτόν τον ήσυχο, ακίνητο, διαισθητικό νου.

Μια άλλη σημαντική άσκηση για την αύξηση της διαίσθησής σας ωστόσο, είναι μια τεχνική που ονομάζεται Τυφλό Διάβασμα.

Να τι θα κάνετε:

Διατροφική Κυριαρχία, γιατί η τροφή δεν αποτελεί πια βασικό ανθρώπινο δικαίωμα σήμερα.

Σήμερα, το σύστημα παραγωγής, διανομής και κατανάλωσης τροφίμων, σε όλη την αλυσίδα του, από το χωράφι μέχρι το πιάτο, βρίσκεται στα χέρια ελάχιστων πολυεθνικών που αποκλειστική προτεραιότητα έχει το οικονομικό όφελος και όχι τις διατροφικές μας ανάγκες, και το σεβασμό για το περιβάλλον. Τα αγαθάόπως το νερό, οι σπόροι, η γη ... ιδιωτικοποιήθηκαν και ανήκουν πια στις πολύ μεγάλες πολυεθνικές.

Η τροφή δεν αποτελεί πια βασικό ανθρώπινο δικαίωμα σήμερα. Λίγες πολυεθνικές εταιρείες ελέγχουν και μονοπωλούν κάθε ένα από τα στάδια της διατροφικής αλυσίδας, από την παραγωγή έως τη μεταποίηση και την τελική διανομή. Ένα μονοπώλιο, που επιτρέπει σε αυτούς που το ασκούν να έχουν τον έλεγχο και τον προσδιορισμό του τι καταναλώνουμε, σε ποια τιμή, από που προέρχεται, πώς έχει μεταποιηθεί, έχοντας παράλληλα τη ρητή υποστήριξη κυβερνήσεων και διεθνών θεσμών που υποστηρίζουν τα κέρδη των εταιρειών αυτών απέναντι στις διατροφικές ανάγκες των ανθρώπων και στον σεβασμό του περιβάλλοντος. Αυτή η μονοπωλιακή συγκέντρωση έχει πολύ μεγάλο αρνητικό αντίκτυπο σε όλους τους παράγοντες που συμμετέχουν στην αλυσίδα: αγρότες, μεταποιητές, προμηθευτές, εργαζόμενοι, καταναλωτές κ.λ.π.

Η σημερινή επισιτιστική κρίση υπογραμμίζει αυτή τη σοβαρή κατάσταση. Σήμερα, ο αριθμός των πεινασμένων ανθρώπων παγκοσμίως φτάνει τα 925 εκατομμύρια άτομα, σύμφωνα με τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών (FAO), 75 εκατομμύρια περισσότερο από ότι πριν ξεκινήσει η κρίση. Παραδόξως, ποτέ στην ιστορία δεν έχουν παραχθεί τόσες πολλές τροφές όπως τώρα. Επομένως, το πρόβλημα δεν αφορά την παραγωγή τροφίμων, αλλά την πρόσβαση σε αυτό, επειδή μεγάλα στρώματα του πληθυσμού, ειδικά στις χώρες του Νότου, δεν μπορούν να πληρώσουν τις καθορισμένες τιμές.Επίσης οι φυσικοί πόροι που πρέπει να εξασφαλίσουν την παραγωγή τροφίμων, όπως νερό, σπόροι, γη ... που για αιώνες ανήκαν στις κοινότητες, έχουν λεηλατηθεί και ιδιωτικοποιηθεί. Αυτό εμποδίζει την ελεύθερη πρόσβαση των λαών στην παραγωγή και κατανάλωση τροφίμων. Το δικαίωμα στη διατροφή βρίσκεται τώρα στα χέρια των πολυεθνικών της βιομηχανικής γεωργίας. Η καλλιέργεια της γης, η διατήρηση σπόρων, η πρόσβαση στο νερό, η κατανάλωση τροφίμων χωρίς Γ.Τ.Ο. και χωρίς φυτοφάρμακα ... δεν είναι σήμερα διαθέσιμη στους αγρότες και τους καταναλωτές.

Χρωστάμε 233 τρισ. δολάρια στους εξωγήινους, μειώθηκε ως προς το ΑΕΠ

Σε ανοδική τροχιά συνεχίζει να κινείται το παγκόσμιο χρέος καθώς εκτοξεύθηκε στα 233 τρισ. δολάρια, αυξημένο κατά 16 τρισεκατομμύρια δολάρια από τα τέλη του 2016, σύμφωνα με ανάλυση του Ινστιτούτου Διεθνών Οικονομικών (IIF).

Το ιδιωτικό χρέος του μη χρηματοπιστωτικού τομέα εκτινάχθηκε στον Καναδά, τη Γαλλία, το Χονγκ Κονγκ, τη Νότια Κορέα, την Ελβετία και την Τουρκία.

Ταυτόχρονα, όμως, ο λόγος του χρέους προς το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν μειώθηκε για το τέταρτο συνεχές τρίμηνο καθώς η οικονομική ανάπτυξη επιταχύνθηκε. Ο λόγος είναι τώρα γύρω στο 318,3% κάτω από το ιστορικό υψηλό επίπεδο που σημείωσε στο τρίτο τρίμηνο του 2016, σύμφωνα με το IIF.