η βιταμίνη C μπορεί να σκοτώσει κάθε γνωστό ιό της ανθρωπότητας

βιταμίνη C
αν υποφέρουμε από κόπωση
από μυϊκή αδυναμία
από πόνους στις αρθρώσεις και στους μύες
αν αιμορραγούν τα ούλα μας ή
αν έχουμε εξανθήματα στα πόδια
τότε μπορεί
να έχουμε ανεπάρκεια βιταμίνης C...
τα πάντα -λένε οι ερευνητές-από
το κοινό κρυολόγημα έως και τον καρκίνο δεν μπορούν να αντισταθούν στη θεραπευτική δύναμη της βιταμίνης C...
στην πραγματικότητα δεν υπάρχει κανένας γνωστός ιός που μπορεί να επιβιώσει στην παρουσία αυτού του σημαντικού αντιοξειδωτικού...
και
πώς η βιταμίνη C  βοηθά να εξουδετερωθούν όλοι οι ανεπιθύμητοι ιοί και
να προληφθούν οι ασθένειες;
ας παρακολουθήσουμε τι λέει 
ο Dr. Thomas Levy για την βιταμίνη C
"η βιταμίνη C είναι ένα από τα ισχυρότερα και σταθερότερα αντιοξειδωτικά* η οποία
δωρίζοντας στις ασταθείς ελεύθερες ρίζες από τα ηλεκτρόνιά της τις εξουδετερώνει

Το μεγαλύτερο ιατρικό σκάνδαλο για τα οπιούχα στις ΗΠΑ

Περισσότεροι από 400 άνθρωποι συνελήφθησαν σε μεγάλη ομοσπονδιακή καταστολή κατά της απάτης στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης, ανακοίνωσε το Υπουργείο Δικαιοσύνης

Εκτός από την αντιμετώπιση της δόλιας χρέωσης, η δράση επιδιώκει την καταπολέμηση της κατάχρησης οπιοειδών, η οποία σκοτώνει πάνω από 50.000 Αμερικανούς κάθε χρόνο.

Στέλνουμε ένα σαφές μήνυμα σε εγκληματίες σε όλη αυτή τη χώρα. Θα σας βρούμε, θα σας οδηγήσουμε στη δικαιοσύνη και θα πληρώσετε πολύ υψηλό τίμημα για αυτό που κάνατε

“Στέλνουμε ένα σαφές μήνυμα σε εγκληματίες σε όλη αυτή τη χώρα. Θα σας βρούμε, θα σας οδηγήσουμε στη δικαιοσύνη και θα πληρώσετε πολύ υψηλό τίμημα για αυτό που κάνατε “, δήλωσε ο Γενικός Εισαγγελέας Jeff Sessions σε δημοσιογράφους στην Ουάσινγκτον την Πέμπτη, περιγράφοντας τη δράση που περιλάμβανε πάνω από 1.000 φορείς επιβολής του νόμου σε 30 πολιτείες των ΗΠΑ.

Η φετινή επιχείρηση έχει οδηγήσει σε συλλήψεις 412 ατόμων, συμπεριλαμβανομένων 56 ιατρών, οι οποίοι κατηγορούνται για εξαπάτηση φορολογουμένων περίπου 1,3 δισεκατομμυρίων δολαρίων, δήλωσαν οι συνεδρίες. Περισσότεροι από 200 πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης βρίσκονται στη διαδικασία αναστολής ή απαγόρευσης συμμετοχής σε ομοσπονδιακά προγράμματα υγειονομικής περίθαλψης, όπως η Medicare και η Medicaid.

Ξεχάστε ότι ξέρατε για το...ξύρισμα

Σύμφωνα με μελέτες, πάνω από δύο δισεκατομμύρια ξυραφάκια χρησιμοποιούνται κάθε χρόνο παγκοσμίως από άνδρες και γυναίκες. Αν το μέγεθος της κατανάλωσης σας φαίνεται μεγάλο, έχετε αναλογιστεί ποτέ πόσα ξυραφάκια έχετε χρησιμοποιήσει κατά τη διάρκεια της ζωής σας; Τα ξυραφάκια έχουν αρχίσει να ρυπαίνουν το περιβάλλον και είναι σημαντικό να είμαστε ενημερωμένοι ακόμη και για μικρές λεπτομέρειες όπως αυτή.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα δημιουργείται από τα ξυραφάκια μιας χρήσης, μιας και αρκετοί πέφτουν στην παγίδα να τα προτιμήσουν λόγω της χαμηλής τιμής, χωρίς να αντιλαμβάνονται πως μακροπρόθεσμα πιθανώς να επιβαρύνουν την τσέπη τους. Και φυσικά το να χρησιμοποιεί κάποιος διαφορετικό ξυραφάκι για κάθε ξύρισμα έχει ως επακόλουθο τη δημιουργία περισσότερων ρύπων. Ευτυχώς όμως, υπάρχουν επιλογές για κάποιον που θέλει να βοηθήσει να αποτραπεί αυτή η εξέλιξη, αλλάζοντας απλώς τη νοοτροπία της «μιας χρήσης».

Στοπ στο ξύρισμα = Στοπ στα προβλήματα?
Μπορεί να έχετε δει αρκετά άρθρα στα μέσα ενημέρωσης για γυναίκες που αφήνουν τις τρίχες τους να μεγαλώσουν ως αντίδραση σε δύο κυρίως πράγματα: 1) στις κοινωνικές προσδοκίες για την εικόνα και το σώμα μιας γυναίκας και 2) στην υπερκατανάλωση. Το να μην χρησιμοποιεί κάποιος/α προϊόντα ή εργαλεία για την αφαίρεση τριχών του σώματος, σίγουρα είναι η πιο φιλική λύση προς το περιβάλλον. Όμως για πολλούς μπορεί να φαίνεται ως ένα ακραίο μέτρο λόγω των προσδοκιών για την εξωτερική τους εμφάνιση.

Είναι οι άντρες των 50+ κουρασμένα παλικάρια;

Κανείς από το διπλανό τραπέζι δεν έχει καταλάβει πως έχω τεντώσει τα αυτιά μου. Τρεις άνδρες κοντά στα πενήντα, προσπαθούν να πείσουν τον έναν της παρέας πως η πιτσιρίκα που νταραβερίζεται, δεν είναι μαζί του για τα ωραία του μάτια!

Και εκείνος, ο δύστυχος, βουτάει τσιγάρα και αναπτήρα και εξαφανίζεται αφήνοντας τους να τον στολίζουν με ένα σωρό κοσμητικά επίθετα!

Άνδρες πενήντα και κάτι λοιπόν!
Κουρασμένα παλικάρια ή όχι;
Εκτός από την περιέργεια, άρχισα να προβληματίζομαι για αυτό που μόλις βίωσα.

Τι ζητάει ένας άνδρας σε αυτή την ηλικία;
Ευτυχώς που ο περίγυρος μου απαρτίζεται από ένα σωρό άνδρες αυτής της ηλικίας. Άρχισα να ρωτώ λοιπόν.

Η έκπληξη μου ήταν τεράστια.
Ενώ η ερώτηση ήταν γενική, οι απαντήσεις είχαν κάτι κοινό. Τον προβληματισμό για τον ανδρισμό τους και το σεξ!
Ασυναίσθητα το μυαλό μου πήγε σε εκείνη την ταινία με τον αείμνηστο Λάμπρο Κωσταντάρα, με τίτλο «Κάτι κουρασμένα παλικάρια»!

Οι απαντήσεις, συνθέτουν το παζλ ενός άνδρα που ενώ δείχνει να τον απασχολεί περισσότερο η οικογένεια και η δουλειά του, για να είναι καλά δίνει μεγάλη σημασία στο σεξ.

Ο σημερινός πενηντάρης, μέσα από τις περιγραφές των φίλων μου, βλέποντας το ποτήρι να αδειάζει, προσπαθεί να «εκμεταλλευτεί» τις ευκαιρίες οδηγούμενος σε ένα σωρό αδιέξοδες καταστάσεις.

Γιατί οι άνθρωποι όσο μεγαλώνουν κοιμούνται λιγότερο; Η απρόσμενη απάντηση έχει να κάνει με βιώματα χιλιάδων ετών

Οι άνθρωποι όσο μεγαλώνουν κοιμούνται λιγότερη ώρα και πιο ελαφριά.
Όμως αυτό που οι ηλικιωμένοι χαρακτηρίζουν ως “αϋπνία”, μπορεί στην πραγματικότητα να είναι ένα χαρακτηριστικό επιβίωσης.«Όλο και περισσότεροι ηλικιωμένοι παραπονούνται ότι ξυπνούν νωρίς και δεν μπορούν να ξανακοιμηθούν.
Αλλά μπορεί να μην τους συμβαίνει τίποτα το ιδιαίτερο. Απλώς μερικά από τα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει ο σύγχρονος άνθρωπος δεν είναι διαταραχές αλλά υπολείμματα του εξελικτικού μας παρελθόντος», εξηγούν οι επιστήμονες.
Ερευνητές από το Τμήμα Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου του Ντιουκ, στην Βόρεια Καρολίνα, έκαναν μελέτες πάνω σε μία φυλή της βόρειας Τανζανίας, που εξακολουθούν να ζουν σε ομάδες.
Τα αποτελέσματα της έρευνας, τα οποία δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό έντυπο “Proceedings of the Royal Society B”, έδειξαν πως οι διαφορές στον ύπνο που σχετίζονται με την ηλικία, διασφαλίζουν ότι τουλάχιστον ένα άτομο είναι ξύπνιο κατά τη διάρκεια της νύχτας.
«Αυτό πρόσφερε στους προγόνους μας προστασία από πιθανούς εισβολείς που παραμόνευαν τη νύχτα», εξηγούν οι ερευνητές.
Οι ερευνητές εξέτασαν τη θεωρία τους στους ανθρώπους της φυλής Χάζντα, οι οποίοι ζουν και κοιμούνται σε ομάδες των 20-30 ατόμων.
Κατά τη διάρκεια της ημέρας, οι άνδρες και οι γυναίκες ασχολούνται με την καλλιέργεια και την εξασφάλιση της τροφής, ενώ το βράδυ κοιμούνται έξω ή όλοι μαζί σε καλύβες.«Είναι εξίσου σύγχρονοι με εμάς, αλλά αποτελούν ένα σημαντικό κομμάτι της ανθρώπινης εξελικτικής ιστορίας επειδή ακολουθούν έναν τρόπο ζωής που είναι πιο κοντά στους προγόνους μας.
Κοιμούνται κάτω, δεν έχουν τεχνητό φωτισμό ή κλιματισμό, δηλαδή τηρούν τις περιβαλλοντικές συνθήκες ύπνου των πρώτων ανθρώπων στη Γη», λέει η Αλίσα Κριτέντεν, επίκουρη καθηγήτρια Ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο της Νεβάδα, στο Λας Βέγκας, που έλαβε μέρος στην έρευνα.

Ο Πυθαγόρας και η πυθαγόρεια σχολή – Δεύτερο Μέρος

Πρώτο Μέρος

by kostastz

3.4. Το δόγμα της μετεμψύχωσης

---

Ο Πυθαγόρας υπήρξε θρησκευτικός ηγέτης και εισηγητής ενός νέου τρόπου ζωής. Το συμπέρασμα αυτό εξάγεται με βεβαιότητα από τις διαθέσιμες μαρτυρίες. Αγνοούμε ωστόσο το ακριβές περιεχόμενο της θεωρητικής του διδασκαλίας. Αν κρίνουμε από τους μεταγενέστερους Πυθαγορείους, της κλασικής και της ελληνιστικής εποχής, δύο είναι τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της πυθαγόρειας σχολής.

Η πεποίθηση ότι οι αριθμοί είναι αρχές των όντων. Και το δόγμα της μετεμψύχωσης – η πίστη δηλαδή ότι η ψυχή είναι αθάνατη και ότι μπορεί να μεταβαίνει μετά τον θάνατο του σώματος σε άλλα ζωικά είδη. Οι δύο αυτές αντιλήψεις συνυπήρχαν στην πυθαγόρεια παράδοση, δεν θα πρέπει όμως να είχαν πάντοτε την ίδια βαρύτητα, όπως δείχνει η διαίρεση των Πυθαγορείων της κλασικής εποχής σε «μαθηματικούς» και σε «ακουσματικούς». Στους «μαθηματικούς» πρωτεύον ήταν το ενδιαφέρον για τη γεωμετρία, την αστρονομία και τη θεωρία της μουσικής, ενώ «ακουσματικοί»χαρακτηρίζονταν όσοι ήταν προσανατολισμένοι προς τον θρησκευτικό και μυστικιστικό πυρήνα του πυθαγορισμού. Ποια όμως ήταν η συμβολή του ίδιου του Πυθαγόρα στη διαμόρφωση αυτών των ιδεών;

«Λένε ότι όταν κάποτε είδε να βασανίζουν ένα σκυλάκι, το συμπόνεσε και είπε: «Σταμάτα, μην το χτυπάς, γιατί είναι η ψυχή κάποιου φίλου· την αναγνώρισα όταν άκουσα τη φωνή του.»» Η ειρωνεία είναι έκδηλη στους στίχους αυτούς του Ξενοφάνη, όπου για πρώτη φορά στην αρχαία γραμματεία μνημονεύεται ο Πυθαγόρας. Για να γίνει όμως αντιληπτή η ειρωνεία στο κοινό του Ξενοφάνη, θα πρέπει να ήταν ήδη γνωστό ότι ο Πυθαγόρας πίστευε στη μετεμψύχωση. Η πεποίθηση ότι ο Πυθαγόρας κήρυσσε το δόγμα της μετεμψύχωσης, και μάλιστα ότι ήταν ο εισηγητής του στον ελληνικό χώρο, είναι κοινός τόπος στους αρχαίους συγγραφείς. Ο Ηρόδοτος (Ιστορίαι 2.123) θεωρεί ότι αυτή η δοξασία έχει αιγυπτιακή καταγωγή, αφού, κατά τα λεγόμενά του, οι Αιγύπτιοι είναι οι πρώτοι που υποστήριξαν ότι η ψυχή του ανθρώπου είναι αθάνατη και ότι συμπληρώνει έναν κύκλο διαδοχικών μετενσαρκώσεων σε άλλα ζωικά είδη, που διαρκεί 3.000 χρόνια, πριν επιστρέψει σε ένα νέο ανθρώπινο σώμα. Ο Πυθαγόρας, που είχε ιδιαίτερες σχέσεις με τους ανατολικούς πολιτισμούς, έφερε αυτή τη δοξασία στην Ελλάδα. Γύρω από τη μέριμνα για τη μεταθανάτια μοίρα της ανθρώπινης ψυχής οργανώθηκαν από τα τέλη του 6ου αιώνα ποικίλα θρησκευτικά κινήματα, σημαντικότερο από τα οποία αναδείχθηκε το κίνημα των Πυθαγορείων.

Η ιδέα της μετεμψύχωσης είναι όντως νέα στην Ελλάδα, και το πιο λογικό είναι να υποθέσουμε ότι δεν την επινόησε ο Πυθαγόρας αλλά ότι την εισήγαγε από κάπου αλλού. Για τους αρχαίους Έλληνες η πηγή όλων των σεβαστών πνευματικών δανείων ήταν η Αίγυπτος. Στην αιγυπτιακή ωστόσο θρησκεία δεν πιστοποιείται το δόγμα της μετεμψύχωσης. Κατά μία εκδοχή η δοξασία αυτή έφτασε στην Ελλάδα από τη Σκυθία διαμέσου των ελληνικών αποικιών του Εύξεινου Πόντου. Ο Πυθαγόρας, κατά την εκδοχή αυτή, είναι κάτι αντίστοιχο με τους «Σαμάνες» της βορειοανατολικής Ευρώπης. Οι Σαμάνες είναι σεβάσμιες μορφές ανθρώπων οι οποίοι, μετά από σκληρή εξάσκηση και νηστεία, έχουν αποκτήσει θεϊκές δυνάμεις και είναι σε θέση ακόμη και στη διάρκεια της ζωής τους να αποδεσμεύσουν τον θεϊκό εαυτό τους από το σώμα τους. Κατά μία άλλη εκδοχή, οι Έλληνες γνώρισαν το δόγμα της μετεμψύχωσης από τους Ινδούς, με τους οποίους βρίσκονταν σε έμμεση επαφή από τους εμπορικούς δρόμους της Περσίας. Όπως και να έχουν τα πράγματα, το σημαντικό για μας δεν είναι η καταγωγή της πίστης στη μετεμψύχωση αλλά το γεγονός ότι ο Πυθαγόρας κατάφερε με επίκεντρο την πίστη αυτή να δημιουργήσει ένα νέο πνευματικό κίνημα στην Ελλάδα.

Ο Πυθαγόρας και η πυθαγόρεια σχολή – Πρώτο Μέρος

by kostastz

3.1. Η φιλοσοφία και η παραδοσιακή θρησκεία

---

Το πρώτο κεφάλαιο στην ιστορία της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας έχει ολοκληρωθεί στα μέσα του 6ου αιώνα π.Χ. Η μιλήσια κοσμολογία, με τον Θαλή, τον Αναξίμανδρο και τον Αναξιμένη, έχει ανοίξει ένα νέο πεδίο έρευνας στην ανθρώπινη εμπειρία, όπου κυρίαρχη είναι η έννοια της φύσης. Το σύνολο των φυσικών μεταβολών, ο αέναος κύκλος της γέννησης και της φθοράς των πραγμάτων, είναι το αντικείμενο της φιλοσοφικής αναζήτησης.

Ο κόσμος των πρώτων φιλοσόφων είναι απρόσωπος. Στη φυσιοκρατική ερμηνεία των Μιλησίων δεν υπάρχει θέση για τους θεούς των ποιητών και της παραδοσιακής λατρείας. Οι ανθρωπόμορφοι θεοί δεν απορρίπτονται ευθέως, γίνονται όμως πλέον περιττοί, αφού δεν τους αναγνωρίζεται καμία δικαιοδοσία στη φυσική πραγματικότητα. Παρ᾽ όλα αυτά ο Αναξίμανδρος και ο Αναξιμένης δεν διστάζουν να αποκαλέσουν το πρωταρχικό τους υλικό «θείο», όχι για να του προσδώσουν κάποιες υπερφυσικές ικανότητες, αλλά για να τονίσουν την τελειότητα και την κυριαρχία του. Αν υπάρχει λοιπόν κάτι το θεϊκό στον κόσμο, αυτό δεν βρίσκεται έξω από τη φύση, αλλά είναι εγκόσμιο, είναι στοιχείο της ίδιας της φυσικής νομοτέλειας.

Το πρόβλημα της θεότητας και της θρησκευτικής συμπεριφοράς των ανθρώπων θα έρθει στο προσκήνιο με την επόμενη γενιά των φιλοσόφων: τον Ξενοφάνη από τον Κολοφώνα της Μικράς Ασίας και τον Πυθαγόρα από τη Σάμο. Οι δύο άνδρες ήταν περίπου σύγχρονοι, και η πορεία της ζωής τους παρουσιάζει εντυπωσιακές ομοιότητες. Μεγαλώνουν στην Ιωνία του 6ου αιώνα και επηρεάζονται από το διανοητικό κλίμα της νέας φυσιοκρατικής αναζήτησης. Εγκαταλείπουν αρκετά νωρίς την πατρίδα τους, μάλλον για πολιτικούς λόγους, ταξιδεύουν πολύ και εγκαθίστανται τελικά στην ίδια περιοχή, στη νότια Ιταλία, στην αποκαλούμενη Μεγάλη Ελλάδα. Εκεί διδάσκουν, αποκτούν φήμη και μαθητές. Και στο έργο τους υπάρχει κάτι κοινό, τουλάχιστον στη θεματολογία, αφού και οι δύο ασχολούνται με τη σχέση του ανθρώπου με το θείο. Εδώ όμως οι ομοιότητες σταματούν. Ο Ξενοφάνης είναι ένας περιπλανώμενος ποιητής, ένας κοσμοπολίτης που διαπνέεται από διαφωτιστικές ιδέες. Καταγγέλλει την ανηθικότητα των θεών του Ομήρου και του Ησιόδου, αρνείται τον ανθρωπομορφισμό τους, δείχνει τη σχετικότητα των παραστάσεων των θεών στους διάφορους λαούς και, φτάνοντας τη συλλογιστική του στα άκρα, δεν διστάζει να υποστηρίξει ότι «αν είχαν χέρια τα βόδια, τα άλογα και τα λιοντάρια, και αν μπορούσαν να ζωγραφίσουν όπως οι άνθρωποι, τότε τα άλογα θα έδιναν μορφή αλόγων στους θεούς τους και τα βόδια μορφή βοδιών» (Ξενοφάνης, απόσπ. 15). Ο Πυθαγόρας αντιθέτως, αν και δεν φαίνεται να επικροτεί την απλοϊκότητα του ελληνικού δωδεκάθεου, θα σεβαστεί το λατρευτικό και τελετουργικό στοιχείο της παραδοσιακής θρησκευτικής πρακτικής και θα αναζητήσει μια πολύ πιο βαθιά και βιωματική θρησκευτικότητα. Στη δική του προσέγγιση η φιλοσοφία συνδέεται άρρηκτα με τη θρησκεία. Ο φιλοσοφικός τρόπος ζωής οδηγεί τον άνθρωπο σε άμεση σχέση με το θείο.

Ο νταής του Καλλιμάρμαρου

Ένας άνθρωπος χτύπησε τη γυναίκα του στις κερκίδες του Καλλιμάρμαρου. Λίγο αργότερα, ξυλοκοπήθηκε και ο ίδιος από θεατές τού «Όλοι μαζί μπορούμε». Γιατί ναι, ως κοινωνία, όλοι μαζί έχουμε καταφέρει και συντηρούμε τη βία στους κώδικες της συμπεριφοράς μας

Στις κερκίδες του Καλλιμάρμαρου ένας άνδρας απωθεί βίαια τη γυναίκα του και στη συνέχεια τη χαστουκίζει. Είναι ένα στιγμιότυπο οικογενειακής ζωής που δεν είναι τόσο σπάνιο όσο θα θέλαμε να είναι.

Η γυναίκα σηκώνεται, προσπαθεί να αγκαλιάσει το στεφάνι της, να τον ηρεμήσει καθώς διαπληκτίζεται με κάποιους άλλους θεατές στη συναυλία τού «Ολοι μαζί μπορούμε» – διότι, είπαμε, πάνω από όλα η κοινωνική αλληλεγγύη. Δεν γνωρίζουμε αν η γυναίκα αντιδρά έτσι από αμηχανία ή αν πρόκειται για ένα σύνηθες περιστατικό στην κοινή ζωή του ζευγαριού. Ούτε η πρώτη είναι, ούτε η τελευταία. Χιλιάδες γυναίκες κακοποιούνται καθημερινά και δεν ανοίγουν το στόμα τους, παρά μόνο για να κλάψουν.

Επίσης, στο πρώτο βίντεο παρακολουθούμε την αντίδραση των ανθρώπων που είδαν το βίαιο περιστατικό. Ενοχλήθηκαν, σηκώθηκαν από τις θέσεις τους με υψωμένο το χέρι, τον αντανακλαστικό χαιρετισμό προς την οργή. Κανένας τους, βέβαια, δεν προσπάθησε να προστατεύσει την κακοποιημένη γυναίκα. Ολα κι όλα… Αυτά είναι πράγματα του ζευγαριού, δεν αφορούν ξένους.

ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΟΣΟ ΨΥΧΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΟΙ; (TRIVERS)

Γιατί επαναλαμβάνουμε τόσο συχνά τα λάθη μας; Γιατί έχουμε ψυχαναγκαστική συμπεριφορά, υποκύπτοντας στην παρόρμηση επανάληψης συγκεκριμένων πράξεων, παρά τις προσπάθειές μας να την καταστείλουμε; Γιατί βιώνουμε μονίμως τις ίδιες εσωτερικές συγκρούσεις που ουδέποτε επιλύονται; Γιατί δεν μαθαίνουμε ποτέ; 

Οι λεπτομέρειες διαφέρουν ανά περίπτωση, αλλά πιστεύω ότι σχεδόν πάντοτε εμπλέκεται κάποιος γενετικός παράγοντας σε όλα αυτά.

Από όλα τα όργανα του ανθρώπινου σώματος, εκείνο στο οποίο υπάρχουν τα περισσότερα ενεργά γονίδια- περίπου το 60% του συνόλου των γονιδίων του γονιδιώματος- είναι ο εγκέφαλος.

 Ως εκ τούτου, πίσω από τα χαρακτηριστικά της ανθρώπινης συμπεριφοράς – μεταξύ των οποίων και η ροπή μας προς την εξαπάτηση και την αυτοεξεπάτηση – πρέπει να κρύβεται μια τεράστια γενετική ποικιλομορφία. Αυτό σημαίνει ότι πολλές από τις ψυχολογικές διαφορές μεταξύ των ανθρώπων πρέπει να έχουν πρωτίστως γενετικές κα όχι περιβαλλοντικές ή κοινωνικές αιτίες. 

Μόνο μέσα από την ενδελεχή διερεύνηση των γενεαλογικών χαρακτηριστικών μας, ιδίως του άμεσου οικογενειακού μας περιβάλλοντος, θα μπορούσαμε να προσδιορίσουμε την ψυχολογική επίδραση συγκεκριμένων γονιδίων, κάτι εξαιρετικά δύσκολο. Ως αποτέλεσμα, εξακολουθούμε να μην κατανοούμε τις αιτιακές σχέσεις που κρύβονται πίσω από μεγάλο μέρος της ποικιλομορφίας του κοινωνικού μας περίγυρου.

Πώς να Βάλετε Χρώμα σε Κάθε Δωμάτιο του Σπιτιού Χωρίς να το Βάψετε!

Κι όμως, υπάρχει τρόπος να βάλετε χρώμα στο σπίτι σας χωρίς να χρησιμοποιήσετε πινέλο και μπογιές. Τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά και πολύ πιο οικονομικά. Δείτε πώς το έκανε το supermodel Coco Rocha και ο σύζυγός της, James Conran. 

To ζευγάρι έψαξε πολύ για να βρει ένα όμορφο σπίτι στην περιοχή Westchester County στη Νέα Υόρκη και κατάφερε να το μεταμορφώσει σε ένα μοντέρνο, χαρούμενο περιβάλλον γι’αυτούς και την κόρη τους Ioni.

To supermodel μίλησε και για τη μητρότητα και είπε μια μεγάλη αλήθεια: «Η καλύτερη συμβουλή για τη μητρότητα που μου έχουν πει ποτέ είναι να μην ακολουθώ τις συμβουλές κανενόας. Υπάρχουν τόσο διαφορετικοί τρόποι να μεγαλώνει κανείς το παιδί του. Αν αυτό έχει αγάπη, είναι χαρούμενο και δεν πεινάει, τότε δεν κάνει κανείς τίποτα λάθος».

Για να δούμε, όμως, το υπέροχο, γεμάτο χρώμα σπίτι της οικογένειας.

Δημιουργήστε ράφια με χρώμα Δεν είναι απαραίτητο να βάψετε τα ράφια σας. Μπορείτε απλά να τα γεμίσετε με διακοσμητικά αντικείμενα γεμάτα χρώμα. Μπορείτε, μάλιστα, να διακοσμήσετε ακόμα και με παιχνίδια.

Θυμήσου

Κοιτάξου στον καθρέφτη και πες μου τι βλέπεις. Εγώ βλέπω εσένα και εμένα, την μητέρα σου και τον πατέρα σου. Την αδερφή μου και μια μέλισσα, ένα δέντρο και μια θάλασσα. Όλων των ειδών τα χρώματα και την ομορφιά όλου του κόσμου. Εσύ τι βλέπεις;

Σταμάτησες να βλέπεις χρώματα, βλέπεις μόνο ένα απολιθωμένο μουντό πρόσωπο. Πάντα ίδιο, ίδιο με την προηγούμενη και ίδιο με την επόμενη. Πως το αντέχεις;
Θυμήσου τότε. Τότε μωρέ που κοιταζόσουν κι έβλεπες όλο τον κόσμο. Ενέργεια, πάθος, δυο μάτια γεμάτα λάμψη. Τώρα αυτά τα μάτια έκλεισαν, δε βλέπεις. Κοιτάς αλλά δεν βλέπεις.
Χάθηκες στους δείκτες του ρολογιού και στην τεράστια οθόνη του κινητού σου. Έκλεισες τα μάτια σου και αφέθηκες μέσα τους.

Σε παρακαλώ άνοιξέ τα και θυμήσου. Θυμήσου τον αέρα που σε χτυπάει καθώς τρέχεις, θυμήσου τη μυρωδιά των λουλουδιών, την αλμύρα της θάλασσας να κολλάει στο δέρμα σου.

Σεβασμός, εκτίμηση και θηλυκότητα, από τον John Gray

Artist: Jack Vettriano

Η βασική ανάγκη για εκτίμηση συνήθως μπερδεύεται με την ανάγκη για σεβασμό.

Εκτιμώ ένα άτομο σημαίνει ότι παραδέχομαι ότι οι πράξεις του ή ο τρόπος που εκφράζεται έχουν σημασία και χρησιμότητα για μένα. Από την άλλη πλευρά χρειαζόμαστε το σεβασμό, για να βιώσουμε την ισχύ των αναγκών, των συναισθημάτων, των αξιών και των δικαιωμάτων μας. Η εκτίμηση είναι μια πράξη αξιολόγησης, ενώ ο σεβασμός είναι πράξη επικύρωσης.

Η εκτίμηση φανερώνει ότι η αξία των πράξεων, προθέσεων, αποτελεσμάτων και αποφάσεών μας -με μια λέξη, η προσωπική μας αξία, χρησιμότητα και σημασία- έχει γίνει αποδεκτή, είναι η ανταπόκριση που λέει στον άντρα ότι η συμπεριφορά του απέδωσε.

Χωρίς εκτίμηση, το άτομο αρχίζει να νιώθει ανίκανο και ακατάλληλο να δώσει βοήθεια. Χωρίς σεβασμό, ένα άτομο νιώθει ότι δεν αξίζει καν να δεχτεί βοήθεια. Αν δεν πάρουμε αρκετή εκτίμηση χάνουμε την επιθυμία για προσφορά.

Πότε οι Γυναίκες Επιζητούν την Εκτίμηση- Η άποψη ενός άνδρα

Μια γυναίκα βρίσκεται σε πλάνη, αν επιζητά την εκτίμηση, προκειμένου να συνειδητοποιήσει ότι αξίζει να δεχτεί βοήθεια. Ανεξάρτητα από την προσφορά της, αξίζει το σεβασμό γι? αυτό που είναι. Όταν μια γυναίκα συλλάβει τον εαυτό της να επιζητά εκτίμηση, συχνά παραβλέπει τις δικές της ανάγκες.

Για παράδειγμα, κάνει πολλές θυσίες για τη δουλειά της και μετά παραπονιέται πως δεν την εκτιμούν για όσα έκανε. Η αλήθεια είναι ότι θυμώνει γιατί, ενώ εκείνη προσφέρει πολλά, οι άλλοι δεν τη σέβονται ούτε τη βοηθούν. Αν δεν τη σέβονται, δεν θα είναι ποτέ ευχαριστημένη, έστω κι αν την εκτιμούν.

Γιατί "κολλάμε" στο Παρελθόν;

Περνάει ο καιρός, περνάνε τα χρόνια και εμείς δεν μπορούμε να αποκοπούμε από έναν άνθρωπο ή μία κατάσταση, που ανήκει μεν χρονικά στο παρελθόν, αλλά κατέχει σημαντική θέση και στο παρόν. 

Γιατί γίνεται, συνήθως, αυτό; Γιατί δεν μας είναι εύκολο να κλείσουμε παρελθοντικά κεφάλαια και να κάνουμε μία καινούρια αρχή; Γιατί μας κυριεύουν στο σήμερα τα "φαντάσματα" του χθες;

1. Η άγνοια "σκοτώνει": Όταν δεν μας είναι ξεκάθαρα κάποια πράγματα, όταν δεν έχουμε λάβει τις απαραίτητες απαντήσεις, αυτό μας κρατά πολλές φορές καθηλωμένους σε μία κατάσταση. Δεν έχουμε αναγνωρίσει αιτίες, λόγους, ευθύνες. Φανταστείτε το σαν μία ιστορία με αρχή, μέση και τέλος. Εάν δεν έχουμε καταλάβει από την αρχή το νόημα της, την δομή της, την πλοκή της ... πως θα της δώσουμε το "τέλος", που της αρμόζει; Ας είναι και δυσάρεστο ...

2. Άρνηση για αποδοχή της πραγματικότητας: Η αλήθεια δεν είναι πάντα ευκολοχώνευτη. Δεν αποχαιρετάμε κάτι, όταν δεν μπορούμε να δεχθούμε, ότι δεν μας "ανήκει" πλέον. 

3. Η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία: Μήπως δεν έχω κάνει τα πρέποντα; Μήπως υπάρχει  ακόμα η δυνατότητα να ανατρέψω τα γεγονότα; Θα μπορούσα να προσπαθήσω και λίγο διαφορετικά, να δω τι αποτελέσματα θα έχω στην πορεία; Όταν μας είναι δύσκολο να αποδεχθούμε κάτι, τότε θα γεννιούνται "τυφλές" ελπίδες για αλλαγή και ανατροπή.

4. Αναπάντητα "γιατί": Πολλές φορές το "γιατί" δεν απαντιέται. Ή η απάντηση του φαίνεται τόσο απλοϊκή, που δεν μας ταιριάζει. "Γιατί δεν με θέλει πια στην ζωή του/της;" Έχετε ποτέ σκεφτεί, ότι η απάντηση μπορεί να είναι, "Γιατί απλά δεν θέλει ... γιατί έτσι"; Γιατί οι άνθρωποι αλλάζουν γνώμη, οι καταστάσεις αλλάζουν και τίποτα δεν είναι αυτονόητο ή δεδομένο στην ζωή.

Σκέψεις: Πως να τις "χαλιναγωγήσω";

Το μυαλό ταξιδεύει, οι σκέψεις "οργιάζουν" και μας οδηγούν πολλές φορές σε αδιέξοδα και συναισθηματικά μπλοκαρίσματα. Είναι στιγμές που ξεχειλίζουν από τον εγκέφαλο μας, γιατί είναι πολλές και ποιοτικά διαφορετικές. Σε αυτό καταλήγουν, συνήθως, οι άνθρωποι που σκέφτονται πολυσύνθετα και που προσπαθούν να δώσουν λύσεις σε πολλά πράγματα ταυτοχρόνως. Το υπερβολικό άγχος, η τελειομανία και η ανάγκη ελέγχου είναι παράγοντες, που επιδεινώνουν την ορμητικότητα των σκέψεων.

Τι μπορούμε να κάνουμε, για να αποκτήσουμε τον έλεγχο τους; Χρειάζεται κάποια πνευματική αυτοσυγκέντρωση;

1. Τις ιεραρχούμε σωστά: Όταν ο νους μας πλημμυρίζει από πληθώρα σκέψεων, μία σωστή τακτική είναι να τις βάλουμε κάτω και να τις κατηγοριοποιήσουμε. Μετά θα δώσουμε μία σειρά προτεραιότητας με βάση την αναγκαιότητα τους, το πόσο σημαντικές είναι από θέμα χρόνου και σε σχέση με αυτό που αφορά. Σίγουρα κάποιες από αυτές υπάρχουν απλά για να μας ταλαιπωρούν και όχι γιατί είναι σπουδαίες και επείγουσες. Όταν δεν υπάρχει λόγος να σκεφτούμε κάτι τώρα, ας το αφήσουμε για μετά και ας δώσουμε την πρέπουσα προσοχή μόνο σε αυτές, που καλούμαστε να απαντήσουμε στο σήμερα.

2. Αφήνουμε στην άκρη εκείνες, που δεν μας οδηγούν πουθενά: Η σκέψη καλό θα είναι να έχει και μία λειτουργικότητα. Ακόμα και μία δυσάρεστη σκέψη, εάν πιάνει χώρο στο μυαλό μας μόνο για να μας ταλαιπωρεί ψυχικά και όχι για να μας δώσει απαντήσεις και να μας οδηγήσει σε μία λυτρωτική πράξη, τότε για ποιο λόγο να την αφήνουμε να κάνει κύκλους και να μας στραγγίζει το νου και την ψυχή;

Αντιμετωπίζοντας το θυμό στη σχέση

Τα ζευγάρια στην καθημερινότητά τους συχνά βρίσκονται αντιμέτωπα με καθημερινές προκλήσεις, εντάσεις, παρεξηγήσεις. Πώς μπορούμε να επικοινωνούμε αποτελεσματικά με το σύντροφό μας ακόμα κι όταν είμαστε θυμωμένοι; Σίγουρα, δεν υπάρχει εύκολος τρόπος, όμως κάποιοι βασικοί κανόνες μπορούν να κάνουν τη διαδικασία πιο εποικοδομητική.

• Βασικός κανόνας είναι να μιλήσετε γι’ αυτό που σας θυμώνει τη στιγμή που συμβαίνει και να μην το «θάψετε» μέσα σας, γιατί τότε ο θυμός μεγενθύνεται και παίρνει τεράστιες διαστάσεις με την πάροδο του χρόνου. Στις περιπτώσεις που ο ένας από τους δυο συντρόφους «κουκουλώνει» το συναίσθημα του θυμού, κάποια στιγμή για ασήμαντη αφορμή θα κάνει ένα μεγάλο συναισθηματικό ξέσπασμα. Και τότε ο άλλος σύντροφος, θα τον καταγράψει ως υπερβολικό, αφού η ένταση του συναισθήματος δε θα αντιστοιχεί με τη συγκεκριμένη κατάσταση.

• Ένας ακόμα κανόνας είναι να μην απειλείτε με χωρισμό (αν δεν το εννοείτε πραγματικά), γιατί αυτό προκαλεί ανασφάλεια στο σύντροφό σας. Επίσης, είναι σημαντικό να μην αποχωρείτε κατά τη διάρκεια του τσακωμού, γιατί κι αυτό υποδηλώνει εγκατάλειψη και κρυφή απειλή.

• Πολύ συχνά κατά τη διάρκεια ενός καυγά ο ένας από τους δυο συντρόφους αναφέρεται και «σκαλίζει» καταστάσεις του παρελθόντος («κι εσύ τότε έκανες αυτό…»), με αποτέλεσμα η κατάσταση να πυροδοτείται ακόμα περισσότερο. Με το να υπενθυμίζει κανείς λάθη του παρελθόντος κατά τη διάρκεια ενός καυγά, το μόνο που έχει να κερδίσει είναι να εξαγριώσει ακόμα περισσότερο το σύντροφό του.

12 Τρόποι Που Σε Παρακολουθούν

Είχες ποτέ την αίσθηση ότι σε παρακολουθούν;

Μάλλον δεν είχες άδικο.

Πολλές από τις συσκευές που προορίζονται να σου διευκολύνουν τη ζωή

μπορεί να χρησιμοποιηθούν

Διάβασε και ενημερώσου.για να κατασκοπεύουν την καθημερινότητά σου.

KΑΜΕΡΕΣ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗΣ ΠΙΝΑΚΙΔΑΣ ΟΧΗΜΑΤΟΣ

Πολλές γέφυρες, διασταυρώσεις και δρόμοι είναι εξοπλισμένοι με κάμερες καταγραφής πινακίδων για να καταγράφουν όλα τα οχήματα που περνούν.

Πράγμα πολύ χρήσιμο για τον εντοπισμό κλεμμένων οχημάτων αλλά τι γίνεται με όλα τα υπόλοιπα;

Εάν η τοπική αστυνομία αποθηκεύει τα δεδομένα αυτά για μήνες ή ακόμη και για χρόνια, και οι ιδιωτικές εταιρείες διαθέτουν τις δικές τους συσκευές καταγραφής και αποθήκευσης, είναι πιθανό να προκύψει μια λεπτομερής εικόνα των κινήσεων κάθε οδηγού.

CCTV ΚΑΜΕΡΕΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ

Δεν είναι μόνο οι κάμερες ασφαλείας CCTV στις γωνιές των δρόμων. Ακόμη και οι αστυνομικοί και το προσωπικό ασφαλείας σε πολλές χώρες κυκλοφορούν πλέον φορώντας βιντεοκάμερες.

Καταναλώνω, άρα υπάρχω

Στο μουσικό ντοκιμαντέρ του Βιμ Βέντερς Buena Vista Social Club, παρακολουθούμε κάποιους σπουδαίους γερο-Κουβανούς μουσικούς να παίζουν μουσική, να μιλάνε για τη ζωή τους. Πέρα απ’ το ταλέντο τους αυτό που εντυπωσιάζει σίγουρα τον θεατή είναι πως αυτοί οι άνθρωποι μεγάλωσαν με τόσο λίγα πράγματα, τόσο φτωχικά, αλλά είναι τόσο κεφάτοι και αισιόδοξοι.

“Μήπως η ολιγάρκεια κάνει τον άνθρωπο πιο ευτυχισμένο;” σκεφτόμουν βλέποντας την ταινία.

Όταν όμως οι Κουβανοί μουσικοί βρίσκονται στη Νέα Υόρκη για κάποια συναυλία τους βλέπουμε να συναρπάζονται απ’ τις βιτρίνες των εμπορικών καταστημάτων, την αφθονία στα σούπερ μάρκετ, τα αυτοκίνητα και τα κτίρια.

Τα μάτια τους γυαλίζουν όταν τους δίνεται η δυνατότητα να πάρουν μέρος στον καταναλωτικό παράδεισο. Ζούσαν καλά έχοντας λίγες καταναλωτικές επιλογές -και εξασφαλισμένη την επιβίωση. Όμως σαν βρίσκονται με χρήματα στα χέρια τι άλλο μπορούν να κάνουν, τι καλύτερο, απ’ το να καταναλώσουν;

~~

Το καταναλωτικό ήθος (καταλώνω, άρα υπάρχω) είναι μια επινόηση του σύγχρονου κόσμου.

Οι πρόγονοι μας, δυο γενιές πίσω το πολύ, πίστευαν ότι η ολιγάρκεια και η αποταμίευση είναι μεγάλες αρετές. Επιδιόρθωναν τα ρούχα τους και τα έπιπλα. Οι ηλεκτρικές συσκευές και τα οχήματα που αγόραζαν -όσοι μπορούσαν να αγοράσουν- υποτίθεται ότι θα κρατούσαν μια ολόκληρη ζωή. Θεωρούσαν αμαρτία να πετάνε το φαγητό, ακόμα και την τελευταία μπουκιά ψωμί.

Ήταν λιγότερο ευτυχισμένοι από μας; Όχι, αλλά ούτε και περισσότερο.

Το πρόβλημα είναι ότι ο καπιταλισμός δεν συμμερίζεται αυτή την ολιγάρκεια. Κάθε επιχείρηση πρέπει να μεγιστοποιεί τα κέρδη της, και να τα επενδύει σε νέα προϊόντα, που θα φέρουν νέα κέρδη.

Οι επιχειρήσεις παράγουν διαρκώς νέα προϊόντα. Και κάποιος πρέπει να τ’ αγοράσει.

Το τίμημα της σκέψης

Παρά τις πολλές διαφορές τους, όλα τα ανθρώπινα είδη είχαν αρκετά κοινά και μοναδικά χαρακτηριστικά. Το πιο αξιοσημείωτο είναι ότι οι άνθρωποι έχουν ιδιαίτερα μεγάλο εγκέφαλο σε σύγκριση με τα άλλα ζώα. Θηλαστικά με βάρος 60 κιλά έχουν κατά μέσο όρο εγκέφαλο μεγέθους 200 κυβικών εκατοστών. Οι πρώτοι άντρες και γυναίκες πριν από 2,5 εκατομμύρια χρόνια είχαν εγκέφαλο μεγέθους 600 κυβικών εκατοστών. Ο εγκέφαλος του σύγχρονου σάπιενς είναι από 1.200 έως 1.400 κυβικά εκατοστά. Των νεάντερταλ ήταν ακόμα μεγαλύτερος.

Σε εμάς μπορεί να φαίνεται ότι η προτίμηση που έχει δείξει η εξέλιξη για τους μεγάλους εγκεφάλους δεν θέλει, ας πούμε, και πολύ μυαλό. Μας γοητεύει τόσο η υψηλή μας ευφυΐα, που θεωρούμε ότι στο ζήτημα της εγκεφαλικής ιπποδύναμης, όσο περισσότερη έχει κανείς, τόσο το καλύτερο. Αν όμως ήταν έτσι, τότε και η οικογένεια των αιλουροειδών θα είχε δημιουργήσει γάτες που θα μπορούσαν να κάνουν μαθηματικές πράξεις. Γιατί, άραγε, το γένος Homo είναι το μοναδικό σε όλο το ζωικό βασίλειο που έχει αποκτήσει τόσο ισχυρές μηχανές σκέψης;

Το γεγονός είναι ότι ο σούπερ εγκέφαλος είναι συγχρόνως μια σούπερ επιβάρυνση για το σώμα. Δεν κουβαλιέται εύκολα, ιδίως όταν βρίσκεται μέσα σε ένα τεράστιο κρανίο. Και η συντήρησή του είναι ακόμα πιο δύσκολη. Στον χόμο σάπιενς ο εγκέφαλος αναλογεί στο 2-3% του συνολικού σωματικού βάρους, αλλά καταναλώνει το 25% της ενέργειας του σώματος όταν το σώμα βρίσκεται σε κατάσταση ανάπαυσης. Συγκριτικά, ο εγκέφαλος των άλλων πιθήκων απαιτεί μόνο το 8% της ενέργειας σε κατάσταση ανάπαυσης. Οι αρχαίοι άνθρωποι πλήρωσαν για τον μεγάλο τους εγκέφαλο με δύο τρόπους. Πρώτον, δαπανούσαν περισσότερο χρόνο για αναζήτηση τροφής. Δεύτερον, οι μύες τους ατρόφησαν. Σαν μια κυβέρνηση που μεταφέρει δαπάνες από την άμυνα στην εκπαίδευση, οι άνθρωποι μετέφεραν ενέργεια από τους δικέφαλους στους νευρώνες. Το συμπέρασμα ότι αυτή είναι μια καλή στρατηγική επιβίωσης στη σαβάνα δεν είναι καθόλου αυτονόητο. Ένας χιμπατζής δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τα επιχειρήματα ενός χόμο σάπιενς, αλλά μπορεί να τον κάνει κομμάτια σαν να ήταν πάνινη κούκλα.

Τέσσερεις νέοι σχηματισμοί αγρογλυφικών εμφανίστηκαν στην Αγγλία με το ένα από αυτά να απεικονίζει μία ηλιακή έκλειψη με παρόμοιο τρόπο με αγρογλυφικό του 2004! (Βίντεο)

Οι μεγάλες, απομακρυσμένες καλλιεργήσιμες εκτάσεις του Ηνωμένου Βασιλείου δεν είναι ξένες προς ανεξήγητα φαινόμενα και κατά συνέπεια αποτελούν ένα από τα πιο καυτά σημεία του πλανήτη για την ανακάλυψη περίεργων αγρογλυφικών σχηματισμών.

Στις 21 Μαΐου του τρέχοντος έτους, τέσσερα νέα αγρογλυφικά αποκαλύφθηκαν στην αγγλική κομητεία του Wiltshire και καταγράφηκαν μέσω πλάνων μη επανδρωμένου αεροσκάφους του Matthew Williams.

Τέσσερεις νέοι σχηματισμοί αγρογλυφικών εμφανίστηκαν στην Αγγλία

Ένα από τα αγρογλυφικά, ειδικότερα, έχει κεντρίσει την προσοχή των ενδιαφερομένων στην έρευνα του ιδιόμορφου φαινόμενου.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, ο σχηματισμός φαίνεται να απεικονίζει μια ηλιακή έκλειψη με έναν απίστευτα παρόμοιο τρόπο με ένα αγρογλυφικό που εμφανίστηκε επίσης στο Wiltshire το 2004. 

Περιέργως, το αγρογλυφικό του 2004 εμφανίστηκε τρεις μήνες πριν από την καλοκαιρινή ηλιακή έκλειψη, όπως ακριβώς συμβαίνει και με το νέο το οποίο εμφανίστηκε επίσης τρεις μήνες πριν από μια ηλιακή έκλειψη.

Λόγος και Επικοινωνία. Η βαρύτητα του ρόλου μου ως γονιός στη σύγχρονη εποχή

Μαρία Κυριάκου Σολωμονίδου, Λογοπαθολόγος

Πώς το περιβάλλον επηρεάζει την εξέλιξη του λόγου; Τα παιδιά μας εξελίσσουν τον λόγο «μόνα» τους ή ο ρόλος μας έχει κάποια βαρύτητα; Θα μπορούσε ο «Μόγλης» ή ο «Ταρζάν»  να είναι  υπαρκτά πρόσωπα; Θα μπορούσε ένας παπαγάλος πέραν από τη μίμηση να διηγηθεί μία ιστορία;

Παρά το γεγονός ότι ο άνθρωπος είναι βιολογικά προικισμένος, για να αναπτύξει το λόγο, κανείς πλέον δεν μπορεί να υποβιβάσει το ρόλο που διαδραματίζει ένα πλούσιο λεκτικά  περιβάλλον στη  διαδικασία αυτή. Τα τελευταία χρόνια σωρεία ερευνών  κατέδειξαν ότι ένα πλούσιο λεκτικά περιβάλλον συμβάλλει στην ομαλή εξέλιξη του λόγου και της ομιλίας.

Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι

• Το έμβρυο αρχίζει να ακούει ήχους από την 25 εβδομάδα κύησης!
• Τις τελευταίες εβδομάδες της κύησης διακρίνει τους ήχους της μητρικής του γλώσσας!
• Τα νεογέννητα ξεχωρίζουν τη μητρική τους γλώσσα!
• Το κλάμα του νεογέννητου αντικατοπτρίζει την προσωδία (μελωδία) της μητρικής του γλώσσας!
• Το αρχικό φωνητικό παιγνίδι (βάβισμα) περιέχει ήχους της μητρικής γλώσσας του παιδιού!

Ειδικότερα, μία πρόσφατη έρευνα (2014) στην Αυστραλία παρακολούθησε την εξέλιξη των παιδιών μακροχρόνια  σε σχέση με το περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσαν. Τα αποτελέσματα έδειξαν τέσσερις παράγοντες να είναι καθοριστικοί πρώτον στην  εξέλιξη του λόγου και της ομιλίας, δεύτερον, στην σχολική ετοιμότητα και τρίτο στην καλύτερη ακαδημαϊκή επίδοση.  Οι παράγοντες αυτοί ήταν οι εξής: 1. Το είδος των δραστηριοτήτων που το περιβάλλον πρόσφερε στο παιδί (παιγνίδια, τραγουδάκια). 2. Ο αριθμός των ημερών μέσα στην εβδομάδα που κάποιος διάβαζε βιβλία στο παιδί. 3. Ο αριθμός των βιβλίων που υπήρχαν σε ένα σπίτι. 4.  Η συχνότητα με την οποία το παιδί βίωνε εμπειρίες εκτός σπιτιού (π.χ. εκδρομές στη φύση, επισκέψεις σε ζωολογικούς κήπους, σε μουσεία, βιβλιοθήκες κ.ο.κ).