Το μεγαλύτερο παραμύθι, είναι να αναζητάς το άλλο σου “μισό”.

Γράφει ο Σάκης Χαλβαντζής

Κρατάει χρόνια τούτο το αστείο παραμυθάκι…

Αυτό που λέει πως οι άνθρωποι γεννιούνται με μοναδικό σκοπό της ζωής τους, να βρούν το άλλο τους «μισό». Κι η πικρή αλήθεια είναι πως από πολύ μικρή ηλικία, ψάχνουν απεγνωσμένα αυτό το άλλο «μισό» για να ολοκληρωθούν. Αφιερώνονται σ’ αυτό το σκοπό, σαν άλλοι μοναχοί που γαλουχούνται με την ύπαρξη του «Θείου».

Όταν σκοντάψουν μπροστά στις πρώτες διαψεύσεις, στα πρώτα δάκρυα, τις απογοητεύσεις, αρχίζουν κι αναρωτιούνται αν όντως υπάρχει η ουτοπία με την οποία μεγάλωσαν.
Το μάταιο αυτό κυνήγι, η ατέλειωτη αυτή αναζήτηση, που έχει ταυτιστεί με την πραγμάτωση της ευτυχίας δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα «ρομαντικό» παραμυθάκι από τα χιλιάδες που κυκλοφορούν.

Η πρώτη και ειλικρινής δικαίωση ενός ανθρώπου, είναι όταν παραιτηθεί από αυτό ακριβώς το κυνήγι και συνειδητοποιήσει το αυτονόητο. Ο καθένας από εμάς είναι από μόνος του «ολοκληρωμένος». Είναι ολοκληρωμένη προσωπικότητα, ΟΧΙ μισή, ΟΧΙ ημιτελής. Ο μοναδικός λόγος που χρειαζόμαστε έναν άλλον άνθρωπο λοιπόν, είναι για να μοιραστούμε μαζί του, την ολοκληρωμένη προσωπικότητά μας.

Αντίστροφα μετρώντας ...

Ξημερώνει η 14η Ιουνίου και η αντίστροφη μέτρηση για το Θερινό Ηλιοστάσιο στις 21, ξεκινάει.

Ο συντονισμός μας με τους Κοσμικούς Ρυθμούς και τα φαινόμενα που προκαλούν, είναι μέγιστης σημασίας καθώς εκπαιδεύουμε τον εαυτό μας ν`αντιλαμβάνεται την πανταχού παρούσα Ενέργεια και να ρέει αρμονικά μαζί της, ανακτώντας έτσι την σύνδεσή μας με τα Μυστήρια και την Γνώση που αυτά εμπεριέχουν και προσφέρουν.

Οι ετήσιοι ρυθμοί των 2 Ηλιοστασίων και των 2 Ισημεριών, διαιρούν τους 12 μήνες σε 4 τμήματα, σκιαγραφώντας το σύμβολο του Σταυρού, όπου ο χώρος και ο χρόνος τέμνονται και στο κέντρο τους ανοίγει μια Πύλη την οποία η Ανθρωπότητα καλείται να διασχίσει για να απελευθερωθεί από τα δεσμά του υλικού πεδίου. Κάθε εποχή που τα 4 τμήματα αναγγέλλουν, προσφέρει πάντα ευκαιρίες αλλά και προκλήσεις, κάθε εποχή υποδηλώνει και μια Πύλη που εν δυνάμει οδηγεί σε μια άλλη κατάσταση συνείδησης και αυτεπίγνωσης ενεργοποιώντας διαφορετικές ποιότητες και ιδιότητες στις οποίες καλούμαστε να συμμετέχουμε, να τις οικειοποιηθούμε και να τις χρησιμοποιήσουμε για να προωθήσουμε την ατομική και την συλλογική μας εξέλιξη. Τα 4 στοιχεία που δεσπόζουν στον απατηλό κόσμο των μορφών, "σταυρώνονται" συμβολικά και μέσα από το κέντρο του συμβόλου ξεπροβάλλει το 5ο στοιχείο, ο Αιθέρας, που υποδηλώνει την Υπέρβαση της σωματικής Συνείδησης και την "επιστροφή του Ασώτου" στο πραγματικό του σπίτι, απ`όπου και προήλθε.

Η διαδοχή των εποχών μας φέρνει αντιμέτωπους με μια διαφορετική μας όψη κάθε φορά που συμβαίνει, μας στρέφει εντός και μας ζητάει να συγχρονιστούμε για να λάβουμε το μήνυμα που κάθε φορά έχει να μας δώσει. Η σειρά των "μαθημάτων" μας εξασφαλίζει μια συνεχόμενη ροή με απώτερο σκοπό την εντατική προετοιμασία μας για την αφύπνιση και την μεγάλη ανατροπή που έρχεται να μας συναντήσει και που κάθε μέρα μας πλησιάζει όλο και περισσότερο.

Η χρονιά που διανύουμε είναι πολύ σημαντική καθώς σηματοδοτεί την Αρχή του Τέλους του παλιού κόσμου, διαδικασία που θα ολοκληρωθεί σε 9 χρόνια, από φέτος μέχρι το 2026. Έχουμε ήδη μπεί στην τελική ευθεία και προχωράμε ολοταχώς για να συναντήσουμε το πεπρωμένο μας, κάτι που απαιτεί Εγρήγορση, Ενδυνάμωση και Διεύρυνση σε όλα τα επίπεδα της ύπαρξής μας για ν`ανταπεξέλθουμε στις προκλήσεις που αυτή η διαδρομή εμφανίζει.

Οι “ενορχηστρώσεις” της Ατζέντα 21 και ‘Η Μεγάλη Αντικατάσταση’

Ένας από τους πιο σεβαστούς αμερικανούς αναλυτές της παγκοσμιοποίησης, ο Patrick Wood, μιλάει για τις ενορχηστρωμένες κινήσεις της παγκόσμιας ελίτ μέσω του ΟΗΕ και της περίφημης Ατζέντας 21

Ο Patrick Wood, ο οποίος ασχολείται δεκαετίες με το θέμα της Παγκοσμιοποίησης, από τη δεκαετία ’70 όταν ο Ροκφέλερ ίδρυσε την Τριημερή Επιτροπή, είναι και αυτός που έχει αναδείξει με βιβλία και άρθρα του το τέλος του κοινοβουλευτισμού και την επιβολή τεχνοκρατικών κυβερνήσεων που θα έρθουν σταδιακά λόγω της πολιτικής απαξίωσης – βλέπετε Γαλλία πρόσφατα.

Μιλώντας στην ακτιβίστρια Lisa Haven, αναλύει τα θέματα που πρόσφατα “τρέχουν” παράλληλα και ενορχηστρωμένα από τον ΟΗΕ στα πλαίσια των δράσεων του για την Κλιματική Αλλαγή “για να μεταμορφώσουν τον κόσμο” – ‘Η Μεγάλη Αντικατάσταση’.

Από την πολεοδομία των μεγαλουπόλεων μέχρι την γενετική, από τη διατροφή μας στην ενέργεια – σε δεκαπέντε χρόνια οι γκλομπαλιστές έχουν πρόγραμμα να μην αφήσουν τίποτα στη ζωή μας όπως τα γνωρίζουμε.

Albert Camus: Με το «ενδιαφέρον» αρχίζουν όλα…

Καμιά φορά, οι μεγάλες πράξεις κι οι μεγάλες σκέψεις αρχίζουν κάπως αστεία.

Τα μεγάλα έργα γεννιούνται συχνά στη στροφή κάποιου δρόμου ή στο καθάρισμα ενός καφενείου.

Έτσι και με το παράλογο.

Περισσότερο από κάθε άλλον, ο παράλογος κόσμος έχει τις ρίζες του σ’ αυτή την άθλια γέννηση.

Όταν μερικές φορές, σε μια ερώτηση που αφορά τις σκέψεις σου απαντάς: «τίποτε», ίσως να προσποιείσαι.

Οι αγαπημένες υπάρξεις το ξέρουν καλά.

Αν όμως η απάντηση αυτή είναι ειλικρινής, αν εκφράζει αυτό το μοναδικό ψυχικό συναίσθημα της σιωπηλής ευγλωττίας που σπάζει την αλυσίδα των καθημερινών χειρονομιών ενώ η καρδιά ψάχνει μάταια να βρει τον κρίκο που θα την ξανασυνδέσει, τότε αυτό φαίνεται πως είναι το πρώτο σημάδι του παραλογισμού.

Καμιά φορά τα σκηνικά καταρρέουν.

Rudolf Fentz: Η αλλόκοτη ιστορία ενός χρονοταξιδιώτη

Ο Rudolf Fenz, Senior εξαφανίστηκε το 1876. Παρά την έντονη αναζήτηση από την αστυνομία,ο Fenz δεν βρέθηκε ποτέ. Ωστόσο, η οικογένειά του κατέχει πάντα την ελπίδα ότι θα επέστρεφε. 

Περίμεναν χρόνια, τελικά πέθαιναν ένας-προς-ένα ακόμα με την ελπίδα ότι ο αγαπημένος τους Rudolf μπορεί να έρθει πίσω… Για όλους τους συγγενείς του που ζούσαν ,ο Rudolf Fenz είχε πεθάνει ,αλλά τελικά επέστρεψε. Και επέστρεψε με τον πιο απίστευτο τρόπο που είναι δυνατόν. 

Ο Rudolf Fenz ξαφνικά εμφανίστηκε τον Ιούνιο του 1950 στο κέντρο μιας πολυσύχναστης πόλης, στο κέντρο του Μανχάταν στη Fifth Avenue 74 χρόνια μετά. 

Δευτερόλεπτα μετά που εμφανίστηκε στη μέση της Fifth Avenue, λόγω μεγάλης κίνησης χτυπήθηκε και σκοτώθηκε από αυτοκίνητο. 

Ο χρόνος είχε παίξει ένα σκληρό τέχνασμα για τον Fenz, που προωθείται για τρία τέταρτα του αιώνα στο μέλλον, μόνο για να τον πετάξει μπροστά σε ένα αυτοκίνητο. 

Από την έναρξη της έρευνας τους στον περίεργο θάνατο ενός παράξενα ντυμένου ανθρώπου, η αστυνομία της Νέας Υόρκης γνώριζε την υπόθεση ότι δεν θα ήταν καθόλου τυπική. 

Ο οδηγός ο οποίος χτύπησε και σκότωσε τον παράξενο πεζό κατέθεσε ότι ο άνθρωπος έμοιαζε σαν να ήταν από αλλού, και ορκίστηκε ο άνθρωπος ότι εμφανίστηκε κυριολεκτικά χωρίς προειδοποίηση μπροστά του . 

Το ίδιο το πτώμα ήταν ένα αίνιγμα. Παρά το γεγονός ότι ο αποθανών ντυμένος άψογα και από τα ρούχα που εξέτασαν, η αστυνομική έρευνα επιβεβαίωσε ότι ο άνθρωπος μυστήριο φορούσε ρούχα σχεδόν έναν αιώνα πριν από σήμερα. 

89 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ Ο ΘΡΥΛΙΚΟΣ “CHE”

Ο ΕΡΝΕΣΤΟ ΓΚΕΒΑΡΑ ΔΕ ΛΑ ΣΕΡΝΑ, γνωστός ως Che, αποτελεί μιά απ’ τις σπουδαιότερες και πλέον αναγνωρίσιμες προσωπικότητες του 20ου αιώνα. Το αμερικανικό περιοδικό Time τον κατέταξε στις μορφές του αιώνα, ενώ η αγέρωχη όψη του αποτέλεσε και αποτελεί σύμβολο επαναστατικότητας και ανυπακοής απέναντι στους ισχυρούς, στους έχοντες και κατέχοντες.

ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΧΡΟΝΙΑ.

Ο σπουδαίος επαναστάτης γεννήθηκε στην κωμόπολη Ροσάριο της Αργεντινής στις 14 Ιουνίου 1928. Ήταν το πρώτο απ’ τα πέντε παιδιά του Ερνέστο Γκεβάρα Λιντς και της Σέλια ντε λα Σέρνα, μιάς μεσοαστικής αργεντίνικης οικογένειας με ισπανικές, βασκικές και ιρλανδικές ρίζες. Από την παιδική του ηλικία, ο Ερνέστο έπασχε από άσθμα, ασθένεια που έμελλε να τον ταλαιπωρήσει στο υπόλοιπο της ζωής του. Παρ’ όλα αυτά, δραστήριος και αθλητικός, ο «Ερνεστίτο» ή αλλιώς  Φούσερ, είχε πολύ κ Πάμπλο Νερούδα μέχρι Λόρκα και από Αριστοτέλη μέχρι Νίτσε και Μαρξ.

Ξεκίνησε τις σπουδές του το 1948 στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Μπουένος Άιρες και ειδικεύτηκε στην λεπρολογία. Κατά τη διάρκεια των σπουδών ταξίδεψε σε πολλά μέρη της Λατινικής Αμερικής – καταλυτικό παρ’ όλα αυτά ήταν το πολύμηνο ταξίδι του με το φίλο του , Αλμπέρτο Γραναδο το 1952. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του σε πόλεις και χωριά της νότιας Αμερικής, ο Ερνέστο είχε την ευκαιρία να παρατηρήσει από κοντά τη ζωή, τις δυσκολίες της καθημερινότητας και την επίπτωση που είχε στους λαούς των λατινοαμερικανικών χωρών η αδικία της αποικιοκρατίας και της εκμετάλλευσης. Ταυτόχρονα όμως ανακάλυψε τις κοινές αξίες και τα ιδανικά που συνέδεαν, ως συνεκτικός κρίκος, τους λατινοαμερικανικούς λαούς.

Το θρυλικό αρχαιολογικό εύρημα γνωστό ως ''σταυρωμένος Ορφέας επί άγκυρας''

Η μικρή πέτρα από αιματίτη(πιθανότατα φυλαχτό) έγινε γνωστή ως «σταυρωμένος Ορφέας επί άγκυρας», της δόθηκε το όνομα αυτό επειδή εμφανίζονται πάνω χαραγμένες οι λέξεις «ΟΡΦΕΥΣ ΒΑΚΚΙΚΟΣ » με την αναπαράσταση της σταύρωσης κάποιου προσώπου επί άγκυρας, βρισκόταν στο Μουσείο Bode του Βερολίνου, το πρώην Μουσείο Kaiser-Friedrich στην πρώιμη Χριστιανό-Βυζαντινή Συλλογή I με αριθμό απογραφής 4939.

Είχε εκτεθεί εκεί από το 1904 ως μέρος κληροδοτήματος του Eduard Gerhard(γερμ. αρχαιολ.). Κατά την διάρκεια του βομβαρδισμού της πόλης από τα συμμαχικά στρατεύματα το 1945 το μουσείο υπέστη σοβαρές ζημιές και η πέτρα έκτοτε αγνοείται. Κατά την πτώση του Γ' Ράιχ πολλά κειμήλια που κατείχαν τα μουσεία της ναζιστικής Γερμανίας είτε καταστράφηκαν είτε εκλάπησαν από τους συμμάχους και κοσμούν σήμερα ιδιωτικές συλλογές και μουσεία, κυρίως σε Η.Π.Α και Βρετανία.

Φυσικά δεν επρόκειτο για πολιτισμικά μουσειακά εκθέματα του γερμανικού λαού, αλλά για κλεμμένα(κατά την πλειοψηφία) από την περίοδο της κυριαρχίας των ναζί εκθέματα, από διάφορες χώρες που κατείχαν, όπως την Ελλάδα. Στις αρχές του περασμένου αιώνα η πέτρα εξακολουθούσε να θεωρείται πρωτότυπο, αλλά κατά τη διάρκεια του 1920 προέκυψαν ως προς την αυθεντικότητά της αμφισβητήσεις λόγω της ταξινόμησής της ως πρώιμο χριστιανικό εύρημα, μια διαφωνία που συνεχίζει μέχρι τις μέρες μας. Χρονολογήθηκε περί τον 2ο με 3ο μ.Χ αιώνα ενώ αρχικά θεωρήθηκε η πρώτη εγχάρακτη αποτύπωση της σταύρωσης του Χριστού, πολλοί διαφώνησαν καθώς το «ΟΡΦΕΥΣ ΒΑΚΚΙΚΟΣ » παραπέμπει μάλλον στο Ορφέας Βάκκος (<παραφθ. Βάκχος). 

Ο «πύργος του θανάτου» και τα αναπάντητα ερωτήματα

Μεγαλώνουν ώρα με την ώρα οι φόβοι για τους εκατοντάδες αγνοούμενους του πύργου Grenfell Tower με 124 διαμερίσματα που τυλίχθηκε στις φλόγες τα ξημερώματα.

Ο επίσημος απολογισμός είναι τουλάχιστον 6 νεκροί και 74 τραυματίες, ωστόσο εκφράζονται σοβαροί φόβοι για εκατόμβη νεκρών καθώς ο αριθμός των αγνοουμένων παραμένει μεγάλος. Ο πύργος βρίσκεται στην περιοχή  Lancaster West Estate στα δυτικά της βρετανικής πρωτεύουσας και σύμφωνα με δηλώσεις τοπικού δημοτικού συμβούλου εκεί κατοικούσαν 400 έως 600 άνθρωποι.

Σύμφωνα με τη Scotland Yard, ο αριθμός των θυμάτων αναμένεται να ανέβει σημαντικά. Χαρακτηριστική είναι η δήλωση ενός ανθρώπου που βοηθά στο έργο της διάσωσης, ο οποίος υποστήριξε ότι κανείς από τους ενοίκους των τελευταίων τριών ορόφων δεν κατάφερε να επιζήσει. «Έχουμε μια λίστα με αγνοούμενους. Είναι τόσοι πολλοί. Μπορεί και πάνω από 50, πιθανόν εκατοντάδες» είπε, σύμφωνα με την Daily Mail.

Όσοι κατάφεραν να σωθούν λένε ότι έζησαν μια «κόλαση», με τους ανθρώπους μέσα στο κτίριο να ουρλιάζουν και να ζητούν βοήθεια, ενώ συγκλονιστικές είναι οι μαρτυρίες που μιλούν για μητέρες που έριχναν τα παιδιά τους από το κτίριο για τα σώσουν.

ΜΑΓΝΗΤΙΚΑ ΑΣΤΡΑ - Ο κάθε άνθρωπος έχει δύο ιππόκαμπους, από έναν στο κάθε ημισφαίριο του εγκεφάλου του..

-Από τον Μάιο του 2013 έως τον Μάιο του 2014 έγινε ο συντονισμός του «magnetar» και του ανθρώπινου εγκέφαλου σε πλανητική κλίμακα. 

-Πράγματι, οι νευροεπιστήμονες ανακάλυψαν το 2014 ότι στον ιππόκαμπο, μια περιοχή του εγκεφάλου που ονομάζεται «μπλε κηλίδα», άρχισε να λάμπει ένα ΦΩΤΕΙΝΟ ΜΠΛΕ ΧΡΩΜΑ.

-Αυτό το ΜΠΛΕ ΧΡΩΜΑ, μερικές φορές φαίνεται ως ένα ασημένιο φωτοστέφανο πάνω από το κεφάλι μας και συγκεκριμένα στις φωτογραφίες της αύρας του ανθρώπινου σώματος. 

-Αυτό το νέο ενεργειακό σώμα, πάλλεται συγχρονισμένα με το «Magnetar».

-Τον Δεκέμβριο του 2013 το πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης ανακοίνωσε ότι το ΜΠΛΕ ΧΡΩΜΑ διεγείρει τον εγκέφαλο και την μπλε κηλίδα του ιππόκαμπου.

-Η μπλε κηλίδα του ιππόκαμπου του εγκεφάλου και το «magnetar» - που βρίσκεται στο κέντρο του γαλαξία - λειτουργούν συγχρονισμένα με τη νέα κλίμακα, που συμπεριλαμβάνει τρεις νέες οκτάβες γεγονός που σηματοδοτεί τη σημαντική διέγερση της ανθρώπινης μνήμης.

-Ο ιππόκαμπος είναι μια δομή στον εγκέφαλο που έχει ζωτικό ρόλο σε αρκετές μορφές μνήμης. Βρίσκεται στην κορυφή ενός εγκεφαλικού συστήματος επεξεργασίας ποικίλων πληροφοριών. 

Γιατί 40 ημέρες;

40 ημέρες για να συνηθίσουμε μία καινούρια συνήθεια
90 ημέρες για να σταθεροποιηθεί κάτω από όλες τις συνθήκες
120 ημέρες για να γίνει βίωμα και να λειτουργεί αυτόματα
Μερικά χρόνια (1000 ημέρες) για να ξεπεραστούν φόβοι και τραύματα

Ο αριθμός 40 έχει μία μυστικιστική και μεταφυσική σημασία. 

Ο πρώτος φιλόσοφος που μίλησε για τους αριθμούς ως ιερά σύμβολα, ήταν ο Πυθαγόρας πριν από 25 αιώνες. 

Εκτός από τον τέλειο αριθμό 10, η ιστορία αναφέρει ότι για τις προσωπικές του αναζητήσεις είχε ταξιδέψει μέχρι την Αίγυπτο και είχε περάσει 40 ημέρες νηστείας και πνευματικής άσκησης –σαν ένα είδος μύησης-για να γίνει δεκτός σε μία Σχολή μυστικισμού. 

Μέσα από αυτή την εμπειρία είχε κερδίσει ένα διαφορετικό είδος γνώσης και αντίληψης για τα πράγματα. 

Παρόμοιες είναι οι ιστορίες για τη φώτιση του Βούδα μετά από 40 ημέρες διαλογισμού και νηστείας αλλά και του Μωυσή που απομονώθηκε για 40 ημέρες στο όρος Σινά. 

Τόσες ήταν οι ημέρες που νήστεψε ο Ιησούς στην έρημο της Ιουδαίας, τόσες κράτησε ο Κατακλυσμός και τόσο χρονών ήταν ο Μωάμεθ όταν έλαβε την πρώτη αποκάλυψη από τον Αρχάγγελο Γαβριήλ. 

Σαράντα ημέρες θέλει το έμβρυο για να σχηματισθεί από την έναρξη της εγκυμοσύνης, να σαραντίσει η λεχώνα για να βγει από το σπίτι, σύμφωνα με την ελληνική παράδοση, σε 40 ημέρες οπού ο πόνος του πένθους μαλακώνει γίνεται το πρώτο μνημόσυνο, μία αραβική παροιμία λέει πως για να καταλάβεις έναν λαό πρέπει να ζήσεις με τους ανθρώπους του για 40 μέρες, ενώ η ηλικία των σαράντα θεωρείται η δημιουργικότερη στον άνθρωπο και λένε ότι μας ξανά επισκέπτονται οι μοίρες, αυτές που είχαν έρθει όταν γεννηθήκαμε για να επαναπροσδιορίσουν τις ιδιότητες που μας είχαν δώσει.

Ο προσδιορισμός του Ετους και των Εποχών στην Αρχαία Ελλάδα

  
Ενας θρύλος αναφέρει ότι οι Αρκάδες εκαυχώντο αφ’ ενός μεν ότι η ιερή πόλις τους Λυκόσουρα κτίστηκε πριν από τον Κατακλυσμό του Δευκαλίωνα, αφ’ ετέρου δε ότι οι ίδιοι προηγούντο και αυτής της δημιουργίας της Σελήνης. Για τον λόγο αυτόν, οι Αρκάδες ονομάστηκαν από τον Αριστοτέλη Προσέληνοι και από τους Λατίνους συγγραφείς Proselines. Ο θρύλος αυτός, βέβαια, κατά πάσα πιθανότητα στηρίζεται στο γεγονός ότι πιθανώς πρώτοι οι Αρκάδες απ’ όλους τους Έλληνες δημιούργησαν ημερολόγιο που βασιζόταν στον συνοδικό σεληνιακό μήνα. Πάντως, είναι γνωστό ότι μετά την Κάθοδο των Δωριέων στην Ελλάδα, οι Πελασγοί διατηρήθηκαν αμιγώς μόνο στην ορεινή Αρκαδία· γι’ αυτόν τον λόγο οι Αρκάδες θεωρούσαν τους εαυτούς τους γηγενείς. Έτσι, μερικές από τις αρχαιότερες παραδόσεις συνεχίστηκαν και διατηρήθηκαν στην ορεινή περιοχή της Αρκαδίας, ενώ είχαν ουσιαστικά εξαφανιστεί από την υπόλοιπη Ελλάδα.

Οι αρχαϊκές πηγές από τον ελλαδικό χώρο, όπως πήλινες πινακίδες του 13ου π.Χ. αιώνα, τα έργα του Ομήρου, του Ησίοδου κ.ά., αποκαλύπτουν τη χρήση σεληνιακών μηνών από τις ελληνικές πόλεις-κράτη.

Ο Ησίοδος αναφέρει μεθόδους υπολογισμού του έτους βασισμένες στην παρατήρηση λαμπρών άστρων. Στο έπος του «Έργα και Ημέραι» αναφέρει ως χρόνο αμητού (θερισμού) την περίοδο που το ανοικτό σμήνος των Πλειάδων ήταν ορατό με γυμνό μάτι λίγο πριν την αυγή, ενώ ως χρόνο οργώματος την περίοδο λίγο μετά την παροδική εξαφάνιση των Πλειάδων, των Υάδων και του αστερισμού του Ωρίωνα από τον ουρανό (Έργα και Ημέραι , 383-384, 614-616).

ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ

Εξέτασε τα προηγουμενα  και τα επακολουθα καθενος εργου,και μετα  αναλαβε το. Αλλιως, προθυμα  θα το αρχισεις, αφου κανενα επακολουθο  δεν σκεφτηκες, και υστερα, οταν θα αναφανουν καποιες δυσχερειες, θα το παρατησεις ντροπιασμενος. Θελεις  να νικησεις στους  Ολυμπιακους;  Και εγω, μα τους  Θεους!

 Ειναι  κατι κομψο.Αλλα σκεψου οσα προηγουνται και οσα ακολουθουν, και τοτε  αναλαβε το εργο. Πρεπει  να  πειθαρχεις, να  τρεφεσαι με τα αναγκαια, να απεχεις απο τα γλυκισματα, να γυμναζεσαι  αναγκαστικα, σε καθορισμενη ωρα, με καυσωνα, με ψυχος, να μην πινεις ψυχρα ποτα, ουτε οινο οποτε τυχει, να παραδωσεις  απλα τον εαυτο σου  στον γυμναστη σου, σαν σε ιατρο, κι  επειτα, στον αγωνα, θα υποσκαπτεσαι, καποτε  θα εξαρθρωσεις   το χερι σου, θα διαστρεψεις  τον αστραγαλο σου, θα  καταπιεις   πολυ  σκονη, καποτε θα μαστιγωθεις και , μετα απο ολα αυτα  θα νικηθεις.. 

Αφου αυτα καλοσκεφτεις, αν ακομη   το θελεις, ξεκινα την αθληση. Αν   οχι, θα  παλινωδεις σαν τα παιδια, που ποτε παιζουν τους παλαιστες, ποτε τους μονομαχους,  ποτε σαλπιζουν, επειτα  παιζουν θεατρο.. 

Ετσι   κι εσυ:  ποτε εισαι αθλητης, ποτε μονομαχος,  επειτα  ρητορας,  επειτα  φιλοσοφος, αλλα τιποτε μα ολη την ψυχη σου.. Σαν πιθηκος, λοιπον μιμεισαι  οτιδηποτε   τυχει να δεις, και σου αρεσει το ενα μετα το αλλο, γιατι   σε τιποτε δεν καταληξες  μετα απο σκεψη, ουτε το εξετασες απο παντου, αλλα  επιλεγεις   ασκοπα  και με ψυχρη επιθυμια.. 

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ

Να είσαι πνευματικά ευέλικτος. Η δύναμη δεν βρίσκεται στο να είναι κανείς άκαμπτος και σταθερός, αλλά στο να είναι ευλύγιστος. Το ευλύγιστο δέντρο αντέχει στη θύελλα. Μάζεψε όλη τη δύναμη που δίνει ένας γρήγορος νους. Η ζωή είναι παράξενη· συμβαίνουν τόσα πράγματα εκεί που δεν τα περιμένει κανείς, ώστε απλώς με το ν’ αντιστέκεται σ’ αυτά δεν πρόκειται να λύσεις κανένα πρόβλημα. Χρειάζεται να έχει κανείς τεράστια ευλυγισία και σταθερή καρδιά.
Η ζωή είναι σαν μια κόψη ξυραφιού και πρέπει να περπατήσει κανείς πάνω σ’ αυτό το μονοπάτι με εξαιρετική προσοχή και ευέλικτη σοφία.

Η ζωή είναι πολύ πλούσια, έχει τόσους πολλούς θησαυρούς κι εμείς την πλησιάζουμε με άδειες καρδιές· δεν ξέρουμε πώς να γεμίσουμε τις καρδιές μας με την αφθονία της ζωής. Ενώ είμαστε φτωχοί μέσα μας, όταν μας προσφέρονται τα πλούτη της τ’ αρνιόμαστε. Πάμε στο πηγάδι για νερό κρατώντας δαχτυλήθρα κι έτσι η ζωή καταντάει μια κακόγουστη υπόθεση, ασήμαντη και μικρή.

Η αγάπη είναι επικίνδυνο πράγμα· φέρνει τη μόνη επανάσταση που δίνει απόλυτη ευτυχία. Είναι τόσο λίγοι εκείνοι από μας που μπορούν ν’ αγαπούν· τόσο λίγοι εκείνοι που θέλουν ν’ αγαπούν. Αγαπάμε βάζοντας όρους, κάνοντας την αγάπη ένα εμπορεύσιμο πράγμα. Έχουμε νοοτροπία παζαριού, αλλά η αγάπη δεν είναι εμπορεύσιμη, δεν είναι ένα απλό «πάρε-δώσε». Είναι μια κατάσταση ύπαρξης όπου όλα τα ανθρώπινα προβλήματα είναι λυμένα.

Η ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΝΥΧΤΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

Όταν μπαίνεις  στο διαλογισμο, θα μπεις  πρωτα στη σκοτεινη νυχτα της ψυχης.Αν μπορεις να περασεις   απο μεσα της-και δεν υπαρχει  καμια δυσκολια στο να περασεις απο μεσα της- τοτε  θα αντιληφθεις για πρωτη φορα   οτι η ευτυχια σου δεν ηταν αληθινη. Η ψευτικη   ευτυχια θα φυγει και θα ερθει η πραγματικη θλιψη και μονο μετα την πραγματικη θλιψη, θα ερθει στην επιφανεια η αληθινη ευτυχια. Τοτε  θα γνωρισεις οτι η  ψευτικη  ευτυχια ηταν πολυ  χειροτερη απο την πραγματικη  θλιψη, επειδη  στη θλιψη υπαρχει τουλαχιστον πραγματικοτητα. Αν  εισαι θλιμμενος- αληθινα ομως και πραγματικα θλιμμενος-  εκεινη η θλιψη θα σε εμπλουτισει.

Σου δινει βαθος, ενοραση. Σε κανει να αντιληφθεις τη ζωη  και τις απεραντες δυνατοτητες   της και τους περιορισμους  του ανθρωπινου νου, το ποσο  μικρη ειναι η ανθρωπινη συνειδητοτητα, καθως αντιμετωπιζει την απεραντοσυνη παντου τριγυρω, το  ποσο  ευθραυστη  ειναι η ζωη   κι οτι παντοτε περιβαλλεται απο θανατο.Οταν  εισαι πραγματικα θλιμμενος, τα  αντιλαμβανεσαι αυτα τα πραγματα. Αντιλαμβανεσαι οτι η ζωη δεν ειναι μονο ζωη, ειναι και θανατος   επισης..

Να ΓΙΑΤΙ δεν ΕΠΕΣΤΡΕΨΑΝ στην ΣΕΛΗΝΗ. Τι ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙ η NASA (απόρρητες εικόνες)

Γράφει ο Σπύρος Μακρής

Η αλήθεια είναι ότι η Σελήνη, ήδη από αρχαιοτάτων χρόνων, αποτελεί ένα μυστήριο που αρνείται πεισματικά να ξετυλίξει ολόκληρα τα μυστικά της…

Μία τεράστια προσπάθεια αποκάλυψης αυτών των μυστικών έγινε με τις πρώτες αποστολές στην επιφάνειά της…

Ωστόσο, φαίνεται το μπέρδεμα έγινε μεγαλύτερο…

Όχι μόνο επειδή πολλοί αμφισβητούν αν πράγματι πάτησε κάποιος το πόδι του εκεί (και όχι σε κάποιο στούντιο), αλλά επιπλέον δεν υπάρχουν ικανοποιητικές εξηγήσεις για ποιο λόγο δεν ξαναπήγαν.

ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ – ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΕΘΑΙΝΟΥΜΕ? – ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΛΥΝΕΤΑΙ ΕΔΩ – ΠΩΣ ΕΝΩΝΟΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ (ανάρτηση 2 από 3)

Το ότι η Γκίτα αναφέρεται στην πραναγιάμα Κρίγια Γιόγκα δεν αποδεικνύεται μόνο απ’ αυτόν τον στίχο IV:29, αλλά επίσης και από τον στίχο V:27–28: «Ο ειδήμων στον διαλογισμό που, αναζητώντας τον Υπέρτατο Στόχο, μπορεί να αποσύρεται από τα εξωτερικά φαινόμενα, εστιάζοντας το βλέμμα του στο σημείο μεταξύ των φρυδιών και ουδετεροποιώντας τα ίσα ρεύματα της πράνα και της απάνα [που ρέουν] μέσα στα ρουθούνια και στους πνεύμονες, γίνεται αιώνια ελεύθερος. […]» (Μπάγκαβαντ Γκίτα V:27–28). Ο αρχαίος σοφός Πατάντζαλι, ο πιο επιφανής υποστηρικτής της γιόγκα, επίσης εκθειάζει την πραναγιάμα Κρίγια Γιόγκα: «Η απελευθέρωση μπορεί να επιτευχθεί με την πραναγιάμα που πραγματοποιείται αποσυνδέοντας την πορεία της εισπνοής και της εκπνοής» (Γιόγκα Σούτρα ΙΙ:49).

Η αναπνοή, οι πνεύμονες, η καρδιά, επιβραδύνονται κατά τον ύπνο αλλά δεν σταματούν τελείως. Αλλά με την Κρίγια Γιόγκα η αναπνοή σταδιακά ησυχάζει και οι κινήσεις στους πνεύμονες και το σώμα σταματούν. Όταν η κίνηση σταματά σε όλο το σώμα, λόγω της έλλειψης ταραχής και της απόλυτης σωματικής και νοητικής ακινησίας, το φλεβικό αίμα σταματά να συσσωρεύεται. Το φλεβικό αίμα συνήθως διοχετεύεται από την καρδιά στους πνεύμονες για να καθαριστεί. Απελευθερωμένοι απ’ αυτή τη συνεχή εργασία του καθαρισμού του αίματος, η καρδιά και οι πνεύμονες ησυχάζουν. Η αναπνοή σταματά να εισέρχεται και να εξέρχεται από τους πνεύμονες με τη μηχανική δράση του διαφράγματος.

ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ – ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΕΘΑΙΝΟΥΜΕ? – ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΛΥΝΕΤΑΙ ΕΔΩ – ΠΩΣ ΕΝΩΝΟΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ (ανάρτηση 1 από 3)

Η εισπνοή και η εκπνοή γίνονται κατά κύριο λόγο αντανακλαστικά κατά τη διάρκεια της ζωής κάποιου. Όσο το ρεύμα της ζωής (η πράνα) σύρει την εισπνεόμενη ανάσα στους πνεύμονες, ο άνθρωπος ζει. Όποτε το καθοδικά ρέον ρεύμα (η απάνα) στην εκπνοή γίνεται πιο ισχυρό, ο άνθρωπος πεθαίνει. Τότε το ρεύμα της απάνα σύρει το αστρικό σώμα έξω από το υλικό σώμα. Όταν η τελική ανάσα αφήνει το σώμα μέσω της δράσης του εξερχόμενου ρεύματος, της απάνα, το αστρικό σώμα την ακολουθεί σ’ έναν αστρικό κόσμο.

Έτσι, λέγεται ότι η ανθρώπινη ανάσα δένει την ψυχή με το σώμα. Είναι η διαδικασία της εκπνοής και της εισπνοής που απορρέει από τα δύο αντίθετα εγκεφαλονωτιαία ρεύματα αυτό που δίνει στον άνθρωπο την αντίληψη του εξωτερικού κόσμου. Η δυαδική αναπνοή είναι η καταιγίδα που δημιουργεί κύματα-μορφές (αισθητήριες εντυπώσεις) στη λίμνη του νου. Αυτές οι αισθητήριες εντυπώσεις προκαλούν επίσης σωματική συνειδητότητα και δυαδικότητα και έτσι εξαλείφουν την ενιαία συνειδητότητα της ψυχής.

Ο Θεός ονειρεύτηκε την ψυχή και την εγκλώβισε σ’ ένα ονειρικό σώμα με το βάρος της ονειρικής αναπνοής. Το μυστήριο της αναπνοής αποτελεί τη λύση του μυστικού της ανθρώπινης ύπαρξης. Υπάρχει ακόμα και μια άμεση σύνδεση ανάμεσα στην αναπνοή και τη σωματική μακροζωία. 

Ο σκύλος, για παράδειγμα, αναπνέει γρήγορα και ζει λίγο. Ο κροκόδειλος αναπνέει πολύ αργά και μπορεί να ζήσει πάνω από εκατό χρόνια. Οι εύσωμοι άνθρωποι αναπνέουν βαριά και πεθαίνουν πρόωρα. Όταν μέσω αρρώστιας, γηρατειών, ή οποιασδήποτε άλλης υλικής αιτίας σταματά η ονειρική αναπνοή, ακολουθεί ο θάνατος του ονειρικού σώματος. 

Ο αξιοπρεπής μπορεί να χάσει μια μάχη, ο αναξιοπρεπής όμως......τα πάντα!!!!

Έχεις ακούσει πολλές φορές την φράση…..

«Σιγά μην πας μπροστά με τον σταυρό στο χέρι»…

Η οποία «συνοδεύεται» πάντα……

Με αποδοκιμαστικό κούνημα του κεφαλιού…..

Για να εμπεδώσεις πόσο βλάκας είσαι!

Όταν λοιπόν απορημένος αποφασίζεις να ζητήσεις…..

Περισσότερες εξηγήσεις….

Προτού καν προλάβεις να ρωτήσεις…..

«Πετούν» ένα μεγαλοπρεπέστατο….

«Ξύπνα επιτέλους!»…..

 Για να δηλώσουν εν συντομία…..

Όλα αυτά τα «έξυπνα» που γνωρίζουν εκείνοι…..

Και αρνείσαι να υιοθετήσεις……

Με αποτέλεσμα, όπως υποστηρίζουν…..

Να έρχεσαι μια ζωή……

Δεύτερος και καταϊδρωμένος!

Διότι με την στάση που τηρείς…..

Πάντα θα υπάρχει ένας «μάγκας»…….

Ο οποίος κάνοντας ένα βήμα παραπάνω…….

Θα σου «κλέβει»  την νίκη μέσα από τα χέρια!

«Ξεχνούν» όμως να πουν…

ΝΑΙ ΣΤΟ ΚΟΥΡΔΙΣΤΑΝ ΑΛΛΑ ME… ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑ ΠΡΟΣ ΑΙΓΑΙΟ ΜΕΡΙΑ;;;

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Σύμφωνα με ένα αποκαλυπτικό άρθρο της φιλοκυβερνητικής τουρκικής εφημερίδας, Akşam, που εκφράζει και το προσωπικό περιβάλλον του Τούρκου προέδρου Ταιγίπ Ερντογάν, έχει αρχίσει και κατασταλάζει η αποδοχή της ίδρυσης ενός ανεξάρτητου Κουρδιστάν φυσικά μέσα σε λογικά όρια, αλλά το κρίσιμο ερώτημα που γεννιέται εδώ είναι τι αντάλλαγμα θα πάρει η Τουρκία από μια τέτοια εξέλιξη.

Όπως αναφέρεται, μετά από κάποιες έντονες αντιδράσεις του κυβερνώντος κόμματος, ΑΚΡ, στην ανακοίνωση του δημοψηφίσματος του Μπαρζανί στις 25 Σεπτεμβρίου για ανεξάρτητο Κουρδιστάν, οι φωνές χαμήλωσαν εντυπωσιακά σαν να υπάρχει κάποια «μυστική συμφωνία» με τον Κούρδο ηγέτη για την αποδοχή ενός ανεξάρτητου ελεγχόμενου Κουρδιστάν στο βόρειο Ιράκ.

Όπως αναφέρει ο αρθογράφος της τουρκικής εφημερίδας, Kurtuluş Tayiz, η Τουρκία δεν αντιτίθεται κάθετα στην πιθανή ανακήρυξη ανεξάρτητου Κουρδιστάν και για αυτό έχουν πέσει και οι τόνοι της αντίδρασης σε αυτή την προοπτική. Μάλιστα αναφέρει ότι για την εξέλιξη αυτή έχουν ήδη γίνει μυστικές διαπραγματεύσεις μεταξύ Κούρδων και ΗΠΑ που στηρίζουν αυτό το σχέδιο και μεταξύ Κούρδων και Ισραήλ από την μια μεριά και από την άλλη μεταξύ Κούρδων, Ιράν και Τουρκίας.

ΣΤΑΜΑΤΕΙΣΤΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ! ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΚΑΤΕΒΕΙΤΕ!!!

Κάποιες φορές που οι πιέσεις στον κόσμο που ζείτε γίνονται πολύ μεγάλες, φύγετε.

Καθίστε ήσυχα, όπου κι αν βρίσκεστε, κλείστε τα μάτια σας, αναπνεύστε βαθιά για λίγα λεπτά και ελάτε σε επαφή με το κέντρο του εσώτερου εαυτού σας!

Μετά φανταστείτε ότι βρίσκεστε στο ταβάνι, ή πετάτε μερικά μέτρα πάνω απ' το κεφάλι σας. 

Δείτε τον εαυτό σας που βρίσκεται από κάτω να κάθεται ήσυχα και δείτε πως νιώθετε που βγήκατε έξω απ' τη ζωή σας για λίγα λεπτά. 

Μετά ανεβείτε ακόμα πιο ψηλά, πάνω από τις στέγες των σπιτιών, και κοιτάξτε γύρω σας την πόλη ή την εξοχή. 

Απολαύστε τη θέα κάτω από μια καινούρια οπτική γωνία.

Συνεχίστε να ανεβαίνετε όλο και πιο ψηλά, μέχρι να μπορέσετε να δείτε τη γραμμή του ορίζοντα. 

Τα πάντα είναι από κάτω σας, εκτός ίσως από τα σύννεφα. 

Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗΣ - Η ΠΕΜΠΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ - DON MIGUEL RUIZ

Η Πέμπτη Συμφωνία: Να Είστε Αμφισβητίες, Αλλά Μάθετε να Ακούτε

 Η ΠΕΜΠΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ορίζει Να Είστε Αμφισβητίες, Αλλά: Μάθετε
να Ακούτε. Να αμφισβητείτε, γιατί τα περισσότερα απ' όσα ακούτε είναι ψέματα.
Ξέρετε ότι οι άνθρωποι επικοινωνούν με σύμβολα, και τα σύμβολα δεν είναι η
πραγματικότητα. Τα σύμβολα θεωρούνται αληθή, επειδή εμείς έχουμε συμφωνήσει να
τα θεωρούμε αληθή, όχι επειδή είναι η αλήθεια. Ωστόσο, το δεύτερο τμήμα της
συμφωνίας υπαγορεύει να: Μάθετε να Ακούτε. Ο λόγος είναι απλός: Όταν ακούμε,
κατανοούμε  τη σημασία των συμβόλων που
χρησιμοποιούν οι γύρω μας. Έτσι, κατανοούμε την ιστορία τους και επικοινωνούμε
μαζί τους καλύτερα.
 Όταν συνειδητοποιήσουμε ότι σχεδόν όλα όσα γνωρίζουμε μέσω
των συμβόλων είναι ψευδή, η αμφισβήτηση αποκτά βαθύτερη σημασία. Η αμφισβήτηση
ανοίγει το δρόμο για την αυτοκυριαρχία, επειδή μέσα από αυτήν αναζητάμε την
αλήθεια. 

 Η ΠΕΜΠΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ

 Κάθε φορά που λαμβάνετε ένα μήνυμα από τον εαυτό σας ή από
κάποιον άλλο καλλιτέχνη, αναρωτηθείτε: Είναι ή δεν είναι αλήθεια; Είναι
πραγματικότητα ή εικονική πραγματικότητα; Η αμφιβολία μάς παροτρύνει να δούμε
τι κρύβεται πίσω από τα σύμβολα, καθώς και να αναλάβουμε τις ευθύνες μας για
κάθε μήνυμα που λαμβάνουμε ή παραδίδουμε. Γιατί να πιστεύουμε μηνύματα που δεν
είναι αληθινά; Χάρη στην αμφισβήτηση, φιλτράρουμε τα μηνύματα και δεν
αποδεχόμαστε άκριτα τα σύμβολα. Και όταν παύουμε να πιστεύουμε στα σύμβολα,
πιστεύουμε στον εαυτό μας.
 Αν πρέπει να επιλέξετε μεταξύ της αναντίρρητης πίστης, και
της αμφισβήτησης, επιλέξτε το δεύτερο. Να είστε αμφισβητίες. Μην πιστεύετε ό,τι
βλέπετε. Τι λοιπόν δεν θα πιστέψουμε; Δεν θα πιστέψουμε τις ιστορίες που εμείς
ως καλλιτέχνες δημιουργούμε με τις γνώσεις μας. Επειδή ξέρουμε ότι οι
περισσότερες από τις γνώσεις μας δεν είναι αλήθεια —η όλη συμβολολογία μας δεν
είναι αληθής— μην πιστεύετε εμένα, μην πιστεύετε τον εαυτό σας., μην πιστεύετε
οποιονδήποτε. Η αλήθεια δεν έχει ανάγκη από την πίστη κανενός. Η αλήθεια απλώς
υπάρχει και υφίσταται, ανεξάρτητα από το αν εμείς πιστεύουμε σε αυτήν ή όχι.
Από την άλλη, τα ψέματα πρέπει να γίνονται πιστευτά από κάποιους, προκειμένου
να έχουν υπόσταση. Αν ένα ψέμα δεν γίνει πιστευτό, δεν θα αντέξει μπροστά στην
αμφισβήτησή μας. Και θα εξανεμιστεί αμέσως.
 Ωστόσο, η αμφισβήτηση έχει δύο όψεις. Η μία όψη της είναι να
προσποιούμαστε πως είμαστε αμφισβητίες, θεωρώντας ότι είμαστε πολύ έξυπνοι ώστε
να είμαστε εύπιστοι. «Κοίτα πόσο ευφυής είμαι. Δεν πιστεύω τίποτα». Αυτό δεν
είναι αμφισβήτηση. Αμφισβήτηση είναι να μην πιστεύουμε αναντίρρητα όλα τα
σύμβολα στα οποία εκτιθέμεθα, επειδή τα σύμβολα δεν είναι η αλήθεια. Αυτό είναι
όλο. Αμφισβητίας είναι όποιος γνωρίζει ότι η ανθρωπότητα ενστερνίζεται ψέματα.
Ξέρετε ότι ο άνθρωπος διαστρεβλώνει την αλήθεια επειδή ονειρεύεται. Και το
όνειρό μας δεν είναι παρά μια αντανάκλαση της αλήθειας. 

ΟΙ ΠΕΠΟΙΘΗΣΕΙΣ ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΔΥΝΑΜΗ!

Ένα απόσπασμα από το πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου…Ο δρόμος των δακρύων, Χόρχε Μπουκάι

«Θα σας διηγηθώ μια ιστορία που λένε ότι είναι αληθινή.
Προφανώς, συνέβη κάπου στην Αφρική.

Έξι μεταλλωρύχοι εργάζονται σε μια πολύ βαθιά σήραγγα και βγάζουν ορυκτά από τα έγκατα της γης. Ξαφνικά, μια κατολίσθηση φράζει την έξοδο της σήραγγας και τους απομονώνει από τον έξω κόσμο.

Μόλις γίνεται αυτό, με μια γρήγορη ματιά, χωρίς να πουν λέξη, εκτιμούν την κατάσταση. Είναι όλοι τους πολύ έμπειροι και καταλαβαίνουν αμέσως πως το μεγάλο πρόβλημα θα είναι το οξυγόνο. Αν κάνουν ό,τι πρέπει, τους μένουν τρεις, το πολύ τρεισήμισι ώρες αέρα.

Ο κόσμος απέξω ξέρει πως είναι εκεί εγκλωβισμένοι, μια τέτοια κατολίσθηση όμως σημαίνει ότι θα πρέπει να ανοίξουν τη σήραγγα από την αρχή για να κατέβουν να τους βρουν. Θα προφτάσουν πριν τους τελειώσει ο αέρας;

Οι έμπειροι μεταλλωρύχοι αποφασίζουν πως πρέπει να εξοικονομήσουν όσο γίνεται περισσότερο οξυγόνο.

Συμφωνούν να κάνουν την ελάχιστη δυνατή σωματική δαπάνη. Σβήνουν τις λάμπες που κρατούν και ξαπλώνουν στο πάτωμα χωρίς να μιλάνε.

Βουβοί λόγω της κατάστασης και ακίνητοι μέσα στο σκοτάδι, είναι δύσκολο να υπολογίσουν το πέρασμα του χρόνου. Συμπτωματικά, ένας μόνο έχει ρολόι. Σ’ αυτόν λοιπόν απευθύνονται όλες οι ερωτήσεις: Πόση ώρα πέρασε; Πόση απομένει; Και τώρα;

Ο χρόνος αρχίζει να μακραίνει, τα δύο λεπτά τους φαίνονται μία ώρα. Η απελπισία πριν από κάθε απάντηση κάνει ακόμη μεγαλύτερη την ένταση που νιώθουν. Ο επικεφαλής των μεταλλωρύχων συνειδητοποιεί πως αν συνεχίσουν έτσι, η αγωνία θα τους κάνει να αναπνέουν πιο γρήγορα κι αυτό μπορεί να τους σκοτώσει.

Σωκράτης, αυτός ο άγνωστος.

(Βίοι Φιλοσόφων-Βιβλίο Β’, 18-47) Διογένης Λαέρτιος

Πολλοί συγκρίνουν τον Σωκράτη με τον Ιησού και όχι αδίκως. Και οι δύο ήταν ταπεινής καταγωγής (γιος λιθοξόου και μαμής ο ένας, γιος ξυλουργού ο άλλος), και οι δύο ζούσαν και δίδασκαν μέσα στον κόσμο, και οι δύο είχαν μαθητές περίπου συνομηλίκους τους, και οι δύο θανατώθηκαν, θύματα δικών σκοπιμότητας. Και το κυριότερο: και οι δύο δεν γράψανε ούτε μία γραμμή. Αυτό το τελευταίο επέτρεψε στον Πλάτωνα και τον Ξενοφώντα (αναφορικά με τον Σωκράτη) και στον Παύλο, (αναφορικά με τον Ιησού) να εμφανίσουν το περιεχόμενο της διδασκαλίας τους όπως αυτοί θέλανε.

Για τη ζωή του Σωκράτη όσα ξέρουμε προέρχονται κατά κύριο λόγο από τον Διογένη τον Λαέρτιο (Βίοι Φιλοσόφων) και τον Πορφύριο (Φιλοσόφου Βίος) και δευτερευόντως από τον Ξενοφώντα και τους πλατωνικούς διαλόγους.
Ο Σωκράτης ήταν Αθηναίος, από το Δήμο της Αλωπεκής (κάπου μεταξύ Γλυφάδας και Ηλιούπολης). Ο πατέρας του λεγόταν Σωφρονίσκος και ήταν λιθουργός ή λιθοξόος, δηλαδή μαρμαράς, που δούλευε μεροκάματο σε γλύπτες, κάνοντας τις χοντροδουλειές. Παντρεύτηκε τη Φαιναρέτη, χήρα κάποιου Χαιρέδημου, από τον οποίο είχε αποκτήσει ένα γιο, τον Πατροκλή. Αυτή η Φαιναρέτη ήτανε μαμή, αλλά έκανε και την προξενήτρα, με το αζημίωτο. Το 470 π.Χ. γέννησε τον Σωκράτη.

Ο Σωκράτης μεγάλωσε μέσα στη μαύρη φτώχεια και φυσικά δεν πήγε σε κανένα σχολείο, έτσι που ως την εφηβεία του δεν ήξερε να διαβάζει και να γράφει. Η οικογενειακή φτώχεια τον έριξε από μικρό στη βιοπάλη. Έπιασε δουλειά στο μαρμαράδικο κοντά στον πατέρα του. Ήταν όμως άταχτος και πολλές φορές που ο πατέρας του τον έστελνε σε διάφορες δουλειές, αυτός το έσκαγε και γυρνούσε από δω και από κει, ήταν ένα έξυπνο παιδί με κοφτερό μυαλό αλλά απείθαρχο και επαναστατικό, θα λέγαμε σήμερα, στοιχείο.

Ήταν δεκαεφτά χρονών όταν ένα τυχαίο περιστατικό άλλαξε κυριολεκτικά το ριζικό του. Έτυχε εκείνη την ημέρα να περάσει από το εργαστήριο, όπου δούλευε ο νεαρός Σωκράτης, ο φιλόσοφος Αρχέλαος και να τον ακούσει να υπερασπίζεται τα δικαιώματα των εργαζομένων στο μαρμαράδικο με τέτοια επιχειρήματα και τόση εξυπνάδα, που εντυπωσιάστηκε και ζήτησε να τον πάρει μαθητή του. Ο Σωκράτης δέχτηκε και ακολούθησε το φιλόσοφο στη Σάμο, ξέρουμε όμως πως κοντά στον Αρχέλαο μορφώθηκε.

Θυμός, ἀπογοήτευσις ἤ ἀποφασιστικότης;

Νά θυμώσω; Νά κλάψω; Νά ἐπαναστατήσω;
Ἤ ὄχι;
Νά σιωπήσω ἤ νά οὐρλιάξω;
Νά ἐκφρασθῶ ἤ νά ἀποχωρήσω;

Αὐτὸ ποὺ συμβαίνει γύρω μας, κυρίως ὅσο μεγαλώνουν οἱ πιέσεις ἀπὸ πλευρᾶς τραπεζικῆς δικτατορίας (μὲ τὸν φερεντζὲ τῆς κομμουνιστικοποιημένης μας πολιτείας), ἔχει ὁδηγήσει τοὺς περισσοτέρους συμπολῖτες μας στὴν ὑστερία καὶ στὴν ἀπόγνωσιν. 
Μὲ τὸ παραμικρό, παραλόγως συνήθως, ξεσποῦν ὅπου κι ὅπως τοὺς ἔλθει, μὴ σεβόμενοι τὸν ὁποιονδήποτε, τὸ  ὁ,τιδήποτε κι ἀδυνατώντας νὰ παραμείνουν ψύχραιμοι καὶ διαυγεῖς.
Σκηνὲς παράλογες ὁπουδήποτε, ποὺ κάτω ἀπὸ ἄλλες συνθῆκες θὰ προκαλοῦσαν γέλωτες, μὰ  τώρα εἶναι ἡ καθημερινότης μας.
Ἄνθρωποι σχεδὸν παράφρονες, ποὺ παραμιλώντας καὶ χειρονομώντας ὁδηγοῦν, περπατοῦν, συναναστρέφονται μὲ ἄλλους καὶ κυριολεκτικῶς σαρώνουν, δηλητηριάζουν καὶ ἀποτελειώνουν τὰ κατάλοιπα τῶν ὅποιων, πραγματικῶν ἢ πλαστῶν, ἰσοῤῥοπιῶν μας…
Παντοῦ γύρω μας ἡ ἀναταραχή, ἡ ὑστερία κι ἀπέναντι ἡ διαρκῶς αὐξανομένη ἁρπακτή.
Κοινωνίες ἐν ἀμύνῃ ποὺ ἀν τὶ νὰ ὀνοματίσουν τὸν ἐχθρὸ τὸν …μεταλλάσσουν σὲ κάτι πιὸ συγκεκριμένο καὶ ἁπτό. Πιὸ τοῦ …χεριοῦ τους. Κι ἀντὶ νὰ ξεσπάσουν στὸν πραγματικό τους δυνάστη, τὴν πληρώνει ὅ,τι κι ὅποιος εὑρεθεῖ στὸν δρόμο τους, ἀκόμη καὶ ἄνθρωποι, ζῷα, ἀντικείμενα ποὺ οὐδέποτε εὐθύνονται.
Τὰ σημάδια ἀποδεικνύουν πὼς τελειώνουμε…

18 πράγματα που συμβαίνουν μόνο όταν είσαι αρκετά ευγενικός σαν άνθρωπος!

Το να προσπαθείς να είσαι καλός κι ευγενικός, δεν αποτελεί ελάττωμα. Το να παραείσαι καλός όμως και να προσπαθείς να εξυπηρετείς τους πάντες και τα πάντα, σίγουρα θα έχει κάποιο κόστος για σένα. Αν λοιπόν, καθημερινά συνειδητοποιείς πως ευχαριστείς όλους τους άλλους εκτός από τον ίδιο σου τον εαυτό, τότε θα σε εκφράζουν οι παρακάτω καταστάσεις.

Φυσικά και δεν χρειάζεται να γίνεις ούτε κτητικός ή ανταγωνιστικός, ούτε και να πατήσεις τους άλλους, για να προοδεύσεις. Ίσως απλά χρειάζεται να σταματήσεις να ικανοποιείς τους πάντες, και να ασχοληθείς επιτέλους με τον εαυτό σου. Αυτή άλλωστε δεν είναι και η πιο ουσιαστική σχέση της ζωής σου;

1. Πολλοί εκλαμβάνουν την ευγένεια και την καλοσύνη σου, ως ένα ψεύτικο στοιχείο του χαρακτήρα σου.

2. Συχνά οι άλλοι νομίζουν ότι είσαι αδύναμος.

3. Πολλοί νομίζουν πως το γεγονός ότι είσαι ευγενικός/ή απέναντι τους, σημαίνει πως τους φλερτάρεις.

4. Εσύ ο ίδιος νιώθεις συχνά πως οι άλλοι δεν σε σέβονται και δεν σε υπολογίζουν.

5. Νιώθεις πολλές τύψεις όταν πρέπει να αρνηθείς κάτι σε κάποιον, ακόμη κι αν είναι το πιο ασήμαντο πράγμα στον κόσμο.

6. Αγχώνεσαι, στην προσπάθειά σου να ικανοποιήσεις τις απαιτήσεις και τις ανάγκες των άλλων.