''Ιπτάμενες μηχανές'' στα έργα του Αισχύλου

Ο Αισχύλος ήταν Τραγικός ποιητής. Γεννήθηκε το 525 π.Χ. ή το 524 π.Χ. στην Ελευσίνα

Ήταν γόνος του ευγενούς γαιοκτήμονα Ευφορίωνα, του γένους των Κοδριδών, ενώ παρουσιάστηκε νωρίς στους δραματικούς αγώνες, κατά την 70η Ολυμπιάδα (499/496 π.Χ.), όταν διαγωνίσθηκε εναντίον των δραματικών ποιητών Πρατίνα και του Χοιρίλου. Ήταν Αθηναίος πολίτης που μετείχε στις μάχες κατά των Περσών, ενώ είχε και δυο αδέλφια, που επίσης πολέμησαν στη μάχη του Μαραθώνα, τον Αμυνία και τον Κυναίγειρο. 

Ο τελευταίος μάλιστα πέθανε στον Μαραθώνα στη προσπάθεια του να κρατήσει με τα χέρια του, καθώς ήταν χειροδύναμος και πιθανότατα παλαιστής, ένα πλοίο των Περσών πριν βγει στα ανοιχτά. Αυτή η συμμετοχή του απηχεί στον θεατρικό και ποιητικό στίβο αυτή ακριβώς την ιστορική στιγμή της πόλεως, την ερμηνεύει ιδεολογικά, πολιτικά και φιλοσοφικά και ερμηνεύεται από αυτήν. Στο έργο του συμπυκνώνεται η έννοια του δικαίου, καθώς και η συνείδηση του ποιητή ως μαχόμενου πολίτη.

 Σύμφωνα με τον G. Thomson ο Αισχύλος ήταν οπαδός του Πυθαγόρα και τα δράματά του είναι γεμάτα πυθαγόρειες ιδέες. Ο ίδιος θεωρούσε ως το μεγαλύτερο επίτευγμα της ζωής του τη συμμετοχή του στη μάχη του Μαραθώνα, στη ναυμαχία του Αρτεμισίου και στη ναυμαχία της Σαλαμίνας. Όλα τα προηγούμενα πρέπει να εξετάζονται μαζί με την πιθανή συμμετοχή του στα Ελευσίνια Μυστήρια, στη λατρεία της Δήμητρας και της Περσεφόνης. Τα έργα του Αισχύλου βρίθουν από αναφορές σε ιπτάμενα σκάφη.  Αν και γραμμένα περίπου 2500 χρόνια πριν την πρώτη επίσημη πτήση αεροσκάφους, είτε αυτή ήταν του Λεονάρντο ντα Βίντσι, είτε των αδελφών Ράιτ, μας εγείρει την φαντασία όσον αφορά την τεχνολογία των αρχαίων προγόνων μας και τις γνώσεις που κατείχαν τα ιερατεία κρυμμένες από τα μάτια των αμύητων.

Όταν κάποιος αντιμετωπίζει το σοκ του κάρμα του, δεν πρέπει να του πείτε ότι...

Όταν κάποιος αντιμετωπίζει το σοκ του κάρμα του, δεν πρέπει να του πείτε ότι

- Ήταν το λάθος του
-Αυτή η ώρα της αγωνίας είναι σαν ένα κακό όνειρο που θα περάσει
- Όλοι κάνουν λάθη· μην λάβει υπόψη την κοινή γνώμη
-Απόλαυσε με το να κάνει τα πράγματα που έκανε και ποιο είναι το λάθος με αυτό;

Αντί αυτού, ο άνθρωπος που ταλαιπωρείται πρέπει να μένει μόνος του για να έρθει σε επαφή με τον Ανώτερο Εαυτό του ή με τον Δάσκαλό του και πρέπει να αναζητήσει βαθύτερη διαφώτιση και εξαγνισμό. Πρέπει να προσπαθήσει να δει τα αίτια και να ανακαλύψει πού και πότε έκανε λάθος πράξεις και γιατί; Μέσω μιας τέτοιας διαδικασίας, θα αλλάξει το «δηλητήριο» του κάρμα σε ένα φλιτζάνι νέκταρ. Όταν η καρμική ροή απελευθερώνεται, το άτομο βρίσκει μεγαλύτερη ελευθερία και βαθύτερη ευαισθησία στα κοσμικά σοκ.

Υπάρχουν τρία πολύ σημαντικά σημεία

1. Ο Νόμος της Συμπόνιας ή ο καθαρός Εαυτός ή ο Θεός είναι πάνω από τον Καρμικό Νόμο.
2.Κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από το νόμο της αιτίας και του αποτελέσματος.
3. Κάποιος μπορεί να αλλάξει το Κάρμα του προσπαθώντας να γίνει ο καθαρός Εαυτός.

Αυτά τα σημεία φαίνονται αντιφατικά, αλλά δεν είναι.

Η “Αποκατάσταση της Δημοκρατίας” στη χώρα του Rothschild

«Η επέτειος της Αποκατάστασης της Δημοκρατίας, είναι μια ημέρα τιμής για τους χιλιάδες πολίτες που αντιστάθηκαν στη δικτατορία και τους αγώνες του λαού μας για Λαϊκή Κυριαρχία, Ανεξαρτησία και Κοινωνική Δικαιοσύνη», αναφέρει ο πρωθυπουργός στο μήνυμα του για τα 43 χρόνια από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας

Ναι, δεν ξέρω αν το προσέξατε, αλλά η Δημοκρατία μας είναι αποκαταστημένη. Σε βαθμό κακουργήματος, θα έλεγα.

1. Πρώτα απ’ όλα, για να την “γιορτάσουμε” και να έχει να καμαρώνει ο Τσίπρας, βγήκαμε στις αγορές. Τι ακριβώς κάναμε; Κάναμε “ρολάρισμα” ή αλλιώς… τρολάρισμα των ομολόγων Σαμαρά, δηλαδή αντικατάσταση, με επιτόκιο κάτι πάνω από 4%, όταν οι θεσμοί μας δανείζουν με 1,5%. Great success story!
2. Την τράμπα ανέλαβε ο καλός μας δημόσιος σύμβουλος, η εταιρεία του Rothschild (τον Κορεάτη, μια φορά, που μας κουβάλησε ο Βαρουφάκης, ακόμα τον έχουμε)
3. Οι τράπεζες στις οποίες στραφήκαμε ήταν οι γνωστές banksters: Goldman Sachs, BNP, Bank of America Merrill Lynch, Citi, Deutsche Bank, HSBC
4. Το άλλο που κάναμε, ως κυβέρνηση, είναι ότι απαντήσαμε σ’ αυτόν το ασυνείδητο που λέγεται Γιάνης με ένα Ν, τον Βαρουφάκη, σε όλα αυτά που λέει μέσα στο βιβλίου του για την κυβέρνηση και τον Τσίπρα μέσω της Guardian, που επίσης ανήκει στην οικογένεια Rothschild, (ο έρωτας, το χρήμα και το ποιος είναι το αφεντικό δεν κρύβεται) αφού εκεί επέλεξε ο κος Τσίπρας να δώσει τη μοναδική του συνέντευξη. Κάνοντας αυτοκριτική, ο κος Τσίπρας είπε ότι έκανε ως άπειρος (πόσα χρόνια θα παίζει η απειρία;) πολλά λάθη, το μεγαλύτερο ήταν η επιλογή Βαρουφάκη. Μεταξύ μας, μόνος του τον επέλεξε ή είχε και τη βοήθεια του Σόρος;

Η μεγάλη φούσκα που λέγεται “βγήκαμε στις αγορές” – Πατριώτη τρως δούλεμα!

Επειδή μπουχτίσαμε στο δούλεμα και στην κοινωνική χειραγώγηση, παραθέτω αυτούσιο το άρθρο όπως δημοσιεύτηκε σε οικονομκό ιστολόγιο. Και δεν είναι θέμα ‘πολιτικής’, με ποια πλευρά είναι το σάιτ, είναι καθαρά θέμα αριθμών!

Η έξοδος της Ελλάδος στις αγορές είναι μια μετριότητα. Είναι μετριότητα γιατί το επιτόκιο διαμορφώθηκε στο 4,625% ενώ ο ΟΔΔΗΧ έδινε μάχη για 4,30%.

Ποιοι κάλυψαν την νέα έκδοση του 5ετούς ομολόγου;
Οι ελληνικές τράπεζες 890 εκατ ευρώ. 
Το Κοινό Κεφάλαιο 500 εκατ ευρώ 
Οι ελληνικές τράπεζες και Κοινό Κεφάλαιο κάλυψαν 1,3 δισεκ. 
Οι ξένοι επενδυτές – ανάδοχοι 1,7 δισεκ. ευρώ 
Σύνολο 3 δισεκ

Είναι μετριότητα γιατί η υπερκάλυψη 2,33 φορές ή 7 δισεκ. ήταν στην κυριολεξία σικέ. Να σημειωθεί ότι πολλές αμερικανικές τράπεζες και funds δεν συμμετείχαν στην έκδοση του ελληνικού ομολόγου παρ΄ ότι είχαν εκδηλώσει ενδιαφέρον. Υπήρχαν προσφορές με επιτόκια 5,5% που ήταν μη ανταγωνιστικές.
Γενικώς ήταν μια πολύ μέτρια έκδοση,  μπορεί να ειπωθεί ότι οι προσφορές κινήθηκαν χαμηλότερα των προσδοκιών, ακόμη και οι ανάδοχοι δεν είναι ικανοποιημένοι. Πέραν αυτών υπάρχουν και άλλοι λόγοι….

1)Το επιτόκιο διαμορφώθηκε στο 5ετές ομόλογο στο …. 4,625%.
Οι αρχικές προσφορές ήταν 4,875% αλλά στην συνέχεια το επιτόκιο υποχώρησε στο 4,625%.
Υπήρξαν και προσφορές πάνω από 5,25% ενώ επενδυτής υπέβαλλε προσφορά στο 6,5%.

2)Το 4,625% είναι μόλις 0,3250% χαμηλότερο επιτόκιο από το παλαιό 5ετές του Σαμαρά λήξης 2019 που είχε επιτόκιο 4,95%.

Η διαφορά αυτή 0,3250% δεν βελτιώνει το προφίλ βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους επί της ουσίας.

3)Για να εκδώσει το ελληνικό δημόσιο την νέα 5ετία λήξης 2022 αγοράζει το παλαιό 5ετές λήξης 2019 στο 3,15% ή 102,60 μονάδες βάσης. 

Με την κίνηση αυτή το ελληνικό δημόσιο χάρισε 144 εκατ στους κατόχους της παλαιάς 5ετίας και περίπου 30 εκατ στις ελληνικές τράπεζες αυτό το ποσό με όρους επιτοκίου είναι 0,36%. 
Άρα εάν συμψηφιστεί η απώλεια αυτή λόγω ακριβής αγοράς της παλαιάς 5ετίας το επιτόκιο διαμορφώνεται πάνω από 4,95% του Σαμαρά περίπου στο 5%.
Πρακτικά η ελληνική κυβέρνηση του Τσίπρα δανείζεται εξίσου ακριβά με τον Σαμαρά το 2014. 

4)Η υπερκάλυψη είναι σικέ.

Φθάνει ἡ ὥρα;

Καί ποιά ὥρα;
Καί γιατί νά εἶναι αὐτή κι ὄχι ἡ ἄλλη ἡ παράλλη;

Ἐδῶ καὶ χρόνια ἰσχυρίζομαι πὼς ἡ μεγάλη πορεία μας, αὐτὴ ποὺ θὰ μᾶς καθορίσῃ τὸ ἐὰν εἴμαστε πρὸς …ἀπόσυρσιν ἤ ἐὰν εἴμαστε ἱκανοὶ κι ἄξιοι γιὰ τὴν ἐπομένη …«ἀναγέννησιν», εἶναι πολὺ κοντά μας. Τὸ «κοντά μας» ὅμως, ὡς χρόνος, βάσει τῶν δικῶν μας, γηΐνων κι ἀνθρωπίνων δεδομένων, εἶναι κάπως …ἀσαφές. Διότι οἱ ἐξελίξεις δὲν συμβαίνουν μέσα σὲ μερικὰ λεπτὰ ἤ μερικὲς στιγμές. Θέλουν καὶ χρόνο ὡριμάνσεως ἀλλὰ καὶ χρόνο γιὰ νὰ γίνουν ἀναγνωρίσιμες καὶ συνειδητές.
(Ἄν καὶ τελικῶς, ἐὰν στρέψουμε τὸ βλέμμα μας πρὸς τὰ πίσω, θὰ διαπιστώσουμε πὼς ναί, μία …στιγμούλα χρειάσθηηκε γιὰ νὰ ἀλλάξουν πολλά.)

Τὸ «ὅσα δὲν φέρνει ὁ χρόνος» πάντως ἰσχύει καὶ στὴν δική μας περίπτωσιν.
Φθάνουμε σὲ ἐκεῖνον τὸ σημεῖον ποὺ δὲν θὰ ὑπάρχῃ ἐπιστροφή.
Ποὺ ὅλοι μας καὶ ὅλα θὰ εἶναι τελείως διαφορετικὰ καὶ ποὺ ἐὰν θέλουμε νὰ πράξουμε κάτι καλὸ γιὰ τὴν Πατρίδα μας καὶ τὸν πλανήτη ὀφείλουμε νὰ ἀναγνωρίσουμε καὶ νὰ συνειδητοποιήσουμε τὴν δική μας θέσιν, τὶς ὑποχρεώσεις μας καὶ τὰ δικαιώματά μας.

Μὰ πρῶτα καὶ κύρια, ἐπάνω ἀπ΄ ὅλα πρέπει νὰ ἀποκοποῦμε ἀπὸ τὶς ὅποιες ἐλπίδες.
Ἐλπίδες ποὺ μᾶς καθιστοῦν ἀδρανεῖς, ὑπνωτισμένους καὶ τελικῶς ἐλεγχομένους.
Αὐτὲς τὶς ἐλπίδες, ποὺ ἔως σήμερα, χρησιμοποιοῦσαν κάποιοι γιὰ νὰ μᾶς κρατοῦν σὲ κατάστασιν καταστολῆς καὶ τελικῶς ἀποδοχῆς τῶν νέων δεδομένων. Αὐτὲς ἀκριβῶς θὰ χρησιμοποιήσουν οἱ ἴδιοι, ἤ τὰ …«ἀνταλλακτικά» τους, γιὰ νὰ μᾶς διατηρήσουν ἀκόμη περισσότερο σὲ κατάστασιν ὑπνώσεως….
Μὰ δὲν μᾶς χρειάζονται… Εἶναι τὸ πρῶτο ποὺ πρέπει νὰ πετάξουμε ἀπὸ ἐπάνω μας.

13 πνευματικά εμπόδια που αν ξεφορτωθείς, η ζωή σου θα αλλάξει 180°

Ένα από τα μεγαλύτερα μαθήματα της ζωής είναι το να πορευόμαστε με οδηγό το φως, τη γαλήνη της ψυχής και την ηρεμία του μυαλού στο μονοπάτι μας.

Η κατάσταση της ψυχικής μας υγείας επηρεάζει άμεσα τις σκέψεις και τις αντιδράσεις μας στις καταστάσεις της ζωής. 

Πολλές φορές όμως δυστυχώς επικρατούν κάποιες άχρηστες ιδέες και συμπεριφορές στην καθημερινότητά μας οι οποίες δεν μας οφελούν καθόλου, αποτελούν ένα είδος πνευματικών εμποδίων τα οποία μας τραβούν προς τα πίσω, δε μας αφήνουν να απολαύσουμε την ουσία της ζωής και δεν ενισχύουν την διαδικασία της εξέλιξης και βελτίωσης του εαυτού μας προς το καλύτερο.

Σύμφωνα με τον Βούδα, αν συνειδητοποιήσεις πόσο τέλειος είναι ο κόσμος και ξεχάσεις τις ψεύτικες αλλοιώσεις που εσύ προκαλείς στον κόσμο αυτό, τότε θα σηκώσεις το κεφάλι πάνω και θα αρχίσεις να γελάς από χαρά με τον ουρανό.

Έτσι αν οι άνθρωποι αποδεσμευτούν από διαδικασίες και συμπεριφορές που δεν τους χρησιμεύουν σε τίποτα τότε σίγουρα η ζωή τους θα μεταμορφωθεί προς το καλύτερο, το πιο όμορφο και το πιο γαλήνιο.

Ακολουθούν 13 πνευματικά εμπόδια τα οποία αν καταφέρετε με γενναιότητα να αποβάλλετε από τη ζωή σας, τότε τα φτερά θα σας θα ανοίξουν, οι ορίζοντες σας θα διευρυνθούν και και η στροφή προς το καλύτερο θα είναι 180 μοίρες ορατή και αισθητή.

1. Ξεφορτώσου την προσκόλληση με την ύλη: Το να έχεις μία εμονική επιθυμία να αποκτάς όλο και περισσότερα υλικά αγαθά μπορεί να αποτελέσει την πηγή μίας μακροχρόνιας δυστυχίας μέσα σου. Η επιθυμία είναι η ρίζα της βαθιάς λύπης πόσο μάλλον αν βασίζεται στην απόκτηση υλικών αγαθών και καταναλωτικών προϊόντων.

2. Ξεφορτώσου τις ενοχές: Το να είσαι συνέχεια ενοχικός δε σε οφελεί καθόλου και σε απομακρύνει από τη θετικότητα που είναι καλό να υπάρχει στη ζωή σου. Οι ενοχές δε δίνουν ποτέ τη λύση στο πρόβλημα και την απάντηση στην ερώτηση.

3. Ξεφορτώσου την έντονη αυτοκριτική: Η αυτοκριτική σε πολλές περιπτώσεις είναι καλό πράγμα. Όταν όμως φτάνεις στο σημείο να κατηγορείς συνέχεια τον εαυτό σου ακόμα και για τα λάθη της συμπεριφοράς άλλων, αυτό αποτελεί εμπόδιο στην παραγωγικότητά σου και την ηρεμία του μυαλού σου.

Η δύναμη της θέλησης. Ζύγιζε 126 κιλά και έχασε 50 κιλά για το γάμο της. Πως τα κατάφερε χωρίς υπερβολές

Μετά από αμέτρητες αποτυχημένες δίαιτες, η 24χρονη Haley Smith από το Τέξας, κατάφερε να χάσει 50 κιλά σε διάστημα ενός έτους για να είναι αδύνατη στο γάμο της.

Η Smith ζύγιζε 126 κιλά, όταν αποφάσισε να αλλάξει την εμφάνισή της. Επίσης, είχε να αντιμετωπίσει προβλήματα υγείας που δυσκόλευαν την καθημερινότητά της. Όπως δήλωσε σε συνέντευξή της, δεν μπορούσε να κοιμηθεί, πονούσε όλο το σώμα της, είχε υψηλή αρτηριακή πίεση, καούρες και υπέφερε από πονοκεφάλους σχεδόν σε καθημερινή βάση.
«Ένιωθα κουρασμένη συνέχεια, ήμουν πολύ αργή, ίδρωνα αμέσως, λαχάνιαζα σχεδόν με τα πάντα. Γι’ αυτό απέφευγα να πηγαίνω στην παραλία και να κάνω δραστηριότητες που ήθελα πάρα πολύ».

Η κοπέλα έτρωγε ανθυγιεινά και μεγάλες ποσότητες για να αντιμετωπίσει έντονα συναισθήματα που δεν μπορούσε να διαχειριστεί. «Έτρωγα όταν ήμουν λυπημένη, όταν βαριόμουν, όταν είχα άγχος ή ακόμη όταν ήμουν χαρούμενη και ήθελα να το γιορτάσω», δήλωσε η Smith.
Έτρωγε πολλά σνακ, πατατάκια και γλυκά.

Αποδεχτείτε την αλλαγή

Το να αποδέχεστε την αλλαγή είναι πάντα κάτι σημαντικό, αλλά ποτέ τόσο πολύ όσο μέσα στο σπίτι σας. Η αλήθεια είναι πως τα πάντα βρίσκονται σε μια διαδικασία συνεχούς αλλαγής – τα σώματά μας, η κατάσταση του σπιτιού μας και τα παιδιά μας μεγαλώνουν και βρίσκονται σε μια κατάσταση συνεχούς αλλαγής.

Ο τρόπος που βλέπουμε τα πράγματα στην ηλικία των είκοσι είναι τελείως διαφορετικός απ’ ότι τα βλέπουμε στην ηλικία των σαράντα, των εξήντα, των ογδόντα.

Όταν βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την αλλαγή έχουμε μόνο δύο επιλογές. Μπορούμε να πολεμήσουμε και να αντισταθούμε ή μπορούμε να παραδοθούμε και να την αποδεχτούμε. Οι περισσότεροι άνθρωποι αντιστέκονται στην αλλαγή με όλη τη δύναμη της ψυχής τους. Αντιστέκονται στο γεγονός ότι γερνάνε, ή στις αλλαγές των οικογενειακών παραδόσεων, της συμπεριφοράς των παιδιών τους και σε όλες σχεδόν τις σημαντικές αλλαγές της ζωής τους.

Το πρόβλημα με την αντίσταση στην αλλαγή είναι πως η μάχη είναι εκ των προτέρων χαμένη – σε όλες τις περιπτώσεις. Η αλλαγή είναι ένα από τα λίγα πράγματα που είναι σίγουρα στη ζωή μας. Όταν αντιστεκόμαστε στο αναπόφευκτο, προξενούμε στον εαυτό μας μεγάλο πόνο και θλίψη και του στερούμε την πηγή μιας υποθετικής χαράς.

Μια απλή άσκηση αυτογνωσίας και χαλάρωσης

Για πρακτικούς λόγους, ας χωρίσουμε τις εμπειρίες που έχουμε όλοι σε δύο μεγάλες κατηγορίες: στις σκέψεις και στις αισθήσεις.

Οι σκέψεις είναι όλες οι ερμηνείες, οι υποθέσεις, τα σενάρια, οι αναμνήσεις, οι επιθυμίες, όλα τα "θέλω" και τα "δεν θέλω", τα "πρέπει" και τα "δεν πρέπει", το παρελθόν, το μέλλον, τα ονόματα, ό,τι περιλαμβάνει λέξεις, οι μαθηματικοί υπολογισμοί, κ.τ.λ.

Οι αισθήσεις είναι οι πέντε αισθήσεις της αντίληψης, τα συναισθήματα (χωρίς τη συνοδευόμενη "ιστορία" που ανήκει στις σκέψεις), όλα τα είδη πόνου (πονόδοντος, πονοκέφαλος, κ.ά.), η πείνα, η δίψα, η ανατριχίλα, το μούδιασμα, η θερμοκρασία του σώματος, η ζάλη, κ.τ.λ.

Δυστυχώς, κανένας μας δεν έμαθε από μικρός να τα διαχωρίζει αυτά, δηλαδή να μπορεί να διακρίνει πότε η προσοχή του απορροφάται από τις σκέψεις ή πότε παρατηρεί μια αίσθηση του σώματος. Η διάκριση αυτή, αν και φαίνεται απλή και μπορεί να διδαχθεί πολύ εύκολα, είναι πολύ σημαντική και έχει πολλά οφέλη. 

Το να γνωρίζουμε ότι οι σκέψεις είναι κάτι διαφορετικό από τις αισθήσεις, μας προστατεύει για να μην μπερδεύουμε τις εμπειρίες του παρόντος που αφορούν το σώμα, με τα προϊόντα του νου που αφορούν τον φανταστικό κόσμο των πιθανών ενδεχόμενων - του παρελθόντος και του μέλλοντος ("τι θα μπορούσε να είχε γίνει" και "τι μπορεί να γίνει").

Κρισναμούρτι: Ταυτιζόμαστε για να ξεφύγουμε από το φόβο

Ο φόβος οδηγεί σε διάφορες φυγές. Το πιο συνηθισμένο είδος φυγής είναι η ταύτιση: ταύτιση με την πατρίδα, με την κοινωνία, με την οικογένεια, με τη θρησκεία, με τη φυλή, με κάποια ιδέα.

Δεν έχετε προσέξει πώς αντιδράτε όταν βλέπετε μια στρατιωτική παρέλαση ή μια θρησκευτική τελετή, ή όταν η χώρα σας δέχεται πιέσεις ή κινδυνεύει να της επιτεθούν; Τότε ταυτίζεστε με την πατρίδα σας, με τη θρησκεία σας, με κάποιον ηγέτη, με κάποια ιδεολογία. Άλλοτε πάλι ταυτίζεστε με το παιδί σας, με τη γυναίκα σας, με μια ορισμένη μορφή δράσης ή αποχής από κάθε δράση. 

Η ταύτιση είναι μια κίνηση που σε βοηθά να ξεχνάς τον εαυτό σου. Όσο έχω συνείδηση του εαυτού μου, ξέρω ότι υπάρχει εκεί μέσα πόνος, υπάρχει σύγκρουση, υπάρχει ένας διαρκής φόβος. Αλλά αν μπορέσω να ταυτιστώ με κάτι μεγαλύτερο, με κάτι που "ν' αξίζει τον κόπο", με ομορφιά, με αλήθεια, με πίστη, με γνώση, τότε υπάρχει -τουλάχιστον προσωρινά- μια φυγή από το "εγώ", από τον εαυτό μου.

Όταν μιλάω για την "πατρίδα μου" ξεχνάω προσωρινά τον εαυτό μου. Κι όταν μιλάω για τον Θεό, ξεχνάω επίσης τον εαυτό μου. Αν μπορέσω να ταυτιστώ με την οικογένειά μου, με μια ομάδα, με ένα ορισμένο κόμμα, με κάποια ιδεολογία, τότε υπάρχει μια προσωρινή φυγή.

Στο τέλος, η εσωτερική φτώχεια προκαλεί και την εξωτερική. (Schopenhauer)

Έτσι, προκύπτει πως είναι σοφότερο να φροντίζει κάνεις για τη διατήρηση της υγείας του και την ανάπτυξη των ικανοτήτων του παρά για την απόκτηση πλούτου, κάτι που πάντως δεν πρέπει να οδηγήσει στην παρερμηνεία ότι θα έπρεπε κανείς να παραμελήσει τα αναγκαία και προσήκοντα στη ζωή του. Αλλά αληθινά πλούτη, δηλαδή υπεραφθονία, ελάχιστα μπορούν να συμβάλουν στην ευτυχία μας. Γι’ αυτό πολλοί πλούσιοι νιώθουν δυστυχισμένοι, γιατί δεν έχουν πραγματική πνευματική μόρφωση, δεν έχουν γνώσεις, κι έτσι δεν έχουν ένα οποιοδήποτε αντικειμενικό ενδιαφέρον που θα τους καθιστούσε ικανούς ν’ ασχοληθούν με πνευματικά πράγματα. Γιατί ό,τι μπορούν να προσφέρουν τα πλούτη, πέρα από την ικανοποίηση των πραγματικών και φυσικών αναγκών, επηρεάζει ελάχιστα την ευχάριστη διάθεσή μας· πιο πολύ τη διαταράσσει μέσα από τις πολλές και αναπόφευκτες έγνοιες που δημιουργεί η διατήρηση μιας μεγάλης περιουσίας. 

Εν τούτοις οι άνθρωποι προσπαθούν χίλιες φορές πιο πολύ ν’ αποκτήσουν πλούτη παρά πνευματική μόρφωσή. Ενώ είναι βέβαιο πως το τι είναι κανείς συμβάλλει στην ευτυχία του πολύ περισσότερο από το τι έχει. Έτσι βλέπουμε κάποιον πολυάσχολο να μοχθεί από το πρωί ως το βράδυ, ακατάπαυστα σαν τις μέλισσες, για να μεγαλώσει τα ήδη υπάρχοντα πλούτη του. Πέρα από τον στενό ορίζοντα του χοίρου των μέσων που χρειάζονται για τον σκοπό αυτό, δεν ξέρει τίποτα· το πνεύμα του είναι κενό και επομένως δεν είναι επιδεκτικός για τίποτε άλλο. Οι υψηλότερες απολαύσεις, oι πνευματικές, του είναι απρόσιτες· με τις σύντομες αισθησιακές απολαύσεις, που κοστίζουν λίγο χρόνο αλλά πολλά χρήματα, και τις οποίες επιτρέπει στον εαυτό του από καιρό σε καιρό, προσπαθεί μάταια ν’ αντικαταστήσει εκείνες τις άλλες. Στο τέλος της ζωής του, σαν αποτέλεσμα της ζωής του, αν η τύχη του ήταν καλή, έχει πράγματι να παρουσιάσει ένα σωρό λεφτά, τα οποία αφήνει στους κληρονόμους του για να τ’ αυξήσουν κι άλλο ή να τα σπαταλήσουν. Μια τέτοια σταδιοδρομία, αν και πορεμένη με σοβαρούς και σπουδαιοφανείς τρόπους και ύφος, είναι επομένως το ίδιο ανόητη όπως και η σταδιοδρομία κάποιου που είχε σαν σύμβολο τον σκούφο του γελωτοποιού.

Μελέτη παραδέχεται ότι το HAARP χειραγωγεί την ιονόσφαιρα

Όπως συνηθίζεται μετά από κάθε δημοσίευμα που αποκαλύπτει πραγματικές συνωμοσίες, έτσι και στη περίπτωση του ισχυρού σεισμού στη Κω που στοίχισε τη ζωή σε 2 ανθρώπους, δεν άργησαν να εμφανιστούν οι απομυθοποιητές που τις χαρακτηρίζουν θεωρίες συνωμοσίας

Όχι, δεν λέει έτσι, λέει αυτό:

“Όπως συνηθίζεται μετά από κάθε μεγάλη καταστροφή, έτσι και στη περίπτωση του ισχυρού σεισμού στη Κω που στοίχισε τη ζωή σε 2 ανθρώπους, δεν άργησαν να εμφανιστούν οι θεωρίες συνωμοσίας που κάνουν λόγο για ανθρώπινο δάκτυλο πίσω από τη καταστροφή”.

Αυτή είναι η εισαγωγή της παρέας Ελληνικά Hoaxes και factcheker που αναφέρονται στα δημοσιεύματα που μίλησαν για το HAARP. Φυσικά επέλεξαν τα πιο λάιτ να διαψεύσουν και όχι το πρόσφατο της AllNewz [Σεισμός κατόπιν παραγγελίας] που προβληματίζει τι τρέχει με τον Εγκέλαδο και το εστιακό βάθος καρφωμένο στα 10χλμ. Γι’ αυτό λέξη.

Το μεγάλο επιχείρημα “κατάρριψης” τόσο για τους δικούς μας σεισμούς, αλλά που έπαιξε και με το σεισμό της Φουκουσίμα και όχι μόνο, είναι η “σεισμογενής περιοχή”.

Το αινιγματικό 'Πάριο Χρονικό' και η χαμένη προκατακλυσμιαία γνώση

Το "Πάριο Χρονικό", ή στη νεοελληνική Χρονικό της Πάρου είναι αρχαίο Ελληνικό επιγραφικό κείμενο που βρέθηκε σε μια επιτύμβια στήλη, καλούμενη και "οξώνιον μάρμαρον" και εξιστορεί γεγονότα και χρονολογίες, του ελλαδικού χώρου, από το 1581 π.Χ. μέχρι το 264 π.Χ. Ονομάστηκε έτσι επειδή βρέθηκε στην Πάρο και αποτελείται από τρία τμήματα συνολικά.

Το Πάριο Χρονικό μεταφέρθηκε αρχικά στη Σμύρνη από τον κόμη του Arundel το 1627(πιθανότατα και το έτος που βρέθηκε) και εκεί ο Henry Howard(συγγενής του Arundel) αγόρασε τις δύο πλάκες, όπου στη συνέχεια μετέφερε στο Λονδίνο για να διακοσμήσουν τους κήπους του. Η στήλη έγινε γνωστή ως το Μάρμαρο Άρουντελ, το 1667 προσφέρθηκε στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, όπου μεταφέρθηκε τελικά. Δημοσιεύτηκε πρώτα στο Λονδίνο από τον John Selden το 1628. Έκτοτε δημοσιεύτηκε αρκετές φορές: από τους Prideaux (Οξφόρδη 1676), Μ. Maittaire Λονδίνο 1732), J. Baumgarten (με γερμανική μετάφραση, 1747), Christian Wagner (1790), Α. Boeckh (1843, στο Corpus Inscriptionum Graecarurn, τόμ. II, σ. 293 κε.), C. Muller (στα FHG, Παρίσι 1853, τόμ. Ι, σ. 535 κε.), Johannes Flach (Tubingen, 1884) και, ίσως η πιο ενδιαφέρουσα και πιο πλήρης έκδοση, από τον Felix Jacoby (Βερολίνο 1904) με σχόλια και ένα χρονολογικό κανόνα· αυτή η τελευταία έκδοση περιλαμβάνει ως Μέρος Β' και τα τελευταία αποσπάσματα του Χρονικού, που βρέθηκαν από τον Α. Wilhelm το 1897. Η Στήλη του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης περιέχει 93 στίχους, που καλύπτουν την περίοδο από τον Κέκροπα ως τον Καλλίστρατο (355/4 π.Χ.)· τα επόμενα αποσπάσματα περιέχουν άλλους 34 στίχους, που καλύπτουν την περίοδο 336 π.Χ. (εποχή του Πυθόδηλου) ως το 299/8 (εποχή του Ευκτήμονα). Πρβ. F. Jacoby, Das Marmor Parium, Βερολίνο 1904 (Α' μέρος, σσ. 3-20, Β' μέρος σσ. 20-24). Οι στίχοι δεν έχουν πλήρως διατηρηθεί και στα δύο μέρη. Σήμερα το ένα από αυτά τα δύο τεμάχια έχει εξαφανιστεί. Ένα περαιτέρω τρίτο τεμάχιο, που αποτελεί την βάση της επιτύμβιας στήλης και φέρει το τελευταίο απόσπασμα του κειμένου, που βρέθηκε στην Πάρο το 1897, εκτίθεται σήμερα στο μουσείο. Το Πάριο χρονικό είναι το παλιότερο χρονικό (χρονολογικός πίνακας) που έχει βρεθεί μέχρι σήμερα στα ελληνικά. Ακόμα, έχει αρκετό ενδιαφέρον μια και ο άγνωστος συγγραφέας του, δίνει μια καταγραφή των γεγονότων από την εποχή του βασιλιά Κέκροπα των Αθηνών (1581 π.Χ. σύμφωνα με τον συγγραφέα), μέχρι το 264 π.Χ., που είναι πιθανότατα η χρονολογία συγγραφής του χρονικού, γνωρίζοντας έτσι πολλές άγνωστες πτυχές της αρχαίας ελληνικής (μυθι)ιστορίας.

Β΄ΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΛΤΑΝ

Όπως έγραφα στο προηγούμενο ποστ μου Α΄-ΟΙ ΚΑΥΣΤΙΚΕΣ ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΟΥ ΑΛΤΑΝ ,με τα σκίτσα του ο Άλταν  δεν αφήνει τίποτα ασχολίαστο πολλές φορές μάλιστα χρησιμοποιώντας έντονο αυτοσαρκασμό.

 Το σκίτσο του συμβάλλει σημαντικά στο απόφθεγμα που λέει ο πρωταγωνιστής του, αν και μερικές φορές  μπορεί κάλλιστα να σταθεί και μόνο του.

Την ίδια τεχνική έχει χρησιμοποιήσει και στην Ελλάδα ο Αρκάς ιδιαίτερα με τον προφήτη του.  

Γενναιοδωρία και χαρούμενη ζωή: μια σχέση αλληλεξάρτησης

Η χαρά είναι ένα εντελώς προσωπικό συναίσθημα. Η κατάκτησή της όμως εξαρτάται από τη σχέση μας με τους άλλους. Για την ακρίβεια, η χαρά (ή ευτυχία) μας συνδέεται από το πόσο γενναιόδωροι και αλτρουιστές είμαστε.

Η έρευνα έγινε από τους συμπεριφοριστές οικονομολόγους Philippe Tobler και Ernst Fehr, του Τμήματος Οικονομικών του Πανεπιστημίου της Ζυρίχης και εξετάστηκαν ορισμένα σχετικά μέρη του εγκεφάλου πριν και μετά τη συμπεριφορά των συμμετεχόντων.

Στο πείραμα συμμετείχαν 50 πρόσωπα. Σε αυτά υποσχέθηκαν ένα χρηματικό ποσό που θα έπρεπε να ξοδέψουν. Οι μισοί από αυτούς δεσμεύτηκαν να το ξοδέψουν σε κάποιον που ήξεραν, ενώ οι άλλοι μισοί δεσμεύτηκαν να το ξοδέψουν για τον εαυτό τους.

Στη συνέχεια όλοι οι συμμετέχοντες πήραν μια σειρά από αποφάσεις που είχαν να κάνουν με γενναιόδωρη συμπεριφορά, δηλαδή το αν θα δώσουν σε κάποιον, με τον οποίο έχουν μια σχέση, ένα δώρο. Το μέγεθος του δώρου και το κόστος ποίκιλλαν. Παράλληλα, οι ερευνητές μετρούσαν τη δραστηριότητα στα τρία μέρη του εγκεφάλου. Στο τέλος οι συμμετέχοντες ρωτήθηκαν για τη συναισθηματική τους κατάσταση (χαρά) πριν και μετά το πείραμα.

Ηλικιωμένοι

Κάθε άνθρωπος έχει τη δυνατότητα να μεγαλώσει τη διάρκεια της ζωής του αν καταλάβει καλά ότι η βάση της μακροβιότητας είναι η διανοητική του κατάσταση.
Ας μην παραλείψουμε και τους άλλους παράγοντες υγείας.
(1)Η καθιστική ζωή εμποδίζει την αποβολή τοξινών
(2)Η ανθυγιεινή  ζωή το κάπνισμα κτλ          
(3)Η πολυφαγία.Όχι, ότι οι γιατροί είναι ανεπαρκής  αλλά απλά πράγματα ίσως μας έκαναν να μην του είχαμε σχεδόν ποτέ ανάγκη. Ας δούμε το θέμα λίγο ποιο ανοιχτόμυαλα.

Οι άνθρωποι που πιστεύουν ότι μέρα με την μέρα γερνούν, δεν μπορούν να έχουν υγεία και δύναμη. Αυτό περιορίζει την δυνατότητα του νου και κατά συνέπεια και του σώματος. Τα γηρατειά είναι ένα πτυχίο ζωής γιατί η πείρα οι γνωριμίες και η σοφία που έχει αποκτήσει κάποιος ύστερα από τόσα χρόνια δίνουν στον άνθρωπο την ικανότητα να κάνει σε 1 μονό χρόνο όσα θα έκανε σε 10 εάν ήταν νέος. Η αγνοία των ψυχολογικών νομών κάνει πρόωρα τον άνθρωπο γερασμένο και δυστυχισμένο. Η   ιδέα ότι οι δυνάμεις του θα αρχίσουν να τον εγκαταλείπουν και ότι δεν μπορεί να υπερβεί κάποια όρια, ασκεί πολύ κακή επίδραση πάνω στο σώμα. Εκείνος που   πιστεύει ότι το τέρμα τις ζωής του είναι τα 60;65;80; Σίγουρα δεν θα τα ξεπεράσει κατά πολύ. Η μονοτονία της ζωής
και η έλλειψη ενδιαφέροντος για κάθε τι που συμβαίνει στον κόσμο φέρνουν πολύ γρήγορα τα γηρατειά. Πρέπει να ασχολείσαι με κάτι δημιουργικό έχοντας
αισιοδοξία ότι θα το φέρεις σε πέρας. Οι ιδιότητες του εγκέφαλου και του σώματος γερνούν πολύ πιο γρήγορα από εκείνες που διατηρούνται σε συνεχή άσκηση. Π.χ. το καράβι που δεν ταξιδεύει καταστρέφεται πολύ ποιο γρήγορα από εκείνο που ταξιδεύει.