Ο άνθρωπος που παραβίασε την πιο ασφαλή κλειδαριά της Αγγλίας

"Δείτε τις δουλειές μου, κλέφτες, και απελπιστείτε". Αυτά ήταν τα λόγια που χρησιμοποιούσε για να περιγράψει τις κλειδαριές του ο Jeremiah Chubb, ενός σιδηρουργός στο Λονδίνο του 19ου αιώνα που ήταν γνωστός για τον "Detector" του, μια κλειδαριά ασφαλείας που θεωρήθηκε ότι ήταν σχεδόν ανυπέρβλητη.

Οι αιχμηρές άκρες των εργαλείων ενεργοποιούσαν ένα μπουλόνι με τέτοιο τρόπο ώστε ακόμη και ένα συμβατικό κλειδί να μην μπορεί να την ανοίξει. Προσπαθώντας -και αποτυγχάνοντας- να την ανοίξει, ο ιδιοκτήτης συνειδητοποιούσε ότι την είχε παραβιάσει: σε τέτοια περίπτωση, αρχικά, η κλειδαριά μπορούσε να ανοιχτεί με τη χρήση ενός "κλειδί ρυθμιστή", και αργότερα γυρίζοντας το "πραγματικό κλειδί" αριστερόστροφα για να την επαναφέρει.

Ο Detector (ανιχνευτής) ήταν μια από τις πολλές βρετανικές κλειδαριές της εποχής, ένα παράδειγμα σχεδιασμού και εφευρετικότητας που οι εταιρείες προωθούσαν με υπερηφάνεια. Συχνά, οι εταιρείες προκαλούσαν εξειδικευμένους κλειδαράδες να δοκιμάσουν τα εμπορεύματά τους, προσφέροντας ανταμοιβή αν κατάφερναν να παρακάμψουν τους μοχλούς τους, τις διαδρομές τους και άλλους εσωτερικούς μηχανισμούς. Σε μια περίπτωση, ο Chubb κανόνισε με τις αρχές ώστε ένας κρατούμενος να προσπαθήσει να διαρρήξει την κλειδαριά του. Αν ο φυλακισμένος τα κατάφερνε, θα του έδινε χρηματικό έπαθλο (μερικές εκδοχές της ιστορίας αναφέρουν ότι η ανταμοιβή του θα ήταν η ελευθερία του, αλλά είναι απλά ένας μύθος). Για την ιστορία, ο κρατούμενος απέτυχε.

Η κλειδαριά απέκτησε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας το 1818 και για δεκαετίες ήταν μία από τις ασφαλέστερες της Αγγλίας.

Το 1851, κάποιος Αμερικανός κλειδαράς, ονόματι Alfred C. Hobbs, παραβρέθηκε στη Μεγάλη Έκθεση του Λονδίνου και ανακοίνωσε ότι η κλειδαριά Chubb ήταν απλά ένα παιχνίδι. Μπροστά στους καταπληκτικούς θεατές, ο Hobbs παραβίασε την κλειδαριά μέσα σε 25 λεπτά. Του ζητήθηκε να το κάνει και δεύτερη φορά, πράγμα που κατάφερε, αλλά αυτή τη φορά μέσα σε μόλις 7 λεπτά. Στη στιγμή, ο Αμερικανός είχε γίνει ο Χουντίνι της βιομηχανίας κλειδαριών, καταστρέφοντας την εμπιστοσύνη των πολιτών που πίστευαν ότι ο Detector δεν παραβιάζονταν.

Προσοχή στα αναψυκτικά που πίνετε!

Γεια σας

Σε πρόσφατο άρθρο στο περιοδικό Cellmetabolism που αφορά τις γλυκαντικές ουσίες και την επίδρασή τους στον μεταβολισμό, αναφέρονται τα αποτελέσματα μιας έρευνας που έγινε σε πανεπιστήμιο της Αυστραλίας σχετικά με την επίδραση των τεχνητών γλυκαντικών ουσιών στην όρεξη.

Οι ερευνητές πρόσφεραν σε μύγες διατροφή με διάφορες αναλογίες υδατανθράκων και γλυκαντικών ουσιών. Παρατήρησαν πως όταν διατροφή με μειωμένους υδατάνθρακες συνοδευόταν από την λήψη γλυκαντικών ουσιών, αυξανόταν η λήψη τροφής. Και αυτή η αύξηση ήταν ανάλογη με την ποσότητα των γλυκαντικών ουσιών που χορηγήθηκαν.

Το αποτέλεσμα μιας προηγούμενης μελέτης που έδειχνε πως αυξημένη κατανάλωση υδατανθράκων όταν συνοδεύονται από γλυκαντικές ουσίες μειώνει την όρεξη, δεν επαληθεύθηκε στην παρούσα έρευνα.

Grand Canyon: Γίγαντες και υπόγειες πόλεις [Βίντεο]

Οι καλύτερες ενδείξεις για γίγαντες και υπόγειες πόλεις – εμφανίστηκαν της 5 Απριλίου του 1909 σε μία έκδοση της εφημερίδας The Arizona, με τίτλο Explorer GE Kinkaid, όταν εξερευνητές ανακάλυψαν μια τεράστια υπόγεια πόλη, ενώ έκαναν ράφτινγκ στον ποταμό Κολοράντο στο Grand Canyon.

Εξερευνώντας μια σήραγγα που απλώνεται «σχεδόν ένα μίλι υπόγεια,» βρήκαν μία πόλη, η οποία ήταν γεμάτη με δισκία σκαλισμένα με ιερογλυφικά, και ένα πέτρινο άγαλμα που μοιάζει με τον Βούδα.

Αλλά η πιο ενδιαφέρουσα πτυχή αυτής της αρχαίας κατοικίας ήταν οι γιγάντιες μούμιες που ήταν όλες τυλιγμένες σε ένα περίεργο ύφασμα. 

Αμβρόσιος Μπιρς - Το λιοντάρι και ο κροταλίας

Ένας Άνθρωπος πού βρήκε στο δρόμο του ένα Λιοντάρι προσπαθούσε να το δαμάσει με τη δύναμη τού ανθρώπινου βλέμματος.

Λίγο πιο κεί ήταν ένας κροταλίας πού επιδιδόταν στον υπνωτισμό ενός μικρού πουλιού. «Πώς τα πας, αδελφέ;» φώναξε ο Άνθρωπος στο άλλο ερπετό χωρίς να σηκώσει το βλέμμα του από τα μάτια του Λιονταριού.

«Υπέροχα» αποκρίθηκε το φίδι.

«Η επιτυχία μου είναι εξασφαλισμένη. Το θύμα μου έρχεται διαρκώς πιο κοντά παρ’ όλες τις προσπάθειές του».

«Και το δικό μου» είπε ο Άνθρωπος, «έρχεται διαρκώς πιο κοντά παρ’ όλες τις προσπάθειές μου. Είσαι σίγουρος πώς όλα πάνε καλά;»

Ποια φιγούρα είδατε πρώτη; Βρείτε ποιοι είναι οι κρυμμένοι σας φόβοι

Υπάρχουν πολλών ειδών ψυχολογικά τεστ που μπορούν να μας πουν πολλά για το ποιοι είμαστε. Τα τεστ με εικόνες είναι δικαιολογημένα τα πιο διαδεδομένα.

Τα τεστ με εικόνες είναι αποδεικτικά στοιχεία που εφαρμόζονται στην ψυχολογία για να αποκαλύψουν βαθύτερα υποσυνείδητα συναισθήματα. Είναι ένας τρόπος για να αποκαλυφθούν οι βαθύτεροι φόβοι, αξίες, όνειρα, ταλαιπωρίες, αμφιβολίες και άλλα θαμμένα ψυχολογικά συναισθήματα. Συνηθίζεται να εντοπίζουμε τις αμφιβολίες και τις στοιχειώδες ιδιότητες μέσα μας, οι οποίες συνθέτουν την προσωπικότητα μας. Αυτά τα συστατικά φτιάχνουν τους παλμούς και τους υποσυνείδητους αμυντικούς μηχανισμούς μας.

Τα τεστ με κηλίδες μελάνης χρησιμοποιούνται πολύ στην ψυχολογία σήμερα. Είναι εικόνες από τυχαίες κηλίδες μελάνης που ίσως ενεργοποιούν μια υποσυνείδητη μνήμη η οποία βασίζεται στο σχήμα. Η παρακάτω εικόνα βασίζεται στην απάντηση σας. Αναδεικνύει την προσωπικότητα σας και το πως αντανακλάται στον χαρακτήρα σας.

Το τεστ είναι απλό! Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να κοιτάξετε την εικόνα και σημειώσετε τι παρατηρήσατε πρώτο. Έτοιμοι; Ξεκινήστε!

Το φαινόμενο της αφηρημάδας

Σε όλους έχει τύχει να πούμε κάποια στιγμή "ήμουν αφηρημένος", έπειτα από κάτι που κάναμε ή ξεχάσαμε να κάνουμε.

Τι σημαίνει όμως αυτό ακριβώς; Η λέξη "αφηρημένος" έχει την ίδια ρίζα με τις λέξεις "αφαίρεση" και "αφαιρούμαι". Στην "αφηρημάδα" αυτό που αφαιρείται είναι η προσοχή μας από τις εμπειρίες και τις λειτουργίες του σώματος σε μια δεδομένη στιγμή.

Αν, για παράδειγμα, οδηγούμε και περάσουμε με κόκκινο (χωρίς να έχουμε επίγνωση ότι το κάναμε εκείνη τη στιγμή), λέμε "ήμουν αφηρημένος", δηλαδή η προσοχή μας δεν ήταν εστιασμένη στην οδήγηση, αλλά είχε απορροφηθεί από τις σκέψεις και είχε αφαιρεθεί από την εμπειρία της οδήγησης. Μερικές φορές όταν ανοίγουμε την πόρτα με τα κλειδιά μας, τα ξεχνάμε πάνω στην πόρτα, από την εξωτερική πλευρά. Ή φτιάχνουμε ένα φαγητό και από αφηρημάδα μπερδεύουμε τα υλικά.

Και ενώ το φαινόμενο της αφηρημάδας είναι πολύ κοινό και το ζούμε όλοι σχεδόν καθημερινά σε διάφορες περιστάσεις, ελάχιστα το αναγνωρίζουμε και το κατανοούμε.

Αν μαθαίναμε να ζούμε περισσότερο στο παρόν και να ελέγχουμε πού βρίσκεται η προσοχή μας ανά πάσα στιγμή, αυτά τα φαινόμενα θα περιορίζονταν πολύ. Και μπορεί να μην έχει σημασία αν ξεχάσουμε τα κλειδιά πάνω στην πόρτα και τα θυμηθούμε μετά από 15 λεπτά, αλλά αν παραβιάσουμε ένα κόκκινο φανάρι επειδή οδηγούμε χωρίς επίγνωση μπορεί να προκαλέσουμε ακόμα και θανατηφόρο ατύχημα. 

Μιχαήλ Ψελλός: Περί ενεργείας δαιμόνων

Μέσα από τις πιο σκοτεινές σελίδες του παρελθόντος, στα χρόνια της Βυζαντινής αυτοκρατορίας, ξεπροβάλλει στις μνήμες μας, ως την πλέον θεοκρατική περίοδο της ιστορίας, με τις πιο πανούργες ιστορικές μορφές, τους μάστορες της ίντριγκας και της ανελέητης δολοπλοκίας, για την κατάκτηση του Θρόνου…

Πατριάρχες, Αυτοκράτορες, Αυλικοί μετέχουν ανεξέλεγκτα σε ένα πολιτικό παιχνίδι θανάτου και όλα αυτά Ελέω Θεού Παντοκράτορος.. Σήμερα όμως τα βυζαντινά χρόνια είναι λιγότερο γνωστά ως η εποχή εκείνη, που παρά τους σκληρούς νόμους που επέβαλε η πολιτεία και η εκκλησία, άνθισε όσο ποτέ άλλοτε, έστω και καλυμμένη κάτω από ένα πέπλο δεισιδαιμονίας, η Μαγεία. 

Μετά την επικράτηση του Χριστιανισμού κάθε άλλη πρακτική η οποία ξέφευγε από το καθιερωμένο δόγμα και επομένως ήταν μη ελέγξιμη οικονομικά και πολιτικά πέρασε στην παρανομία και οι Θεοί της παλαιάς εποχής γίνανε οι Δαίμονες της νέας. 

Όλες οι αρχαίες μαγικές κα μαντικές πρακτικές καθώς και η νεοπλατωνική φιλοσοφία ήδη από τον 3ο έως και τον 7ο αιώνα ευτελίστηκαν στα χέρια τσαρλατάνων και διώχθηκαν, από τους χριστιανικές πολιτειακές και θρησκευτικές αρχές, τιμωρούμενες με την ποινή του Θανάτου. Αυτό όμως δεν εμπόδισε την εξάπλωση της απαγορευμένης τέχνης σε όλη την βυζαντινή επικράτεια...

 Άλλωστε όπως συνέβαινε και αργότερα στην δύση, την εποχή της ιεράς εξέτασης, οι επικλήσεις πνευμάτων , η αστρολογία και η μαντεία ήταν ένα κρυφό προνόμιο όσων μπορούσαν να έχουν ή πολλά χρήματα, ώστε να εξαγοράζουν αξιωματούχους, ή φωνή και επιρροή στην αυλή των βασιλιάδων και των εκκλησιαστικών αρχόντων και αυτοί με κίνδυνο της ζωής τους, ειδικά στην περίπτωση που τα συμφέροντα της αυλής τους έριχναν σε πολιτική δυσμένεια..

ΜΙΧΑΗΛ ΨΕΛΛΟΣ

Η ΜΑΓΕΙΑ ΤΗΣ ΑΥΛΗΣ ΚΑΙ Ο ΜΙΧΑΗΛ ΨΕΛΛΟΣ

Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα βυζαντινού αυλικού και αξιωματούχου, που αν και Μάγος κατάφερε να αποποιηθεί με πολύ μαεστρία την αγκαλιά της πυράς, ήταν ο Μιχαήλ, κατά κόσμο Κωνσταντίνος Ψελλός. Ο Μ.Ψελλός έζησε στο τέλος της μεσοβυζαντινής Περιόδου (1018-1078 Μ.Χ) ήταν πρύτανης του πανδιδακτηρίου και Ύπατος των φιλοσόφων. Υπηρέτησε με πανούργο τρόπο το βυζαντινό πολιτικό σύστημα μέσα από ίντριγκες και συνωμοσίες, χωρίς κανένα ηθικό ενδοιασμό, καταφέρνωντας να λάβει πολλά οφίκια, αφού έφτασε μέχρι το αξίωμα του παραδυναστεύοντος, του πρώτου υπουργού του κράτους.

 Η σύγχρονη έρευνα τον θέλει στο τέλος της ζωής του πτωχό και ξεχασμένο στην Νικομήδεια.. 

Η νόηση είναι κληρονομική ή επίκτητη;

Η μήτρα της ευφυΐας (και της βλακείας) ήταν ανέκαθεν αντικείμενο επιστημονικού σκυλοκαβγά: γεννήθηκαν ή έγιναν; Ετσι βγήκαν από τα γεννοφάσκια τους ή τους γάνωσε το μυαλό ο κόσμος όπου φύτρωσαν; Με δυο λόγια, η νόηση είναι κληρονομική (γονίδιο) ή επίκτητη (περιβάλλον). Η σκέψη της σπουδαίας Horney για το ζήτημα υπαγορεύεται μάλλον από τα ουμανιστικά της αισθήματα: «αν το δέντρο μαραζώσει από την έλλειψη του ήλιου, αν μείνει καχεκτικό από τη φτώχεια του εδάφους, ποτέ δεν θα πούμε πως αυτή ήταν η πραγματική του φύση. Και η απάντηση του Cyrulnik, ενός από τους μετριοπαθέστερους της διαμάχης, έρχεται απροσδόκητα ειρωνική: «ο σκύλος μου μεγάλωσε σ’ ένα περιβάλλον όπου καθημερινά τραγουδιέται η Τόσκα, αλλά ποτέ δεν έμαθε να την τραγουδάει ο ίδιος». Η λαϊκή εμπειρία δεν έχει τέτοιου είδους διλήμματα: για την υποψήφια νύφη λένε «δες τη μάνα της για να δεις πώς θα γίνει», για το νήπιο «φτυστός ο πατέρας του» και «τα μάτια σου έχει» ή «πήρε τη μύτη του παππού του, μακάρι να πάρει και το μυαλό του».

Η αντίθεση έμφυτο-επίκτητο έχει προ πολλού ξεφύγει από την επιστημονική μονομέρεια και έχει αναχθεί σε ιδεολογικοπολιτικό ζήτημα- στο παρελθόν εν ονόματι αυτών των δύο θεωριών έγιναν διαχωρισμοί, ρατσιστικές αθλιότητες και εγκλήματα. Όμως, τα σύνορα μεταξύ έμφυτου-επίκτητου δεν είναι διόλου ξεκάθαρα· το δίποδο δεν είναι ούτε γενετικά «απολύτως προγραμματισμένο», αλλά ούτε και «λευκή σελίδα» να τη γεμίσεις χαρίσματα. Όσο στραβωμάρα είναι να θεωρείται αμελητέο τo ευνοϊκό περιβάλλον (διαπαιδαγώγηση,μόρφωση, κουλτούρα) άλλο τόσο χοντροκεφαλιά είναι να μηδενίζονται τα γενετικά χαρακτηριστικά (μόνο οι κληρονομικές ασθένειες είναι κοντά 5.000). Αν το δέντρο της Hοrney είναι από τη φύτρα του χαμοκερασιά, όσο ιδανικές συνθήκες ανάπτυξης και να του εξασφαλιστούν ποτέ δεν θα γίνει ψηλόλιγνο κυπαρίσσι ή μεγαλοπρεπής πλάτανος. Νοητικά καθένας μας κληρονομεί ένα ορισμένο οικόπεδο, μικρό ή μεγάλο· αν σου αναλογούν μόνο 200 τετραγωνικά, ανάλογα με το περιβάλλον, μπορείς να στήσεις παράγκα ή να φτιάξεις μια χαρά μεζονέτα, αλλά είναι αδύνατον να σηκώσεις πυραμίδα.

Δεξί ή αριστερό; Υπάρχει "ιδανικό" αυτί για να απαντάμε το κινητό τηλέφωνο;

Μια έρευνα θέλησε να δώσει απάντηση στο ερώτημα του αν θα πρέπει να κρατάμε το κινητό μας τηλέφωνο στο αριστερό ή στο δεξί αυτί.

Το ερώτημα πρωτοεμφανίστηκε στο Quora και το περιοδικό Forbes δημοσίευσε πρόσφατα τη σχετική μελέτη - απάντηση ενός μηχανικού που ονομάζετι Harun Siljak, ο οποίος υποστηρίζει πως το να χρησιμοποιούμε μια συγκεκριμένη πλευρά και ένα συγκεκριμένο αυτί (αριστερό ή δεξί) για να κάνουμε ή να απαντάμε στις κλήσεις επηρεάζει την απόδοση του κινητού.

Όπως λέει αυτό έχει να κάνει με τη συνδεσμολογία και τη δομή της κάθε συσκευής. και εξηγεί πως κανονικά ι κατασκευαστές των κινητών θα έπρεπε να λαμβάνουν υπόψιν στο σχεδιασμό των κινητών το γεγονός πως το ανθρώπινο σώμα δεν είναι συμμετρικό. Επίσης τονίζει πως δύο είναι οι παράγοντες που επηρεάζουν το αν είναι προτιμότερο να απαντάς με το ένα ή το άλλο αυτί; το αν έχεις καλό ή κακό σήμα και το αν αλλάζει η ακτινοβολία. Σύμφωνα με τον Harun και τα δύο έχουν να κάνουν με το γεγονός πως όλα τα κινητά χρησιμοποιούν ηλεκτρομαγνητικά κύματα σε διαφορετικές συχνότητες για να έχουν σήμα. 

Έλληνας ερευνητής συσχετίζει τη βιταμίνη C με την αντιμετώπιση καρκίνων του αίματος

Πρόσφατη μελέτη  έδειξε ευεργετικές ιδιότητες της βιταμίνης C που δημιουργούν ελπίδα για την αντιμετώπιση αιματολογικών καρκίνων

Ιωάννης Αϋφαντής

Πρόσφατη μελέτη της ερευνητικής ομάδας και συνεργατών του Έλληνα Καθηγητή και προέδρου του τμήματος Παθολογίας της ιατρικής σχολής του πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, Ιωάννη Αϋφαντή, έδειξε ευεργετικές ιδιότητες της βιταμίνης C που δημιουργούν ελπίδα για την αντιμετώπιση αιματολογικών καρκίνων. Η βιταμίνη C μπορεί να οδηγήσει σε ωρίμανση και θάνατο τα ελαττωματικά βλαστοκύτταρα του μυελού των οστών, τα οποία αλλιώς θα πολλαπλασιάζονταν για να προκαλέσουν καρκίνο του αίματος. Στην ομάδα συμμετείχαν άλλοι 2 Έλληνες ερευνητές, η Σοφία Μπακογιάννη και ο Αριστοτέλης Τσιρίγος.

Η μελέτη πραγματοποιήθηκε από ερευνητές από το Κέντρο Καρκίνου Perlmutter στο NYU Langone Health και δημοσιεύθηκε online στις 17 Αυγούστου 2017 στο κορυφαίο επστημονικό περιοδικό Cell.

Ορισμένες γενετικές αλλαγές είναι γνωστό ότι μειώνουν την ικανότητα ενός ενζύμου που ονομάζεται TET2 να καθοδηγήσει τα βλαστοκύτταρα να γίνουν ώριμα κύτταρα αίματος, τα οποία τελικά πεθαίνουν, σε πολλούς ασθενείς με ορισμένα είδη λευχαιμίας, λένε οι συγγραφείς. Η νέα μελέτη διαπίστωσε ότι η Βιταμίνη C ενεργοποιεί την ΤΕΤ2 σε ποντίκια που είναι ανεπαρκή για το συγκεκριμένο ένζυμο.

“Είμαστε ενθουσιασμένοι από την προοπτική η υψηλή δόση βιταμίνης C να γίνει μια ασφαλής θεραπεία για ασθένειες του αίματος που προκαλούνται από τα ανεπαρκή TET2 βλαστοκύτταρα, πιθανότατα σε συνδυασμό με άλλες στοχευμένες θεραπείες”, λέει ένας από τους συγγραφείς της μελέτης Benjamin G. Neel, MD, PhD, καθηγητής στο Τμήμα Ιατρικής και διευθυντής του Κέντρου Καρκίνου Perlmutter.

Οι μεταβολές στο γενετικό κώδικα (μεταλλάξεις) που μειώνουν τη λειτουργία της TET2 εντοπίζονται στο 10% των ασθενών με οξεία μυελογενή λευχαιμία (AML), 30% εκείνων με μορφή προ-λευχαιμίας που ονομάζεται μυελοδυσπλαστικό σύνδρομο και σε σχεδόν 50% των ασθενών με χρόνια μυελομονοκυτταρική λευχαιμία. Τέτοιοι καρκίνοι προκαλούν αναιμία, κίνδυνο μόλυνσης και αιμορραγία καθώς τα ανώμαλα βλαστοκύτταρα πολλαπλασιάζονται στο μυελό των οστών μέχρι να επηρεάσουν την παραγωγή των κυττάρων του αίματος, ενώ ο αριθμός των περιπτώσεων αυξάνεται καθώς ο πληθυσμός μεγαλώνει.

H συγκινητική ομιλία της Pink προς την κόρη της

Η ιστορία που μοιράστηκε η Pink μπροστά στο κοινό των VMA’s δεν άφησε κανέναν ασυγκίνητο! Στα χθεσινά VMA’s του MTV παρευρέθηκαν μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα της ξένης pop σκηνής.

Η Pink, όμως, πραγματικά έκλεψε την παράσταση με τη συγκινητική ομιλία της.

Αφού βραβεύτηκε με το τιμητικό «Michael Jackson Video Vanguard Award», έκανε τους πάντες να την χειροκροτούν μετά το τέλος του ευχαριστήριου λόγου της.
Σε αυτόν αναφέρθηκε, κυρίως, στην 6χρονη κόρη της Willow, διηγούμενη μια συγκινητική προσωπική ιστορία τους. Αυτό που αποκάλυψε ήταν μια περίοδος που η Willow ήταν αρκετά στενοχωρημένη. Έλεγε στη διάσημη μαμά της πως νιώθει «άσχημη» κι ότι νιώθει να μοιάζει «σαν ένα αγόρι με μακριά μαλλιά».

Υπάρχουν 6 Πολύ Σημαντικοί Λόγοι για να Περπατάτε Ξυπόλυτοι στην Άμμο

Αν βρεθείτε σε μια αμμουδερή παραλία, μην χάσετε την ευκαιρία να βουτήξετε τις γυμνές πατούσες σας στη δροσερή άμμο στην ακροθαλασσιά και να κάνετε μια βόλτα ξυπόλυτοι. Αυτή η βόλτα θα σας κάνει μόνο καλό.

Δείτε τους έξι λόγους που εξηγούν γιατί το βάδισμα στην άμμο κάνει καλό.

1. Το σώμα γειώνεται κάτι που αυτομάτως σημαίνει ότι από το έδαφος μεταφέρονται ελεύθερα ηλεκτρόνια τα οποία εξουδετερώνουν τις ελεύθερες ρίζες με αποτέλεσμα να κινδυνεύετε λιγότερο από φλεγμονές και γενικότερα φθορές του οργανισμού.

2. Κάνει καλό στην καρδιά, το δέρμα, τους μυς, τους τένοντες και τα οστά, αρκεί φυσικά η άμμος να μην είναι καυτή αλλά δροσερή ή υγρή. Βαδίστε αργά και χωρίς καν να το καταλάβετε θα γυμνάσετε όλο σας το σώμα και κυρίως τις γάμπες, τα πέλματα και τους γλουτούς.

3. Η καύση θερμίδων στην αμμουδιά είναι διπλάσια και κάποιες φορές και τριπλάσια σε σχέση με το βάδισμα σε κανονικές επιφάνειες διότι ο οργανισμός καταβάλλει μεγαλύτερη προσπάθεια. Επίσης, σύμφωνα με έρευνες, αυξάνεται η σωματική αντοχή σε γυναίκες άνω των 60 ετών.

Τις ευκαιρίες, τις δίνουμε στον εαυτό μας. Στους άλλους, δίνουμε χρόνο.

loveletters.gr

Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου

Με ρωτάει λοιπόν ένας φίλος καρδιάς μια μέρα “γιατί δίνεις τόσες ευκαιρίες στους ανθρώπους”;
Καμία ευκαιρία δεν δίνουμε ποτέ σε κανέναν.
Τις ευκαιρίες τις δίνουμε στον εαυτό μας.
Στους άλλους δίνουμε μόνο χρόνο.

Ναι, χρόνο δίνουμε στους άλλους.
Χρόνο να μας καταλάβουν και να αντιδράσουν. Χρόνο να ανακαλύψουν τον εαυτό τους και να δουν τι θα μπορούσαν πραγματικά να γίνουν, τι θα μπορούσαν πραγματικά να κάνουν.
Χρόνο να αλλάξουν ακόμα και τη φορά που έχουν πάρει τα πράγματα.

Δεν πιστεύω στις ευκαιρίες, πιστεύω στο χρόνο.

Αποτοξίνωση μετά τις «υπερβολές» του καλοκαιριού: Πώς γίνεται σωστά – Τι λέει η ιατρική επιστήμη

Σίγουρα γνωρίζετε κι εσείς τις διάφορες μεθόδους αποτοξίνωσης του οργανισμού που είναι διαθέσιμες στον ηλεκτρονικό και έντυπο Τύπο. Προτείνουν αποτοξίνωση με επίκεντρο την αυξημένη κατανάλωση σε νερό, ή σε πολλούς χυμούς φρούτων και λαχανικών, ή σε κάποια συγκεκριμένη τροφή.

Οι πρώτες λίγες ημέρες μπορεί να είναι δύσκολες, αλλά μόλις “συνηθίσετε” και βελτιωθούν τα επίπεδα ενέργειας που έχετε, τότε νιώθετε ότι έχετε κάνει πραγματική αποτοξίνωση.

Το πρόβλημα έγκειται στο ότι, επειδή αυτές οι μέθοδοι αποτοξίνωσης δεν υποστηρίζονται από έναν γενικότερα υγιεινό τρόπο ζωής, μέσα σε 1-2 εβδομάδες οι περισσότεροι εγκαταλείπουν την προσπάθεια για αποτοξίνωση και επιστρέφουν στις πρότερες συνήθειές τους.

Τι λέει η ιατρική επιστήμη

Η αποτοξίνωση είναι μια συνεχής διαδικασία που το σώμα εκτελεί φυσικά. Το 75% της απενεργοποίησης των τοξινών στον οργανισμό διενεργείται στο συκώτι (ήπαρ) και το υπόλοιπο 25% στο έντερο.

Από την πρώτη στιγμή που δυνητικά επιβλαβείς ουσίες εισέρχονται στο σώμα, τα συστήματα αποτοξίνωσης του οργανισμού (τα οποία αποτελούνται από συγκεκριμένες μεταβολικές αντιδράσεις) αρχίζουν να “πιάνουν δουλειά”.

Τι είναι οι τοξίνες

Οι τοξίνες εισέρχονται στο σώμα μέσω των επεξεργασμένων τροφών (κυρίως από προϊόντα με ζάχαρη και λευκό αλεύρι), των φαρμάκων, του καπνίσματος, του αλκοόλ και της καφεΐνης, καθώς και μέσω περιβαλλοντικών παραγόντων, όπως τα βαρέα μέταλλα και τα φυτοφάρμακα.

Επίσης είναι πιθανό το ίδιο το σώμα να παράγει τοξίνες. Πρόκειται για τα τελικά προϊόντα του φυσικού μεταβολισμού, τις ορμόνες του στρες και των υποπροϊόντων της λειτουργίας των βακτηρίων που υπάρχουν στον οργανισμό.

Η αποτοξίνωση λαμβάνει χώρα σε 3 φάσεις:

Sex tricks: Ποια εφαρμόζουν οι ίδιοι οι σεξολόγοι;

Οι ειδικοί του σεξ αποκαλύπτουν τα sex tricks που τηρούν απαρέγκλιτα στην πρσωπική τους ζωή!

Μπορεί να συμβουλεύουν τα απανταχού ζευγάρια που αντιμετωπίζουν προβλήματα στο σεξ αλλά οι ίδιοι οι σεξολόγοι δεν διστάζουν να αποκαλύψουν τα δικά τους μυστικά ερωτικής απόλαυσης.

Μάθετε τι κάνουν!

Ποτέ χωρίς φιλί

Ο ειδικός Yvonne K. Fulbright, Ph.D. επισημαίνει ότι το ήμιση του παντός είναι το φιλί. « Και αυτό γιατί έρευνες έχουν δείξει ότι ένα φιλί πριν τον ύπνο ή τη δουλειά είναι επικερδές για όλες τις σχέσεις.. Σεξουαλικά μιλώντας, μας κρατάει σε εγρήγορση» αναφέρει χαρακτηριστικά.

Προτιμήστε το ατομικό παιχνίδι

O Joan Price, συγγραφέας του «Ο Απόλυτος Οδηγός του sex μετά τα 50″ επισημαίνει ότι « η αυτοϊκανοποίηση είναι βασική, ακόμα και αν έχεις ήδη σύντροφο. Το μοναχικό σεξ είναι καλό να το απολαμβάνουμε συχνά, είναι καλό για την υγεία και τη διάθεσή μας. Άσε που απλώς είναι πολύ ευχάριστο».

Σημαντικό, δεν είναι μόνο το φως που χρησιμεύει σ’ εμένα, αλλά κι αυτό που χρησιμοποιώ για να μπορέσουν να δουν κι οι άλλοι. (Χ.ΜΠΟΥΚΑΪ)

Μεταξύ μας, εγώ πιστεύω πως το να μη γεράσεις εξαρτάται μέχρις ενός ορισμένου σημείου κι από σένα .Εφόσον συνειδητοποιήσεις ότι το κλειδί στην υπόθεση της ζωής είναι η συνεχής ανάπτυξη, μπορείς να καθυστερήσεις τα γηρατειά. Όταν κάποιος σκεφτεί: “Ωραία, φτάνει, καλά ήταν ως εδώ, αρκετά. Δε μ’ ενδιαφέρει να αναπτυχθώ παραπάνω, γιατί να μάθω περισσότερα, γιατί να θέλω ν’ ακούσω κι άλλα”, σημαίνει ότι έχει χάσει το τρένο. Εδώ αρχίζει πραγματικά η διαδικασία της γήρανσης, όταν σταματήσεις ν’ αναπτύσσεσαι. Το κλειδί της νεότητας είναι η ανάπτυξη, η συνεχής και αέναη εξέλιξη, η αναζήτηση καινούργιων πραγμάτων, η έρευνα, οι στόχοι, τα σχέδια και οι επιθυμίες.

«Ναι, έτσι είναι… Πάρε για παράδειγμα τον Πικάσο, που στα 80 του, ζωγράφιζε σαν 20χρονος. Εδώ φαίνεται ότι δεν γερνούσε, ότι συνέχιζε να ψάχνει και να κάνει καινούργια πράγματα, ενώ στην αντίθετη περίπτωση, όπως λες, η ζωγραφική του μπορεί να είχε μείνει στάσιμη ή να ήταν κατώτερης ποιότητας. Λέγεται ότι αυτό συμβαίνει, γενικά, σ’ εκείνους που ασχολούνται με τη δημιουργία.»

«Αυτή η ατέρμονη αναζήτηση της ανάπτυξης δεν έχει λόγο να αφορά αποκλειστικά και μόνο τον εαυτό μας. Το είδος της ανάπτυξης που “σε ξανανιώνει” εντοπίζεται επίσης, -και ίσως περισσότερο απ’ οπουδήποτε αλλού— στη βοήθεια που παρέχουμε σε όποιον μπορεί να μάθει.

Αναπτυσσόμαστε και όταν δίνουμε, όχι μόνο όταν παίρνουμε. Καθένας από εμάς μπορεί να μεταδώσει τα λιγοστά που ξέρει, κι έτσι να κάνει ένα βήμα πιο μπροστά.»

Υπάρχει μια παμπάλαιη ιστορία που περιγράφει πολύ ωραία αυτήν την ιδέα.