Ο πρώτος χρόνος του 9ετούς κύκλου πλησιάζει στην ολοκλήρωσή του και μια σύνοψη κρίνεται απαραίτητη πριν εισέλθουμε στην επόμενη φάση.
Το 2017 ήταν η χρονιά της εκκίνησης, όπου βρεθήκαμε αντιμέτωποι με την ανάγκη αναθεώρησης και επαναπροσανατολισμού της ζωής μας στο σύνολό της. Κληθήκαμε συχνά να τολμήσουμε και να οραματιστούμε τον εαυτό μας απαλλαγμένο από τα δεσμά των παλιών ενεργειών και δοξασιών, μας ζητήθηκε σαφής επαναπροσδιορισμός των αξιών που υπηρετούμε και η πρώτη φάση είχε στόχο να μας βοηθήσει να συλλάβουμε τις ιδέες που αφορούσαν στην αποστολή μας. Οι ζυμώσεις που υποστήκαμε μας ώθησαν να βρεθούμε στην αναγκαιότητα μιας εσωτερικής κάθαρσης, θεραπεύοντας πληγές που μας κρατούσαν αιχμάλωτους στις φυλακές που έχτισαν οι εφιάλτες του χτες ενώ ταυτόχρονα μας δόθηκαν λύσεις συμφιλίωσης και διέξοδοι αποδοχής που απελευθέρωσαν προ πολλού δεσμευμένες ενέργειες.
Το 2018 θα μας προσφέρει την ευκαιρία να χτίσουμε τις δομές που θα εκδηλώσουν στον Κόσμο την αληθινή μας ταυτότητα και συνεπώς την αποστολή μας. Όλα είναι έτοιμα να περάσουν στην επόμενη φάση που ξεκινάει με την ερχόμενη Νέα Σελήνη στις 18/12, με την διέλευση του Κρόνου από τον Τοξότη στον Αιγόκερω, με την ευθυγράμμιση του Κρόνου με το Γαλαξιακό Κέντρο και με την Πύλη του Χειμερινού Ηλιοστασίου στις 21,22/12, ενώ οι εκλείψεις Ιανουαρίου και Φεβρουαρίου θα σφραγίσουν το διαβατήριό μας. Οι Κοσμικές Συγχρονικότητες της περιόδου που διανύουμε είναι πανίσχυρες και οι συνδυασμοί των ενεργειών έχουν έναν απώτερο σκοπό: να διαχωρίσουν την ήρα από το στάρι.
Το πρώτο σημείο που οφείλουμε να έχουμε υπόψη μας έχει να κάνει με τον χρόνο.
Ο ρυθμός του 2017, όπως συχνά ανέφερα σε προηγούμενες αναρτήσεις ως προτροπή, είχε να κάνει με ένα βήμα κάθε φορά. Αυτό ήταν προφανές σε όσους/ες αναδύθηκαν σε νέα τοπία εσωτερικής κι εξωτερικής πραγματικότητας καθώς η συνετή στάση και διαχείριση απαιτούσε αναγνωριστικές κινήσεις και όχι βιασύνες και παρορμητισμούς.