Ο κύριος άξονας στις θεραπείες είναι η έκφραση. Με ποικίλους τρόπους οι ειδικοί παροτρύνουν και υποστηρίζουν τους ανθρώπους να εκφράζονται με το λόγο, τις εκφράσεις τους και το σώμα τους. Με κάθε τρόπο να μιλούν, λοιπόν.
Όλα τα πράγματα στη ζωή όμως έχουν δύο όψεις. Δύο όψεις που ολοκληρώνουν η μια την άλλη και αν η μια προχωράει χωρίς την άλλη τίποτα δεν προχωρά στην ουσία.
Όλα τα πράγματα στη ζωή όμως έχουν δύο όψεις. Δύο όψεις που ολοκληρώνουν η μια την άλλη και αν η μια προχωράει χωρίς την άλλη τίποτα δεν προχωρά στην ουσία.
Είναι όπως η μέρα και η νύχτα. Κάποιοι προτιμούν τη μέρα κάποιοι τη νύχτα, αλλά ανεξάρτητα απο τις επιμέρους προτιμήσεις η νύχτα πάει πάντα παρέα με τη μέρα. Η άλλη όψη στην έκφραση είναι η σιωπή. Η σιωπή όσο και η ομιλία λεκτική και μη λεκτική είναι ή πρέπει να είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο στην θεραπεία.
Τα πρόσωπα της σιωπής
Για να προχωρήσουμε λοιπόν, στο θέμα της σιωπής στις θεραπευτικές διαδικασίες ας δούμε λίγο τα πρόσωπα της σιωπής. Υπάρχει η σιωπή που αφορά στην αλληλεπίδρασή μου με τους άλλους. Σε αυτό το επίπεδο κάποιος μπορεί να σωπαίνει γιατί:
- του το επιβάλλουν.
- χρειάζεται να σκεφτεί τί έχει να πει.
- του έχουν ζητήσει ή θέλει να ακούσει κάποιον άλλον.
- δυσκολεύεται ή διστάζει να μιλήσει, ενώ έχει κάτι να πει.
- δεν έχει να πει τίποτα.
- αδιαφορεί για τους άλλους.
- βρίσκεται βυθισμένος στις σκέψεις του και δεν παρακολουθεί ο,τι εξελίσσεται γύρω του.
- είναι ένας τρόπος να εκφράσει κάτι απο αυτό που νιώθει στους άλλους.
- Κατακλύζεται απο τα συναισθήματα του και δεν μπορεί να τα βάλει σε λέξεις.
Η σιωπή λοιπόν που αφορά στην επικοινωνία με τους άλλους συνδέεται και με δύσκολες ψυχικά καταστάσεις και δεν ταυτίζεται πάντα με την επιθυμία να ακούσουμε τους άλλους. Σε θεραπευτικό επίπεδο το να μπορεί κάποιος να αντιλαμβάνεται τί απο όλα αυτά του συμβαίνει κάθε φορά είναι ένας θεραπευτικός στόχος και όταν οι άνθρωποι τον κατακτούν νιώθουν πιο ασφαλείς με τον εαυτό τους και βρίσκουν χώρο ανάμεσα στους άλλους ανθρώπους.
Κατανοώντας οτι η σιωπή μαζί με άλλους δεν είναι ενα κενό, ένα τίποτα, αλλά το νόμισμα της έκφρασης απο την άλλη πλευρά, αρχίζουν να γίνονται πιο γνήσιοι στην επικοινωνία τους και να απαλλάσσονται απο το άγχος που πολύ συχνά κουβαλούν πως πρέπει πάντα να μιλούν όταν είναι μαζί με άλλους.
Επομένως η άσκηση στην σιωπή σε ομαδικό θεραπευτικό πλαίσιο είναι απαραίτητο κομμάτι της διαδικασίας και μαθαίνει τους ανθρώπους να ισορροπούν ανάμεσα στην ομιλία και την σιωπή και να μπορούν να εκφράζονται και με τα δύο.
Η σχέση του εαυτού με το σώμα
Ας δούμε τώρα λίγα πράγματα για την σιωπή που αφορά την σχέση με τον εαυτό και το σώμα.