Τρίτη 22 Αυγούστου 2017

Η σεξουαλική κακοποίηση δεν είναι γένους θηλυκού – Μέρος 4ο



ανδρική σεξουαλική κακοποίηση
Οι άνδρες θύματα έχουν αναφέρει εχθρότητα, αυξημένο το αίσθημα το θυμού, συμπτώματα κατάθλιψης, άγχος και συμπεριφορές πρόκλησης βλάβης στο ίδιο τους τον εαυτό, αίτια της σεξουαλικής κακοποίησης. Οι άνδρες είναι πιθανό να έχουν μια αντίδραση θυμού αμέσως μετά από το περιστατικό, καθώς ο θυμός θεωρείται ο αρσενικός τρόπος αντιμετώπισης του τραύματος.
Μια άλλη στρατηγική που οι άνδρες τείνουν να χρησιμοποιούν προκειμένου να αντιμετωπίσουν το ψυχολογικό τραύμα του βιασμού είναι να παραμένουν συγκρατημένοι συναισθηματικά, το οποίο στη πραγματικότητα αντανακλά την μη εκφραστική ανδρική φύση. Και οι δύο τύποι στρατηγικών αντιμετώπισης κάνουν τους άνδρες επιρρεπείς σε μακροπρόθεσμα ψυχολογικά προβλήματα καθώς τους οδηγούν σε άρνηση της κατάστασης και κατ’ επέκταση κάνουν την αναζήτηση βοήθειας σχεδόν απίθανη.
Πέραν από τις ψυχολογικές βλάβες που βιώνει το θύμα, στις περισσότερες περιπτώσεις οι άνδρες έχουν υποστεί βίαιες επιθέσεις οι οποίες πιθανώς να έχουν προκαλέσει εσωτερικά ή εξωτερικά σωματικά τραύματα.
Οι άνδρες-θύματα συχνά θα υποστούν σοβαρές σωματικές κακώσεις καθώς και σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες ως αποτέλεσμα της σεξουαλικής κακοποίησης.
Η πλειοψηφία των ανδρών θα αναφέρει το αδίκημα στις υπηρεσίες υγείας σε εξαιρετικές περιστάσεις, δηλαδή μόνο όταν οι σωματικές κακώσεις χρειάζονται άμεση ιατρική προσοχή και περίθαλψη. Ακόμη και σε αυτές τις περιπτώσεις, πολλοί θα προσπαθήσουν να αποκρύψουν το σεξουαλικό περιεχόμενο της επίθεσης.
Τελικά, το να κατανοήσουν οι ίδιοι το περιστατικό, είτε με παρότρυνση είτε χωρίς, είναι απολύτως απαραίτητο και εποικοδομητικό  καθώς όλες οι συνέπειες που αναφέρθηκαν προηγουμένως υφίστανται όσο το άτομο δεν τακτοποιεί τις σκέψεις του γύρω από αυτό, με αποτέλεσμα να είναι επιβλαβής παράγοντας για τη θεραπεία του θύματος.

Η μυστική 'επιχείρηση' των Ναζί στο Θιβέτ



Όταν το ναζιστικό κόμμα του Χίτλερ ανέλαβε την κυβέρνηση της Γερμανίας, χρηματοδότησε ένα φιλόδοξο πρόγραμμα για την εξερεύνηση της μυστηριώδους και άγνωστης ακόμα τότε περιοχής του Θιβέτ.
 Έμμονη ιδέα του Χίμλερ και των συμβούλων του ήταν ότι στην Ανατολή υπήρχαν ακόμα υπόγεια βασίλεια τα οποία είχαν ιδρύσει οι απόγονοι των αρχαίων αρίων φυλών. Μάλιστα οι βασιλείς τους κατείχαν υπερφυσικές δυνάμεις, τις οποίες οι ναζί θα μπορούσαν να αξιοποιήσουν προς όφελος των αρχών και επιδιώξεων της περίφημης, για το εθνικοσοσιαλιστικό καθεστώς, Θούλης. Εξ ου και η εκστρατεία του 1934 με αρχηγό τον Σβεν Χέντιν, προς αναζήτηση του αρχαίου πολιτισμού των Αρίων στην έρημο Γκόμπι και αργότερα, μεταξύ 1938-1939, στο Θιβέτ, όπου ο Ερνστ Σέφερ μελέτησε τον πολιτισμό των σαμάνων (ιερών μάγων).


 Το ενδιαφέρον των Ναζί προήλθε από ένα περίεργο κράμα θεωριών της ιστορικής και γλωσσολογικής επιστήμης, καθώς και απόκρυφων παραδόσεων που εντόπιζαν την κοινή προέλευση των Αρίων από μια ασιατική κοιτίδα. Πώς διαδίδονταν τέτοιοι μύθοι; Αμφιλεγόμενες προσωπικότητες όπως η Έλενα Μπλαβάτσκι, «ιέρεια» του αποκρυφισμού, αναμειγνύοντας τη βουδιστική παράδοση με φανταστικές θεωρίες έκανε αναφορά σε μυθικά μέρη όπως το Σαμπαλάχ στην έρημο Γκόμπι, όπου ζούσαν οι άρχοντες της άριας φυλής, ή στο Αγκάρθι, υπόγειο βασίλειο κρυμμένο κάτω από τα Ιμαλάια, το οποίο ανήκε στο βασιλιά του κόσμου, επίσης άριας καταγωγής. Το Ahnenerbe, τμήμα των SS, δημιουργήθηκε από τον Χίμλερ ακριβώς για να ερευνήσει την προϊστορία των Αρίων. Έτσι, αποτέλεσαν έκφραση των πιο ευρέως διαδεδομένων εκκεντρικών ιδεών του Χίτλερ στην αγάπη για το έθνος και την κυριότητα. Και ενώ οι Θιβετανοί αγνοούσαν παντελώς τις ρατσιστικές πράξεις του Χίτλερ, η αποστολή του 1939 στο Θιβέτ παραμένει ένας προειδοποιητικός μύθος για το πώς οι ξένες ιδέες, τα σύμβολα, και η ορολογία μπορεί να χρησιμοποιηθούν λανθασμένα. Κάποιοι μιλιταριστές Ναζί φαντάστηκαν το Θιβέτ σαν μια δυνατή βάση για να επιτεθούν στην Βρετανική Ινδία, και έλπιζαν ότι αυτή η αποστολή θα οδηγούσε σε ενός είδους συμμαχίας με τους Θιβετανούς.

«Γην και ύδωρ»


Η απαίτηση για γην και ύδωρ συμβόλιζε ότι αυτοί που παραδίδονταν στους Πέρσες παραιτούνταν από κάθε δικαίωμα πάνω στη Γη τους και στα αγαθά της.

Δίνοντας γην και ύδωρ αναγνώριζαν την περσική εξουσία πάνω σε όλα, ακόμα και οι ζωές τους άνηκαν στον Βασιλιά των Περσών. 

Μετά από αυτή την αναγνώριση, ακολουθούσαν διαπραγματεύσεις για τις υποχρεώσεις και τα προνόμια των υποτελών.

Ελληνικό, Πολύ Ελληνικό... - Δ. Λιαντίνης

Ελληνικό, Πολύ Ελληνικό... - Δ. Λιαντίνης
Ο εσθλός* των Ελλήνων για τους σύγχρονους μπορεί να σημαίνει και τον αριστοκράτη. Ο αριστοκράτης όμως για τους Έλληνες δεν εσήμαινε ούτε τα βαμπύρ ούτε τα παράσιτα.
Σήμερα όταν λέμε αριστοκράτης στην ουσία περιγράφουμε αρχαιολογικά αντιμουσεία. Αραχνοτόπια και κρύπτες οξείδωσης, τάπητες σκόνης ακίνητης, ύποπτα πετάγματα νυκτοβίων σε τύμβους, ερειπιώνες και οστεοφυλάκια.
Γενικά αριστοκρατική σημαίνει την κατιούσα γραμμή του μαρασμού και της αποσύνθεσης, τη βιολογική καθίζηση των καταβολών σε όλη την επιγονική ακολουθία. Όσο μάλιστα πιο αμετακίνητη είναι η προσκόλληση των απογόνων στους προγόνους, τόσο πιο ραγδαία η καταπτωτική τους ορμή.
Νομίζω ότι είναι εύκολο να επισημανθεί η αιτία αυτής της γενεαλογικής αβιταμίνωσης. Θα τη λέγαμε απλά σπατάλη ενός τυφλού καταγωγικού πλούτου επιδοτούμενη από διανοητικό τύφο, ψυχολογική πήρωση, και ηθική παραλυσία.
Πρώτη προϋπόθεση για να συνεχίσει ένας απόγονος την αριστοκρατική του γενιά είναι, σκίζοντας το κληρονομικό του λιμπροντόρο, να ξεντυθεί τις χλαμύδες του και να σταθεί στη μέση της πλατείας γυμνός, χωρίς να προσέχει αν σκανδαλίσει τον δήμαρχο και τον δεσπότη. Αυτό θα ‘ταν “το πρώτο σκαλί” της αριστοκρατικής αυτοπραγμάτωσης εξωποιητικά εννοημένο.

Κυττᾶμε πίσω μόνον γιὰ νὰ …μαθαίνουμε.


Κι ὄχι γιὰ νὰ ἀναζητοῦμε ἄγκυρες, πρὸ κειμένου νὰ κρατηθοῦμε μὲ τὸ παρελθόν μας ἀγκαλιά. 
Ἡ ζωή μας εἶναι ἐδῶ, τώρα. 
Αὐτὸ ποὺ ἔχουμε τώρα ΔΕΝ θὰ τὸ ἔχουμε αὔριο. 
Καὶ δὲν εἶναι μόνον ποὺ ἀγνοοῦμε τὸ ποῦ καὶ πῶς θὰ ξημερώσουμε, ἀλλὰ ἐὰν μᾶς ἐνδιαφέρῃ μόνον τὸ χθές, τὰ λάθη του καὶ τὰ σωστά του, τότε δὲν μᾶς μένει χρόνος καὶ διαύγεια γιὰ νὰ ὀνειρευθοῦμε, νὰ ὀραματισμοῦμε καὶ φυσικὰ νὰ ζήσουμε.

Χαιρόμαστε τις επιτυχίες όσων αγαπάμε

Ισχυρίζεσαι ότι αγαπάς τον άνθρωπό σου κι ότι θα έκανες τα πάντα για τον δεις χαρούμενο κι ευτυχισμένο. Θες το καλό του, αλλά δεν παραδέχεσαι ότι τις πλείστες φορές δε θες αυτό το καλό να είναι καλύτερο απ’ το δικό σου.


Βλέπεις, η αγάπη στις μέρες μας είναι όρος παρεξηγημένος κι χιλιοειπωμένος. Πετάς ένα «σ’ αγαπώ» και στα δύσκολα δίνεις στον άλλο κλοτσιά και τον αφήνεις να παλέψει μόνος του να βγει απ’ το βούρκο. Στις, δε, χαρές του ψάχνεις τρόπο να μειώσεις αυτό που βιώνει και να ρίξεις την αξία του γεγονότος στα μάτια του.
Δε θέλω να σε πληγώσω, πουλάκι μου, αλλά αυτό δεν είναι αγάπη. Δεν είναι καν έρωτας. Αν αγαπάς τον άλλο δεν τον τραβάς πίσω. Τον ωθείς μπροστά και τρέχεις να τον φτάσεις. Όταν αγαπάς χαίρεσαι και στεναχωριέσαι ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που θα χαιρόσουν ή θα στεναχωριόσουν αν το όλο θέμα αφορούσε εσένα. Και το κυριότερο είναι ότι δεν το επιδιώκεις καν. Αν αγαπάς, η χαρά κι ο πόνος για τα όσα βιώνει ο άνθρωπός σου έρχονται αβίαστα.
Αγάπη πάει να πει στηρίζω τον άλλο όταν με χρειάζεται και στηρίζομαι πάνω του όταν τον χρειάζομαι. Είναι ένας κοινός αγώνας κατά τον οποίο δεν είστε αντίπαλοι ούτε εχθροί. Σύμμαχοι είστε και παλεύετε παρέα για να ανεβείτε. Και κάθε που ο ένας το πετυχαίνει, ο άλλος το χαίρεται με όλο του το είναι. Και σε κάθε επιτυχία, ο ένας απλώνει το χέρι στον άλλο και τον βοηθά να τον φτάσει.

Τι «Αποκρυπτογραφεί» το Δαχτυλίδι του Μίνωα


Χρονολογείται από το 15ο αιώνα π.Χ
Βρέθηκε το 1928 σ’ ένα χωράφι στην Κνωσό. Χάθηκε μυστηριωδώς επί 73 χρόνια, για να παραδοθεί τελικά από έναν ιδιώτη το Μάιο του 2001 στο Μουσείο Ηρακλείου, όπου εκτίθεται σήμερα.
Ο λόγος για το περίφημο χρυσό δαχτυλίδι του Μίνωα, σπάνιο κόσμημα του 15ου αιώνα π.Χ. Πάνω στη σφενδόνη του εμφανίζονται σκηνές από τα Θεοφάνεια, την εμφάνιση της μεγάλης θεάς των Μινωιτών στους πιστούς.


Βασιλείς-θεοί
Στη μινωική Κρήτη δεν υπήρχαν ναοί και ήταν γενικώς αποδεκτό ότι ακόμα και οι άνθρωποι μπορούσαν να ενσαρκώνουν μια θεότητα. Συχνά οι βασιλείς και οι πρίγκιπες υποδύονταν στις τελετές τις θεότητες και δέχονταν προσφορές από τους πιστούς. Μια τέτοια σκηνή αναπαριστά και το περίφημο δαχτυλίδι του Μίνωα.

H Nestlé αντιμέτωπη με αγωγή για πώληση κοινού πηγαδίσιου νερού ως “πηγής”

Μια ομάδα ενδιαφερόμενων πολιτών κατέθεσε μια συλλογική αγωγή 325 σελίδων  κατά της Nestlé Waters North America, την εταιρεία που κατέχει την Poland Spring, υποστηρίζοντας ότι η επιχείρηση από καιρό εξαπατά τους πελάτες της με εσφαλμένη επισήμανση κοινών υπόγειων υδάτων ως «νερό πηγής», ανέφερε το Courthouse News

Η αγωγή κατατέθηκε σε ομοσπονδιακό δικαστήριο του Κοννέκτικατ την Τρίτη, κατηγορώντας τη Nestlé Waters North America Inc. για μια “κολοσσιαία απάτη που διαπράττεται εναντίον Αμερικανών καταναλωτών”.
Η αστική αγωγή προήλθε από 11 άτομα που ζητούν ζημιές εκατομμυρίων δολαρίων, αμφισβητώντας εάν οι πηγές του νερού Poland Spring ικανοποιούν τον ορισμό της “πηγής” από τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) .
Η αγωγή ισχυρίζεται ότι τα πηγάδια σε Πολωνίας, Maine, Hollis, Fryeburg, Δανία, Dallas Plantation, Pierce Pond Township και Kingfield δεν έχουν ποτέ αποδειχθεί επιστημονικά ότι συνδέονται με μια πηγή και αντλούν επιφανειακά ύδατα, τα οποία δεν μπορεί να χαρακτηριστούν ως νερό πηγής.

Επίτευξη !


Κάπως έτσι

με τέτοια Δύναμη

και με μια πανίσχυρη Δόνηση

δώσαμε απόψε το Παρών

και γράψαμε Ιστορία.

Τα Πλοία των Ανακαλύψεων


Η Εποχή των Ανακαλύψεων, ήταν η περίοδος που οι Ευρωπαίοι ανακάλυψαν τον Πλανήτη φτάνοντας στα πέρατα του. Ήταν η εποχή που η - για πολλούς αιώνες - επικρατούσα θεωρία που ήθελε τον Κόσμο να απαρτίζεται από τρεις ηπείρους που περιβάλλονται από έναν ωκεανό (την Ευρώπη, την Ασία και την Αφρική) οι οποίοι, εκτός της Ευρώπης, δεν είχαν εξερευνηθεί εξολοκλήρου, ανατράπηκε με τα νέα γεωγραφικά δεδομένα που έφερναν από τα ταξίδια τους οι θαλασσοπόροι - εξερευνητές. Μέσα σε λίγους αιώνες, οι Ευρωπαίοι και πολύ περισσότερο οι υπόλοιποι πολιτισμοί του Πλανήτη, έμαθαν πως ο Κόσμος είναι πολύ μεγαλύτερος από εκείνον που γνώριζαν. Αν και η επιθυμία του ανθρώπου να εξερευνήσει την Γη υπήρχε από αρχαιότατων χρόνων, τα κατορθώματα του περιορίζονταν στα μέσα και τις ικανότητες που διέθετε τότε. Στις αρχές του 15ου αιώνα, οι Πορτογάλοι τόλμησαν ό,τι δεν τολμήσαν  ολόκληρες αυτοκρατορίες πριν από εκείνους. Απέκτησαν την ικανότητα και δημιούργησαν τα μέσα ώστε να περιπλανηθούν στον άγνωστο ωκεανό που άρχιζε από της ακτές τους, ακολουθώντας τους στην συνέχεια και άλλα ευρωπαϊκά έθνη.  Τα μέσα αυτά, ήταν τα πλοία τους τα οποία εξέλιξαν σύμφωνα με τις απαιτήσεις των εξερευνήσεων τους. Ας δούμε ποια ήταν τα πλοία των ανακαλύψεων. 

Φτιάχνω αλοιφή για το κάψιμο (εγκαύματα)


Φτιάχνω αλοιφή για το κάψιμο

Παρασκευή αλοιφής για εγκαύματα, διαστρέμματα, πληγές

  • 3 μέρη φρέσκια φύλλα και λουλούδια σύμφυτου (symphytum officinale)
  • 1 μέρος λομπέλια σε σκόνη (lobelia inflata)
  • Αρκετό μέλι και λάδι σιταριού σε ισόποσα μέρη για βάση
Παρασκευή
Προετοιμασία: Ανακατέψτε το μέλι και το λάδι σιταριού στο μπλέντερ, προσθέτοντας σταδιακά πρώτα το σύμφυτο, στη συνέχεια τη λοβέλια μέχρι να φτάσετε σε μια πάστα. Καλύψτε και κρατήστε σε δροσερό μέρος.
Η πάστα μπορεί να διατηρηθεί με την προσθήκη λίγης φυτικής γλυκερίνης, αλλά καλύτερα αποτελέσματα έχουμε όταν χρησιμοποιηθεί φρέσκια.